Muzeum Picassa w Barcelonie – historia, zdjęcia, opis, ceny biletów 2021, jak się tam dostać, mapa

Hiszpania to kraj, w którym urodził się jeden z najbardziej utalentowanych artystów wszech czasów. Mowa o Pablo Picasso, którego niezwykłe dzieło zna każdy miłośnik sztuki. Muzeum Picassa w Barcelonie to klucz do zrozumienia malarstwa wielkiego mistrza. Prace prezentowane w kolekcji wprowadzają gości galerii w głęboką i niezachwianą relację geniuszu ze stolicą Katalonii, która rozpoczęła się już w młodym wieku Pabla i trwała aż do jego śmierci.

Fabuła

W 1917 roku Picasso ukończył swój pierwszy obraz na dużą skalę, Arlekin, i zaprezentował go Barcelonie, miastu, które wpłynęło na życie i twórczość autora. Praca ta położyła podwaliny pod ekspozycje przyszłego muzeum, ideę tworzenia, która należała do Jaime Sebartesa, bliskiego przyjaciela i sekretarza ekscentrycznego artysty. Filantrop chciał otworzyć galerię w miejscu narodzin genialnego autora – w Maladze. Jednak sprzeciwił się temu Picasso, który uważał południową stolicę Hiszpanii za miejsce, w którym rozpoczęła się jego twórcza droga.

Osobista kolekcja Sebartesa, składająca się z 574 prac, została wystawiona w ścianach otwartej w marcu 1963 roku galerii. Później jego fundusz uzupełnili znawcy twórczości twórcy kubizmu. Tak więc Salvador Dali podarował książkę z ilustracjami do Metamorfoz Owidiusza. Sam Picasso nie pozostawał obojętny na ekspozycje. W 1970 roku, dwa lata po śmierci Sebartesa, podarował podręczniki szkolne, wczesne szkice i ponad 900 swoich słynnych dzieł, w tym cykl „Las Meninas”.

W 1982 roku wdowa po mistrzu, Jacqueline, przekazała muzeum zbiór ceramiki, składający się z 41 pozycji. Hojny prezent w postaci 117 grafik wykonała paryska galeria sztuki Louise Leiris. Ostatnia przebudowa pomieszczeń wystawienniczych została zakończona w 2003 roku. Sześć lat później Muzeum Picassa zostało uznane za jedną z czterdziestu najsłynniejszych i najczęściej odwiedzanych galerii sztuki na świecie.

Trochę o artyście

25 października 1881 r. w rodzinie historyka sztuki i nauczyciela rysunku z hiszpańskiej Malagi Jose Ruiza, który miał zostać twórcą sztuki awangardowej, urodził się chłopiec. Pierwszym słowem przyszłego malarza jest „ołówek”, ten sam przedmiot, który dzieciak nauczył się trzymać w rękach wcześniej niż inni. Talent pojawił się bardzo wcześnie. Obraz „Picador” Pablo namalował olejem w wieku dziewięciu lat, a sześć lat później spod jego pędzla wyszło akademickie płótno „Pierwsza komunia”.

W wieku trzynastu lat przyszły kataloński wirtuoz malarstwa bez problemu zdał egzaminy wstępne do barcelońskiej Szkoły Sztuk Pięknych, skąd trzy lata później przeniósł się do Królewskiej Akademii Sztuk Pięknych w Madrycie. Po ukończeniu studiów w 1904 przeniósł się do Paryża. Od tego momentu twórczy los Picassa dzieli się na kilka etapów:

Przez całe życie artysta był otoczony pięknymi kobietami, ale był dwukrotnie żonaty. Pierwszą żoną była w 1918 roku tancerka trupy baletowej Dyagelevsky Olga Khokhlova. Po raz drugi malarz zawiązał węzeł małżeński w 1961 roku. Jego wybranka, 27-letnia Jacqueline Rock, pozostała z Pablo aż do jego śmierci. Serce ekstrawaganckiego geniusza zatrzymało się 8 kwietnia 1973 roku. Według nowojorskiego Muzeum Sztuki Nowoczesnej kataloński mistrz pędzla pozostawił po sobie ponad 20 tysięcy dzieł.

Budynki muzealne

Muzeum znajduje się w samym sercu dzielnicy El Born graniczącej z Dzielnicą Gotycką, przy Carrer Montcada, jednej z najstarszych ulic Barcelony, której początki sięgają XII wieku. Początkowo ekspozycja zajmowała teren Pałacu Berenguer d'Aguilar. Nowe eksponaty wymagały rozbudowy placu, a pobliskie gotyckie rezydencje dołączyły do ​​Palau aguilar. Ozdobione przytulnymi patiami, otwartymi schodami i łukami, są same w sobie zabytkami.

Pałac Berenguer d'Aguilar

Dwór, którego początek budowy datuje się na XIII wiek, stał się pierwszym i głównym budynkiem galerii. Budynek, należący w różnym czasie do zamożnych mieszkańców stolicy Katalonii, w okresie od XV do XVIII wieku był wielokrotnie przebudowywany, w wyniku czego można doszukiwać się cech renesansowych i gotyckich stylów architektonicznych w jego wyglądzie.

W połowie ubiegłego wieku rada miasta Barcelony odkupiła dom od spadkobierców Berenguera Aguilara i przeprowadziła w nim szeroko zakrojoną renowację, podczas której na jednej ze ścian odnaleziono fresk z początku XIII wieku .

Pałac Barona Castellet

Do XVIII wieku każdy właściciel, otrzymawszy majątek wspaniałej rezydencji z XIII wieku, uważał za swój obowiązek wprowadzenie czegoś nowego do swojej architektury. Dzięki temu oczom turystów ukazuje się dziś elegancki budynek, którego główną cechą jest zdobiący piętro salon, ozdobiony neoklasycznymi elementami marmurowymi. Od połowy XX wieku budynek jest własnością państwa.

pałacowa mekka

Informacja o dacie powstania Palau Meca nie zachowała się w archiwach. Przyjmuje się, że dwór został wzniesiony w XIV wieku i należał do radnego miejskiego Jamesa Knighta. W XVI wieku dom kupiła rodzina Mecca. Nowi właściciele częściowo przebudowali pałac, dodając elementy stylu barokowego, co widać w kutych klatkach schodowych i dekoracji balustrad balkonów.

Pałac Finestre

Dwór, zbudowany w XIII wieku na pozostałościach rzymskiej nekropolii, wita gości barokowymi łukami. Przechodząc przez nie, zwiedzający wchodzą do centralnej części pałacu – głównego wejścia. Podobnie jak poprzednie budynki, Palau Finestres był wielokrotnie przebudowywany, cudownie zachowując dekorację średniowiecznego dziedzińca. W przestronnych salach odbywają się obecnie wystawy czasowe.

Dom Mauri

Pałac ujrzał światło w XVIII wieku, choć jego fundamenty sięgały epoki starożytnego Rzymu. Fasadę zdobi drewniane kratowe okno, jedyne zachowane w Barcelonie. Nazwę budowli nadała cukiernia „Mauri”, mieszcząca się w murach dawnego dworu w latach 40-tych ubiegłego wieku. Casa Mauri dołączyła do grona „domów muzealnych” w 1999 roku.

Kolekcja

Muzeum Montcada mieści największą kolekcję Picassa w Hiszpanii, obejmującą 4249 obiektów, w tym obrazy, szkice ołówkiem, szkice, litografie, ceramikę, ryciny, akwaforty, rzeźby, dokumenty archiwalne i fotografie geniusza. Będziesz potrzebował co najmniej trzech godzin na obejście wszystkich hal.

Aby ułatwić zwiedzającym śledzenie procesu powstawania artysty, powstawania i rozwoju jego niepowtarzalnego stylu, pracownicy umieścili eksponaty w ścisłym porządku chronologicznym. Najpierw zwiedzający zapoznają się z próbkami pióra młodego czternastoletniego mistrza i jego pierwszymi dziełami, potem ich uwagę ukazują arcydzieła z późniejszych epok. Najsłynniejsze obrazy przechowywane w muzeum to:

Łącznie w salach znajduje się 15 ekspozycji zawierających prace powstałe w latach 1895-1957. Większość obrazów należy do wczesnego etapu twórczości malarza. Dzięki corocznym wystawom czasowym poświęconym tematom związanym z twórczością Picassa i innych znanych autorów wizyta w galerii nigdy się nie nudzi.

Najważniejszym punktem kolekcji jest „Las Meninas”

Dumą muzeum jest seria Las Meninas. Pracując nad nim, Picasso złożył hołd artyście Diego Velázquezowi, który w 1656 roku stworzył obraz przedstawiający córkę króla Hiszpanii, Infantę Margheritę, otoczoną służbą, damami dworu i dwoma krasnoludkami. Wśród bohaterów jest para królewska oraz sam autor w postaci nadwornego malarza.

Interpretacja Menina Picsassa pojawiła się w 1957 roku, trzy wieki po opublikowaniu oryginału. Odchodząc na cztery miesiące na emeryturę w Cannes, awangardowy artysta napisał kilka wariacji tego wielkiego dzieła, dodając do każdego płótna coś nowego, czysto osobistego. Bawił się kolorami i kształtami, rozbijając fabułę na części i składając ją z małych fragmentów. Czasami autor usuwał niektóre postacie i zamieniał je na nowe, czasami tylko z pozornym podobieństwem do oryginalnych postaci. Tak więc na jednym z obrazów zamiast króla i królowej widzimy żonę twórcy, Jacqueline.

Kolekcja poświęcona arcydziełu Velazqueza znajduje się w pokojach 12-15 galerii. Zawiera 44 interpretacje „Menina”, kilka pejzaży i dziewięć jaskrawo optymistycznych kompozycji z gołębiami, stworzonych w stylu dziecięcego rysunku.

Godziny otwarcia i ceny biletów

Galeria czynna od wtorku do niedzieli w godzinach 9:00-19:00, w czwartek od 9:00 do 21:30. W dniach 24 i 31 grudnia muzeum jest zamykane o godzinie 17:00. Dni wolne: poniedziałek (co tydzień), 01.01, 01.05, 06.24 i 12.25.

Możliwość bezpłatnego wejścia (ilość zwiedzających ograniczona) przewidziana jest:

Stawki regularne:

Młodzież w wieku od 18 do 25 lat i emeryci powyżej 65 lat mogą kupić bilety wstępu ze zniżką (kolekcja 7 € i wystawy czasowe 4,50 €). Multimedialny audioprzewodnik zawierający informacje o eksponatach z głównej kolekcji w języku rosyjskim kosztuje 5 euro.

Dzieci do lat 17 (w towarzystwie dorosłych), akredytowani dziennikarze, członkowie Międzynarodowej Rady Muzeów i przewodnicy zawodowi wchodzą bezpłatnie, pod warunkiem okazania odpowiedniego zaświadczenia. Dla miłośników sztuki jest świetna oferta: z kartą Articket BCN o wartości 30 euro otrzymasz darmowy wstęp do sześciu największych muzeów w Barcelonie.

W kasie galerii zawsze są długie kolejki, spróbuj przybyć wcześniej lub kup bilety online na oficjalnej stronie internetowej www.museupicasso.bcn.cat.

Gdzie się znajduje i jak się tam dostać

Galeria znajduje się w centralnej części południowej stolicy Hiszpanii pod adresem: Carrer Montcada 15-23, 08003 Barcelona. Możesz się do niego dostać w następujący sposób:

1. Metrem: linia 1 (czerwona) do Łuku Triumfalnego i linia 4 (żółta) do Jaume I.

2. Autobusem:

3. Samochodem: Współrzędne GPS: 385094° N, 2.180794° E. Najbliższe parkingi znajdują się na Avinguda Cambó, Carrer Princesa i Via Laietana.

Przydatne informacje dla odwiedzających

Ważny! Wiele dzieł genialnego Hiszpana może wywołać dezorientację wśród początkujących w sztuce. Jeśli twórczość awangardowego artysty nie jest Ci obca, warto zawczasu zapoznać się z jego życiem, etapami jego twórczości oraz przejrzeć albumy z reprodukcjami obrazów.

Muzeum Picassa w Barcelonie na mapie