Ogród Neskuchny w Moskwie to ulubione miejsce wypoczynku mieszkańców i gości stolicy. Kompleks ogrodowo-parkowy wraz z zabytkowymi obiektami architektonicznymi i nowoczesnymi atrakcjami stwarza różnorodne możliwości przyjemnego spędzania czasu. Wyposażona przestrzeń krajobrazowa zajmuje obszar 59 hektarów wzdłuż prawego brzegu rzeki Moskwy i jest swego rodzaju kontynuacją TsPKiO im. M. Gorkiego.
Fabuła
Ogród Neskuchny uzyskał swój nowoczesny wygląd w połowie XIX wieku, kiedy Departament Pałacowy nabył dla cesarza Mikołaja I trzy sąsiednie majątki:
- Orłowa (dawna Demidowskaja)
- Golicyn
- Trubetskoj-Szachowski
W 1756 r. Słynny uralski przemysłowiec PA Demidow nakazał zasadzić ogród nad brzegiem rzeki Moskwy. Spadziste zbocze zostało przekształcone w amfiteatr, na tarasach którego posadzono ponad 2 tysiące odmian rzadkich roślin uprawnych. Wybudowano szklarnie i szklarnie dla roślin egzotycznych. Na jednym z miejsc wykopano duży staw. Hodowano w nim wszystkie rodzaje ptactwa wodnego. W pobliżu był kurnik.
Ogród “Demidov” szybko zyskał sławę. Ludzie dowolnej klasy mogli bezpłatnie badać jego ciekawostki. Po śmierci Demidowa ogród odkupił hrabia A.G. Orłow-Czesmensky. Na jego polecenie na terenie pojawiają się różne kompozycje rzeźbiarskie i małe formy architektoniczne (pawilony, altany itp.).
Sąsiednia posiadłość należała do księcia N. Yu Trubetskoya, który również kochał rozrywkę i przedsięwzięcia. „Atrakcją” parku był „zielony” labirynt. W ogrodzie znajdowały się szklarnie na nietypowe rośliny, oryginalne pawilony. Majątek Golicyna pod koniec XVIII wieku przekazany w spadku Natalii Pietrownej Czernyszewie. Nowa właścicielka za życia kategorycznie odmówiła sprzedaży majątku. Zgodnie z jej testamentem, dopiero po 5 latach od momentu śmierci spadkobiercy mogli rozporządzać ziemią. W 1843 r. dziedzictwo Golicynów wykupiło Zakon Pałacowy.
W ten sposób rodzina cesarska stała się właścicielem rozległego terytorium w obrębie Moskwy. Została wybrana do aranżacji rezydencji królewskiej. Prace nadzorowali architekt Evgraf Tyurin i ogrodnik Pelzel. Na letnie wakacje cesarzowej Aleksandry Fiodorownej wybudowano pałac. Na jej cześć otrzymał imię Aleksandria.
W połowie XIX wieku ogrodnictwo krajobrazowe uległo znaczącym zmianom. Zasypano staw, wygładzono przybrzeżne tarasy, rozebrano wiele budynków. Pod nieobecność właścicieli ogród stał się ogólnodostępny. Stopniowo rósł i rósł dziko. Sytuacja poprawiła się po przeniesieniu się do Pałacu Aleksandryjskiego Wielkiego Księcia S.A. Romanowa, który został mianowany na stanowisko generalnego gubernatora Moskwy. Nakazał zatrzymać swobodny dostęp do ogrodu i przeprowadzić prace przy jego rewaloryzacji. Działalność architektoniczną i budowlaną powierzono V. A. Gamburtsevowi.
Od 1918 r. Ogród Neskuchny ponownie otrzymał status ogrodu publicznego. W pałacowym budynku znajduje się kolekcja mebli z XVII-XIX wieku. Od 1928 r. teren został włączony do TsPKiO im. M. Gorkiego. W 2009 roku kompleksowi ogrodowo-parkowemu nadano status obszaru szczególnie chronionego.
Dlaczego ogród nazywa się Neskuchny
Ogród zawdzięcza swoją nazwę posiadłości Neskuchnoye, która należała do księcia N.Yu. Trubieckoj. Ród książęcy w połowie XVIII wieku. otrzymał ziemię z placówki Kaługa do rzeki Moskwy. Terytorium zajmowało wzgórze i głęboki wąwóz. Aby odpowiednio wyposażyć trudny pod względem ukształtowania teren, zaproszono architekta D. Ukhtomskiego. Zaprojektował barokowy pałac, który nazwał „Nie nudnym wiejskim domem”.
Dwukondygnacyjny budynek ozdobiono:
Przyległy park został zorganizowany w stylu wersalskim. Wzdłuż ścieżek rosły krzewy przycięte w różne geometryczne kształty. Krajobraz uzupełniały liczne rzeźby i pawilony. Po śmierci pierwszego właściciela Neskuchnoye przechodziło z rąk do rąk i zostało wykupione z rozkazu cesarza Mikołaja I w 1826 roku. Następnie całe terytorium cesarskiej rezydencji stało się znane jako Ogród Neskuchny.
Ten pseudonim został potwierdzony różnymi rozrywkami i rozrywkami, które zostały zaaranżowane, aby rozbawić odwiedzających. W połowie XIX wieku otwarto teatr “powietrzny” (letni). Na jej scenie występowali iluzjoniści, trenerzy niedźwiedzi, zespoły cygańskie, soliści teatru.
osobliwości miasta
Nudny ogród nadal zasługuje na swoją nazwę. Na powierzchni 60 hektarów zachowały się zabytki z XVII-XX wieku:
Pałac Aleksandryński (architekt E. Tyurin) kilkakrotnie zmieniał swoje przeznaczenie. Został zbudowany jako miejsce letnich wakacji dla cesarzowej Aleksandry Fiodorownej. Później mieszkał w nim moskiewski gubernator generalny. W XX wieku budynek zamieniono na muzeum: pierwotnie meble, a potem etnologia. W latach 30. ubiegłego wieku w pałacu mieści się Prezydium Rosyjskiej Akademii Nauk.
Po bokach głównego budynku znajdują się 2 budynki gospodarcze:
Wejście do głównej klatki schodowej ozdobione jest kamiennymi buldogami. Bramy wjazdowe po obu stronach ozdobione są pylonami z alegorycznymi figurami „Obfitości”. Od 1934 roku centralną część dziedzińca zajmuje fontanna „Cztery pory roku”. Został wykonany według szkiców rzeźbiarza I. Witalija i wcześniej stał na Placu Łubiańskim w Moskwie.
Hrabia Orłow był zapalonym jeźdźcem i hodowcą koni. W związku z tym nakazał wybudowanie na terenie posiadłości areny dla koni. Obecnie mieści się w nim Muzeum Mineralogiczne AE Fersman. Stajnie połączone były z domem mostem Wielki Kamienny (Górny). Oprócz tego w posiadłości zachował się Mały Kamień (Dolny), przechodzący nad wąwozem i mały mostek Groteskowy.
W celu wykonywania zabiegów wodnych na brzegach stawu elżbietańskiego (Ekaterininsky) zbudowano Pawilon Kąpielowy. Miał marmurowe wanny. Według legendy dno zbiornika wyłożono marmurowymi płytami do kąpieli osób wysokich rangą. Na zboczu wąwozu Andreevsky stoi Pawilon Myśliwski. Jest gospodarzem zdjęć do popularnego programu telewizyjnego „Co? Gdzie? Kiedy?”. Z balkonu Herbaciarni roztacza się panoramiczny widok na centralną część stolicy. W latach 50. 19 wiek według projektu architekta P.D. Delsala urządzono grotę o tej samej nazwie.
Na brzegu rzeki w latach 30-tych. XX wiek zainstalowano grupę rzeźbiarską „Dziewczyny-nurki” (autor – R. Iodko). Z okazji 800-lecia stolicy w Ogrodzie Neskuchnym zbudowano Rotundę z płaskorzeźbami przedstawiającymi sceny z historii Rosji i fontannami (autor D. Chechulin). Obok nich w 2007 roku powstała Aleja Miłości. Jego ozdobą jest symboliczny zegar, którego wskazówka ustawiona jest na 5 minut na szóstą.
Zabawa
Neskuchny Garden posiada wszelkie warunki do urozmaiconego wypoczynku. W budynku znajduje się bezpłatna biblioteka z kolumnami nad rzeką Moskwą. W pawilonie szachowym odbywają się turnieje gier planszowych. Każdy może zagrać w tenisa stołowego lub tenisa. W tym celu na terenie parku znajdują się korty i stoły.
Swoje usługi oferuje dziecięca szkoła jeździecka. Park organizuje wypożyczanie sprzętu sportowego (rowery, longboardy, wrotki). Poszukiwacze mocnych wrażeń chętnie wspinają się po linie „Panda Park”. Zimą miłośnicy zimowego pływania pływają w otworach lodowych w pobliżu brzegu rzeki. Neskuchny Garden dysponuje ścieżkami rowerowymi i joggingowymi z miejscami do relaksu i parkietami tanecznymi, a także kilkoma placami zabaw.
Istnieje klub dziecięcy „Shardam”, w którego programie:
W centralnej alei na odwiedzających czeka interaktywne mini-zoo.
Jak się tam dostać
Główne wejście znajduje się wzdłuż Leninsky Prospekt (16-20). Do ogrodu można łatwo dojechać metrem:
Ponadto znajduje się przystań statków motorowych, do której w ciepłym sezonie przypływają statki wycieczkowe.