Fontanny Rzymu – zdjęcie z nazwami i opisem, mapa
Spośród wszystkich stolic europejskich Rzym ma największą liczbę fontann. W dawnych czasach na terenie Wiecznego Miasta znajdowało się ponad 800 sztucznych źródeł, uderzających swoim przepychem i luksusem. Dziś zachowało się tylko 280 z nich, które są prawdziwymi dziełami sztuki z epoki baroku.
Historia stworzenia
Historia powstania licznych fontann na terenie stolicy Włoch ma swoje korzenie w historii starożytnego Rzymu, kiedy 11 akweduktów umożliwiło pełne zaopatrzenie Rzymian w wodę. Już w tych odległych czasach zaczęto tworzyć duże i małe fontanny, mające gasić pragnienie i jednocześnie dekorować place starożytnego miasta. W renesansie, na nowej fali odrodzenia Rzymu, papieże zaczęli odnawiać opuszczone akwedukty i wyposażać nowe fontanny, które zdobiły nie tylko rzymskie place, ale także szlacheckie pałace szlachty.
Większość z tych obiektów architektonicznych, z których wypływa i kapie woda Tybru, to obrazy mityczne, a także personifikujące mieszkańców mórz i ich głębin. Fontanny Rzymu inspirują swoim pięknem poetów i muzyków, reżyserów i artystów, rzeźbiarzy i architektów. Pod wrażeniem szemrzących strumieni wody i spadających kropli migoczących w promieniach śródziemnomorskiego słońca włoski kompozytor Ottorino Respighi stworzył poemat symfoniczny Fontanny Rzymu w 1916 roku.
Koloseum, Forum Romanum, Palatyn z jednym biletem – 20 €
Czas wejścia do Bazyliki św. Piotra z audioprzewodnikiem – 19,50 €
Szybki wstęp do Muzeów Watykańskich i Kaplicy Sykstyńskiej – 30 €
Pomiń kolejkę: Muzea, Kaplica Sykstyńska, Bazylika św. Piotra Bazylika – 47,10 € Wycieczka wskakuj
/wyskakuj – 14 €
Bilet autobusowy do Rzymu: 24, 48 lub 72 godziny – od 28 €
Bazylika św. Piotra z wejściem na kopułę i zwiedzaniem krypty – 45 €
Fontanna Neptuna
Wiele rzymskich fontann poświęconych jest bogu mórz. W jednym z nich rzeźbiarz Giovanni Ceccarini przedstawia Neptuna ze swoją potężną bronią – trójzębem, który bóstwo ściska prawą ręką. Boga mórz otaczają mieszkańcy wód delfiny i traszki. Kompozycję architektoniczną fontanny dopełnia niewielka misa z ogromną muszlą morską, z której woda spływa naprzemiennie kaskadami do basenu.
W rzeźbiarskiej kompozycji Fontanny Neptuna autorstwa Antonio della Bitta Bóg mórz walczy z ogromną ośmiornicą. Na uwagę zasługuje fakt, że fontanna Neptuna powstała po utworzeniu niezależnego państwa włoskiego. Dlatego architekci, tworząc fontannę Neptuna, starali się pokazać ogromną rolę Włoch jako potęgi morskiej.
Fontanna Czterech Rzek
Fontanna Czterech Rzek, znajdująca się na Piazza Navona, została stworzona przez architekta Berniniego w XVII wieku, aby ozdobić pałac papieża Innocentego X Pamphili. To dzieło symbolizuje główne rzeki czterech znanych wówczas części świata: Ganges w Azji, Nil w Afryce, Dunaj w Europie i Rio del Plata w Ameryce. Wielkie rzeki ukazane są w postaci olbrzymów, wśród których powstała rzeźba Nilu z welonem na głowie, co symbolizuje niewystarczającą znajomość źródeł tej rzeki w tamtych czasach.
Fontanna Trytona
Lorenzo Bernini stworzył w 1642 roku jedną z najpiękniejszych fontann w Rzymie – Fontannę Trytona. Morski potwór, który jest pół człowiekiem i pół rybą, siedzi na skrzydłach ogromnej muszli, z brzegów której woda spływa do basenu.
Fontanna pszczół
Fontanna pszczół, wykonana przez Lorenzo Berniniego, różni się od innych podobnych dzieł lekkością i prostotą kompozycji.Trzy małe pracowite pszczoły wlewają wodę do muszli między zaworami otwartej muszli morskiej. Warto zauważyć, że na jednym ze skrzydeł muszli widnieje nazwisko klienta fontanny. Pomimo tego, że fontanna została zbudowana w 1644 roku, wyraźnie widać, że klientem był papież Urban VIII. Jednak w 2004 roku tę ładną fontannę spotkał smutny los. Chory psychicznie mężczyzna odciął młotkiem jedną z pszczół. Jednak nawet po takim barbarzyństwie starożytna fontanna nie straciła swojego uroku.
Fontanna łódka
Wśród dzieł Berniniego warto zwrócić uwagę na jedną z najbardziej lubianych przez turystów fontann – Łódkę. Co ciekawe, jego twórcą jest ojciec autora „Czterech rzek”. To arcydzieło architektury powstało jako hołd dla pamięci powodzi z 1598 roku, podczas której zginęło wielu mieszkańców miasta. Fontanna przedstawia nieszczelną łódź tonącą w wodach szalejącego Tybru, z którego rufy i dziobu spływa woda. Muszę powiedzieć, że turyści lubią wieczorami wypoczywać na „Łodzi”. Często zwiedzających jest tak wielu, że z ich powodu trudno jest dostrzec zarysy ukochanej budowli architektonicznej.
Fontanna Najady
Fontanna, symbolizująca żywioły wody, jest główną ozdobą Placu Republiki. To Fontanna Najady, zamówiona przez papieża Piusa IX w 1870 roku. Po odbudowie w 1901 roku fontanna zyskała nowoczesny wygląd. Podstawą kompozycji są cztery nimfy w postaci różnych pierwiastków wodnych. Jedna z najady symbolizuje jezioro i siedzi na łabędzie, druga siodłaje rzecznego potwora i symbolizuje rzekę, trzecia najada pędzi na koniku morskim, symbolizując ocean, a czwarta przyhamowała smoka, uosabiając wody podziemi.
Fontanna żółwia
Fontanna Żółwia uważana jest za jedną z najpiękniejszych i dość popularną wśród turystów. Nadzy młodzi mężczyźni opierają stopy na głowach delfinów, a każdy z nich próbuje sięgnąć jedną ręką krawędzi ogromnej misy, która jest trzymana na potężnych ramionach młodych mężczyzn. Z pysków delfinów strumienie wody spływają do ogromnych muszli, a stamtąd woda wpływa do basenu.
Fontanna di Trevi
Największą i najpopularniejszą jest Fontanna di Trevi, stworzona na placu o tej samej nazwie na tle fasady Pallazzo Poli. Trzeba powiedzieć, że pallazzo był kiedyś własnością księżniczki Wołkońskiej. Na jej zaproszenie był tu N. V. Gogol i odczytał gościom swojego „Inspektora Generalnego”. Ta słynna fontanna została zbudowana na miejscu starożytnego źródła zwanego Wodami Dziewicy.
Według starożytnej rzymskiej legendy spragnieni rzymscy żołnierze zobaczyli w pobliżu źródła dziewicę, która powiedziała im, gdzie szukać wody. Wkrótce w 19 pne. mi. legendarna sprężyna została przekształcona w system hydrauliczny Rzymu. W średniowieczu zrezygnowano z systemu hydraulicznego i spotkał go smutny los zapomnienia. W okresie renesansu z rozkazu papieża Klemensa XII wzniesiono na miejscu opuszczonej instalacji hydraulicznej dużą fontannę, której budowa trwała około 30 lat. Główne prace przy budowie Fontanny di Trevi prowadzone były pod kierunkiem architekta Nicola Salvi, który wykorzystał szkice Lorenzo Berniniego stworzone sto lat temu.
Centralną postacią budowli architektonicznej jest figura boga morza, obok której po obu stronach znajdują się bogini Zdrowia i bogini Obfitości. Przed posągami bogów utworzono basen, reprezentujący element morza. Fontanna ta jest często używana jako wizytówka Rzymu od 1960 roku, kiedy to ukazał się słynny film Feliniego „Dolce Vita”, w którym główna bohaterka wskakuje do wód Trevi w jej ubraniu.
Wielu gości włoskiej stolicy, odwiedzając tę fontannę, stara się podążać za wieloletnią tradycją i wrzucać monetę do wody, aby ponownie tu wrócić. Dlatego codziennie z dna fontanny usuwa się około 3 tys. euro.
Tourism.com.de poleca w Rzymie następujące hotele: