Kalkuta Północna, atrakcje. Indie

W tej części miasta, pomiędzy ogrodami Eden a mostem Howrah, znajduje się wiele zabytkowych budowli i pomników. Możesz to zobaczyć podczas spaceru. Rozpoczniemy ją na skrzyżowaniu Council House Street i KSRay Road (dawniej Hastings Street) przy wjeździe na teren kościoła św. Jana (kościół św. Jana z 1787 r.). Kościół został zbudowany według projektu porucznika Jamesa Agga, który za podstawę przyjął wygląd kościoła św. Marcina w Londynie. W dawnych czasach wejście do kościoła znajdowało się we wschodniej części, ale w 1797 r. wykonano je od strony zachodniej. Pierwotnym ołtarzem był obraz „Ostatnia Wieczerza” Johanna Zoffaniego, przedstawiający szlachetnych mieszkańców Kalkuty jako apostołów. Obecnie znajduje się w południowej nawie świątyni.

W kościele pochowany jest pierwszy biskup Kalkuty, Middleton i innych szlachetnych Brytyjczyków. Na cmentarzu przykościelnym zachował się nagrobek rzekomego założyciela miasta Joby Charnock (zm. ok. 1695). Mauzoleum to ośmioboczny dwupiętrowy pawilon. Jeden z czterech nagrobków w pawilonie wskazuje na pochówek dr. Williama Hamiltona (zm. 1717). Według legendy zasłynął z uzdrowienia cesarza Mogołów Farrukhsiyara. Odzyskany cesarz z wdzięcznością przyznał Brytyjskiej Kompanii Wschodnioindyjskiej prawo do wolnego handlu w Bengalu w 1717 roku. W rzeczywistości osiągnięcie to należy do J. Surmana w latach 1714-1717. który był na dworze Mogołów w Delhi i negocjował status Madrasu i Kalkuty.

Na północ od cmentarza kościelnego na Hare Street znajduje się Sąd ds. Małych Spraw, wybudowany w 1878 r. przez Williama White'a. Stolice jońskie przypominają splecione ze sobą węże i delfiny.

Na skrzyżowaniu Hare Street i Strand Road widzimy Metcalfe Hall (1840-1844). Jej zachodnia strona przypomina Wieżę Wiatrów w Atenach. Budynek został wybudowany w stylu greckiego renesansu według projektu wójta miasta K.K. Robinson dla Towarzystwa Rolniczego i Ogrodniczego oraz Biblioteki Publicznej w Kalkucie.

Nieco na południe w kierunku Esplanade Row West znajduje się Sąd Najwyższy (1872), budynek w stylu gotyckim zaprojektowany przez Waltera Grankill. Przy głównym wejściu stoi pomnik Sir Edwarda Hyde'a, Prezesa Sądu Najwyższego z lat 1813-1822.

Na wschód od Sądu Najwyższego znajduje się Ratusz (1813), zaprojektowany przez pułkownika Johna Garstona. Mieści się w nim Muzeum Panorama Kalkuty. Interaktywne eksponaty poświęcone są 500-letniej historii Bengalu.

Dalej na wschód, na końcu Esplanade Row znajduje się siedziba gubernatora Zachodniego Bengalu, Raj Bhavan. Został zbudowany w latach 1799-1802. zaprojektowany przez kapitana Charlesa Watta. Jako model Watt wziął budynek Kedleston Hall w Derbyshire, wzniesiony przez Roberta Adama. Rezydencja znajduje się w północnej części parku i niegdyś stanowiła centrum, wokół którego prowadzono budowę miasta. Wejście do Raj Bhavan jest zamknięte, ale można je oglądać z dróg przylegających do kompleksu.

Przylegająca do wschodniej części Raj Bhavan ulica Old Court House prowadzi na północ obok hotelu Great Eastern do parku BBD. (BBDBagh), nazwany na cześć trzech bojowników o niepodległość Binoy, Badal i Dinesh. W 1930 ci młodzi mężczyźni próbowali zamordować komisarza policji Charlesa Tegarta w Domu Skrybów, położonym w północnej części parku, i zginęli w walce z przeważającymi siłami policji. Wcześniej miejsce to nazywało się pl. Dalhousie na cześć hrabiego Dalhousie, gubernatora generalnego Indii w latach 1848-1856.

W centrum parku B.B.D. widzimy duży staw (Lal Dighi Tank), wykopany w 1712 roku. Dalej w dół ulicy po prawej stronie znajduje się kościół św. Andrzeja (St / Andrew's Kirk), zbudowany w 1818 roku. Podobnie jak kościół św. O wiele większy sukces odnosi jednak kościół Marcina Marcina w Londynie.

Na wschód od parku BBD Mission Row, jedna z najstarszych ulic w Kalkucie, jest zdominowana przez Stary Kościół Misyjny, czyli Lala Girja, założony przez Szweda Johanna Zacharię Kirnandera.

Za kościołem znajduje się dom Nilhat (dosł. „Indygo Market”), zbudowany w 1886 roku na miejscu centrum handlu indygo. Do tej pory odbywają się tu aukcje herbaty, które można zwiedzać po uzyskaniu zgody jednego z domów maklerskich.

Północna strona parku B.B.D. zajmuje Gmach Pisarzy, wzniesiony w latach 1777-1780. Tomasza Lyona. Mieściła się w nim kwatera główna Brytyjskiej Kompanii Wschodnioindyjskiej, w której pracowali skrybowie-urzędnicy, stąd nazwa. W 1880 roku ta ogromna budowla została wyłożona płytkami z terakoty.

W północno-zachodnim narożniku parku znajduje się Poczta Główna, wybudowana w latach 1864-1868. na terenie „czarnej jamy” Kalkuty. Tak nazywał się ciasny budynek więzienny (około 2 metry kwadratowe, z jednym lub dwoma małymi oknami) pierwszego fortu Wilhelma. W upalny dzień 20 czerwca 1756 roku uwięziono w nim 146 Brytyjczyków i Brytyjczyków. Zostali schwytani po zdobyciu fortu przez armię bengalskiego Nawab Siraj-ud-Doula. Kiedy dotarły wieści o zbliżających się oddziałach Nawabów, gubernator Kalkuty Roger Drake i starsi oficerowie w pośpiechu opuścili fort, schroniąc się na okręcie wojennym. Garnizon twierdzy pozostawiony bez dowódców próbował stawić opór, ale został szybko rozbity. Rankiem 21 czerwca z osadzonych w więzieniu przeżyły tylko 23 osoby, pozostali udusili się lub zmarli z odwodnienia. Z biegiem czasu ta tragiczna historia zyskała wiele legend. Większość współczesnych historyków zgadza się, że liczba ofiar jest nieco przesadzona.

Filateliści mogą odwiedzić małe muzeum filatelistyczne na ulicy Kalighat, obok Poczty Głównej.

Jorasanko Thakur Bari – muzeum

Netaji Subhas Road biegnie na północ obok General Post Office do ogromnego budynku East Indian Railway Office. Został zbudowany według projektu R. Roskella Bine w XIX wieku. Gzyms wieńczący budynek jest kopią z Palazzo Farnese w Rzymie. 4 panele z freskami przedstawiają Architekturę, Rzeźbę, Muzykę i Handel.

W pobliżu znajduje się budynek Giełdy Królewskiej (Królewska Giełda, 1916). Ormiański Kościół Świętego Nazaretu, najstarszy kościół w Kalkucie, znajduje się na Ormiańskiej Ulicy w pobliżu mostu Howrah. Został wzniesiony w 1724 r. na miejscu spalonego drewnianego kościoła w 1707 r. Świątynię zaprojektował Ormianin z Persji o imieniu Kavond. W 1790 r. Kacic Arakiel dobudował do niego pomieszczenie dla duchownych i zainstalował na dzwonnicy zegar. Na wschodzie znajduje się rzymskokatolicka katedra Matki Bożej Różańcowej.

Dalej na północ Strand Road prowadzi przez most Howrah do starej Mennicy Srebrnej, zbudowanej w latach 1824-1831. w stylu greckiego renesansu, projektu majora W.N. Forbesa.

Howrah Bridge (Rabindra Setu, długość 457 m) został zbudowany w 1943 roku przez Huberta Shirley-Smitha w miejscu starego promu pontonowego. Uważa się, że jest to najbardziej ruchliwy most na świecie. W godzinach szczytu pokonanie go zajmie 45 minut. Kolejny most (Vidyasagar Setu) został zbudowany w 1994 roku, 2 km w dół rzeki w południowej Kalkucie.

Most prowadzi do stacji Howrah.

Krótki objazd z powrotem wzdłuż Mahatma Gandhi Road prowadzi do meczetu Nakhoda (1926-1942) na Rabindra Sarani, wzorowanym na grobie Akbara w Sikander niedaleko Agry (stan Uttar Pradesh). Meczet może pomieścić około 10 tysięcy wiernych. Wysokość minaretów wynosi 46 m.

Marmurowy pałac

Na północ od meczetu, przy Chittaranjan Avenue na ulicy Muktaram Babu, znajduje się Marmurowy Pałac. Został wzniesiony w 1835 roku dla zamożnego ziemianina Rajendry Mullik Bahadur, który dużo podróżował po Europie. Pałac nadal jest własnością rodziny Mullik. Mieści ogromną kolekcję antyków i starych obrazów, w tym prawdziwe perełki z obrazów Rubensa i Joshuy Reynoldsa, ale trudno je znaleźć bez przewodnika. Na zwiedzanie pałacu wymagane jest zezwolenie Departamentu Turystyki Bengalu Zachodniego.

Na północ od Pałacu Marmurowego znajduje się dom słynnego poety Rabindranatha Tagore Jorasanko (614). Obecnie został rozbudowany i przekształcony w Uniwersytet Rabindra Bharati, specjalizujący się w badaniu kultury bengalskiej. W budynku znajduje się małe muzeum rodziny Tagorów (a właściwie Thakurowa).

Dalej na północ na North Chitpur Road znajduje się Kumartuli (dosł. „Dystrykt Potterów”). Tutaj, w labiryncie wąskich uliczek, znajdują się warsztaty, w których powstają bożki indyjskich bogów. Najciekawsza wizyta w tym rejonie przypada na sierpień i początek września, kiedy to w przeddzień dziesięciodniowego festiwalu Durga Puja, uwielbianego przez Bengalczyków, mistrzowie tworzą bożki bogini. W pobliżu znajduje się stara świątynia boga Shiva Buro Shiva. Jest to jedyne zachowane sanktuarium miejskie wykonane z terakoty.