Fontanna di Trevi w Rzymie – historia, zdjęcie, opis, jak się tam dostać, mapa
Odwiedź Rzym i nie zobacz Fontanny di Trevi? Nie do pomyślenia! Trzeba to wymówić nie po francusku, ale jak Włosi, którzy kochają swoją atrakcyjność: de Trevi. Wtedy przyjmą cudzoziemca jako swojego. Dotarcie tam jest łatwe. Ze stacji metra Spagna, obok Koloseum – 20 minut spacerem. Turystów przyciąga popularny plac Piazza di Trevi w transmisjach na żywo, podobnie jak niezliczone hordy budowniczych, które kiedyś ciągnęły tu wodę rurami. Ale w porządku.
Fabuła
Już za czasów cesarza rzymskiego, znakomitego Augusta (rządził od lat 30. p.n.e.), stolica świata doświadczała niedoboru wody. Projekt przeniesienia wód Alp był śmiały i okazały. Wydrążali rynny, podnieśli je do majestatycznych akweduktów, zbudowali podziemne tunele wodne dla miejskich kanałów ściekowych. Starożytny rzymski system zaopatrzenia w wodę pitną jest nadal w użyciu – bezpieczny i zdrowy. Woda de Trevi – wszystko jedno, alpejskie. Galowie i Goci podczas najazdu w IV wieku zniszczyli akwedukty, w tym Aqua Virgo – tak nazywała się arteria zasilająca kwadratową fontannę.
Dopiero dwa wieki później fontanna została przywrócona. Stałby jako zbiornik na potrzeby mieszczan, gdyby nie ambicje papieża Urbana VII. Władca zlecił najlepszemu architektowi i rzeźbiarzowi Berniniemu wybudowanie pałacowej fontanny. Pierwszy szkic pochodzi z 1640 roku. Nagle zmarł tata. Ale pomysł został podchwycony przez Clementa Xll. W tym czasie na placu obnosił się już Pałac Poli. Fasada pałacu została podporządkowana zespołowi rzeźb i strumieni wody, tworząc pozory dynamicznego spektaklu teatralnego z bogatą dekoracją. Koncepcję przypisuje się portugalskiemu architektowi Nicolò Salvi. Ale źródła świadczą nie o pierwszym miejscu w trwającym konkursie, a jedynie o aprobacie.
Budynek
W latach 1732-1762 powstał cud. Konkurs papieski wygrał rzymski architekt Alessandro Galilei. Kierował pracą. Salvi nie dożył otwarcia fontanny przez 10 lat, ale ostatnie prace wykonał jego przyjaciel i współpracownik Petro Bracci. Następca i uczeń Berniniego, rzeźbiarz Carlo Fontano, wyrzeźbił główną postać kompleksu – marmurowego Neptuna, umieszczając go na muszli wynurzającej się z wody. Jak rydwan, miskę muszli ciągną hipokamy – pół ryba, pół koń. Hipokamp jest przytrzymywany za wędzidło przez trąbiące muszle traszki – dzieci Neptuna i Afrodyty.
Architektura
Alegoryczną historię kontynuują płaskorzeźby, a rozkwitający porządek barokowy kontynuują nisze, kolumny i absyda za główną rzeźbą. Konieczna była gruntowna przebudowa portalu Pałacu Poli, podniesienie frontonu. Prawdziwa przeróbka na rzecz fontanny. W kamieniu na płaskorzeźbie opowiedziana jest legenda o dziewczynce – ta, która pokazała żołnierzom Augusta górskie źródło (stąd nazwa – Aqua Virgo, czyli “dzieńskie wody”). Poniżej płaskorzeźb znajdują się majestatyczne postacie kobiece – „Zdrowie”, „Obfitość”. Cztery kolumny w absydzie symbolizują pory roku.
Niecka basenu rozciągała się na całą szerokość palazzo – 49 metrów. Wysokość zespołu architektonicznego wynosi 26,3 m. Jeszcze wyższy jest fronton, zasypany papieską heraldyką wyrzeźbioną z marmuru kararyjskiego. Kamień Carrara ma być przezierny prawie tak samo jak bursztyn. Dwa małe strumyki przy krawężniku fontanny służą, jak za dawnych czasów, do ugaszenia pragnienia. Strużki nazywane są „kochankami”: krzyżują się i są uważane za feromon. Nowoczesna nocna iluminacja zaaranżowana jest w taki sposób, że woda świeci w ciemności niczym lazurowa fala pod słońcem. W nocy jest tu tyle samo turystów, co w południe. Znajdują się za ogrodzeniem, nie można już podejść do parapetu.
Pochodzenie nazwy. Którą sylabę należy zaakcentować?
Pochodzenie nazwy majestatycznej Fontany di Trevi ma dwie odmiany i nikt nie wie, która z nich jest prawdziwa. Pierwsza, szczególnie popularna wersja mówi: fontanna swoją nazwę zawdzięcza temu, że znajduje się na placu, w pobliżu którego łączą się trzy duże ulice Rzymu. Faktem jest, że łacińscy eksperci mówią: włoskie trevi to nic innego jak zmodyfikowane łacińskie trivium – „trzy sposoby”.
Według drugiej wersji fontanna nosi imię młodej dziewczyny Ciekawostki, która wskazała na źródło. Ta legenda znajduje odzwierciedlenie w jednej z płaskorzeźb fontanny. Więcej szczegółów na temat płaskorzeźby i legendy powiemy później. Często rosyjskojęzyczni turyści gubią się, gdy konieczne jest wyjaśnienie drogi do fontanny. Która opcja jest poprawna: Trevi czy Trevi? Odpowiedź: Pierwsza opcja jest prawidłowa. Nie martw się, że możesz zapomnieć, każdy rodowity Włoch, jeśli popełnisz błąd w wymowie, poprawi cię z dobrodusznym uśmiechem.
Kompozycja
Królewska fasada pałacu i architektura fontanny uzupełniają się nawzajem, nadając dawnej elegancji, a drugiej jeszcze więcej rozmachu. Spektakularna kompozycja fontanny odzwierciedla starożytną scenę wykonaną z kamienia. Patrząc na źródło, pierwszą rzeczą, która rzuca się w oczy, jest królewska postać Neptuna. Bóg o groźnym spojrzeniu siedzi w powłoce rydwanu i wskazuje w kierunku źródła. Bez tradycyjnego trójzębu nie jest od razu rozpoznawalny. Jednak o tym, że jest to Neptun, świadczą zaprzęgnięte skrzydlate koniki morskie i kontrolujące je trytony.
Podczas budowy Fontanny di Trevi w kamiennych rzeźbach można było niezwykle żywo oddać siłę i ruch, pragnienie dotarcia do wielkiej wody. Szumiące strumienie wody wdzięcznie spływają po rzeźbach, opadając na kamienie, tworząc dźwięk podobny do „szeptu” przybrzeżnych fal. W niszach wzdłuż krawędzi centralnego posągu Neptuna umieszczono rzeźby kobiece, a nad nimi płaskorzeźby malarskie. Po lewej stronie bogini obfitości, nad nią płaskorzeźba obrazu, na którym konsul Agryppa zatwierdza projekt akweduktu.
Po prawej stronie bogini zdrowia, nad jej głową odbija się obraz: młoda dziewczyna kieruje rzymskich żołnierzy do źródła. Następnie wyciągnięto z niego akwedukt, kierujący wodę do Rzymu. Akwedukt i klucz zaczęto nazywać „wodami dziewiczymi” (Acqua Vergine).
Fontanna di Trevi jest niezwykle piękna nocą. Gdy robi się ciemno, zapalają się żarówki, dyskretnie oświetlając wodę i kompozycję rzeźbiarską. Połączenie architektury fontanny i delikatnego oświetlenia tworzy wrażenie bajki. Mimowolnie zaczynasz wierzyć w magię źródła oraz przypisane mu legendy i wierzenia. Do tego, jeśli masz ochotę popływać w fontannie, możesz to zrobić za jedyne 200 €. To jest wysokość grzywny za ten niewinny dowcip.
legendy
Jedno z przekonań mówi: jeśli odwrócisz się plecami do źródła i wrzucisz do niego 1 monetę, na pewno wrócisz do Rzymu, 2 – aby spotkać swoją bratnią duszę, 3 – aby być szybkim ślubem, 4 – do bogactwa. Hojny „wkład” podróżnych trafia na cele charytatywne.
Według innej legendy, jeśli kochankowie napiją się wody z dwóch rurek umieszczonych po prawej stronie fontanny (punkt orientacyjny: kamienny kapelusz spoczywający na skale), odnajdą wieczną harmonię i szczęście, ich wzajemna miłość nigdy nie przeminie.
Interesujące fakty
Nie wszystkie kamienie fasady i cokoły posągów są marmurowe. Gładki kamień cieniowany jest gąbczastym trawertynem. Latynosi wydobywali w górach piękny minerał. Odnajdywany był nie tylko wśród skał, ale także w grotach – tam wisiał jak stalaktyty. Czasami trawertynowe groty otwierają się wraz z odpływami. Na wybrzeżu Morza Śródziemnego otwierają się jaskinie. Dlatego tak zwany kamień tiburski (trawertyn) miał wśród Rzymian znaczenie mistyczne, kojarzyli je z siłami podwodnego świata.
Średniowiecznym mieszkańcom Italii nie udało się powtórzyć wyczynu wielkich Rzymian: do nowych kamiennych rur doprowadzających świeżą wodę i odprowadzających zużytą wodę należałoby zbudować te same rynny: na niezmywalnym spoiwie – czyli cemencie. Pałac z czasów Berniniego został zbudowany na zaprawie wapiennej z dodatkiem jaj. Nie nadaje się do rur. Cement odkryto później – w XIX wieku. Rzymianie wykorzystywali niewolniczą siłę roboczą do wydobywania popiołu wulkanicznego. Był łącznikiem. Zasnęły kopane domy, jaskinie i katakumby, a na ich miejscu powstały piękne konstrukcje. Wydobyty w pobliżu Rzymu. Jednak wody podziemne tak bardzo zmyły fundamenty miasta, że stolica Włoch porównywana jest do skórki sera Roquefort – zaczyna opadać. Wycieczki piesze odbywają się po oczyszczonych katakumbach i jaskiniach.
Już za czasów Juliusza Cezara zaczęto wydobywać znany marmur karraryjski, wykorzystywany do rzeźb de Trevi. Z tego kamienia powstał Łuk Triumfalny, słynny Panteon, Kolumna Trajana. Wyrzeźbił z niego Michał Anioł. Na miejscu góry Carrara, pod panowaniem cesarza Cezara, wzniósł się stumetrowy klif. Teraz na miejscu klifu znajduje się duży kamieniołom. Góra została ścięta, ale jakże piękne jest Wieczne Miasto!
Rekonstrukcja
Ostatnia rekonstrukcja na dużą skalę miała miejsce sto lat temu. Szlachetnym mieszkańcom Rzymu i gościom pozwolono spojrzeć w twarz Neptuna po tym, jak wspięli się na 26 m, przeszli przez wysokie lasy.
1998 Misa na wodę została umyta w najdokładniejszy sposób, a następnie wyposażona w pompy recyrkulacyjne (powrotne) z filtrami. Urządzenia są samoczyszczące.
Od stycznia 2013 do 2015 roku dom mody Fendi zostaje sponsorem Oceanu i daje mu 2,2 miliona euro, 100 lampek LED, a także 20-miesięczny urlop z czyszczeniem wellness. Anomalne mrozy zimy 2017 roku rozerwały kilka rur fontanny, co zszokowało pracowników ratusza: nie wyłączyli strumieni de Trevi w środku zimy! Zatrzymanie awaryjne zapobiegło poważnemu wypadkowi i pokazało podatność Boga Mórz na niskie temperatury.
Gdzie się znajduje i jak się tam dostać
Fontanna znajduje się na placu Trevi (Piazza di Trevi). Do placu można dotrzeć na trzy sposoby: pieszo, komunikacją miejską i taksówką. Korzystając z metra, będziesz potrzebować linii A; Możesz wysiąść na stacji Spagna lub Barberini. Następnie przejdziesz bezpośrednio do fontanny.
Znajdź tanie wycieczki w Rzymie
Tourism.com.de poleca w Rzymie następujące hotele: