Loch Ness, Szkocja
Szkockie przestrzenie… Połączenie niepowtarzalnej przyrody, bogatej historii i ciekawych faktów sprawia, że kraj ten jest bardzo popularny pod względem turystycznym. Oczywiście perspektywa poznania lokalnych tradycji i dziwactw oraz zaczerpnięcia mnóstwa oddechu w zawrotnym powietrzu to dobre powody, aby odwiedzić ten niesamowity kraj. Ale większość turystów jeździ w te strony nie po to. Głównym celem ich wyprawy jest odwiedzenie tajemniczego zbiornika Loch Ness, o którym krąży tyle legend i nakręcono wiele filmów dokumentalnych.
Gdzie jest
Być może nie ma ani jednej osoby, która nie słyszałaby mrożących krew w żyłach historii o pewnym stworzeniu niewyobrażalnych rozmiarów, żyjącym od niepamiętnych czasów w szkockim jeziorze. A miejscowi, jak się wydaje, postanowili wreszcie przekonać do tego zwiedzających, rywalizując ze sobą prezentując zdjęcia i klipy wideo, w których „potwór” albo pokazuje swój ogon, albo wystawia głowę z wody…
Imponujący zbiornik słodkowodny położony w samym sercu Szkocji. Najłatwiej dostać się do tych części z małego portowego miasta Inverness, z którego musisz udać się na południowy zachód.
Funkcje jeziora
Oprócz ciekawych legend i wierzeń, których tajemnica owiana jest w Loch Ness, posiada inne cechy przyrodnicze. Przykładowo, pomimo stosunkowo niewielkiej szerokości lustra wody (zaledwie 2 km) zbiornik ma ogromną długość – aż 37 km! Do tego dochodzi tu największa głębokość, która w niektórych miejscach przekracza 200 metrów. Jezioro stało się częścią państwowego systemu wodnego i odgrywa ważną rolę w zaspokajaniu potrzeb energetycznych okolicznych mieszkańców.
Jest jeszcze jedna cecha, która działała jedynie jako dodatkowy katalizator do pojawienia się mrożących krew w żyłach historii o jeziorze. Jeśli przyjrzysz się uważnie, zobaczysz, że woda jest tu mętna, chociaż jest czysta. Wynika to z dużej zawartości torfu w glebie dennej. Dlatego powierzchnia wydaje się jeszcze bardziej ponura, nawet przy bezchmurnej pogodzie.
Legendy potwora Nessie
Oczywiście na naszej planecie jest bardzo wiele takich zbiorników. Dlatego nie warto wiązać szerokiej popularności Loch Ness z jego wielkością i rolą w zapewnieniu życia kraju. Jezioro stało się sławne dzięki fikcyjnemu lub prawdziwemu potworowi, który zadomowił się w lokalnych głębinach. Miejscowi nazywali go Nessie, a legendy o jego krwiożerczej naturze tylko wzbudzają zainteresowanie odwiedzających i zmuszają ich do „pochłonięcia” kolejnej porcji fikcji z otwartymi ustami.
Po raz pierwszy wzmianka o niesamowitym i tajemniczym mieszkańcu jeziora pojawiła się kilka wieków temu. W tych odległych czasach, kiedy człowiek nie miał jeszcze do dyspozycji instrumentów i sprzętu, który umożliwiał uchwycenie zjawiska na kliszy, przeanalizował lub przeprowadził badanie całego zbiornika, a cudowne zwierzęta, które pojawiły się od czasów paleolitu, były czasami wciąż znajdowane na bezmiarze naszej niesamowitej planety, takie legendy miały dobrą podstawę do powstania. To całkiem logiczne, że próbowali wyjaśnić historie marynarzy naocznych świadków jako halucynacje, a nawet nazwali je fikcją.
Potwór pojawia się przed nami w postaci ogromnej foki z nieproporcjonalnie długą szyją, która budzi podziw i przerażenie u wielu rybaków, którzy codziennie ryzykują życiem i łowią ryby. Istnieją również wzmianki o Nessie w rzymskich odniesieniach historycznych. Podobno nawet najodważniejsi legioniści zostali zmuszeni do ucieczki na widok ogromnego zwierzęcia niewiadomego pochodzenia. Wszystkim rybakom i pływakom, którzy zniknęli bez śladu, przypisywano również sztuczki potwora, nawet nie biorąc pod uwagę bardziej prawdopodobnych wersji ich możliwej śmierci.
Dziś Nessie jest nowoczesną maskotką doliny, a jego wizerunek jest aktywnie wykorzystywany przez lokalnych kupców, którzy zbili fortunę sprzedając pamiątki z wizerunkiem legendarnego potwora.
Jednak szczyt popularności mieszkańca głębin i misji, by go schwytać, nastąpił w 1933 roku po opublikowaniu w lokalnej gazecie historii naocznego świadka, który osobiście spotkał potwora i był w stanie przeżyć.
Nawet dzisiaj, kiedy przeprowadzono zakrojone na szeroką skalę badania zbiornika, nie ma zgody wśród naukowców. Wśród zwolenników istnieje teoria, że potwór istnieje i należy do pradawnego gatunku plezjozaurów. Przeciwnicy teorii powołują się na wnioski badaczy głębokości i dna jezior, aby potwierdzić ich słuszność. Możemy tylko czekać na wynik tych przedłużających się sporów.
osobliwości miasta
Ale dolina Great Glen, w której znajduje się jezioro, może pochwalić się innymi atrakcjami. Na przykład nad brzegiem jeziora Loch Ness znajduje się wiele starożytnych osad, w których do dziś zachowały się szczególne tradycje i zwyczaje. Życie mieszkańców nadmorskich osad jest bardzo interesujące dla turystów, którzy z entuzjazmem wsłuchują się w legendy o mitycznej Nessie z pierwszej ręki.
Ale szczególnie tłoczno jest w okolicach szkockiego zamku. Budynek ma długą historię. Według źródeł historycznych fortyfikacje wojskowe istniały w tym miejscu już w VI wieku. Zamek ma długą historię iw trakcie swojego istnienia zdołał zmienić wielu właścicieli. Istnieją dowody na to, że mieszkali tu nawet przedstawiciele angielskiej rodziny Cominów. Nie do zdobycia mury fortyfikacji pozwoliły utrzymać oblężenie przez wiele miesięcy, a z tym trudnym zadaniem poradziło sobie zaledwie kilkaset osób. Dziś zamek odwiedza rocznie ponad 300 tysięcy turystów, co czyni go jedną z głównych atrakcji historycznych Szkocji.
Na jeziorze znajdują się również sztuczne fragmenty lądu – małe formacje wyspowe, które w kraju nazywane są crannogami. Podczas jednej z wielu wycieczek można odwiedzić każdą z nich i spojrzeć na ogromne jezioro z innej perspektywy.
Nawet jeśli nie wierzysz w mity o prastarych potworach, warto odwiedzić te krainy chociaż dla zabytków. Bez wątpienia każdy turysta znajdzie coś dla siebie!
Polecamy lekturę Jaskini Fingala w Szkocji.