20 najlepszych muzeów w Lizbonie – lista, zdjęcia, opis, ceny 2021, mapa
Podróż do Portugalii pozwala na wspaniałe wakacje na plaży, wzięcie udziału w wszechstronnym programie kulturalnym, zobaczenie pięknych krajobrazów wysp tworzonych przez pradawne wulkany. Wszystkie te możliwości są realizowane podczas przyjazdu do stolicy Lizbony. Miasto, założone przez Fenicjan, posiada wiele zabytków architektonicznych. Muzea Lizbony, galerie, starożytne pałace, klasztory. Historia życia królów portugalskich jest reprezentowana przez zachowane artefakty wystawione w oryginalnych budynkach należących do różnych władców w minionych epokach.
Zamek św
W centrum miasta, na wysokim wzgórzu wznosi się majestatyczny budynek zwany historycznym sercem miasta. Jest widoczny z każdego miejsca w Lizbonie. W czasach starożytnych zamek był fortecą dla Rzymian, Wizygotów, Maurów. Został zdobyty przez pierwszego króla Portugalii w 1147 roku. Od tego czasu zamek zaczęto nazywać na cześć Jerzego Zwycięskiego. Od 1255 roku, kiedy miasto zostało stolicą Portugalii, zamek jest rezydencją królów. Następnie mieściło się w nim więzienie, siedziba służby ochrony dzieci. Od 1910 r. figuruje na listach zabytków narodowych.
Po trzęsieniu ziemi uszkodzony budynek został częściowo odrestaurowany, założono ogród, po którym spokojnie chodzą pawie i zorganizowano kilka platform widokowych. Prace konserwatorskie przeprowadzono w latach 1940 i 1990. Wewnątrz budynku znajduje się ekspozycja opowiadająca o historii miasta. Na terenie zamku znajdują się małe kawiarnie, restauracja. Zwiedzanie zamku św. Jerzego oferowane jest od 9 do 18 godzin (od listopada do 28 lutego) oraz od 9 do 21 godzin (od marca do końca października).
Забронируйте индивидуальный трансфер от аэропорта до вашего отеля за 1 379 RUB
Muzeum Galust Gulbenkian
Prywatne dziedzictwo kolekcji słynnego potentata naftowego składa się z 6 tysięcy eksponatów. Spośród nich około tysiąca zajmuje miejsce na wystawie stałej. W jego głównej części znajdują się ogromne zbiory starożytnych przedmiotów z Egiptu, Grecji, Rzymu. Wśród nich są słynne wazony, grobowce, rzadka biżuteria z Persji. Druga część wystawy zawiera artefakty sztuki europejskiej z różnych czasów, obiekty średniowiecza. W osobnym pomieszczeniu umieszczono rękopisy, księgi z różnych wieków.
Kolekcję malarstwa europejskiego zdobią obrazy zakupione podczas sprzedaży bogactwa Ermitażu w 1930 roku. Tutaj proponuje się zobaczyć kilka prac Rubensa, Rembrandta, łaźnie Eycka, rzeźby Houdona. Oddzielne pomieszczenia zajmują obrazy impresjonistów Renoira, Moneta, Degasa, kolekcja antycznych mebli, przedmiotów ze złota i srebra. Naczynia, zegarki, monety i wiele innych rzadkich przedmiotów.
Muzeum sztuki otwarte w 1969 roku. Pod względem bogactwa swoich zbiorów przewyższa zbiory wielu instytucji państwowych. Często odbywają się w nim wystawy czasowe o różnych obszarach tematycznych. Praca trwa codziennie od 10:00 do 18:00. Dzień wolny we wtorek.
Muzeum Morskie
Ponad 20 000 eksponatów (z czego 6 000 to elementy stałej ekspozycji) ukazuje najdrobniejsze szczegóły historii rozwoju żeglugi w Portugalii (dzięki działalności portugalskiego monarchy w 1863 r.). Znajdują się tam starożytne mapy, proste i złożone urządzenia nawigacyjne, modele statków, portrety wielkich admirałów. Ciekawe ekspozycje odzwierciedlają epokę wielkich odkryć geograficznych dokonywanych podczas rejsów morskich. W skrzydle budynku manuelistycznego klasztoru Hieronimitów znajdują się ekspozycje.
Późnogotycki zabytek architektoniczny jest wpisany na listę dziedzictwa UNESCO. Według legendy Vasco de Gamo modlił się w murach tego klasztoru przed podróżą do Indii. Drewniana figurka Archanioła Rafała, który towarzyszył mu w morskiej podróży, jest uważana za jeden z najstarszych eksponatów na wystawie. Po pożarze w 1916 r. działalność placówki wznowiono w 1948 r.
Wiele eksponatów z pierwszej kolekcji zaginęło, zamiast nich są modele nowoczesnych statków z Portugalii i innych krajów. Znaleziono dwa antyczne globusy, odtworzono wyposażenie kajuty królewskiej, portrety, rzeczy osobiste słynnych marynarzy. Fregata Fragata D.Fernando II e Gloria jest zacumowana i otwarta dla zwiedzających na rzece Tag. W godzinach od 10 do 17 można zapoznać się z historyczną przeszłością sztuki nawigacji kraju. Dzień wolny w poniedziałek.
Narodowe Muzeum Powozów
Patrząc na stare wozy, piękne powozy, ażurowe powozy, chcę w nich usiąść i jeździć po drogach przejazdowych rodzin królewskich Portugalii. Kolekcja unikalnych powozów została stworzona przez królową Donnę Amelię w 1905 roku i stała się najczęściej odwiedzanym muzeum w kraju. Mieści się w budynku areny (zbudowanym w XVIII wieku) do treningu jazdy konnej dla członków rodziny królewskiej. Sam budynek, pomalowany obrazami o niesamowitym wnętrzu powstałym od ponad 40 lat, stanowi piękne tło dla niezwykłych eksponatów. W holu frontowym areny znajduje się 7 powozów.
Aby pokazać prawdziwe bogactwo z podziemi, zbudowano nowy budynek zaprojektowany przez architekta Paulo Mendeza. Wśród eksponatów są królewskie bryczki, dwukołowe kabriolety, landau. Tutaj można zobaczyć stary powóz króla Filipa II, wykonany z drewna, obity czerwoną skórą. Powóz słynie z siedziska z otworem pośrodku, który można wykorzystać w razie potrzeby. Jedyną ochroną przed deszczem, wiatrem, słońcem były ciężkie zasłony.
Złote „Powóz panny młodej”, „Powóz oceanów”, uderzające luksusem, bogactwem, rzeźbiarską reprezentacją odkryć morskich. Wypełniło je państwo kładąc szlaki morskie, które łączyły dwa oceany: Indyjski i Atlantycki. Centralną część zajmuje postać lizbońskiej dziewczyny (w tłumaczeniu z portugalskiego oznacza to młodą damę). Piękne sale wystawowe w obu budynkach można zwiedzać w każdy dzień tygodnia (oprócz poniedziałku) w godzinach od 10:00 do 18:00.
Narodowe Muzeum Sztuki Starożytnej
W klasztorze św. Franciszka od 1884 r. znajduje się kolekcja skarbów sztuki Portugalii z XIV-XIX wieku. Liczba eksponatów szybko rosła i wymagała większej powierzchni dla optymalnego rozmieszczenia budynku. Został zbudowany w latach 90-tych ubiegłego wieku na miejscu starożytnego klasztoru. Ogromne galerie na różnych piętrach nowego budynku mieściły tysiące obrazów, grafik, rzeźb, antycznych mebli, rzadkiej biżuterii i ceramiki. Wśród słynnych obrazów znajdują się dzieła Albrechta Dürera, Raphaela, Boscha, Velazqueza itp.
Pierwsze piętro zajmują ekspozycje dzieł mistrzów europejskich. Na drugim piętrze proponuje się zobaczyć sztukę azjatycką i afrykańską. Trzecie piętro zajmują prace twórców Portugalii. Niekończące się strumienie turystów przepływają obok słynnego dzieła Boscha „Kuszenie św. Antoniego”. Galeria Sztuki Dawnej jest największą w Portugalii i jest popularna wśród turystów. Instytucja działa we wtorki od 14:00 do 18:00. Dzień wolny w poniedziałek. Od środy do niedzieli sale są otwarte dla zwiedzających od 10:00 do 18:00.
Muzeum Azulejo
Tradycyjne rzemiosło Portugalczyków nie ma odpowiedników w innych krajach świata. Sztuka tworzenia obrazów z kafli na podstawie pięknych kafli narodziła się tu wiele wieków temu. Słowo Azulejo oznacza wyrób ceramiczny wykonany z glazury. W przepięknej kaplicy Klasztoru Matki Bożej pojawiła się pierwsza ekspozycja elementów dawnej sztuki artystycznej. Jej korzenie sięgają okresu tradycji mauretańskich, które przywiodły je z kultury arabskiej.
Począwszy od XV wieku w Portugalii pojawiły się pierwsze panele, obrazy imitujące luksusowe dywany. Pierwsze płytki powstały pod okiem flamandzkich rzemieślników. Już na początku XVIII wieku Lizbonę zaczęto nazywać ośrodkiem produkcji azulejos. Płótna składały się z dekoracyjnych wzorów kwiatowych, obrazów o tematyce religijnej. Znajduje się tam wyjątkowy XVI-wieczny ołtarz ozdobiony starożytnymi kaflami. Klasztory, kościoły, dwory, pałace są stopniowo ozdabiane kaflami pomalowanymi na różne kolory, o skomplikowanych zdobieniach.
Wystawy stałe, wystawy opowiadają o historii azulejos w Portugalii. Wiele dzieł zostało zniszczonych podczas trzęsienia ziemi. Powstał wyjątkowy panel z panoramą miasta przed zniszczeniem. Proponuje się go zobaczyć, wziąć udział w warsztatach kaflarskich od 10:00 do 18:00 w każdy dzień oprócz poniedziałku.
Muzeum Orientu
W koloniach Portugalii, położonych na wschodzie, minęło długie, trudne życie. W tym czasie obecność Portugalii znalazła odzwierciedlenie w sztuce, odzieży, meblach, przedmiotach religijnych. Jednocześnie wiele lokalnych zwyczajów zostało zapożyczonych i wprowadzonych w życie Portugalczyków. Ogromna liczba artefaktów z tego okresu została sprowadzona do kraju i składała się na bogate kolekcje wielu galerii, wystaw i ekspozycji stałych.
Obrazy, maski, tekstylia z Chin, Japonii, Wietnamu, Indonezji, Indii znajdują się w dawnym budynku magazynu dorsza solnego. W 2008 roku został odrestaurowany i przekształcony w muzeum. Ma wiele pokoi. Na przykład pokój poświęcony bogom Azji. Dokumenty związane z okresem kolonialnym (mapy, schematy), przedmioty w postaci antycznej biżuterii z różnych krajów.
Na terenie znajduje się szkoła dotycząca kultury azjatyckiej, obyczajów, kuchni. Najwyższą kondygnację budynku zajmuje restauracja z menu kuchni europejskiej i azjatyckiej. Przy wejściu na parterze znajduje się kawiarnia, sklep z pamiątkami. Pracuje od 10:00 do 18:00 z dniem wolnym w poniedziałek.
Muzeum Shiadu
W najstarszej dzielnicy Lizbony odrestaurowano wiele budynków zniszczonych przez pożar z 1987 roku. W budynkach klasztoru franciszkanów mieściła się fabryka cukiernicza, akademia sztuki, biblioteka i Narodowa Galeria Sztuki Nowoczesnej. Udany remont zaprojektowany przez architekta Jeana Michela Wilmota umożliwił umieszczenie tutaj bogatych ekspozycji ze zbiorów nowoczesnego malarstwa sztuki portugalskiej. Obejmują okres od 1850 do 1960, łącząc dzieła romantyzmu, modernizmu, abstrakcji, surrealizmu.
Wystawy stałe są tworzone według obszarów tematycznych i pokazują rozwój rzeźby i malarstwa przez mistrzów Portugalii. Wśród słynnych dzieł znajdują się eksponaty stworzone przez artystę Columbanu Bordala Piñero (był przez długi czas dyrektorem instytucji). Wystawy czasowe odbywają się w osobnym pomieszczeniu. Często zmieniają i prezentują twórczość artystów z różnych krajów. Galerię można zwiedzać codziennie od 10:00 do 18:00 (poniedziałek jest dniem wolnym od pracy).
Muzeum MAAT
Nie sposób nie zauważyć niesamowitej konstrukcji architektonicznej na nabrzeżu Tagu. Chciałabym nie tylko przespacerować się jego dachem, wiszącym nad rzeką, ale także zajrzeć do przestronnych, jasnych sal. Dowiedz się wszystkiego o interesujących eksponatach, które tam stoją. Została otwarta na miejscu starej elektrowni, która uczciwie służyła miastu przez wiele lat. Jej wyposażenie znalazło się wśród unikatowych eksponatów obok urządzeń stworzonych przez nowe technologie, projektowanych przez projektantów na poziomie dzieł sztuki. Główną ideą tworzenia ekspozycji o tej nazwie była chęć połączenia sztuki z możliwościami nowoczesnych technologii.
Na licznych wystawach, które odbywają się regularnie przez cały rok, prezentowane są ciekawe nowości, w tym z wykorzystaniem metod interaktywnych. Na przykład świat robotyki zadziwia nieoczekiwanymi rozwiązaniami, realnymi systemami wdrażanymi w różnych gałęziach inżynierii mechanicznej. Czasami wydaje się, że są prawie ludźmi i wkrótce nauczą się myśleć. Wystawy IAAT można zwiedzać codziennie od 12:00 do 20:00. Dzień wolny od poniedziałku.
Narodowe Muzeum Archeologiczne
Po zniesieniu klasztorów w 1834 r. liczne obiekty z kościołów, świątyń i klasztorów przeszły pod jurysdykcję państwa. Decyzję o stworzeniu ciekawej galerii i umieszczeniu jej na terenie Klasztoru Hieronimitów podjął w 1893 roku znany w kraju etnograf. Ekspozycje przedstawiają różne etapy życia ludzi w Portugalii: mieszkańców mezolitu, megalitów, Fenicjan, Greków, Rzymian, Arabów. W zbiorach znajdują się prace znanych malarzy Portugalii i Europy. Wśród nich są prace Dürera, Boscha. Holbeina, Velazqueza, Rafaela.
Osobno umieszczane są eksponaty przywiezione z Afryki i Azji podczas rejsów morskich. Osobno eksponowane są kolekcje numizmatyczne, jubilerskie, epigraficzne. Podczas wycieczki opowiadane są ciekawe historie o biżuterii z epoki żelaza i brązu, eksponaty rzeźbiarskie średniowiecza z bożonarodzeniowymi szopkami. Meble, ceramika, porcelana, tekstylia, sztućce są częścią ekspozycji stałych. Można je oglądać codziennie od 10 do 18 (poniedziałek jest dniem wolnym).
Narodowe Muzeum Kostiumów i Mody
W starym budynku, otoczonym parkiem botanicznym, mieszczą się ekspozycje wypełnione wspaniałymi strojami z różnych epok. Wśród nich są sukienki damskie, męskie, dziecięce, należące do różnych grup ludności Portugalii. Prezentowane modele ubrań to autentyczne stroje historyczne z okresu XVII-XXI wieku mieszkańców różnych krajów Europy Zachodniej. Decyzję o jej stworzeniu podjęto w 1977 roku, po przejściu w 1976 roku wystawy ukazującej królewską garderobę.
Kolekcję uzupełniano poprzez nieodpłatne przenoszenie przedmiotów ze zbiorów prywatnych. Ekspozycje rozmieszczone są w różnych salach zgodnie z tematyką. Na parterze prezentowane są modele w stylu rokoko. Skomplikowane stelaże, liczne falbanki z koronki, hafty, gorsety to niezbędne elementy w męskiej i damskiej garderobie. Na początku XIX wieku całkowicie znikają. Styl Empire staje się modny. Zamiast brokatu, aksamitu, pierwsze miejsce zajmuje jasny muślin.
Stopniowo w modnych elementach pojawiają się fantazyjne rękawy, zapożyczone z renesansu (nazywano je „udziec jagnięcy”, „szynka”). Współczesność reprezentuje klasyczny garnitur Chanel, sukienki, dyskoteka lat 80-tych. W osobnych pomieszczeniach prezentowana jest bielizna, gorsety, oprawki, poduszki i inne akcesoria. Tekstylia domowe w postaci koronkowych zasłon, obrusów, pościeli wiktoriańskiej. Na miejscu znajduje się restauracja, biblioteka i sklep z pamiątkami. Instytucja otwiera się o godzinie 10.00 i jest czynna do godziny 18.00. Dzień wolny w poniedziałek.
muzeum wody
Nieoceniony dar natury, woda pitna zawsze odgrywała szczególną rolę w wyborze miejsca do osiedlenia się i rozwoju miast. Historia zaopatrzenia w wodę zaczyna się od czasu powstania pierwszych akweduktów, stworzenia niezbędnego sprzętu, metod oczyszczania i kontroli jakości wody. Każde stulecie przyniosło nowe osiągnięcia, odkrycia w usprawnianiu procesów dostarczania wody do miast. W 1987 roku otwarto Muzeum Wody, które otrzymało nagrodę Rady Europy.
Obejmuje cztery antyczne obiekty: akwedukt z 1746 r., dwa zbiorniki, przepompownię. Budynek dworca (w dawnym klasztorze), wzniesiony w 1880 r., służy do organizowania wystaw i wystaw stałych. Tutaj można zobaczyć pierwsze parowozy, pompy, które dostarczały wodę z różnych obiektów akweduktu. W hali ze stałymi ekspozycjami prezentowane są modele, instalacje, ukazujące historię wodociągów i kanalizacji w Lizbonie.
Wiele urządzeń jest sprawnych i służy do wykładów informacyjnych. Pomagają znaleźć ciekawe informacje o połączonej pracy wszystkich obiektów miejskiej sieci wodociągowej. Podobnie jak podziemne akwedukty, woda wpływa do 30 fontann w Lizbonie. Obiekt czynny codziennie od 10:00 do 18:00.
Muzeum Archeologiczne w Klasztorze Karmu
Pierwsza liturgia w starożytnym klasztorze, zbudowanym na miejscu kościoła karmelitów na szczycie góry, odbyła się w 1407 roku. Piękne gotyckie wieże, ozdobione licznymi ostrołukowymi oknami, wznosiły się wysoko w niebo. Pojawiły się budynki mieszkalne dla mnichów. Stopniowo w ogromnej bibliotece powstała rzadka kolekcja folio, starannie przechowywano sarkofag Nuno Pereiri. Swój majątek przekazał klasztorowi. Życie płynęło z jego zwyczajami i tradycjami.
Wszystko zmieniło się w jednej chwili w 1755 roku. Potężne trzęsienie ziemi zniszczyło prawie wszystkie zabudowania klasztoru. Mnisi osiedlili się w innych miejscach. Pozostałe budynki zdradziło w 1864 roku Stowarzyszenie Archeologów. Od tego czasu rozpoczęło się gromadzenie artefaktów archeologicznych, opowiadających o życiu w tym niesamowitym miejscu. Wejście do ekspozycji jest zorganizowane przez portal zachowanych murów gotyckiego kościoła. Słynna rozeta jest w połowie zniszczona. Po zbadaniu centralnej części kościoła od razu znajdziesz się na dziedzińcu ozdobionym starożytnymi kamiennymi misami, wizerunkami starożytnych herbów rodowych.
W zamkniętej części kościoła gromadzone są artefakty z wielu okresów życia w Portugalii: prehistoryczne narzędzia, płytki azulejo, konstrukcje architektoniczne w postaci fontann oraz sztukaterie. Niezwykłe mumie z Peru, egipski sarkofag. Przed murami klasztoru znajduje się przytulna kawiarnia. Aby dostać się na szczyt góry do zrujnowanego klasztoru ze smutnymi dowodami zniszczenia, zapomnienie oferowane jest specjalną windą Santa Justa od poniedziałku do soboty (od 10 do 19 godzin). Dzień wolny w niedzielę.
Dom Muzeum Medeiros i Almeida
Od 1973 roku w domu kolekcjonera dr António Medeiros y Almeida znajduje się bogata ekspozycja ze zbiorów właściciela domu. Zostały stworzone przez właściciela domu w latach 70. ubiegłego wieku. 25 sal o nietypowym wnętrzu wypełnionych jest obrazami, rzeźbą, meblami, gobelinami, ceramiką. Trzy stałe kolekcje obejmują: 225 modeli zegarków wykonanych w okresie od XVI do XX wieku. Kolekcja rzadkich wyrobów ceramicznych z okresu dynastii Han w Chinach do XVIII wieku. Biżuteria srebrna wykonana w Anglii, Portugalii przez znanych mistrzów XV i XVI wieku.
210 fanów z XVI–XVIII wieku. Dom został wybudowany w 1672 roku jako posiadłość myśliwska. Stopniowo przekształcił się w luksusowy pałac otoczony renesansowym parkiem. Z zewnątrz budynek przypomina malowaną szkatułkę na biżuterię. Ściany i elewacje zachwycają pięknem płytek wykonanych przez mistrzów Holandii i Portugalii. Chcesz to zobaczyć z zewnątrz i koniecznie wejdź do wewnętrznych komnat. Możesz to zrobić od 10:00 do 17:00 w sobotę i od 13:00 do 17:30 od wtorku do piątku.
Muzeum Pieniądza Banku Portugalii
Kościół św. Juliana, wybudowany w 1810 r., w 1930 r. przejął Bank Portugalii. Oryginalny styl barokowy, uzupełniony elementami nowoczesnego designu, z powodzeniem wykorzystywany jest do organizowania niepowtarzalnych ekspozycji kolekcji numizmatycznej. Na czterech poziomach znajdują się wygodne stoiska z sztabkami, monetami, banknotami, przedmiotami, które w starożytności pełniły funkcję pieniądza. Ekspozycje odzwierciedlają ewolucję pieniądza, który odcisnął swoje piętno na historii handlu i życia codziennego w wielu krajach Europy.
Budynek zawiera bogatą kolekcję od czasów wielkich odkryć geograficznych do dnia dzisiejszego. Wystawa główna nosi nazwę „Pieniądze Zachodu Półwyspu Iberyjskiego”. Podczas trasy proponuje się dowiedzieć się, jak powstała moneta tego kraju w ramach europejskiego programu z 2004 roku. Głównym wymogiem jego wydania jest zgodność z motywem zatwierdzonym przez Unię Europejską, zastosowanie logo z serii Euro Star. Zobacz kolekcje, poznaj historię bankowości, zobacz sztabkę złota o wartości pół miliona euro oferowaną od 10 do 18 każdego dnia od środy do soboty.
Muzeum Miejskie
Zbiory, składające się z elementów dziedzictwa kulturowego, historycznego i politycznego kraju na przestrzeni kilku wieków życia, znajdują się w porządku chronologicznym w głównym budynku XVIII-wiecznego Pałacu Piment. Całą historię miasta odzwierciedlają ciekawe ekspozycje malarstwa (jest ich ponad 1400 i należą do różnych gatunków), rzeźby, ceramiki, znalezisk archeologicznych (niektóre z nich pochodzą z 300 000-100 000 lat p.n.e.). Wśród malowideł znajdują się wizerunki miasta przed trzęsieniem ziemi. Jest wiele książek, ikon, map, nagrobków, ręcznie robionych arrasów, rysunków, ważnych dokumentów z różnych czasów.
Wspaniały model Lizbony sprzed trzęsienia ziemi w 1788 roku pokazuje najdrobniejsze szczegóły konstrukcji architektonicznych. Ekspozycja kolekcji azulejos i paneli z twarzami świętych wzorowana na słynnych kaflach uważana jest za największą w kraju.
Na wystawy czasowe wybudowano osobne pawilony (czarno-biały). Osobna ekspozycja poświęcona jest epigrafii (nagrania wykonane na kamieniu, metalu). Rzeźby i antyczne posągi są zainstalowane w ogrodzie obok budynku. Zbiory odzwierciedlają duży okres historyczny od paleolitu do naszych czasów. Zbierane są od wieków. Zwiedzanie ekspozycji odbywa się od wtorku do niedzieli w godzinach 10:00-18:00.
Muzeum Rafaela Bordalo Pinheiro
Dzieła słynnego rysownika, ceramika Portugalii są szeroko znane, lubiane i lubiane przez mieszkańców tego kraju. Żywe obrazy odzwierciedlają okres 1846-1905. W ogrodzie znajdują się ciekawe wystawy z prac Rafaela Bordalo Pinheiro. Rzeźby porcelanowe powstają dzięki niezwykłej wyobraźni mistrza. Ogromne węże, jaszczurki, ropuchy, pszczoły, grzyby wygrzewają się w słońcu jak prawdziwe, odpoczywają w cieniu ogrodu.
W 1889 roku na Międzynarodowej Wystawie w Paryżu autor otrzymał złoty medal (wystawiono tu wówczas słynną Wieżę Eiffla). Na pewnym etapie życia Pinheira był redaktorem humorystycznego pisma, pracownikiem gazety Illustrated London News, w 1885 r. otworzył w Portugalii fabrykę fajansu, która stała się najbardziej prestiżową fabryką ceramiki w Europie. Jej produkty noszą znak towarowy Bordalo Pinheiro. Wiele prac prezentowanych jest na wystawach w budynku willi, stojącym naprzeciw Muzeum Miejskiego.
Dziś zebrano prawie wszystkie prace Pinheiro. To 1200 obiektów ceramicznych, 3500 szkiców, 900 fotografii, ponad 3000 publikacji, około 3000 obrazów. Popularna wśród mieszkańców miasta jest karykatura małego człowieka, który przybył z prowincji. Figurka nazywa się „Z'e Povinho”. Do ogrodu z dziełami mistrza można się udać od wtorku do poniedziałku w godzinach 10-18. W tym samym czasie odwiedź bibliotekę, weź udział w konferencjach tematycznych, seminariach, odwiedź sklep z pamiątkami.
Muzeum Teatru Rzymskiego
Lizbona nazywała się Olissipo dwa tysiące lat temu i była częścią Cesarstwa Rzymskiego. W starożytnym mieście już w pierwszej połowie I wieku n.e. funkcjonował duży teatr, przeznaczony dla 5 tys. widzów. Jego ruiny zostały udostępnione mieszkańcom po niszczycielskim trzęsieniu ziemi z 1775 roku. Wykopaliska archeologiczne rozpoczęły się w 1965 roku. W efekcie odrestaurowano trybuny, scenę, strefę orkiestry, część podłogi z różowego marmuru, fragmenty malowideł mozaikowych oraz elementy dekoracyjne wykonane przez rzemieślników z okresu antycznego.
Miejsce to zostało włączone jako ciekawa ekspozycja nowoczesnego muzeum archeologicznego. Nad ruinami wzniesiono nowy budynek i umieszczono w nim różne eksponaty znalezione podczas wykopalisk. W pobliżu znajduje się stanowisko z badaniami archeologicznymi innych starożytnych budowli. W sąsiednim budynku, który należał do biskupów miasta (został zbudowany w XVIII wieku), znajdują się ekspozycje opowiadające o historii teatru rzymskiego. Wśród nich jest wiele elementów z antycznego teatru. Zwiedzanie wystaw możliwe jest od wtorku do niedzieli w godzinach 10:00-13:00 i 14:00-18:00.
Muzeum Energii Elektrycznej
Miejsce to już trzecią dekadę pokochały dzieci, zwłaszcza chłopcy. Oto aktualne eksponaty, które możesz przekręcić, przestudiować. Stanowiska interaktywne znajdują się w budynku ciepłowni, która wytwarzała energię elektryczną dla miasta. Wiele urządzeń jest sprawnych i można je wykorzystać w celach edukacyjnych. Ekspozycje prezentują schematy, dokumenty, materiały edukacyjne dotyczące elektryczności.
Sam budynek pierwszej elektrowni jest uważany za przykład architektury przemysłowej kraju. Obecnie jest ważnym ośrodkiem naukowym i kulturalnym. Odbywają się uroczyste imprezy tematyczne, koncerty, konferencje. Są to na przykład Święta Słoneczne, Dziecięce, Miesiąc Nauki, Święto Solarnego Rajdu. Budynek znajduje się w rejonie Belenya. Otwarte do zwiedzania od wtorku do niedzieli w godzinach od 10:00 do 18:00.
Narodowe Muzeum Historii Naturalnej i Nauki
Od 2011 roku zaczęła działać instytucja państwowa, zrzeszająca kilka muzeów w Lizbonie. Ogromna kolekcja, stworzona przez ponad 250 lat, zainteresuje osoby w każdym wieku. Ekspozycje podzielone są na kilka obszarów tematycznych. Jedna z nich oferuje zapoznanie się ze wspaniałym światem zwierząt żyjących w różnych epokach na naszej planecie.
Dinozaury, skamieniałości, starożytne ryby, rzeczywiste rozmiary wymarłych zwierząt są szczególnie interesujące dla dzieci. W ramach rekreacji dzieci mogą oglądać popularną kreskówkę „Epoka lodowcowa”. Miłośnicy astronomii mają okazję obserwować gwiazdy w luksusowym planetarium. Arcydzieło botaniczne otrzymało status pomnika narodowego.
Szczególnie interesująca jest kolekcja motyli w specjalnej sali muzeum. W ogrodzie rośnie dracena, która ma ponad 400 lat i wiele roślin sprowadzonych z różnych krajów świata. Na terenie często odbywają się ciekawe wystawy, seminaria, konferencje w wielu dziedzinach naukowych: zoologia, botanika, antropologia (jest tu około 1700 ludzkich szkieletów). Ciekawe miejsce można zwiedzać codziennie, z wyjątkiem poniedziałków, w godzinach od 10:00 do 17:00.