Kaplica Sykstyńska w Watykanie – historia, zdjęcia, opisy, ceny 2021, mapa
Wśród luksusowych pałaców i świątyń Watykanu znajduje się niepozorny budynek, którego wystrój wnętrz uważany jest za jedno z największych arcydzieł świata. To jest Kaplica Sykstyńska. Sanktuarium jest miejscem świętym dla świata katolickiego. Tutaj Papież odprawia Mszę św. i odbywa się wybór nowej głowy Kościoła katolickiego.
Kto malował
Zgodnie z wielowiekową tradycją włoską świątynię zdobiły zachwycające freski, które zachwycają parafian i gości. Wystrój kaplicy uosabia wielkość i dziedzictwo kulturowe chrześcijańskiego Rzymu minionych stuleci. Po wzniesieniu gmachu Kaplicy Sykstyńskiej, plejada znanych artystów z Florencji przez dwa lata zajmowała się malowaniem świątyni. Byli to Sandro Botticelli, Domenico Ghirlandaio, Pietro Perugino i Cosimo Rosselli.
Łącznie malarze stworzyli 16 fresków przedstawiających sceny biblijne. Pomimo tego, że sanktuarium malowali różni mistrzowie XV wieku, kaplica stała się naprawdę sławna dzięki twórczości genialnego artysty Michała Anioła. Do malowania sufitu i ściany ołtarza zaproszono mistrzów 30 lat po wybudowaniu kaplicy.
Historia budowy
Kaplica Sykstyńska została zbudowana w 1481 roku z inicjatywy papieża Sykstusa IV, który nadał tej małej budowli swoje imię. Tata był rodzajem wstrętnej osoby. Jego panowanie charakteryzowało wzrost korupcji, łapówkarstwa, nakładanie wysokich podatków, a także publiczne palenie heretyków. Sykstus IV miał też jasne czyny. Przeniósł papieską rezydencję do Watykanu, zajmował się wprowadzaniem obywateli do sztuki, otwieraniem muzeów i bibliotek.
Sytuacja polityczna rozdrobnionych księstw włoskich w średniowieczu nie gwarantowała bezpieczeństwa głowy Państwa Kościelnego. Wewnętrzne intrygi i spiski przeciwko papieżowi, a także zewnętrzne zagrożenie ze strony Imperium Osmańskiego, wymusiły budowę bezpieczniejszego budynku, w którym papież, kardynałowie i urzędnicy religijni mogli schronić się w razie niebezpieczeństwa.
Architektem kaplicy był Baccio Pontelli. Według projektu architekta kościół miał mieć wysokie, dwudziestometrowe mury, które wytrzymałyby atak wojsk wroga na Watykan. Kaplicę zbudowano w formie fortyfikacji prostokątnej o trzech kondygnacjach. Fasada kościoła zwieńczona jest sklepieniem kolebkowym i ozdobiona dwunastoma ostrołukowymi oknami. Górna kondygnacja, otoczona strzelnicami, przeznaczona była dla uzbrojonych żołnierzy. Wygląd budynku pozbawiony był pompatyczności. Kaplica nie miała organizować uroczystych ceremonii. Kaplica ma 40 metrów długości i 13 metrów szerokości.
Opis
Sala kaplicy to obszerna sala z owalnym sklepieniem, w której znajduje się ołtarz. Podłoga pokryta jest wspaniałymi mozaikami, a ściany i sufit zdobią freski wielkich mistrzów tamtych czasów. Na obwodzie kaplicy znajdują się kamienne ławki. Sala podzielona jest marmurową przegrodą z pięknymi kandelabrami. Wizualnie ściany pokoju podzielone są na kilka stref. Dolna część ozdobiona jest srebrnymi i złotymi draperiami. Środkowy rząd reprezentują freski opisujące ziemskie życie Jezusa Chrystusa i Mojżesza. Na górnym poziomie znajdują się portrety pierwszych władców Państwa Kościelnego.
Początkowo sufit kaplicy pomalowany był na kształt rozgwieżdżonego nieba, ale po chwili zaczęły pojawiać się na nim pęknięcia. Papież Juliusz II (następca Sykstusa IV) zaprosił młodego rzeźbiarza Michała Anioła, który w tym czasie nie miał wystarczającego doświadczenia w tego typu pracach, do usunięcia wad na suficie. Jak pokazuje historia, wybór papieża był absolutnie słuszny.
Michał Anioł stworzył specjalne „lasy powietrzne”, które zostały przymocowane do otworów nad oknami. Konstrukcja nie przeszkadzała w prowadzeniu nabożeństw w kaplicy, gdyż znajdowała się ona w pozycji podwieszonej bez podpór od dołu. Michał Anioł stanął przed najtrudniejszym zadaniem – pokryciem powierzchni malowniczymi obrazami o powierzchni 600 m2.
freski
Północną ścianę kaplicy zdobią freski przedstawiające historię Jezusa. Dzieła opisują chrzest, kuszenie, przepowiadanie Chrystusa, a także powołanie apostołów. Akcja obrazów rozgrywa się na tle włoskiego pejzażu i zespołów architektonicznych. Oprócz centralnej postaci Chrystusa na freskach przedstawiono wiele osób.
Południowa strona kaplicy jest obramowana cyklem obrazów opowiadających o czynach Mojżesza. Na szczególną uwagę zasługuje praca Sandro Botticellego „Młodość Mojżesza”. Fresk opisuje kilka wydarzeń jednocześnie w tej samej kompozycji. Mojżesz zabija Egipcjanina, który podniósł rękę na Żyda, chroni i dogląda owce, ucieka ścieżką na ogromną odległość, a także wyprowadza swoich współplemieńców z Egiptu.
Sufit kaplicy, namalowany przez Michała Anioła, zachwyca bogactwem jasnych postaci. Jego prace przedstawiają wizerunki biblijnych bohaterów i proroków. Obrazy są oddzielone malowaną ramą architektoniczną. W oparciu o historie starotestamentowe artysta swoimi dziełami opowiada historię stworzenia świata i ludzi przez Boga, separacji płci, upadku ludzkości i kary za złe postępowanie.
Wszystkie postacie na obrazach mają potężną siłę fizyczną i duchową. Wizerunki bohaterów wyczuwają realizm i dramaturgię opisywanych wydarzeń. Jednym z centralnych fresków Michała Anioła jest Stworzenie Adama. Artysta umiejętnie przedstawił atletyczną sylwetkę mężczyzny, który leży w zrelaksowanej pozycji na pustynnym terenie. Stwórca leci do Adama, wyciągając rękę, dając tym samym życie.
Na suficie kaplicy przedstawione są prace: „Oddzielenie światła od ciemności”, „Stworzenie Słońca i Księżyca”, „Stworzenie Ewy”, „Grzech pierworodny”, „Wypędzenie z raju”. Michał Anioł pracował nad freskami od 1508 do 1512 roku. 23 lata po ukończeniu projektu stropu kaplicy Michał Anioł namalował ścianę ołtarza freskiem zwanym „Sąd Ostateczny”. Artysta przedstawił ponad 400 postaci, wypełnionych skomplikowanymi, niepewnymi pozami o desperackich gestach. W centrum kompozycji Chrystus i Dziewica Maryja osądzają całą ludzkość. Po lewej stronie Jezusa są grzesznicy przeznaczeni na straszny los, po prawej sprawiedliwi, wybrani do służby w niebie.
Przywrócenie
Z biegiem czasu kurz, brud, sadza ze świec, a także przeciekający dach spowodowały poważne uszkodzenia sufitu i fresków ściennych kaplicy. Gruntowna renowacja kaplicy rozpoczęła się w 1979 roku przy wsparciu finansowym Watykanu i japońskiego kanału telewizyjnego, który otrzymał wyłączne prawa do filmowania etapów renowacji. Do przywrócenia prac potrzebny był środek chemiczny zmiękczający brud, który specjaliści starannie usuwali sterylną gąbką.
Ciekawe fakty i tajemnice
Kaplica Sykstyńska jest miejscem spotkań konklawe, na którym wybierany jest nowy papież. Wybory odbywają się za zamkniętymi drzwiami. Kardynałowie z całego świata głosują na osobę godną stania się głową Kościoła katolickiego. Podczas głosowania na dachu kaplicy instalowany jest komin. Jeśli wydobywa się z niego czarny dym, to wybory się nie odbyły. Biały dym oznacza wybór nowego papieża.
Wszystkie tajemnice Kaplicy Sykstyńskiej związane są z genialnym artystą Michałem Aniołem. Naukowcy twierdzą, że w swoich pracach zostawił swoim potomkom zaszyfrowaną wiadomość, co jest sprzeczne z postulatami kościelnymi. Michał Anioł uważał, że natura ludzkiego ciała jest pierwotna, a dusza drugorzędna. Na fresku Stworzenie Adama widać wokół Pana sylwetkę ogromnego ludzkiego mózgu. Mistrz pokazał, że moc duchowa jest połączona z wyższym umysłem. Na wielu obrazach artysta przedstawia nagich mężczyzn. W ten sposób Michał Anioł podkreśla, że najpierw było zapłodnienie, a potem uduchowienie.
Godziny otwarcia i ceny biletów
Kaplica jest otwarta od 9:00 do 18:00 codziennie z wyjątkiem niedzieli. Aby wejść do kaplicy, musisz kupić jeden bilet, który obejmuje wizytę w Muzeach Watykańskich. Bilet kosztuje 16 euro.
Gdzie się znajduje i jak się tam dostać
Kaplica Sykstyńska znajduje się w Watykanie obok Bazyliki św. Piotra. Można się tam dostać metrem do stacji Ottaviano, a także autobusami i tramwajami. Wszystkie przystanki znajdują się w pobliżu centralnego placu Watykanu, gdzie można po prostu spacerować.