Ciekawostki o Armenii: spójrz na kraj z innej perspektywy

Jeśli chodzi o Armenię, to pierwsze, co przychodzi na myśl, to koniak ormiański, słynny w całej przestrzeni postsowieckiej i kochający rdzennych mieszkańców. Ale jeśli „przekopiesz się głębiej”, możesz być zaskoczony, gdy odkryjesz, że ten kraj ukrył kilkanaście interesujących faktów. Historia Armenii jest pełna niezwykłych wydarzeń, a wśród Ormian jest wiele wybitnych osobistości, których nazwiska na zawsze wpisały się nie tylko w jej historię, ale także w historię całego świata.

Zwracam uwagę na wybór unikalnych, niezwykłych i najciekawszych faktów o Armenii, które pomogą poszerzyć horyzonty i spojrzeć na ten kraj z innej perspektywy.

Witam z Churchilla

Ormianie od dawna słyną z twardego temperamentu i często stają się zakładnikami ostrych wypowiedzi lub bezmyślnych działań. Ale historia zna jeden przypadek, kiedy Ormianin, który zastrzelił mężczyznę na oczach kilkunastu świadków, został uniewinniony. Stało się to w 1921 roku na ulicach Berlina. Mordercą był Ormianin tureckiego pochodzenia Soghomon Tehlirian, który wkroczył w życie byłego ministra policji Imperium Osmańskiego.

W trakcie procesu ustalono, że były urzędnik był jednym z protagonistów znanego ludobójstwa Ormian, za które zapłacił głową, sam zabójca został uniewinniony. To pierwszy nietypowy wyrok w całej praktyce sądowej.

Wielu miłośników historii prawdopodobnie wie, że słynny polityk W. Churchill był uzależniony od koniaku ormiańskiego. Napój tak mu się spodobał, że mógł codziennie spożywać butelkę 50% koniaku Dvin. Ale pewnego pięknego dnia polityk odkrył, że jego ulubiony koniak stracił swój pierwotny smak. Ponieważ w tamtych latach stosunki Churchilla ze Stalinem były normalne, pospiesznie wyraził niezadowolenie z przywódcy narodów.

Jak się okazało, mistrz odpowiedzialny za smak koniaku został zesłany na Syberię. Ale to z lekką ręką Churchilla Margar Sedrakyan powrócił z wygnania i został przywrócony do partii. Oto taki niezwykły fakt.

Niezwykłe fakty

Jak wielu z nas wie, zwyczajowo przypisuje się górę Ararat symbolom Armenii. Ale o to chodzi: sama góra w ogóle nie znajduje się na terytorium kraju. W 1921 roku terytorium ze wspomnianą górą stało się częścią Turcji.

Niewiele osób wie, że w europejskiej części morele przez długi czas były znane pod inną nazwą. Nazywano je ormiańskimi jabłkami. Faktem jest, że owoce zwykle nazywano od miejsca ich pochodzenia. Przykładami tego są daktyle (z Fenicji) i brzoskwinie (z Persji).

Niewielka osada w Armenii o nazwie Chardakhly jest jedyną w swoim rodzaju. Może pochwalić się tym, że to właśnie w tutejszych rodzinach dorastało jednocześnie 2 marszałków, co najmniej 12 generałów i 7 Bohaterów ZSRR.

Bez względu na to, jak to mówią, to Armenia stała się pierwszym krajem, który oficjalnie przyjął religię chrześcijańską jako religię państwową.

Okazuje się, że autor pierwszego na świecie podręcznika do arytmetyki również pochodził z Armenii. Matematyk Dawid Niezwyciężony skompilował zbiór problemów w IV wieku, z których jeden jest nadal przechowywany w repozytorium historycznych rękopisów w Erewaniu.

Jak wszyscy wiemy, każdy z krajów przeżywał lata prosperity i upadku. Armenia nie jest wyjątkiem. Moc ta była najpotężniejsza w I wieku pne, za panowania króla Tigrana II. Następnie Armenia rozciągała się od Mezopotamii po Morze Śródziemne.

Inne cechy Armenii

Każdy turysta, który miał okazję skosztować tutejszych potraw, mógł się zdziwić, gdy dowiedział się, że zawartość soli w jedzeniu ormiańskim jest wyższa niż gdziekolwiek indziej. Miejscowi kucharze hojnie posypują dania białymi przyprawami, a to ze względu na specyfikę lokalnego klimatu.

Niewiele osób wie, że stolica Armenii jest uważana za jedno z najstarszych miast na świecie. Pierwsze wzmianki o Erewaniu pochodzą z I wieku p.n.e. Nawet Rzym powstał dopiero 29 lat później.

Według znanej korporacji telewizyjnej BBC to właśnie Ormianie są najmądrzejszymi przedstawicielami ludzkości. I trudno się z tym nie zgodzić. Na przykład to Ormianie wygrali trzy ostatnie olimpiady szachowe.

W różnych okresach tron ​​cesarza bizantyjskiego zasiadało dwudziestu władców o ormiańskich korzeniach.