„Koczaste rzęsy jodły nad niebieskimi oczami jezior”, poeta Ryżow opisał Karelię w tak przenośny i romantyczny sposób w wierszu „Karelia będzie śnić przez długi czas”. We współpracy z A. Kolkerem stworzyli uduchowioną piosenkę o tym samym tytule, wykonaną po raz pierwszy przez niezapomnianą Marię Pachomenko. Kraina błękitnych jezior, gęstych lasów porywa wyobraźnię pięknem i bogactwem natury.

Muzeum Narodowe Republiki Karelii

Najstarsza instytucja muzealna (1871) w północno-zachodniej części Rosji znajduje się w starym centrum miasta, w dawnych budynkach administracji Ołońca. Same budynki są zabytkami miejskiej architektury karelskiej, jej pierwszymi przykładami.

Wszystkie aspekty przyrodnicze, kulturowe i historyczne tego wyjątkowego regionu znajdują odzwierciedlenie w 22 salach ekspozycyjnych. Wystawa „Cechy naturalne Karelii” szczegółowo przedstawia różnorodność przyrody ożywionej i nieożywionej.

Dużym zainteresowaniem cieszą się wystawy „Kamienna Kronika. Archeologia Karelii. Tutaj na przykład prezentowane są płyty granitowe z hieroglifami pozostawionymi 8 tysięcy lat temu. Szczegółową historię rozwoju Karelii w (IX-XX w.) przedstawiono w rozdziałach „Granica północna”, Fabryki Pietrowskiego, „Fabryka miejska”, „Najwyższym dekretem”.

Zdjęcia z życia prowincjonalnego Pietrozawodska pojawiają się przed zwiedzającymi w ekspozycji „Stolica prowincji”, która odzwierciedla życie mieszczan z początku XX wieku. Są tu sale zabaw dla dzieci i rodzin, gdzie organizowane są kostiumowe gry fabularne, odbywają się zajęcia interaktywne.

Dzieci mogą bawić się przedmiotami z życia karelsko-fińskiego, zabawkami narodowymi. W pobliżu Pietrozawodska znajdują się 2 filie muzealne: Marcial Waters Resort i Sheltozero Museum of Veps Etnography.

Galeria Historii Przemysłu

W samym centrum Pietrozawodska, wśród zabytków miasta, znajduje się budynek dawnej polikliniki OTZ (Zakład Traktorów Onega). W 1967 roku otwarto w nim muzeum historii przemysłu stolicy Karelii.

Obecnie instytucja, będąc jej następcą, nosi nazwę Galerii Historii Przemysłu. Jeśli komuś wydaje się, że odwiedzanie jej nie jest interesujące, będzie to złudzenie. Tutaj zarówno dzieci, jak i dorośli nie będą się nudzić, śledząc całą ścieżkę przemysłowej formacji republiki od Zakładu Pietrowskiego po kryzys lat 90.

Ta instytucja jest szczególnie istotna teraz, w dobie demontażu wielu przedsiębiorstw przemysłowych. W sali I powstały interaktywne makiety warsztatów z epoki Piotrowej oraz zaprezentowano proces technologiczny odlewania armat. Ekspozycje odzwierciedlają rozwój przemysłowy miasta w czasach carskich. Zademonstrowane próbki broni.

Wyposażenie drugiej hali poświęcone jest kształtowaniu się przemysłu radzieckiego. Dużym zainteresowaniem cieszy się pierwszy drewniany traktor powstały w zakładzie. Na stoiskach znajdują się materiały, które wprowadzają w tradycje fabryczne, z wybitnymi ludźmi przedsiębiorstwa.

Oprócz ekspozycji pokazowych zorganizowano halę naukowo-techniczną. Przeprowadzane są w nim eksperymenty fizyczne, zwiedzający mogą przetestować różne mechanizmy i urządzenia.

Muzeum Sztuk Pięknych Republiki Karelii

Zabytkowy budynek z końca XVIII wieku, w którym niegdyś mieściło się męskie gimnazjum, dziś mieści solidną instytucję kultury – skarbnicę arcydzieł malarstwa.

Zabytek architektoniczny od wielu lat służy do różnych obiektów. Muzeum Sztuk Pięknych zostało zorganizowane w 1960 roku, opierając się na kolekcji prac z lokalnego muzeum historycznego republiki.

Pomocy w uzupełnianiu funduszu udzielały wszystkie liczące się formacje muzealne w kraju. Dziś w zbiorach instytucji znajduje się prawie 12 000 eksponatów artystycznych, a fundusz biblioteczny zawiera 17 000 dokumentów.

Cały wachlarz sztuk plastycznych, ucieleśnionych w pięknych dziełach, znajduje odzwierciedlenie w ekspozycjach muzealnych. Oto dzieła starożytnych rosyjskich malarzy ikon, artystów XVIII-XIX wieku, stosowana sztuka ludowa Karelii, płótna mistrzów zachodnioeuropejskich.

W salach wystawione są słynne obrazy: „Ukrzyżowanie Chrystusa” Wasnetsowa, „Pejzaż z rzeką” Polenowa, „Głowa Chrystusa” Kramskoya itp. Perły malarstwa ikonowego z XVI-XVIII wieku zebrane w Karelii przedstawione są wsie. Wśród nich są „Wniebowzięcie”, święci Eustacjusz i Tryfon, „Sobota Wszystkich Świętych”. Nie sposób nie podziwiać dzieł mistrzów snycerzy – płaskorzeźbnych ikon z XVII-XIX wieku.

Muzeum Geologii Prekambryjskiej

Geologiczno-kamienna kronika rozwoju Ziemi odsłania swoje tajemnice w najciekawszej instytucji założonej w Karelskim Instytucie Geologicznym w 1961 roku – Muzeum Geologii Prekambryjskiej. Okres (około 3,8 miliarda lat) pojawienia się na naszej planecie organizmów odciśniętych w skałach osadowych nazywany jest prekambrem. Pomysł stworzenia ekspozycji wystawienniczych zrodził się u pracowników instytutu, kiedy zgromadził się solidny zbiór skał zebranych podczas wypraw terenowych.

Obecnie fundusz muzeum, mieszczący się w 2 salach, przechowuje ponad 3,5 tysiąca próbek skał. Kalejdoskopowo kolorowy świat formacji kamiennych i mineralnych nie może nie zachwycać. W sali dolnej (I piętro) prezentowane są próbki reliefowe i osady czwartorzędowe warstw karelskich. Patrząc na kolorowe eksponaty można prześledzić ewolucję życia na Ziemi.

Kolekcja minerałów, stromatolitów, kamienia naturalnego Karelii do celów architektonicznych jest wyjątkowa. Obiektami wizualnymi są tutaj posadzka wyłożona kamienną mozaiką, granitowe schody, stoły wykonane z przetworzonych naturalnych bloków.

Dom Kuczewskiego

Na bulwarze Neglinskaya znajduje się zabytek architektury z pierwszej połowy XIX wieku. – Dom Kuczewskiego (1827). Ten przykład starego drewnianego budynku miasta jest interesujący ze względu na swoją tożsamość architektoniczną. Na uwagę zasługuje jednak również osobowość byłego właściciela domu.

Był znaną postacią polityczną i publiczną przedrewolucyjnej Karelii, odpowiedzialnym za sprawy leśne. Dom Kuczewskiego jest dziś obiektem Muzeum-Rezerwatu Kizhi. Budynek do 1979 roku znajdował się przy ul. Kujbyszewa, a następnie przetransportowano go do dzielnicy zabytkowych budowli i odrestaurowano w autentycznej formie.

Centralna fasada jednopiętrowego budynku wychodzi na ulicę. Kujbyszew. Jest zbudowany w formie krzyża, którego główną częścią jest równoległościan. Z dwóch stron dostawiona jest antresola z loggiami ozdobionymi 6 drewnianymi kolumnami i ażurowym ogrodzeniem z rzeźbionych tralek. Wejście główne zaprojektowano jako pomost pod dachem dwuspadowym.

Drugie wejście znajduje się na elewacji wschodniej. Ściany domu obszyte są od zewnątrz szarą deską. Wewnątrz zachowały się autentyczne drzwi płycinowe, drewniane schody z rzeźbionymi tralkami. Wygląd domu harmonizuje z otaczającymi go brzozami o białych pniach.

Muzeum Morskie „Odyseusz Polarny”

Wizualna historia epoki drewnianego budownictwa okrętowego pojawia się przed zwiedzającymi unikatową instytucję „Polar Odyseusz”. W nim zwiedzający zapoznają się z kopiami różnych żaglowców biorących udział w wyprawach morskich po Oceanie Światowym. I popłynęły na nich nowoczesne „odyseje”, entuzjaści powstałego w 1986 roku Klubu Morskiego.

Klub rozpoczął się pierwszą drewnianą łodzią „Polar Odyssey” (1978), na której inżynier V. Dmitriev odbył swoją pierwszą podróż po jeziorach i rzekach Karelii. Inni marynarze poszli w ich ślady. W 1986 roku zjednoczyli się w klubie badawczym podróżników morskich „Polar Odyseusz”.

Dziś klub stał się głównym morskim ośrodkiem historyczno-kulturalnym (MTsIK), posiada własną stocznię, która zbudowała już ponad 40 drewnianych żaglówek. Wszystkie można zobaczyć w ekspozycjach muzealnych otwartych w 1994 roku.

Bardzo interesujące jest poznanie historii podróży na falach każdego statku. Muzeum zawiera najbogatszy materiał o znaczeniu naukowym i historycznym. Głównym eksponatem jest tutaj łódź „Święty Mikołaj”, niezastąpiony uczestnik wszystkich festiwali i świąt. Celem organizatorów MCICA jest osiągnięcie międzynarodowego poziomu turystyki jachtowej i morskiej.

Centrum Chwały Wojskowej

Byłoby zaskakujące, gdyby miasto, które odziedziczyło nazwę fabryki wojskowej produkującej kule armatnie i kule armatnie, nie miało Centrum Chwały Wojskowej. Przyjeżdżają tu ludzie, aby zapoznać się z historią sprzętu wojskowego, z wyczynami obrońców Karelii na przestrzeni wieków jej istnienia.

Ekspozycje odzwierciedlają wszystkie wojny, w których uczestniczyła Rosja. Różne artefakty, instalacje, stoiska opowiadają o chwalebnych militarnych stronach republiki. Rozpoczęli się w 1704 roku, kiedy w fabryce Pietrowskiego odlano pierwszą armatę za udział w wojnie północnej.

Wśród rarytasów muzealnych znalezionych na liniach obronnych znajduje się próbka pierwszego hełmu rosyjskiego. Wykonany jest ze stali, z której wykonano bagnety łopatkowe. Przedstawiono kilka rodzajów hełmów ochronnych, w tym pierwsze sowieckie i francuskie.

Uwagę zwraca kawałek pnia drzewa z wrośniętym w niego bagnetem Mosina. Łącznie w ekspozycji przechowywanych jest 12 rodzajów tej broni. Stoisko o tej samej nazwie odzwierciedla pracę okopową żołnierzy. Domowe zapalniczki, papierośnice, mydelniczki, naboje świadczą o talentach rzemieślników czekających na bitwę w okopach. Gazety z lat wojny, reportaże, dokumenty żołnierzy poruszają dusze, zmuszając do poczucia wdzięczności i patriotyzmu.

Domek dla lalek Tatiany Kalininy

W 1999 roku wszechstronnie utalentowany artysta z Karelii stworzył pierwszą prywatną galerię sztuki, nazywając ją „Domem dla lalek”. To naprawdę ciepły, domowy kącik, w którym żyją niesamowite postacie.

Fantazja i ręce artysty stworzyły niezwykłe lalkowe stworzenia obdarzone wyjątkową charyzmą. Nie sposób stąd wyjść, długo przyglądając się przedstawicielom świata baśni, mitów, legend, książek i kreskówek.

Galeria składa się z 3 sal i pracowni, w których „rodzą się cudowne lalki”. Mistrzyni w najbardziej nieoczekiwany sposób wykorzystała różnorodne materiały naturalne i syntetyczne, pracując nad kolekcją od 1992 roku. Każde z jej potomków ma swój charakter, maniery, przyzwyczajenia i wydaje się żywe dzięki talentowi swojego twórcy.

Gości wita portret Kalininy, na którym ukazana jest wraz z lalką Puszkina stworzoną do sztuki o carze Saltanie. W I Bajkowej Sali „rośnie” Dąb Lukomorye, Jabłoń z odmładzającymi jabłkami.

W tym ładnym domu mieszkają prawie wszyscy bohaterowie baśni Puszkina: Car Saltan, Księżniczka Łabędzia, Koshchei Nieśmiertelny, naukowiec Cat itd. Instalacje „W bezmiarze Kalevali”, zamieszkane przez Brownies, Lezimów, Vodyanys, Dvorovs i Statki są bardzo interesujące.

Są też nieznane wcześniej postacie stworzone przez wyobraźnię rzemieślnika: Topuriki, Diviki. W II sali prezentowane są autorskie prace lalkarzy. Stale aktualizowana kolekcja reprezentowana jest przez lalki różnych gatunków.

Muzeum Historii Wojskowości

Dzięki zebranym funduszom (2017) grupa entuzjastów utworzyła instytucję kulturalno-historyczną poświęconą militarnym losom Karelii. Są to członkowie organizacji publicznej Russian Officers, która w ciągu 3 lat zgromadziła prawie 1000 eksponatów.

Celem stworzenia takiej instytucji jest realizacja patriotycznego wychowania młodzieży, hołd wdzięczności i wiecznej pamięci poległym żołnierzom. Odbywają się tutaj lekcje odwagi, zajęcia z historii lokalnej, różne spotkania. Niedawno ekspozycje muzealne umieszczono w nowym budynku przy ul. Zajcew.

Wśród głównych eksponatów znajduje się zwrócony Czerwony Sztandar, zaginiony w wojnie radziecko-fińskiej. Każdy eksponowany tu przedmiot jest wynikiem żmudnych poszukiwań, więc każdy z nich jest wyjątkowy.

Mundur żołnierza, rzeczy osobiste, kempingowe czajniki, meloniki, pudła po nabojach, tornistry dowódcy „malują” pełny obraz życia wojskowego. Stary akordeon z marynarską czapką przywołuje myśli o zmarłych marynarzach. W formie instalacji przedstawiona jest ziemianka żołnierska z okrągłych bali. Odwiedzając instytucję, pojawia się uczucie wdzięczności jej organizatorom.

Centrum muzealne dla dzieci w Muzeum-Rezerwacie Kizhi

Założona w 1994 roku kompleksowa instytucja DMC (Centrum Muzealne dla Dzieci) w Muzeum Kizhi zrzesza ponad 50 instytucji kulturalnych i edukacyjnych. Jego celem jest zaangażowanie dzieci i młodzieży w ochronę i badanie dziedzictwa kulturowego i historycznego Republiki Karelii, jej zasobów naturalnych.

DMC Muzeum Kizhi aktywnie angażuje się w proces edukacyjny dzieci w wieku szkolnym, jednocząc twórcze wysiłki 150 pracowników muzeum, nauczycieli i rodziców. Co roku w projektach ośrodka uczestniczy ponad 2 tys. dzieci w różnym wieku, począwszy od 4 roku życia.

Na przykład dla dzieci w wieku 3-4 lat opracowano program edukacyjny „Wprowadzenie do świata przedmiotów”, który jest regularnie udoskonalany. Przedszkolaki (5-6 lat) zanurzone są w badaniach na temat „Dom” w aspekcie historycznym.

Uczniowie szkół podstawowych angażują się w problem „Muzeum i Kultura”, ujawniając związki między tymi pojęciami. W czasie świąt, różnych konkursów, zaczynają rozumieć ważną rolę muzeów w zachowaniu tradycji kultury narodowej. Uczniowie klas średnich zapoznają się z „Urban Studies”, przedstawionymi w rozwoju ewolucyjnym od starożytności do współczesności.

Dla uczniów szkół średnich odbywają się seminaria, festiwale i konferencje na temat kultury materialnej i duchowej ludów Karelii. Na wyspie Kizhi znajduje się Letni Uniwersytet z programem kulturalno-edukacyjnym dla młodzieży studenckiej i dorosłych.

Latem otwiera się tu szkoła muzealno-etnograficzna, w projektach, w których uczestniczyło już ponad 3 tys. dzieci z Karelii, Rosji, Finlandii, Białorusi i Litwy. Dziś Fundusz Twórczej Twórczości Dziecka liczy prawie 3000 pozycji.

Zagroda Karelska

Punktem kulminacyjnym wycieczki do Karelii będzie oczywiście wizyta w muzeum etnograficznym „Związek Karelii”. Znajduje się we wsi Uzheselga (4 km od Pietrozawodska). Choć trwają tu prace budowlane i remontowe, turyści mają co zobaczyć i czym się zaskoczyć.

Przyjeżdżając tutaj odbywasz swoistą podróż w czasie, przenosisz się do karelskiej starożytności, poznajesz narodowe tradycje wiejskie. Interesujące jest obserwowanie procesu rozwoju osiedla, uczestniczenie w odbywających się tam wydarzeniach.

„Związek Karelski” to zespół 8 budynków, z których każdy odzwierciedla jakąś stronę życia ludowego. Jak miło jest być we wnętrzu drewnianej karelskiej chaty z przełomu XIX i XX wieku. Tak ozdabia się dom, stylizowany na karelską chatę: samodziałowe dywaniki, haftowane zasłony, ławki, skrzynia, kiście suszonych ziół.

Na terenie osiedla znajduje się dom-muzeum z oprowadzaniem w formie interaktywnej. W Centrum dla Zwiedzających można uzyskać informacje o różnych destynacjach i usługach turystycznych. W warsztacie, gdzie restaurują eksponaty i wytwarzają rękodzieło, zwiedzający poznają rzemiosło narodowe.

Zapoznanie się i rekonstrukcja starożytnych rytuałów i technologii odbywa się w Domu-Laboratorium. A w Gambling House organizowane są zabawy ludowe, rymowanki i zabawy.

Ośrodek Kultury przygotowuje muzyczne i poetyckie programy retro, organizuje święta folklorystyczne. W Traktirze z wnętrzem stylizowanym na antyki częstuje się je narodowymi potrawami, furtkami i plackami z herbatą.

Centrum Szungitu

Jak kraje bałtyckie są dumni z bursztynu, tak Karelia ma prawo być dumna z tego, że w jej wnętrznościach znajduje się unikalny mineralny szungit, który ma ponad 2 miliardy lat. Od dawna znane są lecznicze właściwości szungitu, którym wyleczyła się zakonnica Marta (matka pierwszego cara rosyjskiego Romanowa).

Centrum Szungitu przedstawia szczegółową historię niesamowitych skał szungitowych. Ekspozycje przedstawiają szerokie spektrum ich zastosowania w przemyśle, medycynie i nauce w ich początkach. Zwiedzający poznają nieograniczone perspektywy wykorzystania tego naprawdę bezcennego materiału przyrodniczego we wszystkich obszarach rozwoju republiki i kraju.

Zadaniem Centrum Szungitu jest popularyzacja kamienia i jego pochodnych. Tutaj zwiedzający dowiedzą się o antybakteryjnych właściwościach minerału, zdolności do pochłaniania promieniowania elektromagnetycznego, co jest bardzo ważne w dobie komputerów i telefonów komórkowych.

W sali prezentowane są materiały opowiadające o rozwoju złoża szungitu Zazhoginsky (do tej pory jedynego na świecie). Dużym zainteresowaniem cieszy się wystawa pamiątek wykonanych z surowców szungitowych: figurki zwierząt i ptaków. Centrum znajduje się w pięknym nowoczesnym budynku na nabrzeżu Varkaus w Pietrozawodsku.

Zburzenie domu

Chcesz chodzić po suficie zamiast po podłodze, oglądać wiszące nad głową meble lub pluskać się w wannie podwieszanej do sufitu? Taka niesamowita przygoda czeka na Ciebie, gdy odwiedzisz niezwykłą atrakcję dla całej rodziny – Domy do góry nogami.

Znajduje się w Pietrozawodsku, na ul. Związki handlowe. Powierzchnia wewnętrzna budynku to 100 mkw. m podzielony na 6 pokoi. Ich niezwykłość polega na tym, że podłoga i sufit w nich zamieniły się miejscami, tworząc odwróconą przestrzeń.

Jest sypialnia, pokój dziecinny, pokój dzienny, kuchnia, łazienka – wszystkie pokoje są odpowiednio umeblowane. Sala 6 jest grawitacyjna, gdzie każdy może doświadczyć uczucia nieważkości. Goście Podmieniec starają się przygotować śniadanie w kuchni, gdzie nad głową „wisi” stół z naczyniami i krzesłami.

W razie potrzeby mogą położyć się na łóżku unoszącym się w powietrzu, wziąć prysznic w odwróconej wannie. Wszyscy wyjeżdżają stąd tylko z pozytywnymi emocjami.

Muzeum Historii Lokomotywowni

Z inicjatywy głównego technologa przedsiębiorstwa lokomotyw w Pietrozawodsku Giennadija Łaptiewa w 2013 roku otwarto Muzeum Historii Lokomotywowni. Głównym eksponatem instytucji był zbudowany w latach 30. parowóz ER.

Na honorowym miejscu zainstalowano starannie odrestaurowany parowóz, który w latach 1941-45 przewoził ładunki wojskowe. ER jako jedyna na kolei północno-zachodniej zachowała całkowicie wszystkie swoje części składowe.

Za 200 mkw. m powierzchni muzeum zainstalowane 600 eksponatów. Zebrali je bezinteresownie członkowie kolektywu roboczego zajezdni. Cała historia kolei w Karelii, od powstania prywatnej kolei Ołonieckiej w 1916 roku do chwili obecnej.

Oto części lokomotyw z różnych epok, rysunki, projekty technologiczne. Proces ewolucji od lokomotywy parowej do lokomotywy elektrycznej można zaobserwować na podstawie ekspozycji tematycznych.