Teatr Dionizosa w Atenach jest prototypem nowoczesnych teatrów. To tutaj narodziła się szczególna sztuka, która jest dziś bardzo popularna. A sprzęt, akustyka strony zostały po raz pierwszy przetestowane w Hellas. Konstrukcja przetrwała do dziś zniszczona. Ale współcześni architekci przeprowadzili żmudną renowację i teraz turyści mogą podziwiać ten wyjątkowy zabytek. Wizyta na stronie pozwala zanurzyć się w starożytnej Grecji, zrozumieć zwyczaje i zwyczaje mieszkańców Aten.
Historia budowy
Polis w IV wieku pne rządzony przez oświeconą głowę – Pisistratusa. Jednym z jego ulubionych bogów był Dionizos. Ten olimpijczyk patronował zabawie, produkcji wina i rozrywce. A Pizystratus kazał zbudować na jego cześć ołtarz, wewnątrz którego stał posąg Dionizosa. Początkowo był drewniany, później zastąpiono go wizerunkiem boga wykonanego z kości i ozdobionego złotem. Ofiara ku czci Dionizosa jest niemożliwa bez tańców i pieśni.
Dlatego obok ołtarza ustawiono mały podest na celebracje. To ona stała się początkiem teatru Dionizosa. Materiałem wyjściowym dla witryny jest drewno. Następnie scena została wykonana z kamienia. Była to innowacja tamtych czasów: kamienne konstrukcje trwały dłużej. Teatr stał się bardzo popularny: na jego platformach prezentowane były dzieła ulubionych autorów: Eurypidesa, Ajschylosa, Arystofanesa, Sofoklesa.
A odwiedzenie strony było publicznie dostępne: każdy mieszkaniec mógł obejrzeć przedstawienie za darmo. Na występy nadawały się tylko specjalne dni: Mała Dionizje lub Wielka Dionizje. W tych dniach nikt nie pracował: mieszkańcy Aten uczestniczyli w ofierze wesołemu bogu i oglądali przedstawienia na jego cześć. Przez resztę czasu teatr był zamknięty.
🏨 🚕 Indywidualny transfer z lotniska do hotelu i więcej
Architektura
Przywrócenie architektury jest dość proste: miejsce to było szczególnie popularne wśród Ateńczyków, dlatego często było opisywane w dokumentach.
Główne cechy budynku:
- Poniżej była scena. Początkowo był wykonany z drewna, potem niszczał, a został zastąpiony kamieniem.
- Fotele wznosiły się jak amfiteatr i docierały do samego Akropolu. Zostały również wykute w kamieniu, zastępując oryginalne drewniane. Pojemność widowni była imponująca: 17 000 zwiedzających mogło jednocześnie oglądać spektakle. (W tym czasie w Atenach mieszkało nieco ponad 40 000 osób.)
- W teatrze Dionizosa nie było dachu, więc przedstawienia odbywały się pod gołym niebem. Komedie czy tragedie trwały 8-10 godzin, naturalne oświetlenie nie wystarczało, zastąpiono je pochodniami.
- Rozprzestrzenianie się walk gladiatorów w I wieku wymagało zmian w architekturze. Aby chronić publiczność, wykonano wysoką stronę z marmuru, postawiono na niej metalową kratę.
- W II wieku zmieniła się orkiestra: cesarz Neron nakazał uzupełnienie jej wizerunkami obrazów z mitów i elementów stiukowych.
Pierwszy rząd 67 miejsc dla dostojnych gości nie był dobrze zachowany. Ale niektóre krzesła mają wytłoczone napisy z nazwiskami odwiedzających.
Osobliwości
Teatr służył nie tylko jako miejsce składania ofiar Dionizosowi i późniejszej rozrywki. Autorzy dramatów i komedii rywalizowali ze sobą o najlepszą produkcję. Wszystkie wyniki zostały zapisane na didascalia, a następnie przekazane do archiwum. Następnie występy zastąpiły walki gladiatorów. Ale popularność tetra Dionizosa nie spadła: było wystarczająco dużo osób, które chciały dostać się na przedstawienie.
Miejsca dla widzów
Siedziska dla widzów pokrywały scenę półokręgiem. Aby także siedzący z tyłu widzieli, co dzieje się na scenie, kolejne rzędy górowały nad poprzednimi. W każdym rzędzie było 67 marmurowych miejsc, a rzędy 64. Niestety nowoczesny Teatr ma tylko 20 rzędów. Siedzenia w rzędach 1-2 przeznaczone były dla szlachetnych gości. Aby zapobiec przypadkowemu zajęciu krzesła, wygrawerowano na nim nazwisko gościa.
Honorowe miejsce cesarza Hadriana znajdowało się w 2 rzędzie. A Nero wolał nie siedzieć w sali, ale występować na scenie. Gdy wizyta w teatrze została opłacona, rząd przyznał ubogim obywatelom specjalną dotację na udział w wakacjach. Osadnicy otrzymali również prawo przychodzenia na przedstawienia. Widzowie zajęli miejsca z wyprzedzeniem: często dochodziło do prawdziwych bitew o prawo do zajęcia miejsca.
Organizacja uroczystości
Aby akcja na tak dużą skalę miała miejsce, potrzebne były wysiłki różnych osób:
- Obowiązki księży zostały przydzielone członkom rządu. Wybrano komisję – archontów. Komisja ta dysponowała częścią pieniędzy państwowych przeznaczonych na przygotowanie uroczystości i pełniła funkcję cenzora. Archonci zostali wybrani na sześć miesięcy, aż do następnego Dionizjusza.
- Archonci wybrali 10 choregów (reżyserów spektakli). Choreg musi być zamożnym Grekiem, bo wszystkie podstawowe wydatki na produkcję (wykonywanie scenografii i masek, szycie kostiumów) pokrywał z własnych środków. Jeśli choreg zatrudniał dodatkowych aktorów, musiał sam zapłacić za ich usługi.
- Autorzy przedstawili swoje prace archontowi. Jednocześnie zupełnie obojętne było, czy autor był poetą, czy matematykiem, najważniejsze było napisanie ciekawej sztuki. Archon wybrał tych godnych, a na koniec konkursu wyłonił zwycięzców.
- Występowi towarzyszył chór. Opłacił ją choreg z własnych środków.
- Publiczność gwałtownie zareagowała na występ: gwizdała, klaskała, tupała nogami. Ten wyraz emocji był do przyjęcia.
Co ciekawe, każda sztuka była pokazywana tylko raz. Repertuar Dionizego śledzili wszyscy mieszkańcy polityki, więc odpowiedzialność autorów i archontów była wielka.
Miejsce publicznych zgromadzeń
Ateny to demokratyczne miasto. A we wszystkich ważnych punktach odbywały się ekklesias, spotkania obywateli. Przed otwarciem teatru Dionizosa do tych wydarzeń wykorzystano wzgórze Pnyx. Ale teatr pomieścił więcej ludzi i miał lepszą akustykę, więc zaczęły się w nim odbywać ekklesia. Tylko godni zaufania obywatele płci męskiej powyżej 20 roku życia mogli brać udział w spotkaniach. Były czarne listy osób nierzetelnych: ci, którzy byli tam wymienieni, nie otrzymywali przepustki – specjalnej tablicy. Zgodność obywatela z czarną listą była ściśle kontrolowana. Aby kościoły odniosły sukces, ofiary dla olimpijczyków były najpierw umieszczane na ołtarzu, a przybyli Hellenowie modlili się o nadanie łaski.
Orkiestra, skene, dekoracje
Teatr Dionizosa to skomplikowany technicznie budynek:
- Na środku sceny znajdowała się orkiestra (lub orkiestra). Podczas przedstawienia był na nim chór, muzycy, aktorzy.
- Ale uczestnicy spektaklu potrzebowali miejsca na przebranie się: tak pojawiły się skenes. Początkowo były to drewniane namioty przyczepione do orkiestry. Następnie zbudowano je z marmuru pariańskiego. Skeny powstały również w celu poprawy akustyki.
- Na elewacji frontowej skene nałożono ozdoby. Malowano je farbami na płótnie lub deskach. Pierwszym, który wykorzystał scenerię do przekazania treści sztuki, był Sofokles.
Wszystkie innowacje, które pojawiły się w Atenach, są aktywnie wykorzystywane w nowoczesnym teatrze.
Jak przebiegały przedstawienia teatralne?
Spektakle w teatrze były wyjątkowe:
- We wszystkich przedstawieniach było nie więcej niż 3 aktorów, a pierwsze przedstawienia grała jedna osoba.
- Główne i drugorzędne role zostały określone przez losowanie.
- Podczas spektaklu aktorzy zakładają maski odpowiednie do odcinka. Aby zmienić maskę, trzeba było poświęcić minimum czasu: odwrócić się lub usiąść, a następnie szybko wrócić do pierwotnej pozycji.
- Wszystkie role, nawet kobiece, wykonywali mężczyźni.
- Wszystkie repliki aktorów zostały powtórzone przez chórzystów, aby wzmocnić dźwięk.
Przedstawienia trwały długo: do 10 godzin, a aktorzy musieli bezbłędnie grać swoje role. Jednocześnie musieli nie tylko ekspresyjnie recytować poezję, ale także śpiewać.
Teatr Dionizosa dzisiaj
Po tym, jak chrześcijaństwo zaczęło się szerzyć w Grecji, teatr popadł w ruinę. Był poważnie uszkodzony. Ale rząd regularnie przeznacza środki z budżetu państwa na odbudowę konstrukcji. Zrekonstruowano 20 rzędów z 64. W teatrze nadal odbywają się przedstawienia. Bilety należy zakupić z wyprzedzeniem. Przez resztę czasu dostęp do budynku dla turystów jest ograniczony. Ale kompleks jest doskonale widoczny z tarasu widokowego Muzeum Akropolu.
Godziny otwarcia i ceny biletów
Możesz odwiedzić teatr Dionizosa podczas corocznego festiwalu w Atenach. Kursuje od czerwca do września. Odwiedzający przywożeni są tu specjalnymi autobusami. Możesz zobaczyć budynek bez wchodzenia do środka, kupując bilet na zwiedzanie kompleksu Akropolu. Bilet kosztuje 12 euro, obywatele UE korzystają ze zniżki. Wejście na Akropolu dla turystów jest dozwolone od wpół do dziewiątej rano do wpół do ósmej wieczorem.
Gdzie się znajduje i jak się tam dostać
Najwygodniej dostać się na Akropolu metrem. Wysiądź na stacji Akropolu.