Jezioro Paasselka w Finlandii: fotografia, opis, mity, historia

W różnych częściach planety istnieje niewytłumaczalnie tajemnicze zjawisko – wędrujące nocne lampki, które niczym duże świetliki wprawiają w osłupienie obserwujących ich ludzi, dezorientując i zwodząc. Tajemnicze światła zewnętrznie przypominają czasem kule, czasem stożki, podobne do płomienia świecy. Zielonkawe, żółte, niebieskie, upiornie fosforyzujące poświaty można znaleźć na bagnach, cmentarzach i płytkich zbiornikach wodnych. Mieszkańcy podmokłych miejsc od dawna bali się chodzić nocą w pobliżu bagien, aby nie widzieć dziwnych świateł, które Słowianie uważają za sztuczki Szatana, wabiące ludzi na bagna. To właśnie pojawienie się świateł wywołało przerażenie wszystkich nocą na cmentarzu, więc ominęli go dziesiątą drogą, aby nie spotkać dusz zmarłych. (Słowianie byli pewni: światła na cmentarzu to dusze zmarłych wychodzące z grobów.)

Legendy i rzeczywistość

Ale nawet dzisiaj wędrujące światła nadal pobudzają wyobraźnię i przerażają człowieka, chociaż przedstawiono już wiele wersji ich pochodzenia: gromada świetlików w jednym miejscu; samozapłon gazu gromadzącego się w procesie rozkładu materii organicznej; bardziej współczesne założenia wyjaśniają je jako opad radioaktywny.

Wiele plotek, wierzeń i bardzo prawdziwych historii wiąże się z migotaniem dziwnych lampek nocnych w różnych obszarach i krajach. Tutaj jest kilka z nich. W 1940 roku w jednej z australijskich dzielnic w pobliżu stacji Aleksandria kierowca przejeżdżający obok cmentarza zauważył nad nim świecącą kulę w kształcie arbuza, która zaczęła się do niego zbliżać. Przerażony mężczyzna odwrócił się i pomknął w przeciwnym kierunku, ale podejrzany blask kuli ścigał jego samochód przez jakiś czas.

Tego samego szoku przeżyło dwóch policjantów, którzy znaleźli się na pustej autostradzie w pobliżu Marylind, którym przez pewien czas towarzyszyła również migocząca kula emitująca żółte światło. Lekkie duchy czasami pojawiają się na poszyciu samolotów, gdy latają w silnym mrozie lub śnieżycy.

W jednym z regionów Kazachstanu dwóch młodych geologów wysiadło nocą z samochodu w poszukiwaniu drogi, podeszło do świecących świateł i zniknęło. Ich ciała znaleziono kilka dni później; stwierdzono, że zmarły z odwodnienia w palącym słońcu półpustyni Turgai. Jak młodzi, silni faceci mogli być daleko od dróg, w trudnym miejscu – to pytanie dręczyło wszystkich od dawna. Wielu uważało, że winne są tajemnicze pożary, które doprowadziły chłopaków do katastrofalnych miejsc, z których nie mogli się wydostać, zasnęli z wyczerpania i umarli we śnie z powodu przegrzania. Do tej pory świecące światła nad fińskim jeziorem Paaselka pozostają tajemnicą.

Ogień Świętego Elma

Od czasów starożytnych mieszkańcy fińskich wiosek Joensuu i Savonllinna wiedzieli, że na pobliskim jeziorze na niewielkiej wysokości nad wodą co jakiś czas pojawiają się migoczące światła w postaci świetlistych kul i elips. Potocznie nazywa się je „ogniami św. Elma”, który mylony jest z patronem żeglarzy w wierze katolickiej, ponieważ według naocznych świadków to one (światła), pojawiając się na masztach statków, wielokrotnie ratowały statki z wraków statków. Z obserwacji wynika, że ​​podczas burzy na jeziorze najczęściej pojawiają się plamy mirażu świetlnego, które rozbłyskują błyskami na wysokości 1,5-2 metrów nad powierzchnią.

Jak powstało jezioro

Według danych geologicznych jezioro o owalnym kształcie powstało w wyniku jednej z wulkanicznych przemian skorupy ziemskiej 229 milionów lat temu, która przyczyniła się do pojawienia się anomalii magnetycznych. Naukowcy zapewniają, że poświata pojawiająca się czasem nad jeziorem jest wynikiem tych anomalii w miejscu zalanego przez jezioro dawnego krateru wulkanu. Na dowód jego (jeziornego) pochodzenia wulkanicznego naukowcy przytaczają fakt niezwykłej głębokości zbiornika, sięgającej miejscami 75 metrów. Inni badacze twierdzą, że pojawienie się formacji świetlnych jest wynikiem złudzenia optycznego powstałego w wyniku załamania się promieni w określonym ognisku, jak miraż.

Ale współcześni ludzie, zwykli ludzie, którzy chcą wierzyć w cuda, interpretują wędrujące światła na swój własny sposób: niektórzy uważają, że wskazują miejsca skarbów w jeziorze; inni – że świetliste plamy to dusze topielców, a jeszcze inni – że ognie zwabiają człowieka w głąb, aby utonął. W związku z tym mówią o przypadkach, gdy trzech nastolatków, którzy odważyli się podpłynąć bliżej świateł na łodzi, nie wróciło, topiąc się w podstępnym jeziorze. Nikt nie wie na pewno, czy to prawda, czy fikcja, ale zasłona jakiejś tajemnicy nie opuszcza okolic Paasselka.

Finlandia, kusząca niezwykle czystą przyrodą: przejrzyste jeziora, lasy iglaste, stoki narciarskie, dom fińskiego Świętego Mikołaja – Joulupukki – przyciąga również tajemniczym jeziorem. Wycieczki do niego odbywają się dość często i jest wielu, którzy chcą: wszystkich interesują tajemnicze zjawiska niesamowitych duchów światła.

Zalecana lektura Co warto zobaczyć w Finlandii.