Wulkan Paricutin w Meksyku – zdjęcie, opis, mapa
Cicha od momentu powstania Ziemia nagle wybuchła gwałtownym rykiem i ogniem w Meksyku, tworząc wulkan Paricutin. Jest w tym coś mistycznego. Do tej pory oddycha i przyciąga swoją tajemnicą.
Jak to się stało
Rolnik Dionisio Pulido był właścicielem swojej ziemi i uprawiał warzywa jak zwykły chłop. Na swoim polu kukurydzy odkrył dziurę, a raczej dziurę. Ciesząc się, że ma naturalny pojemnik na śmieci, przez wiele lat wrzucał swoje odpady do tej dziury, znikając w niej jak w przepaści. Podziemny kontener o średnicy około 5 metrów okazał się dosłownie bez dna.
5 lutego 1943 roku pod ziemią rozległ się huk, huk i ziemia zaczęła się trząść. Rodzina, prowadzona przez Pulido, pracowała w polu 20 lutego, kiedy nagle usłyszeli narastający huk z głębi Ziemi. Wszystko wokół się trzęsło, ziemia pękała tam, gdzie był „kosz na śmieci”. Przerażeni ludzie opuścili boisko. Następnego dnia wyrósł w tym miejscu kopiec popiołu i żużlu, którego wysokość rosła z każdą godziną. Tydzień później była to już góra o wysokości 150 metrów. Eksplozje, które towarzyszyły gniewowi Ziemi, były słyszane w promieniu 300 kilometrów. Kamienie wylatujące z dziury pod ogromnym ciśnieniem mogły zburzyć wszystko na swojej drodze i lecąc w górę około kilometra, spadły na ziemię z ogłuszającym rykiem.
Przygotowania do akcji głównej trwały przez cały rok. W ten sposób narodził się nowy wulkan. W tym czasie osiągnął wysokość 336 metrów. Góra zajmowała całe pole kukurydzy. Lawa z ujścia wulkanu zaczęła się wylewać w czerwcu 1944 roku i swoimi ognistymi językami polizała wioskę Paricutin, której mieszkańcy wcześniej wyjechali ze swoim dobytkiem, zdając sobie sprawę, że nie mogą już tu mieszkać.
Wulkan szalał, potem uspokajał się, a potem znów wpadał we wściekłość, przez całe 9 lat. W tym czasie popiół pokrył kolejne 10 osad, a lawa wypełniła około 18 km2.
Wulkan wygasł w 1952 roku. W tym czasie wzniósł się ponad okoliczne terytorium o 472 metry i teraz z dumą spogląda na ludzi z tej wysokości. Absolutny znak wulkanu to 3172 metrów nad poziomem morza.
Jakby Ziemia wyjaśniła człowiekowi, że nie powinna być używana jako kosz na śmieci.
Księżycowe pejzaże i obrazy
W Meksyku żył i tworzył wówczas artysta Gerardo Murillo, lepiej znany pod pseudonimem Dr. Atl. Był to człowiek zakochany w wulkanach. Przedsiębiorczy chłop sprzedał mu swoją działkę, na której narodził się wulkan, nazwany na cześć wioski Parikutin, która zginęła pod nim. Dr Atl jest zafascynowany wulkanami od 1909 roku. W Meksyku jest ich mnóstwo, ale najbardziej potrzebował tego, ponieważ tutaj mógł prześledzić i narysować cały cykl życia od narodzin do erupcji i wyginięcia. Nawet po amputacji nogi artysta wspiął się na wulkan, aby pozostawić dla potomnych unikalne obrazy stworzone przez wewnętrzną energię Ziemi. Istnieje około 10 000 rysunków i około 1000 obrazów tego zjawiska naturalnego. Wulkan nocą iw świetle słońca, ogień wydobywający się z ust – to wszystko artysta starał się uwiecznić na swoich płótnach. Aby to zrobić, poleciał nawet więcej niż raz helikopterem nad wulkanem w poszukiwaniu dogodnego kąta. Według rysunków i obrazów możesz całkowicie przywrócić wszystko, co się tam wydarzyło.
Nie zgaszony – po prostu spał
Ten najmłodszy wulkan w Meksyku umożliwił wulkanologom z całego świata badanie i rejestrowanie wyników ich pracy, śledząc całe życie Paricutina.
Obecnie wulkan uważany jest za wymarły, ale panuje opinia, że to właśnie takie wulkany, od których nikt nie oczekuje aktywnej aktywności, są niebezpieczne. Tak było z Wezuwiuszem w 79 r. n.e. Po tysiącletnim śnie w 1956 r. W pobliżu Klyuchevskaya Sopka obudził się wulkan Bezymyanny.
Podróżnicy, turyści i po prostu ciekawscy ludzie często odwiedzają i widzą ten puls Ziemi.
Wspinając się po zboczu wulkanu, wszędzie widać pływające obszary, jakby oddychał. Temperatury gleby na zboczach wynoszą od 43°C do 67°C. Na szczycie przy krawędzi krateru, który ma prawie 800 metrów średnicy, w niektórych miejscach nie da się długo stać. Ciepło emanujące od wewnątrz smaży podeszwę jak na patelni. Temperatura gleby wzrasta tutaj do 85°C. Jeśli spacerujesz ścieżką wytyczoną przez tysiące turystów wokół krateru, to w wielu miejscach możesz poczuć bardzo silny zapach siarkowodoru, potwierdzający toczące się życie wewnątrz wulkanu.
Nie ma ludzi, którzy chcieliby zejść do samego krateru. Wulkan kojarzy się ze śpiącym zwierzęciem. Wspinanie się do ujścia wulkanu, nawet jeśli się ochłodzi, oznacza wpadnięcie bezpośrednio w paszczę tygrysa.
Urodziny Paricutina
Mieszkańcy pobliskich wiosek, jak nikt inny, rozumieją, że gdyby ten groźny sąsiad nie ostrzegł ich przed możliwym niebezpieczeństwem swoim rykiem i strzałami ostrzegawczymi, nie uniknęliby losu mieszkańców Pompejów. Lawa zalała wszystko dookoła, ale dzwonnica kościoła wciąż góruje nad tym martwym krajobrazem.
Tutaj co roku w urodziny wulkanu odbywa się procesja. Ludzie dziękują najwyższym siłom, że nie dopuścili ani jednej ofiary podczas erupcji.
Mieszkańcy i turyści obserwują tu poprawę lub pogorszenie samopoczucia. Naukowcy tłumaczą to pojawieniem się pola energetycznego w miejscu powstania wulkanu. Siły emanujące z Ziemi mogą wpływać na pole człowieka. Dodaje to mistycyzmu do nieziemskiego krajobrazu i przyciąga badaczy anomalii z całego świata.
Przewodnicy i wycieczki
Najlepszy punkt obserwacyjny, z którego otwierają się niesamowite krajobrazy wulkanu, pole zastygłej lawy i na wpół zasypany kościół znajduje się w najbliższej wiosce Angauan.
Tutaj znajdziesz przewodnika, który wskaże Ci drogę do krateru Paricutina.
Mnogość opcji podróży sprawia, że jest dostępny dla prawie każdego. Najwygodniej jest dostać się na piechotę samochodem i po półgodzinnej wspinaczce po szlaku być na szczycie.
Lokalni przewodnicy oferują jazdę konną dla tych, którzy nie mają nic przeciwko przejażdżce.
Opcja chodzenia jest odpowiednia dla bardziej wytrzymałych odkrywców.
Jak dostać się na własną rękę
Ten pomnik przyrody znajduje się w Meksyku w stanie Michoacán. W mieście Uruapan, które znajduje się 30 km od wulkanu, znajduje się międzynarodowe lotnisko. Tam po przyjeździe można wypożyczyć samochód i wygodnie podróżować po kraju. W pobliżu celu znajduje się kilka wiosek, w których można zostawić samochód i dotrzeć tam pieszo lub konno. Najbliżej wulkanu znajduje się wioska Nuevo San Juan Parangaricutiro, 6 km dalej znajduje się wioska Angauan. Najlepiej wypożyczyć pojazd terenowy i dotrzeć do stóp. Na nim można zobaczyć inne zabytki tego interesującego kraju.
Poczuj puls i oddech planety!
Polecana lektura Wycieczka na wulkan – wyprawa ekstremalna.