Opactwo Whitby w Anglii – historia, opis, zdjęcia, mity, jak się tam dostać, mapa
Legendy mistyczne nie rodzą się od zera – zawsze mają realną podstawę: przedmioty, zjawiska naturalne, znaczące wydarzenia. Najbardziej tajemnicze, ponure miejsca i wydarzenia mają prawdziwe prozaiczne wyjaśnienie, które odsłania zasłonę tajemnicy ich pochodzenia. Przykładem takiego miejsca jest starożytne opactwo Whitby, położone we wschodniej części brytyjskiego wybrzeża, w hrabstwie Yorkshire. Opactwo Whitby jest inaczej nazywane „klasztorem kamiennych węży” ze względu na znajdujące się w jego pobliżu skamieniałe muszle w kształcie spirali, przypominające „pierścienie” zamrożonych węży. Według legendy te muszle to węże, niegdyś zamienione w kamienne rzeźby przez św. Hildę w celu pozbycia się mieszkańców niebezpiecznych gadów. I do tej pory kamienie o takim kształcie, często spotykane w hrabstwie North Yorkshire, przez miejscowych nazywane są „kamiennymi wężami”.
Opis opactwa Whitby
Czymże jest teraz to miejsce spowite mistyczną siecią romantycznych legend i ponurych wierzeń? Na wzgórzach East Cliff w pobliżu miasta Whitby, otoczone zielonymi polami i łąkami, jak duchy wznoszą się ruiny niegdyś majestatycznej budowli. Wąskie gotyckie otwory okienne, ostrołukowe kopuły zachowanych wież są świadkami starożytności. W godzinach wieczornych, kiedy bledną ostatnie refleksy szkarłatnego zachodu słońca, ruiny klasztoru wyglądają jak czarne olbrzymy. W ciszy wsłuchaj się w symfonię wiatru, spacerując po pustych salach, licznych pomnikach wzniesionych na miejscowym cmentarzu, gdzie pochowano mieszkańców klasztoru. Niektóre nagrobki pochodzą z lat 667-865.
Historia Opactwa Whitby
Legendarny klasztor (657) został zorganizowany i zbudowany na rozkaz króla Oswiu, który pokonał władcę Mercji. W przededniu bitwy król przysiągł przed kościołem chrześcijańskim wybudowanie klasztoru na podbitej ziemi. W ten sposób powstało słynne opactwo Whitby, a jego pierwszą przeoryszą została zakonnica Hilda, której po śmierci nadano status „świętej” za zasługi w rozwoju opactwa. Początkowo w opactwie mieszkali zarówno mężczyźni, jak i kobiety, a później (opactwo) stało się klasztorem. Stopniowo święty klasztor stał się popularnym ośrodkiem wychowania młodzieży. Wiadomo, że w jej murach wychowywał się i szkolił znany przedstawiciel wczesnej poezji brytyjskiej, Caedmon. Tutaj potomkowie rodziny królewskiej z Deir znaleźli swoje ostatnie schronienie, odbywały się ważne sobory kościelne, w tym fatalna katedra z 664 r.,
Dochód z jarmarków miejskich organizowanych corocznie w dniu urodzin św. Hildy trafiał do skarbca opactwa i prosperował ponownie aż do XV wieku. Whitby nie został zrujnowany przez Norwegów. Opactwo poniosło smutny los zapomnienia za panowania Henryka VIII z Anglii. Wielkie zniszczenia obróconych w ruinę budynków spowodował ostrzał niemieckich krążowników podczas I wojny światowej (1915).
Mistyczne legendy opactwa Whitby
Majestatyczne ruiny starożytnego klasztoru na przestrzeni wieków inspirowały wiele legend i wierzeń, które przetrwały do dziś, pobudzając wyobraźnię i serca okolicznych mieszkańców oraz ciekawskich turystów. Mimo epoki „elektronicznej”, mit o przemianie węży w kamienie przez św. Hildę nadal żyje. Wielu twierdzi, że wielokrotnie widzieli w szczelinach okien poruszającą się sylwetkę dziewczyny, która kiedyś złamała ślub celibatu. Widząc niegdyś przystojnego rycerza, zakonnica zakochała się w nim od pierwszego wejrzenia z całą namiętnością kobiety pragnącej miłości do mężczyzny. Za grzech cielesny została surowo ukarana: została zamurowana żywcem w murze jednego z grobów.
Jedna z legend mówi o dzwonach wydobytych z dzwonnicy opactwa, zatopionych w morzu, ale nadal dzwoniących z dna morskiego. W XVIII w. pod pretekstem rozwiania pogłosek o samorzutnie bijących dzwonach pozostawionych w opactwie i pojawieniu się ducha św. Hildy, władze nakazały ich usunięcie (dzwony) i przetopienie statkiem. Po przepłynięciu niewielkiej odległości od wybrzeża statek zatonął z niewiadomego powodu, dając pożywkę dla nowych mitów o podwodnym dzwonieniu dzwonów. Istnieje przekonanie o zawaleniu się głównej, wysokiej (30 m) wieży opactwa, która zawaliła się nagle, bez wyraźnego powodu. Jak zapewniali miejscowi w przededniu zawalenia, przez kilka dni rzekomo obserwowali duchy dawno zmarłych mieszkańców Whitby, krążące w okrągłym tańcu wokół wieży.
Legenda o hrabim Drakuli
Mistyczne opactwo Whitby kojarzy się również z imieniem niesławnego hrabiego Drakuli, który stał się bohaterem powieści Brama Stokera o tym samym tytule, zainspirowanej wyrazistym widokiem ruin klasztoru i uczynił z nich miejsce, w którym Dracula zamienił się w podły pies. Prawdziwy pierwowzór tego bohatera – rumuński hrabia Vlad Tepes (Kol) zasłynął z bezgranicznego okrucieństwa wobec wrogów, których na jego rozkaz wbito na pal. Widowisko krwawiących ofiar wywołało satysfakcję w nieludzkiej duszy Drakuli i prawdopodobnie dlatego ludzie nazywali go wampirem.
Wizerunek Lucy w powieści, która stała się wampirem, również nie powstał od zera. Jej pierwowzorem była prawdziwa arystokratka, o której okrutnym sadyzmie krążyło wiele plotek. Osobiście dokonała egzekucji swoich sług, ciesząc się widokiem płynącej krwi. Nikczemny wizerunek Drakuli stał się płodną podstawą do tworzenia różnych dzieł sztuki: powieści, sztuk teatralnych, oper, filmów. Wielu mieszkańców Europy Wschodniej wierzy, że ten wampirzy hrabia mieszkał kiedyś w jednym z zamków ich kraju. Nie bez Drakuli i Opactwa Whitby, „uwielbionego” w powieści Stokera, która stała się „klasykiem horroru”. Mieszkańcy tutejszych okolic są głęboko przekonani, że dawny klasztor to zamek Drakuli.
Współczesna rzeczywistość opactwa Whitby
Dziś małe brytyjskie miasteczko (13 tys. mieszkańców), mimo niewielkich rozmiarów, stało się główną atrakcją turystyczną, przyciągającą ogromną liczbę turystów z różnych krajów. Przyjeżdżają tu miłośnicy wszystkiego, co mistyczne, miłośnicy ekstremalnych hobby, artyści, poeci, pisarze, filmowcy itp. Starożytne zamki, las Dalby, wodospad Mallyan Spout i inne atrakcje interesują każdego, nawet bardzo wyrafinowanych podróżników. Tutaj poczujesz klimat średniowiecznej Anglii, potężnego władcy.
Głównym atrakcyjnym symbolem tych miejsc są ruiny opactwa Whitby, oszałamiające wyobraźnię nie tylko swoim gotyckim wyglądem, ale także szlakiem związanych z nimi niezwykłych legend i dramatycznej historii dawnego klasztoru. W ostatnich latach w mieście i okolicach pojawiły się luksusowe, nowoczesne hotele i pensjonaty o różnym poziomie komfortu od 3 gwiazdek wzwyż. Większość z nich znajduje się w malowniczych miejscach o dobrej ekologii, wystrój wnętrz utrzymany jest w nienagannym angielskim stylu.
Piękne krajobrazowe krajobrazy, bliskość niepowtarzalnych zabytków sprawiają, że pobyt w Whitby jest bogaty i bogaty w wrażenia, budzi w duszy romantyczne uczucia i inspiruje do tworzenia dzieł sztuki.
Jak dostać się do Whitby
Najtrudniejszą rzeczą w zorganizowaniu wycieczki do Anglii dla rosyjskich turystów jest uzyskanie wizy Schengen, ale poza tym nie ma problemów. Jeśli jesteś posiadaczem strefy Schengen, nie ma przeszkód w przybyciu do Londynu. Jest mnóstwo lotów z moskiewskich lotnisk, 4 godziny – i jesteś w Londynie. Stamtąd kursują pociągi do Yorkshire. W 2 godziny dotrzesz do miasta York, z którego wygodnym autobusem dojedziesz do Whitby w 1,5 godziny. Jeśli przyjedziesz do Whitby wieczorem, bez problemu znajdziesz nocleg w jednym z wielu hoteli w mieście, a rano udasz się do opactwa.
Jest otwarty dla zwiedzających przez cały rok według określonego harmonogramu. marzec-wrzesień – od 10.00 do 18.00; październik-listopad – 10.00-17.00, w pozostałych miesiącach klasztor jest czynny w weekendy – soboty i niedziele od 10.00 do 16.00. Muzeum Drakuli przyjmuje zwiedzających w miesiącach letnich, od 10.00 do 16.00; w miesiącach zimowych – tylko w weekendy od 10.00 do 16.00.