Muzeum Wazów w Sztokholmie: zdjęcie, cena biletu, adres Muzeum Wazów, jak się tam dostać

Kraje skandynawskie od czasów Wikingów słyną z osiągnięć w dziedzinie budowy statków i nawigacji. Starożytne tradycje podboju morza są tu dobrze zakorzenione i rozwinęły się do dnia dzisiejszego. To nie przypadek, że Norweg Amundsen po raz pierwszy odwiedził Biegun Południowy, a jego rodak Nansen zbliżył ludzkość do Bieguna Północnego.

Znaczący wkład w budowę statków wniosła również Szwecja, która do XVI wieku nie miała własnej floty. Jednak za króla Gustawa Wazy stworzono flotyllę 30 dość potężnych statków.

Przykładem ogromnego drewnianego okrętu wojennego jest królewski galeon Waza, pomyślany jako okręt flagowy floty szwedzkiej i zwodowany 10 sierpnia 1628 r. Został zbudowany na polecenie Gustawa II Adolfa, który był bezpośrednio zaangażowany w projektowanie statku poprzez rozkazy, które wydał naczelnemu inżynierowi Hubertssonowi, który kierował 400 pracownikami.

Opis statku

Vasa, jedyny zachowany żaglowiec z XVII wieku na świecie, miał niesamowite wymiary: wysokość masztów wynosiła 52 metry, statek ważył 1200 ton. Ponieważ statek był wojskowy, król wydał rozkaz zainstalowania jak największej liczby armat: 63 armaty z brązu zainstalowano na dwóch masywnych pokładach jako symbol militarnej potęgi Szwecji.

Wrak statku

Błędne obliczenia wielkości i konstrukcji statku odegrały fatalną rolę w jego losie: zaraz przy wyjściu z portu został przewrócony przez wiatr na bok, a woda spływająca po burtach zalała statek. W tym czasie znajdowała się na nim załoga i pasażerowie zaproszeni na uroczyste zejście galeonu. Część z nich zatonęła wraz ze statkiem.

Statek zatonął na 30-metrowej gwinei, a maszty sterczały nad wodę niczym posterunki strażnicze, dzięki czemu z Wazy podniesiono 53 działa. Operacja ta kosztowała niewiarygodne ludzkie wysiłki, a nawet życie, ale taki był rozkaz króla.

Podnoszenie gigantycznego statku

W tym czasie podniesienie takiego kolosa było technicznie niemożliwe: maszty zostały odcięte od statku, a statek pozostawał na dnie przez ponad 3 wieki. Historia największego żaglowca XVII wieku została na długo zapomniana, jednak w 1956 roku skrupulatny badacz podwodnych głębin archeolog Anders Fransen odkrył szczątki statku. Po 5-letnim przeglądzie statku zorganizował aktywną akcję podnoszenia; decyzja została podjęta na szczeblu państwowym, a przy wsparciu władz królewskich w 1961 r. liczne części i kadłub okrętu zostały odmulone i podniesione.

Wydarzenie to stało się sensacją nie tylko dla Szwecji, ale także dla innych krajów: wzniesienie szczątków ogromnej żaglówki przyciągnęło uwagę specjalistów i zwykłych ludzi. W kwietniu 1961 roku osławiony statek rozpoczął nowe życie. Od prawie 30 lat trwa renowacja, nad którą pracowało kilkudziesięciu inżynierów i wykwalifikowanych robotników, odrestaurowując próbkę statku, który padł ofiarą królewskiej próżności. Przez kilka lat całe drzewo było impregnowane glikolem polietylenowym, co nie pozwalało mu pękać po wysuszeniu. Następnie odrestaurowanych 700 rzeźb i setki innych drewnianych ozdób zostało utrwalonych na ich pierwotnych miejscach.

Po zakończeniu postanowiono zrobić statek-muzeum, nad statkiem wzniesiono trzypiętrowy budynek, którego powierzchnia pozwalała swobodnie omijać Wazę ze wszystkich stron. W 1990 roku na wyspie Djurgården oficjalnie otwarto Muzeum Vasa, które stało się miejscem aktywnego odwiedzania turystów i mieszkańców.

Po drodze proponujemy zapoznać się z artykułem na temat zakupu tanich biletów lotniczych.

Główne eksponaty muzeum

Ogólny widok żaglówki imponuje rozmiarami i luksusem dekoracji, co świadczy o iście królewskiej skali w jej produkcji. Wszystkie detale wykonane są z niezwykłą artystyczną elegancją, dziób statku zdobią wspaniałe ornamenty i rzeźby z brązu przedstawiające boginie morskie. Pokazano tu 6 nieużywanych żagli wydobytych z mułu i są próbką żagli z tamtych czasów.

Po bokach znajdują się postacie postaci biblijnych, bogów starożytnej Grecji, lwów, cesarzy rzymskich oraz różne atrybuty władzy królewskiej, uosabiające jej potęgę i kulturę za panowania dynastii Wazów. Nawet na okiennicach zasłaniających kwadratowe iluminatory efektowne lwie kagańce są wyrzeźbione w filigranowy sposób, a na wielu detalach biżuterii zachowały się złocenia i czerwona farba, co świadczyło o jaskrawej kolorystyce legendarnego statku.

Zgodnie z bogatą dekoracją wnętrza statek był prawdziwym luksusowym pałacem z wygodnymi kabinami i świetlicami dla pasażerów. Szkielety zmarłych umieszczone pod szklanym sarkofagiem są starannie zachowane dla potomności; narzędzia pracy zespołu: siekiery, piły, dłuta, młotki – wszystko to, czym miała się posługiwać załoga w nawigacji.

Statek Vasa jest żywym świadectwem epoki XVII wieku, a przed kustoszami muzeum stoi zadanie zachowania go przez wiele lat, dlatego teraz podejmowane są wszelkie metody, aby zapobiec uszkodzeniu giganta. Muzeum odwiedzają miliony ludzi, którzy chcą zobaczyć na własne oczy bezcenny zabytek minionej epoki.