Alexander Garden to park położony w pobliżu Kremla moskiewskiego. Zielony masyw o powierzchni około 10 hektarów jest zarówno miejscem spacerów, jak i kompleksem przypominającym szereg wydarzeń z historii Rosji. Można powiedzieć, że spotykają się tu historia i nowoczesność, spowalniając szybkie rytmy stolicy.
Fabuła
Dziś mówimy o Ogrodzie Aleksandra, a wcześniej do 1856 r. (przed koronacją Aleksandra II) były to Ogrody Kremla. Swoje pojawienie się na planie miasta zawdzięczają cesarzowi Aleksandrowi I „Błogosławionemu”, który starał się ożywić Moskwę po zniszczeniu i spaleniu przez wojska napoleońskie (za datę powstania uważa się 1812). Warto zauważyć, że nawet w czasach sowieckich, kiedy władze dążyły do usunięcia wspomnień carów, ogród nadal należał do Aleksandra. Otwarcie parku nastąpiło 30 sierpnia 1821 r. Do tego momentu wykonano wiele pracy, którą kierował architekt Osip Bove.
Terytorium podzielono na trzy części: ogrody Górny (długość 350 m), środkowy (382 m) i Dolny (najkrótszy, o długości 132 m). Byli oddzieleni od siebie (i są teraz rozdzieleni) mostami Troicki i Borowicki. Płaskorzeźba musiała zostać zniwelowana, ponieważ już w 1708 r. Piotr I, walczący ze Szwecją, ufortyfikował Kreml moskiewskimi basztami ziemnymi. A ogród znajduje się nad rzeką Neglinnaya (Moskwianie nazywają ją po prostu Neglinka), która w 1819 r., Zgodnie z planem architektonicznym, została zamknięta w rurze z powodu zanieczyszczenia.
Ogrody były tworzone i otwierane etapami. Jako pierwszy urządzono Ogród Górny. Jego podstawą były trzy aleje, które uzupełniały drzewa, krzewy i kwiaty. Aranżację wykonali najlepsi ogrodnicy zaproszeni do Moskwy. Wejście główne zaaranżowano od strony Placu Zmartwychwstania. Zgodnie z opisem w „Przewodniku historycznym po Moskwie”, wydanym w 1831 r., został on „pokryty” odlaną z żeliwa „kratą” wypełnioną symbolami zwycięstwa militarnego (rysunki opracował architekt E. Pascala).
Dalej, w 1822 r. otwarto część środkową, a rok później część dolną. Co ciekawe, w XVI i XVII wieku na miejscu strefy środkowej rosły zioła lecznicze. Oto ogród aptekarski Jego Królewskiej Mości. Mniej więcej w tym samym czasie (do 1707 r.) zamiast dolnej części znajdował się staw, w którym hodowano łabędzie na królewski stół. Pierwotne wcielenie projektu oczywiście nie zostało zachowane. Przez ponad dwa lata istnienia coś odeszło bez końca (np. zawaliły się kute bramy zaprojektowane przez architekta FM Szestakowa), coś zostało dodane (słynna aleja lipowa, zasadzona w 1947 roku (dziś jej też nie ma), grób nieznanego żołnierza z wiecznym płomieniem, zapalonym na cześć 25. rocznicy zwycięstwa w Wielkiej Wojnie Ojczyźnianej).
W 1872 r. teren parku stał się miejscem wystawy technicznej, która odniosła ogromny sukces. Jej eksponaty stały się początkiem powstania Muzeum Politechnicznego. Wydarzenie poświęcone było 200. rocznicy Piotra I.
W 2012 roku władze miasta planowały odtworzyć przedrewolucyjny wygląd ogrodu na podstawie archiwalnych zdjęć i dokumentów. W tym czasie część starych drzew i krzewów została wymieniona na nowe, planowano też założyć ogród różany, zainstalować lampiony w stylu XIX-wiecznym, posadzić żywą choinkę. Najstarszy ogród w Moskwie jest wymieniony w dziełach literackich Błoka, Ostrowskiego, Turgieniewa, Bułhakowa, Akunina, Pimanowa.
Co zobaczyć
W Górnym Ogrodzie jest wiele zabytków. Są to grota „Ruiny”, Grób Nieznanego Żołnierza, obelisk Romanowski, pomniki patriarchy Hermogenesa i marszałka G. Żukowa, „sztuczna rzeka Neglinka”. W Ogrodzie Środkowym interesujące są Most Trójcy, pomnik Aleksandra I, Wieża Kutafya. Sprzedawane są tutaj bilety do muzeów Kremla moskiewskiego.
Nie będziesz mógł zobaczyć zabytków Dolnego Ogrodu – jest zamknięty.
Grota „Ruiny”. To symbol przypominający zwycięstwo wojsk rosyjskich w 1812 roku. Ozdobna grota-grota wyłożona jest drewnianymi rdzeniami pozostałymi z czasów Piotra Wielkiego oraz fragmentami moskiewskich budowli zniszczonych przez Napoleona. To jest dzieło samego Osipa Bove'a. Były czasy, kiedy w grocie tej grała orkiestra, zwana też „włoską”.
Grób Nieznanego Żołnierza. Data powstania – grudzień 1966, 25. rocznica klęski wojsk hitlerowskich pod Moskwą. To pomysł na uczczenie pamięci wszystkich poległych na wojnie, których imiona pozostają nieznane. Pomnik ma kontynuację – aleję z blokami, wzdłuż których wylewa się ziemię, przywiezioną z dziesięciu miast bohaterów. Płonie tu wieczny płomień, a od 1997 roku znajduje się posterunek nr 1 (główny posterunek Armii Rosyjskiej).
Obelisk Romanowskiego. Projekt wykonany z szarego granitu i poświęcony 300. rocznicy dynastii Romanowów. Początkowo na jego szczycie znajdował się dwugłowy orzeł, poniżej – herb Romanowów, jeszcze niżej – imiona Romanowów. Po rewolucji 1917 r. królewskie atrybuty i imiona zostały zastąpione rewolucyjnymi. Na cześć 400-lecia dynastii Romanowów pomnikowi przywrócono pierwotną formę.
Pomnik patriarchy Hermogenesa (Hermogen). Inicjatorem instalacji jest Rosyjski Kościół Prawosławny. Zainstalowany i poświęcony przez Jego Świątobliwość Patriarchę Cyryla w 2013 roku.
Pomnik marszałka Żukowa. Dzieło rzeźbiarza V. Klykova, ustawione dla uczczenia 50. rocznicy zwycięstwa w II wojnie światowej. Znajduje się przy głównym wejściu do Ogrodu Aleksandra.
„Sztuczna rzeka Neglinka”. W rzeczywistości jest to kompleks wodny składający się z dwóch fontann, połączonych sztucznym kanałem i ozdobionych rzeźbami bohaterów rosyjskich baśni. Projekt, zapoczątkowany w 1996 roku przez moskiewskiego architekta Zuraba Cereteli, stał się niejako kontynuacją pierwotnych planów architektonicznych (od samego początku nie planowano całkowicie „ukryć” Neglinki pod ziemią, miał stawy na jego podstawie).
Wieża Kutafya. Budynek wzniesiony w 1516 roku w celu ochrony podejść do Kremla. Na bramach nadal widoczne są mocowania mechanizmów podnoszących most na Neglince. Pod koniec XVII wieku dodano „postrzępioną koronę”.
Można również zobaczyć Most Trójcy Świętej, który został zrekonstruowany w 1901 roku oraz Pomnik Aleksandra I. Figura z brązu została zainstalowana w 2014 roku.
Jak się tam dostać
Trudno się zgubić i nie znaleźć parku. Najszybszym i najwygodniejszym sposobem dotarcia tam jest metro. Ogród znajduje się w pobliżu stacji Aleksandrovsky sad, Borovitskaya, biblioteka im. Lenina. Jeśli jedziesz autobusem (nr 144, K, M1, 2, 3 lub 6, H1 lub 2), wysiądź na przystanku Biblioteki Lenina. Kolejny punkt orientacyjny znajduje się obok głównego wejścia do Muzeum Historycznego.