“Niemieccy ludzie”. Te słowa zdobią fasadę monumentalnego budynku znajdującego się w centrum stolicy Niemiec. Reichstag w Berlinie to nie tylko miejsce, w którym prowadzona jest polityka RFN. Budynek nad brzegiem Szprewy to zwierciadło historii kraju, muzeum i magnes, który przyciąga miliony turystów. W 1999 roku budynek (Reichstagsgebaeude) otrzymał status najczęściej odwiedzanego parlamentu na świecie.
Oznaczający
Słowo „Reichstag” jest tłumaczone z niemieckiego jako „budynek zgromadzenia państwowego”. Jego historia rozpoczęła się wraz z utworzeniem w 1871 r. Cesarstwa Niemieckiego i parlamentu, który liczył 382 posłów. Początkowo miejscem ich spotkań była Królewska Manufaktura Porcelany, ale już wtedy pojawiła się kwestia budowy nowego gmachu, zwanego później Reichstagiem. Parlament zasiadał w nim do 1933 roku.
🏨 🚕 Indywidualny transfer z lotniska do hotelu i więcej
Od ponad 120 lat Reichstag jest odzwierciedleniem niemieckiej historii. Podjęto tu wiele brzemiennych w skutki decyzji, takich jak udział kraju w I wojnie światowej. W październiku 1918 r. polityk Philipp Scheidemann ogłosił z jednego z balkonów obalenie cesarza i utworzenie republiki. Dzień po zjednoczeniu Niemiec, 4 października 1990 r., w Reichstagu odbyło się pierwsze symboliczne spotkanie władz nowych Niemiec.
Uchwała przyjęta 20 czerwca 1991 r. przewidywała przeniesienie parlamentu z Bonn do Berlina. Dziś w odrestaurowanym budynku dwa razy w miesiącu odbywają się posiedzenia Zgromadzenia Federalnego, które po 1949 roku nazwano Bundestagiem. Do jego zadań należy wybór kanclerza, kontrola działalności rządu, przygotowywanie i uchwalanie ustaw.
Historia budowy
Historia Reichstagu rozpoczęła się 9 czerwca 1884 roku. Pierwszy kamień położył cesarz Wilhelm I, który słusznie uważał, że posłowie zjednoczonego Cesarstwa Niemieckiego potrzebują dużego budynku. Zatwierdzenie projektu trwało 10 lat. Jednym z powodów tak długiego okresu była odmowa dyplomaty Radzińskiego wzniesienia ogromnego budynku na należącej do niego ziemi.
Budowę ukończono dopiero w 1894 roku, za panowania Wilhelma II. Parlament rozpoczął pracę w nowej siedzibie. W lipcu 1932 r. kolejne wybory wygrała Partia Narodowosocjalistyczna. Hermann Goering został przewodniczącym zgromadzenia federalnego. W styczniu następnego roku urząd kanclerza objął Adolf Hitler, co oznaczało koniec Republiki Weimarskiej. Jednak nowy rząd był nadal bardzo niestabilny.
1933 pożar
Na prośbę Hitlera parlament został rozwiązany, a nowe wybory przesunięto na 5 marca 1933 r. Sześć dni przed planowanym dniem doszło do zdarzenia, które umocniło pozycję przyszłego Führera. Wieczorem 27 lutego niebo nad Szprewą rozświetliły płomienie. Spłonęła kopuła, ale najbardziej ucierpiała sala posiedzeń. W korytarzach znaleziono domniemanego sprawcę pożaru, członka Komunistycznej Partii Holandii Van der Lubbe.
Naziści uznali podpalenie za znak „komunistycznego powstania”. Współcześni historycy są jednak zgodni, że ustawa została zaplanowana przez zwolenników dyktatora. Prowokacja przyniosła nazistom sukces polityczny – dzień po pożarze prezydent Rzeszy Hindenburg podpisał dekret ograniczający szereg praw i wolności obywatelskich. Dokument został przygotowany przez koalicję Hitlera. Partia Komunistyczna została oficjalnie zakazana.
Reichstag pod rządami Hitlera
W sierpniu 1934 r. założyciel NSDAP nadał sobie tytuł Fuhrera, a kilka dni później – prezydenta III Rzeszy. Reichstag przestał być twierdzą Niemiec – urząd cesarski i bunkier Hitlera stały się centrum władzy. Gigantyczny budynek był używany przez nazistów najpierw jako ośrodek antysemityzmu, a wraz z nadejściem II wojny światowej jako baza lotnicza pod dowództwem ministra Rzeszy Hermanna Göringa. W kilku pomieszczeniach mieścił się szpital.
Mimo to dla żołnierzy armii sowieckiej Reichstag był nazistowskim bastionem, którego zniszczenie symbolizowało kapitulację nazistowskich Niemiec. Pierwszego dnia maja 1945 r. czerwony Sztandar Zwycięstwa dumnie wznosił się nad dachem Domu Niemieckiego Parlamentaryzmu.
Stan powojenny i odbudowa budynku
W wyniku nalotów II wojny światowej i późniejszego szturmu obiekt został poważnie uszkodzony. Po podziale Niemiec znalazł się na terenie Republiki Federalnej Niemiec, obok muru berlińskiego. W powojennych latach głodu mieszkańcy miasta uprawiali ziemniaki na ziemi wokół ruin potężnego niegdyś budynku. W 1954 r. ze względu na niebezpieczeństwo zawalenia wysadzono podziurawioną pociskami kopułę, a ze oszpeconej fasady usunięto część płaskorzeźb.
W 1956 r. przedstawiciele władz niemieckich po raz pierwszy zaczęli rozmawiać o odrestaurowaniu potężnego niegdyś gmachu. Prace zakończono w 1972 roku. Zmodernizowany budynek, który utracił kopułę, służył do organizowania wystaw historycznych.
Decyzję o ostatecznej odbudowie podjęto w 1991 roku po podpisaniu uchwały o przeniesieniu Bundestagu z Bonn do Berlina. Architektem mianowano Anglika Normana Fostera. Ale jeszcze zanim konserwatorzy przystąpili do pracy, na pomnik historyczny czekało spektakularne wydarzenie, zorganizowane przez małżeństwo artystów Christo i Jean-Claude.
W czerwcu 1995 roku wspinacze owinęli budynek specjalną srebrną tkaniną o powierzchni około 100 000 m2 i pociągnęli go razem niebieskimi linami. Dwutygodniowa kampania przyciągnęła miliony ludzi, a zdjęcia „opakowanego Reichstagu” rozeszły się po całym świecie. Drzwi odrestaurowanego Domu Bundestagu zostały otwarte 1 kwietnia 1999 roku.
Kopuła i ściana pamięci
Jedną z cech architektonicznego wyglądu współczesnego Reichstagu jest wyjątkowa okazała kopuła, wewnątrz której znajdują się dwie spiralne schody o długości 230 m. Jej obecny wygląd nadano podczas ostatniej renowacji. Pomysł należał do architekta Normana Fostera.
Kulista konstrukcja wykonana jest ze stali i litych tafli ultratwardego szkła. Jego wysokość wynosi 23,5 m, przekrój 38 m, a waga 1,2 tys. ton. Złożony system to nie tylko zadaszenie, ale także regulator światła i temperatury w pomieszczeniach wewnątrz budynku. Górny poziom szklanej kopuły to taras widokowy.
W środku znajduje się niezwykłe urządzenie w kształcie stożka, składające się z 360 luster, które obraca się pod określonym kątem i jest sterowane przez komputer. Tworzą lejek i pełnią dwie funkcje: wentylacji sali plenarnej i doprowadzenia do niej odbitego światła dziennego.
Drugą wizytówką budynku jest mur pamięci pozostawiony potomkom przez żołnierzy Armii Radzieckiej, którzy szturmowali Berlin. Wiele zapisów, w większości o charakterze obscenicznym, zostało zniszczonych podczas pierwszej odbudowy – w latach 60. ubiegłego wieku.
Na początku XXI wieku pojawiła się kwestia wymazania inskrypcji, którą posłowie Bundestagu poddali do rozpatrzenia. W rezultacie przytłaczająca liczba wyborców opowiedziała się przeciwko eliminowaniu znaków przypominających zbrodnie nazizmu przeciwko ludzkości. Postanowiono opuścić mur. Dla bezpieczeństwa jego powierzchnię pokryto przezroczystą kompozycją szklistą.
Cechy architektoniczne
Architektem Reichstagu jest Paul Wallot, jeden ze 190 kandydatów, którzy wzięli udział w konkursie na budowę gmachu parlamentu. Zasługi w zaprojektowaniu budynku o znaczeniu państwowym stały się powodem przyznania mu funkcji tajskiego radnego ds. budowy.
Zgodnie z koncepcją Vallota główna budowla kraju, swoim masywnym wyglądem, powinna sprawiać wrażenie absolutnej potęgi imperialnej. Jej wysokość wynosi 47 m, długość – 137 m. Budynek ma kształt kwadratu, w narożach którego wznoszą się wieże ozdobione alegorią rzeźbami. Uosabiają państwa, które w 1871 roku zjednoczyły się w jedno Cesarstwo: Bawarię, Saksonię, Wirtembergię i Prusy.
Architektura budynku zawiera elementy renesansu, baroku i klasycyzmu. Fasada główna jest ozdobiona w stylu starożytnego rzymskiego portalu. Centralne wejście ozdobione jest sześcioma parami kolumn. W górnej części znajduje się portyk ozdobiony triumfalną płaskorzeźbą przedstawiającą scenę symbolizującą zjednoczenie królestw Cesarstwa Niemieckiego. Całą zewnętrzną masywność łagodzą konstrukcje stalowe, przeszklone pomieszczenia i beton dekoracyjny. Budynek wieńczy legendarna kopuła.
W 1916 r. na frontonie umieszczono litery, odlane z części armat napoleońskich, tworzące napis „Do narodu niemieckiego” (Dem deutschen Volke).
Reichstag zachował swoją starą fasadę, ale wewnątrz zyskał nowoczesny wygląd. Budynek składa się z kilku poziomów, z których na pierwszym znajduje się sala plenarna o powierzchni 1200 m2 oraz biura dla posłów i personelu. Powyżej znajduje się terytorium dla zwiedzających, a nad nim poziom Prezydenta Federalnego Niemiec.
Godziny otwarcia i kolejność zwiedzania
Możesz odwiedzić Reichstag za darmo w ramach grupy wycieczkowej. Godziny otwarcia: codziennie od 8:00 do 24:00, ostatnie wejście o 21:45. Dostęp zamknięty:
Wejście znajduje się na prawo od słynnego zabytku. Ze względu na bezpieczeństwo przeciwpożarowe kopułę może zwiedzać jednocześnie tylko 600 osób, aw dni spotkań plenarnych i frakcyjnych nie więcej niż 200. Czas spędzony we wnętrzu to 90 minut.
Możesz skorzystać z bezpłatnego przewodnika audio w języku rosyjskim. Co 20 minut urządzenie poinformuje o otoczeniu Reichstagu, cechach pracy niemieckiego Bundestagu i pobliskich zabytkach Berlina. Dostępne są modele dla dzieci i osób z wadami słuchu.
Wejście do budynku jest możliwe tylko po uprzedniej rejestracji (co najmniej dwa dni przed planowaną wizytą) i uzyskaniu pozwolenia. Uwaga! Goście, którzy chcą zjeść posiłek w restauracji na tarasie, nie muszą się rejestrować. Możesz zarezerwować stolik telefonicznie + 49 030 22 62 99 33 lub mailowo [email protected]. Godziny otwarcia: od 9:00 do 16:30 i od 18:30 do 24:00.
Dla tych, którzy zdecydują się przyjechać spontanicznie: pod warunkiem posiadania oryginalnego paszportu można zameldować się w pawilonie usługowym znajdującym się obok Reichstagu po południowej stronie Sheidemannstrasse. Zezwolenia na wstęp są tu wydawane na okres od dwóch godzin do dwóch dni przed wizytą. Usługa ta jest dostępna od 8:00 do 18:00 (od listopada do marca) oraz od 8:00 do 20:00 (od kwietnia do października). Czas oczekiwania w kolejce waha się od 30 minut do 2 godzin.
Rejestracja i dane kontaktowe
W listopadzie 2010 r. groźba zamachu terrorystycznego ze strony jednej z grup islamistycznych spowodowała zamknięcie kopuły i restauracji na tarasie. Reichstag został ponownie otwarty dla turystów dopiero w drugiej połowie 2011 roku. Warunkiem wizyty była obowiązkowa rejestracja gości na oficjalnej stronie www.bundestag.de/besucher. Zwiedzający mają możliwość wyboru języka (niemiecki, angielski, francuski, arabski), dogodnej dla siebie daty i godziny wizyty, wskazując dwa alternatywne dni i godziny.
Instrukcja rezerwacji:
-
Przejdź do powyższej witryny i wybierz język (domyślnie jest to niemiecki). Wybierz sekcję „Rejestracja online” (Online-Anmeldung), a następnie jedną z czterech oferowanych wycieczek:
-
Wprowadź liczbę osób w grupie i kliknij przycisk Weiter (następny).
-
Kolejna strona opowiada o zasadach zwiedzania. Twoim zadaniem jest wpisanie captcha i kliknięcie „Dalej”.
-
Wybierz datę, godzinę i żądaną alternatywę (jeśli jest dostępna). Dalej.
-
Wprowadź dane odwiedzającego lub lidera grupy (imię, nazwisko, status (osoba prywatna), adres: ulica, numer domu, kod pocztowy, miasto), numer telefonu i adres e-mail. Dalej.
-
Dokładnie sprawdź wprowadzone informacje, postaw krzyżyk w sekcji Datenshutzhinweis (zgoda z regulaminem). Kliknij przycisk „Anfrage absenden” (wyślij prośbę).
-
Otrzymasz wiadomość e-mail z linkiem, który musisz kliknąć i ponownie wprowadzić swoje dane osobowe. Potwierdzeniem wizyty jest list końcowy. Należy go wydrukować i okazać wraz z paszportem przy wejściu do Reichstagu.
Ważny! Planując wizytę w Houses of Parliament, plecaki i duże torby zostaw w hotelu lub przechowalni bagażu na pobliskim dworcu kolejowym.
Gdzie się znajduje i jak się tam dostać
Budynek obrad plenarnych znajduje się w centrum Berlina na Placu Republiki (Platz der Republik). Rzut kamieniem od niego płynie rzeka Szprewa ubrana w granit. Aby odwiedzić kluczowy niemiecki punkt orientacyjny, możesz skorzystać z transportu publicznego lub prywatnego:
Adres: Platz der Republik 1, 11011 Berlin. Współrzędne GPS: 52° 31′ 7,032″ N 13° 22′ 34,273″ E.