Pałac Królewski (Koninklijk Paleis) w Amsterdamie: zdjęcie, opis, historia

Pałac Królewski to jedno z najczęściej odwiedzanych i popularnych miejsc nie tylko w Amsterdamie, ale w całej Holandii. Pałac znajduje się w samym centrum stolicy, niedaleko głównego dworca kolejowego, na najważniejszym i najbardziej znanym placu miasta, Placu Dam.

Jak dostać się z lotniska do centrum Amsterdamu – przeczytaj nasz artykuł.

Największy świecki budynek w Europie

Plac Dam wziął swoją nazwę od tamy, która została zbudowana na rzece Amstel w XIII wieku. Powstał z dwóch placów – Platse i Middeldam. Po obu stronach pałacu znajduje się kościół Nieuwekerk, zbudowany w XV wieku i światowej sławy muzeum figur woskowych Madame Tussauds. Początkowo pałac powstał jako główny budynek dla ratusza, a także dla posiedzeń administracyjnych i sądowych.

W XVII wieku była to największa świecka budowla w Europie. W chwili obecnej pałac służy jako rezydencja do przyjmowania zagranicznych delegacji i głów obcych państw podczas ich wizyt w Holandii, sama rodzina królewska tu nie mieszka. Ponadto odbywają się uroczystości przekazania tronu i śluby monarchów Królestwa Niderlandów. Pałac Królewski przy placu Dam jest jednym z kilku pałaców, jakimi dysponuje królowa Beatrix zgodnie z prawem holenderskiego parlamentu.

Co jeszcze zobaczyć w Amsterdamie przeczytaj w naszym życiu hack.

Historia budowy

Budynek został zbudowany według projektu architekta Jacoba Van Kampena w 1665 roku na 13 659 drewnianych palach, z których każdy ma długość do 12 metrów. Stanął przed trudnym zadaniem budowy pałacu królewskiego w jednym z najbardziej wpływowych krajów tamtych czasów. Amsterdam był w XVII wieku jednym z największych centrów handlowych w Europie.

Więcej przydatnych i interesujących artykułów o Amsterdamie:

Liczba ludności miasta stale rosła, a stosunki handlowe i gospodarcze coraz bardziej się rozwijały. Dlatego architekt Jacob Van Kampen wyraził pomysł zbudowania budynku w stylu klasycyzmu, tak aby odzwierciedlał potęgę całego kraju, a wyglądem przypominał budowle architektoniczne starożytnej Grecji i Rzymu. W efekcie styl, w jakim zbudowano pałac, zyskał miano stylu klasycznej architektury holenderskiej, a pałac z kolei jest jego głównym przykładem. Miał on pokazać, jak potężne i bogate było miasto Amsterdam w okresie Złotego Wieku.

Ósmy cud świata

Pałac Królewski w Amsterdamie jest często określany jako ósmy cud świata. Został zbudowany dosłownie na bagnie, a wspierają go liczne pale i stojąca na nich platforma. Mury pałacu wzniesiono bezpośrednio na podium, które w tamtych czasach uważano za niezwykłe i nowe. Wewnątrz pałacu znajduje się ogromna przestronna sala (Civil Hall) wysoka na prawie 27 metrów, 37 długa i 19 szeroka, która symbolizuje kosmos. Na podłodze sali znajdują się mapy świata przedstawiające sfery niebieskie. Zostały narysowane w XVIII wieku i są łatwo widoczne na półkuli zachodniej i wschodniej, gdzie szczegółowo zaznaczono miejsca skutecznej polityki kolonialnej Amsterdamu.

Przy jednej ze ścian znajduje się rzeźba mitologicznego tytana Atlanty, który na ramionach trzyma kulę ziemską. Główną ozdobą pałacu jest jego ogromna kopuła. Na samym szczycie kopuły znajduje się wiatrowskaz w kształcie starego statku Kogg, symbol Amsterdamu. Przez małe okienka obserwowali, jak statki przypływają i odpływają z miejskiego portu. Wszystkie pomieszczenia budynku są wykończone marmurem i złocone. Jeden z najsłynniejszych holenderskich poetów, Jost van den Vondel, być może z niezwykłą dokładnością opisał dumę Amsterdamczyków, kiedy nazwał pałacowy budynek „panną młodą, która w dniu ślubu jest w centrum uwagi”.

Pierwszy Ratusz

W 1400 r. w małej osadzie zwanej Amsterdamem wybudowano pierwszy ratusz na placu zwanym dziś placem Dam. W 1452 r. ratusz został zniszczony przez wielki pożar, a następnie ponownie odbudowany, ale ze specjalnym miejscem zarezerwowanym dla rozpraw sądowych. Stąd jego sprawami zarządzał główny sędzia miasta. W 1652 doszło do kolejnego pożaru. Tym razem budynek przez jakiś czas pozostawał opuszczony. W budowę nowego budynku na miejscu starego ktoś lub coś nieustannie ingerował.

Urząd burmistrza zamierzał wyburzyć budynki mieszkalne w centrum miasta, aby zbudować pałac, ale miejscowi kategorycznie sprzeciwili się temu. Kiedy mimo wszystko rozwiązano problem cywilów, okazało się, że z powodu wojny z Hiszpanią w kraju nie ma pieniędzy, a budowa jest niemożliwa. Kilka lat później postanowiono wybudować na tym samym terenie budynek administracyjny, ale już kilkakrotnie większy.

Rząd kraju od dawna spiera się o budżet i wielkość przyszłego ratusza. Ostatecznie ratusz wybudowano w stylu stricte klasycystycznym i jasnych barwach. Ponadto w planowaniu i budowie budynku wykorzystano liczne alegorie i odniesienia do głębokich idei filozoficznych. To właśnie pomogło w realizacji projektu ratusza. Ponieważ większość nie chciała wydawać dużych sum na wystrój wnętrz ratusza i dekoracje, zwolennicy projektu stwierdzili jednak, że wszystkie dekoracje, płaskorzeźby i obrazy mają na celu pokazanie ludziom dekoracji świata. W rezultacie zgodzili się z tym pomysłem, a ratusz zbudowano według idei i proporcji, jakimi posłużył się Bóg tworząc świat.

Przez kilka lat ratusz był uważany za największy ratusz w całej Europie. Kiedy na początku XIX wieku do władzy doszedł brat Napoleona Bonaparte, Ludwik Bonaparte, z ratusza wybudował osobistą rezydencję i od tego czasu budynek uznawany jest za pałac. Ludwik Bonaparte miał 27 lat, gdy przybył do biednego i wyniszczonego kraju, jakim była wówczas Holandia. Nawet pomimo tego, że starszy brat zabronił wszelkiego handlu z Anglią, którą chciał całkowicie odizolować od reszty Europy, Ludwik nadal pozwalał na handel z nimi mieszkańcom Niderlandów.

Specjalnie na przybycie Ludwika Bonaparte cały rząd został wyeksmitowany z ratusza, ale bank musiał opuścić, biorąc pod uwagę niezbyt sprzyjającą sytuację w kraju w tym czasie. Właściwie to jedyny moment w historii, kiedy bank znajdował się bezpośrednio w budynku pałacu królewskiego. Również specjalnie dla Ludwika zamówiono do pałacu unikatową kolekcję mebli wykonanych w stylu empirowym, w tym drewniane fotele pokryte kosztowną tkaniną, mosiężne lampy i gobeliny.

Wszystko to można jeszcze zobaczyć odwiedzając pałac. W 1813 r. wówczas jeszcze przyszły król Wilhelm przekazał miastu pałac królewski. Jednak wkrótce po koronacji zdał sobie sprawę, że nadal potrzebuje własnej rezydencji w mieście. Dlatego władze miejskie na jego prośbę mimo wszystko oddały do ​​dyspozycji króla dawny ratusz. W 1936 roku dawny ratusz został sprzedany przez ratusz Amsterdamu rządowi holenderskiemu.

Po długich dyskusjach władze miasta przyznały jednak, że budynek nie nadaje się już do roli ratusza stolicy Holandii, a poza tym budynek wymaga bardzo poważnej renowacji, aby przywrócić mu dawną urodę i wielkość. W 1938 roku w budynku odbyła się uroczystość z okazji czterdziestej rocznicy panowania królowej Wilhelminy.

Rekonstrukcja pałacu

W 2009 roku przeprowadzono w pałacu zakrojoną na szeroką skalę przebudowę i udostępniono go do zwiedzania. Zwiedzając muzeum znajdujące się w pałacu można zapoznać się z historią Amsterdamu i Holandii. Ponadto istnieje ogromny zbiór dzieł Rembrandta, Flincka i Bola. Idealną porą na zwiedzanie pałacu jest lato i jesień, kiedy odbywają się tu liczne wystawy. W okresie letnim wystawiane są tu prace ze Złotego Wieku, poświęcone historii budowli. Jesienią wystawiane są tu prace młodych utalentowanych artystów, a także odbywa się konkurs o Nagrodę Królewską w dziedzinie malarstwa współczesnego.

Nie wiesz, co zabrać z Amsterdamu? Przeczytaj naszą recenzję.