Co zobaczyć w Antwerpii w 1 dzień na własną rękę – ale niewiele. Tak przekonuje niedoświadczony w wycieczkach turysta turysta. A doświadczony podróżnik wytyczy trasę, która pozwoli ci zobaczyć główne zabytki. Jednocześnie ruchy nie będą wyczerpujące i wyczerpujące. A przekąski w restauracjach i kawiarniach najbliżej punktów widokowych pozwolą zapoznać się z lokalną kuchnią. Wystarczy jeden dzień na pierwsze spotkanie z niesamowitym miastem Europy!

Dworzec Centralny

Patrząc na ten majestatyczny budynek, podróżnik doznaje uczucia Deja Vu. Jak już byłem i widziałem. Tak, naprawdę to widziałem, ale w kinie. Budynek ten był kręcony w wielu filmach i serialach, więc nie sposób go nie rozpoznać. Pod koniec XIX wieku postanowiono wybudować stację na miejscu starego drewnianego budynku. W kraju były pieniądze: pochodziły z kolonii. Jednak władze miasta zdecydowały, że budynek powinien być wspanialszy niż brukselski dworzec kolejowy.

Louis Delasenzeri zrealizował projekt eklektyczny, dodając neogotyk. Próbował połączyć Panteon z dworcem kolejowym w Szwajcarii. A w 1905 roku budynek został uroczyście otwarty. Ale dworzec długo nie cieszył się przepychem: w połowie XX wieku popadł w ruinę i wymagał częściowej renowacji. Ale prace zostały w pełni ukończone dopiero pod koniec XX wieku, łącząc odbudowę z odbudową.

Dzisiejszy dworzec jest zabytkiem architektury i węzłem komunikacyjnym. Dla wygody pasażerów przewidziano tutaj wszystko:

W oczekiwaniu na pociąg podróżny będzie się dobrze bawić, zwłaszcza że wszystkie pomieszczenia są chronione przed deszczem i śniegiem.

ogród zoologiczny

Do zoo nie trzeba daleko jechać: znajduje się 100-200 m od dworca kolejowego. Teraz są doskonałe kolekcje gadów, zwierząt polarnych – Vriesland Park, motyli tropikalnych. Istnieją „place zabaw” dla dzieci – Kinderzoo. A bilet (przy zakupie na oficjalnej stronie internetowej) jest dostępny dla odwiedzających o najniższych dochodach.

Ale kiedyś wszystko było inne:

Na pierwszej wystawie można było obejrzeć kilka kóz, koni oraz kolekcję taksydermii dyrektora zoo.
Bilet kosztował więcej niż pracownik zarobił w ciągu miesiąca.
Terytorium zoo wynosiło 1,5 ha.

I nie wszystko poszło gładko:

Tygrys bengalski uciekł i został zabity.
Nosorożec uciekł z ogrodzenia i zaatakował strażnika.
Z powodu zaniedbania zagroda dla małp spłonęła.
W czasie II wojny światowej kolekcja gadów została doszczętnie zniszczona. Zwierzęta kopytne były łapane i zjadane przez okolicznych mieszkańców.

Po zakończeniu wojny rozpoczął się powolny powrót do zdrowia. Ale jednocześnie ekspozycja została poszerzona i uzupełniona: wynika to ze zmiany stosunku człowieka do otoczenia. W latach 80. ubiegłego wieku zoo zostało uznane za zabytek. Na początku XXI wieku rozpoczęto odbudowę.

Muzeum Diamentów

Zaraz za zoo, na Koningin Astridplein 19 – 23, znajduje się Muzeum Diamentów. Dlaczego warto odwiedzić tę wystawę? Ponieważ od ponad 5 stuleci jubilerzy tego miasta wycinają klejnoty dla szlachty i rodzin królewskich Europy.

Czego szukać:

Produkty z kamieni szlachetnych. Istnieją personalizowane diamenty (broszka Rubensa, biżuteria Marilyn Monroe). Niestandardowe rozwiązania przyciągają: dżinsy z brylantów.
Kopie unikalnych diamentów. Przewodnicy wycieczek są dumni z imitacji diamentu Kohinoor, oryginał należy do brytyjskiej rodziny królewskiej.
Narzędzia używane i używane przez jubilerów podczas pracy z kamieniami.

Twórcy muzeum nie pominęli fanów interaktywnych wycieczek. Oferowane są im wirtualne podróże po perfekcyjne diamenty. Turyści mogą obejrzeć film o rozwoju biżuterii. Czasami turyści uczestniczą w pokazach, na których jubilerzy prezentują proces szlifowania kamieni szlachetnych. To piękny pokaz świetlny. Warto zauważyć, że dla turystów z problemami ze słuchem i wzrokiem opracowane zostały specjalne wycieczki.

Dom Rubensa

Rubens kupił działkę w 1611 r., aw 1620 r. stał już na tym miejscu dom z warsztatem. Budowa wzbudziła zainteresowanie okolicznych mieszkańców i zachwyt przyjezdnych. Gościnny dom odwiedzały osoby szlacheckie: Maria Medici, Izabela, arcyksiężna Niderlandów, angielski książę Buckingham. Rubens chętnie spotykał się z ludźmi sztuki.

Po śmierci malarza dom zmienił kilku właścicieli i został znacznie przebudowany: kiedyś znajdowała się tu ujeżdżalnia dla członków rodziny królewskiej. Władze miasta chciały kupić budynek i stworzyć w nim muzeum Rubensa. Ale dopiero w 1936 roku plan został zrealizowany. Po długiej renowacji dom stał się dostępny do zwiedzania. Zgodnie z prawem budynek jest częścią Królewskiego Muzeum Sztuk Pięknych w Anwerpie. Dziś na drugim piętrze turyści zapoznają się z dekoracją salonów artysty.

Zwiedzający przechodzą przez galerię do warsztatu. Główną atrakcją jest kominek z czarnego marmuru. Drzwi są bardzo wysokie: jest to konieczne, aby wygodnie wyjmować zdjęcia. Ogród również został odrestaurowany. Zachowały się zdobiące go posągi Bachusa i Herkulesa. Ale posąg Ceres zaginął. Ale w ogrodzie można podziwiać stary fragment muru korporacji arkebuzów. Kiedyś posiadłości ziemskie sąsiadowały ze sobą. Cała ekspozycja ma na celu uświadomienie, że wielki artysta żył rozsądnie i racjonalnie.

ogród Botaniczny

Za rok założenia Ogrodu Botanicznego uważa się rok 1825, choć uprawę roślin leczniczych rozpoczęto tu już w 1804 roku. Miejscowy farmaceuta założył mały ogród, w którym uprawiał zdrowe zioła dla studentów medycyny. Wielu z nich nie wytrzymało zimowego mrozu, więc wykopano je i trzymano w piwnicy. W 1826 r. do istniejącego do dziś Ogrodu Botanicznego włączono szklarnię oraz dom górski, w którym do dziś działa bar. Szklarnia posiada bogatą kolekcję roślin tropikalnych. Niestety nie da się go odwiedzić.

Uzupełnieniem nowoczesnego ogrodu jest staw rybny. Podobno w zbiorniku hodowano wcześniej pijawki lekarskie, którymi wykrwawiano chorych. Kompleks podzielony jest na strefy. Jeden z nich to Ogród Poetów. Odbywają się tu odczyty i spotkania literackie. Wizytówką miasta jest ogród botaniczny. Jest chroniony i zagospodarowany. Miejscowi lubią tu odpoczywać w weekendy iw ciągu dnia.

Pomnik Piotra I

Cesarz Piotr udał się do Antwerpii, aby studiować budowę statków. Nazywał się Piotr Aleksiejew. Holendrzy natomiast ulegli pracowitości młodego króla i jego skromności. Kiedy został doceniony i zaproszony na przyjęcie na jego cześć, Peter przyszedł i zaimponował wszystkim swoją znajomością etykiety dworskiej. W związku z tym zrobiono wyjątek dla obcokrajowca: zwykle pomniki wznoszone są tylko dla obywateli Holandii. Pomnik został wzniesiony w 1998 roku, kiedy w kraju miały miejsce dni Piotra Wielkiego.

Autorem projektu jest George Frangulyan. Traktował pracę bardzo poważnie, bo uważa, że przy uwiecznianiu postaci historycznej liczy się wszystko: od całościowej kompozycji i otoczenia placu po sposób, w jaki słońce odbija się od buta rzeźby. Rzeźbiarz wziął pod uwagę nawet jacy ludzie mogą przechodzić obok pomnika. Pomnik wykonany jest z brązu. Rosyjski car stoi na skraju dysku i ogląda mapę geograficzną trzymaną przez anioły. Obok rzeźby znajduje się opactwo św. Michała.

Muzeum Mody

To nie przypadek, że znajduje się tutaj Muzeum Mody: wszak w mieście znajduje się najstarsza uczelnia mody. Została ukończona przez wielu znanych projektantów mody. Moda jest zjawiskiem kapryśnym, więc ekspozycje w MoMU zmieniają się dwa razy w roku. Na uwagę zasługuje fakt, że na wystawie prezentowane są nie tylko ubrania i akcesoria, ale także narzędzia, z których powstała kolekcja. Oglądając eksponaty, zwiedzający poznają historię czegoś, bez czego nie sposób wyobrazić sobie współczesnego życia, bez mody.

Każdy couturier marzy o zaprezentowaniu swojej kolekcji w MoMU, ale studenci Akademii Królewskiej są tego szczególnie chętni. Muzeum raz w roku daje taką możliwość najlepszemu słuchaczowi. Kolekcja stworzona przez zgłaszającego jest dostępna do wglądu przez 4 miesiące. Następnie zwycięzca zostaje nagrodzony. Dla młodego projektanta to doskonała reklama. W magazynach MoMu znajdują się kostiumy z XVI wieku i późniejszych okresów. Czasami administracja udostępnia je do wglądu zwiedzającym. Nawet jeśli zwiedzający w ogóle nie interesuje się modą, interesuje go studiowanie historii świata poprzez historię kostiumów.

Muzeum Plantina-Moretus

W XVI wieku drukarnia Plantin-Moretus była największą w Europie. Został założony przez światłych wydawców tamtych czasów. Drukowano tu mapy geograficzne, atlasy, Biblię, prace naukowe, księgi o treści religijnej. Autorzy mogli zamówić tłumaczenie swojej pracy. Obecnie muzeum prezentuje czcionki i prasy drukarskie z XVI wieku, unikatowe wydania, kolekcję arrasów. Warto zauważyć, że ekspozycja znajduje się w tym samym pomieszczeniu, w którym w XVI wieku drukowano księgi. Muzeum znajduje się w katalogu UNESCO.

Tunel św. Anny

Miejsce to szczególnie przyciąga turystów. Choć tunel powstał wyłącznie ze względów praktycznych: rzeka Scheldt jest żeglowna na całej jej długości, a aby zapewnić płynny ruch statków, wykonali przeprawę podziemną, a nie powietrzną.

Głębokość metra to 31 m, trzeba tu zjechać windą. Ale wtedy turyści doświadczają niezwykłych wrażeń:

Tunel jest nieco wąski, znajduje się w centralnej części, więc ruch po nim jest zbyt intensywny. Znaki nakazują wysiąść z rowerów, hulajnóg i rolek. Ale niewielu ludzi przestrzega tej zasady. Budowniczowie nie pomyśleli o panelach dźwiękochłonnych: ściany i sufit wyłożone są betonem, który rezonuje dźwiękiem. Dzięki temu odwiedzający odczuwają znaczne obciążenie bębenków usznych. Ale po wyjściu z tunelu turyści mają znakomitą panoramę nabrzeża Skaldy.

Katedra Matki Bożej w Antwerpii

Jest to majestatyczny i wysoki budynek, więc nie będzie można go zobaczyć z bliska. Budynek otoczony późniejszą zabudową. Ale zdecydowanie powinieneś odwiedzić katedrę: przynajmniej po to, aby dołączyć do historii.

Budynek powstawał sukcesywnie przez wiele dziesięcioleci:

Do 1481 r. na miejscu katedry zachowały się pozostałości romańskiego kościoła.
Nawa i chór zbudowano w latach 1352-1411
W latach 1422-1474 wzniesiono fronton zachodni
W 1518 roku wzniesiono wieżę północną, w której umieszczono 47 dzwonów. (Projekt zakładał obecność południowego sąsiada wieży, ale ze względu na trudności finansowe budynek nie został wzniesiony)
Wystrój wnętrz jest również luksusowy: obrazy Rubensa i kolorowe witraże są szczególnie uderzające.
Wierzący mogą czcić grób Izabeli Burbon

Projekt zakładał, że katedra będzie 3 razy wyższa od istniejącej. Ale do dziś jest to najwyższy budynek w mieście. W katedrze zawsze jest dużo ludzi, więc w dni powszednie lepiej odwiedzić ją po południu. Na placu przed katedrą aktorzy odgrywają spektakle z udziałem turystów. Dla tych ostatnich jest darmowe i bardzo interesujące.

Ratusz w Antwerpii

Pomysł wzniesienia nowego dużego gmachu należał do władz miasta. Rzeczywiście pieniądze pochodziły z kolonii, a stary ratusz był raczej nieestetyczny. Pierwszy projekt został zrealizowany przez Domaine de Wagmaker. Według jego wizji budynek miał być wykonany w stylu gotyckim. Ale w 1540 sytuacja polityczna w Europie uległa zmianie, a przygotowane środki finansowe zostały skierowane na wzmocnienie Antwerpii. Dopiero 20 lat później władze miasta ponownie pomyślały o budowie nowego ratusza.

Teraz projekt należał do innego architekta, który był fanem renesansu. Budynek powstawał w rekordowym tempie 4 lat. Nie przetrwał jednak długo: po 10 latach został zniszczony pociskiem wystrzelonym przez Hiszpanów. Postanowiono pozostawić ocalałe mury i przebudować wewnętrzne stropy. Rekonwalescencja nie trwała długo: około 3 lat. Pod koniec XIX w. odbudowano ratusz. Jednocześnie zachowane zostały główne nurty pierwotnego projektu.

Przez długi czas całe piętro budynku administracyjnego oddawane było kupcom, którzy handlowali tu towarami kolonialnymi i innymi. Fasada jest bogato zdobiona rzeźbami i herbami. Jedną z nowoczesnych atrakcji Ratusza jest 87 flag. Są to symbole Antwerpii, Flandrii, Belgii, Europy, ONZ i wszystkich państw, które mają konsulaty w Antwerpii. Ratusz jest budynkiem czynnym. Tu pracuje burmistrz, władze miasta, małżeństwa są rejestrowane.

Fontanna Brabo

Pomnikowi temu poświęcona jest piękna legenda. W czasach starożytnych, kiedy nie było miasta w zasięgu wzroku, na brzegach Skaldy żył zły olbrzym. Opodatował statki przepływające obok jego zamku ogromną daniną, a tym, którzy odmówili zapłaty, odrywał ręce. Mieszkańcy okolic byli w ciągłym strachu. Ale pewnego dnia silny i odważny żeglarz Brabo walczył z olbrzymem i pokonał go. I oddał sprawiedliwość pokonanemu złoczyńcy: odciął mu obie ręce i wrzucił go do Skaldy. Później w tym miejscu zbudowano miasto.

Wdzięczni potomkowie w 1887 roku zbudowali pomnik dzielnemu Brabo. Sama fontanna jest ciekawa, ponieważ nie ma basenu: woda sączy się między kamieniami i znów tryska wodospadem z oderwanych rąk olbrzyma. A ręka stała się od tego czasu symbolem.

Zamek Sten

Budynek ten słusznie zasługuje na uwagę turystów. Zamek został zbudowany w X wieku w celu ochrony przed wrogami. Można powiedzieć, że pojawił się przed samą Antwerpią. Później zamek pełnił różne funkcje:

Była to rezydencja osób szlacheckich: Gottfrieda z Boulogne.
Wówczas na zamku mieściły się władze miasta.
Karl Habsburg ponownie przywrócił zamkowi rolę twierdzy. Jednocześnie przebudowano mury z uwzględnieniem ciężkich armat, które miały być umieszczone na murach w celu ochrony przed wrogami.
Potężny budynek służył władzom miejskim jako więzienie. Znajdowali się w nim obywatele o różnych dochodach: ci, którzy mogli płacić, byli umieszczeni na prawym skrzydle, reszta – na lewicy.
Inkwizycja również nie ignorowała zamku: znajdował się tam dwór i cele, w których przetrzymywano skazanych na śmierć.
Pod koniec XIX wieku Sten schronił muzeum archeologiczne.

Jednak po 20 latach władze miasta zdecydowały się na przebudowę kanału Skaldy. Zamek ingerował w ten plan i postanowiono go zburzyć. Część zespołu została zniszczona, ale ocalałe budynki bronili troskliwi mieszkańcy. Dziś Sten został odrestaurowany, otrzymał nawet nowe skrzydło, w którym mieści się Muzeum Żeglugi. Zamek jest częścią Centrum Kultury: dla dzieci prowadzone są warsztaty rzemieślnicze.

Kościół św. Paweł

Świątynia została ufundowana przez zakonników z zakonu dominikanów w XVI wieku. Do budowy wybrali dawną osadę morską. Pierwotny budynek został zbudowany w tradycyjnym stylu gotyckim. Ale kilka lat później został zniszczony przez Skaldę, która nagle zmieniła kurs. Odbudowano katedrę: teraz znajdowała się z dala od zdradzieckiej rzeki. Zmienił się styl budynku: teraz był barokowy. Ale w 1571 katedra ponownie ucierpiała: podczas wojny religijnej z protestantami została splądrowana. Katedra została całkowicie odrestaurowana na początku XVII wieku.

Wnętrza z XVII wieku zachowały się w całości. Zachwycają niespotykanym luksusem: złocenia sąsiadują z marmurowymi wykończeniami, ściany zdobią panele ze szlachetnego drewna. Na szczególną uwagę zasługuje galeria, w której eksponowane są obrazy 11 znanych Holendrów, m.in.: Rubensa, Cornelisa de Vass, Baiermansa. Przy bocznym wyjściu znajduje się kompozycja rzeźb Golgoty. W pobliżu znajdują się 63 posągi przedstawiające świętych i aniołów.

Muzeum MAS

To nowy, ale niezwykle ciekawy kompleks. Do budowy wybrano miejsce z opuszczonym i zniszczonym domem. Prace rozpoczęły się w 2016 roku. Budynek przyciąga niezwykłą architekturą i lokalizacją: dosłownie MAS to skrót od słów Museum aan de Stroom. To znaczy: muzeum nad rzeką. Ekspozycja tutaj jest bogata: eksponowanych jest tylko 6000 eksponatów. I to nie licząc wystaw czasowych!

Po wejściu do środka turysta nie będzie zawiedziony: każde z 10 pięter budynku jest interesujące na swój sposób:

W piwnicy znajdują się kawiarnie i przytulne sale, w których można umówić się na spotkanie biznesowe. Czasami zbierają się tu grupy, aby obejrzeć wystawę.
Półpiwnica przeznaczona jest na seminaria i wykłady na różne tematy. Na życzenie w tej sali można zorganizować uroczystą imprezę lub seminarium naukowe.
Na piętrze znajdują się pomieszczenia usługowe. Turyści nie mają tu wstępu.
Na drugim piętrze znajdują się ekspozycje poświęcone historii muzeum. Zwiedzających zapraszamy do zapoznania się z różnymi sposobami przechowywania eksponatów.
Na trzecim piętrze znajdują się wystawy czasowe.
Na 4-8 piętrach można zapoznać się ze stałą ekspozycją muzeum.
Na 9 piętrze znajduje się nowoczesna sala konferencyjna. Znajduje się tu również restauracja.
Z 10 piętra rozciąga się piękna panorama Skaldy, portu i miasta.

Muzeum oferuje interaktywne wycieczki. Możesz także obejrzeć filmy dokumentalne o Antwerpii i jej historii.