15 najlepszych muzeów w Wyborgu – lista, zdjęcie, opis, ceny 2021

Niedaleko granicy rosyjsko-fińskiej, 136 km od Petersburga, znajduje się starożytny Wyborg. Założony w 1293 r., w swojej wielowiekowej historii zdołał być szwedzki, rosyjski,
fiński, a po 1944 r. sowiecki. Tak barwna przeszłość miasta znajduje odzwierciedlenie w jego nowoczesnym wyglądzie. Tutaj starożytne fortyfikacje współistnieją z osadami wikingów i jedynym średniowiecznym zamkiem w Rosji, a zabudowania cesarskie pokojowo współistnieją z zabudowaniami z okresu ZSRR.

Wieża Ratuszowa

Znajduje się na ulicy Wyborgskiej i zachował się od czasów średniowiecznego szwedzkiego miasta. Pokryta dachówką czworokątna konstrukcja z granitowych głazów, zbudowana w latach 70. XV wieku, wchodziła w skład dwukilometrowego muru fortecznego. Przez lata przeznaczenie wieży kilkakrotnie się zmieniało. Wzniesiony jako bastion obronny, pod koniec XVI wieku utracił funkcje obronne i został oddany do dyspozycji magistratu.

Odkąd budynek przeszedł na własność samorządu, nazwano go Wieżą Ratuszową. Przechowywano tu broń i zbroję mieszczan. W XVII wieku los budowli ponownie się zmienił: dzwonnica katedry klasztoru dominikanów została osadzona w kamiennych murach. W 1940 roku, pod sam koniec wojny fińskiej, bomba uderzyła w wieżę i pozbawiła ją spiczastej kopuły. Prace konserwatorskie rozpoczęły się w 1952 r., a ostatnią dużą renowację ukończono w 2018 r.

Wieża Ratusza, podobnie jak wiele innych historycznych budynków miasta, jest częścią Zjednoczonego Muzeum-Rezerwatu Wyborga. Obecnie na jej ostatniej kondygnacji znajduje się ekspozycja ukazująca rarytasy z XVII-XIX wieku znalezione przez archeologów w antycznej budowli. Z ogromnych okien pokoju roztacza się piękny widok na okolicę.

Kościół Hiacynta

Przy ulicy Vodnaya Zastava stoi niepozorny, kamienny gotycki budynek. Utworzony w XVI wieku jako szkoła przyklasztorna, wiek później został przebudowany na potrzeby zgromadzenia szlacheckiego i nazwany Domem Rycerskim. W 1799 r. budynek ponownie powrócił pod skrzydła kościoła katolickiego, aw czasach sowieckich w jego murach mieściła się dziecięca szkoła plastyczna i galeria sztuki.

Dziś w kościele Hiacynta znajduje się muzeum. W jej zbiorach znajdują się artefakty, obiekty kultury katolickiej oraz przedmioty odkryte podczas wykopalisk archeologicznych prowadzonych w pobliżu dawnych murów twierdzy. Najciekawsze części ekspozycji to interaktywna sala tortur oraz sala szczątków szwedzkich statków podniesionych z dna Zatoki Fińskiej. Jest też sala taksydermii, w której można zobaczyć rzadkiego faszerowanego homara, pingwina królewskiego i bobra kanadyjskiego.

Dzieci szczególnie lubią zwiedzać jedną z wystaw, ponieważ jej eksponaty nie gromadzą kurzu za przeszklonymi szybami. Wszystko, co prezentowane jest w Sali Rycerskiej – ubrania, zbroje, broń, przedmioty codziennego użytku – można dotknąć iw razie potrzeby przymierzyć.

W starożytnych murach tak łatwo jest poczuć się jak nieustraszony wojownik lub piękna dama. A opiekunowie kompleksu pomogą Ci założyć strój, który Ci się podoba, opowiedzą o życiu minionych czasów i odpowiedzą na wszystkie pytania dociekliwych gości.

Wieża zegarowa

Kamienny budynek przy ulicy Krepostnaya jest znany wielu z filmu „Ziemia Sannikowa”. Wieża, dominująca nad zabudowaniami średniowiecznej dzielnicy, pojawiła się w Wyborgu na początku XV wieku jako dzwonnica przylegająca do kościoła katolickiego. Inicjatorem budowy był papież, który wezwał mieszczan do możliwego wkładu w budowę kościoła.

W 1600 roku dzwonnica zyskała efektowny zegar, po czym nazwano ją Wieżą Zegarową. Losu budynku nie można nazwać łatwym: w swoim życiu przetrwał kilka pożarów i był wielokrotnie przebudowywany. Ogień nie oszczędził nawet zegara. W 1848 roku zainstalowali nowe tarcze i mechanizm wyposażony w dwa odważniki o wadze 8 i 12 funtów. Funkcjonuje do dziś, przetrwawszy bombardowanie w 1940 roku.

Do niedawna turyści, pokonując kilka kondygnacji stromych schodów, mogli wspiąć się na wyższą kondygnację wieży, gdzie znajdował się taras widokowy. Oprócz panoramy miasta podróżni mieli widok na „wnętrza” historycznej budowli: napisy pozostawione na ścianach przez konserwatorów minionych epok oraz ciężarki wprawiające w ruch mechanizm starego zegara. Teraz jeden z kultowych zabytków Wyborga jest zamknięty z powodu rekonstrukcji.

Okrągła Wieża

Kolejny zabytek średniowiecznej architektury – Okrągła Wieża – zdobi Rynek. Atrakcja ta pojawiła się w połowie XVI wieku i była elementem budowli obronnej znajdującej się 17 metrów od muru twierdzy. Rozmiary bastionu są imponujące: 3-kondygnacyjny budynek o średnicy 21 m miał potężne mury o grubości 4 m.

W 1710 roku, kiedy szwedzkie miasto padło pod naporem wojsk rosyjskich, wieżę nazwano „Pietrowskaja”. Wśród ludzi budynek, który stracił funkcję ochronną i zamienił się na magazyn arsenału (a później na stodołę dla bezpańskiego bydła), nazywano „Tołstoj Katarzyną”.

W 1922 roku dzięki architektowi Uno Ulbergowi w budynku otwarto restaurację słynącą z gotyckiego wnętrza i malowideł ściennych o tematyce historycznej. W czasie II wojny światowej na terenie wieży mieściła się fińska kuchnia polowa.

W okresie powojennym wieża zmieniała kilka statusów, pełniąc jednocześnie funkcję składu aptecznego i publicznego trustu gastronomicznego. Po renowacji w 1976 r. na pierwszym piętrze otwarto bar, a na drugim i trzecim piętrze zajęła się restauracja, której sale odtwarzają klimat średniowiecznej tawerny.

Rezerwat muzealny „Jałkała”

85 km od Wyborga, między jeziorami Bolshoy Simaginskoye i Long, znajduje się wyspa gęstych lasów iglastych i ciszy – rezerwat “Yalkala”. Region ten znany jest nie tylko z reliktowej rzeźby terenu oraz różnorodności flory i fauny. W sierpniu 1917 tutaj, w domu rodziny Parviainenów, Lenin ukrywał się przed Rządem Tymczasowym.

Główną atrakcją Jałkały jest kompleks historyczno-etnograficzny, który został otwarty w 1940 roku, zaraz po zakończeniu wojny radziecko-fińskiej (zimowej). Początkowo jego kolekcja była w całości poświęcona czasowi ostatniego undergroundu Lenina.

W 1993 roku ekspozycję opowiadającą o przywódcy światowego proletariatu zastąpiła wystawa przedstawiająca życie ludności Przesmyku Karelskiego. Eksponaty – przedmioty wyposażenia wnętrz, sprzęty, ubiory, dokumenty archiwalne i fotografie – mieszczą się w dawnym budynku mieszkalnym wybudowanym pod koniec XIX wieku.

Niedaleko budynku, wśród olbrzymich sosen, znajduje się rzadki pomnik przedstawiający Lenina i Stalina stojących obok siebie. Autorem figur z brązu, których łączna waga przekroczyła jedną tonę, jest rzeźbiarz Matvey Manizer. Ponadto na terenie rezerwatu znajduje się niewielka śnieżnobiała świątynia, wzniesiona w 2011 roku ku pamięci tych, którzy zginęli podczas wojen i katastrof na Przesmyku Karelskim.

Muzeum Archeologii Podwodnej

Jeden z najbardziej niezwykłych obiektów – jedyne w Rosji Muzeum Archeologii Podwodnej – znajduje się w prochowni szwedzkiego bastionu Panzerlaks, zbudowanego w XVI wieku. Kolekcja, mieszcząca się w pięciu salach kamiennego budynku, obejmuje przedmioty wydobyte z dna Zatoki Wyborskiej podczas 20-letniej wyprawy „Pamięć Bałtyku”.

Płetwonurkowie pracowali w najtrudniejszych warunkach: widoczność skłaniała się do zera, a temperatura wody nie przekraczała +8°C. Po wejściu odwiedzających wita 24-funtowa, zardzewiała armata. Według tabliczki informacyjnej ta potężna broń do 1999 roku spoczywała na 23-metrowej głębokości Morza Bałtyckiego.

Ekspozycja pierwszej sali zapoznaje zwiedzających z postępami podwodnych prac archeologicznych. Temat ten kontynuują eksponaty drugiej sali, w której gromadzone są pierwsze znaleziska badaczy: fragmenty szwedzkiego statku Lovisa Ulrika. W pozostałych salach znajdują się pozostałości statków, które zatonęły podczas wojny rosyjsko-szwedzkiej pod koniec XVIII wieku.

Większość zbiorów stanowią mapy wojskowe, dokumenty archiwalne, broń i amunicja: kule armatnie, bomby, śrut. Kolekcję uzupełniają elementy kadłubów statków, które zginęły na wodach Zatoki Wyborskiej.

Muzeum Wojskowe Przesmyku Karelskiego

Zlokalizowane przy ulicy Krepostnaya, gdzie wcześniej znajdowały się koszary wojskowe, dziś otwarte jest Muzeum Przesmyku Karelskiego – niewielki skrawek lądu między jeziorem Ładoga a Zatoką Fińską. Region ten przetrwał 124 wojny, z których najkrwawsze były bitwy radziecko-fińskie z lat 1939–1944. Im dedykowana jest ekspozycja, stworzona na bazie prywatnej kolekcji Bair Irincheev, ideowego inspiratora i dyrektora kompleksu.

Eksponaty witają zwiedzających jeszcze przed wejściem do budynku. Na małym placu apelowym ustawiono czołg T-26, transporter opancerzony, samolot MIG-19 i działo D-44. Wśród eksponatów znajdują się obiekty bezpośrednio związane z wojnami radziecko-fińskimi: karabiny maszynowe, karabiny maszynowe, sprzęt, książki, fotografie, mapy, fragmenty wnętrz. Możesz przymierzyć mundury i możesz trzymać w rękach makiety broni.

Druga część ekspozycji mieści się w ogromnej sali, która wcześniej służyła jako kantyna kadetów, a obecnie zajmuje diorama odtwarzająca jeden z epizodów Wojny Zimowej. Choć trudno nazwać tę przestrzeń 3D dioramą w klasycznym tego słowa znaczeniu.

Wchodzący do lokalu znajdują się na „polu bitwy”, którego jeden brzeg zajmują pozycje sowieckie, a drugi fińskie. Lwia część broni, umundurowania i przedmiotów została znaleziona na miejscu prawdziwych bitew. Pomysłowo wykonane manekiny wyglądają jak żyjący żołnierze.

Muzeum Czekolady

„Wyborg w czekoladzie” – tak można nazwać ekspozycję kompleksu, który zajmuje dawną prochownię przy ulicy Sturma. Sam budynek ma już wartość historyczną. Inicjatorem powstania budowli wchodzącej w skład systemu fortyfikacyjnego była cesarzowa Rosji Anna Ioannovna. To ona zleciła wzniesienie bastionów obronnych, zwanych później Kronverkiem św. Anny.

Tutaj gromadzone są najciekawsze miejskie przedmioty wykonane z belgijskiej czekolady. Wystawę otwiera makieta zamku w Wyborgu. Popularna atrakcja znajduje się w pobliżu Katedry, Wieży Zegarowej i Okrągłej Wieży. Organizatorzy wystawy nie pominęli herbu, symbolu i pierwszej pieczęci miasta.

Z tak „słodkiego” miejsca trudno wyjść z pustymi rękami. Na terenie znajduje się sklep, którego lady są pełne różnych ręcznie robionych słodyczy, pierników i przekąsek. Ponadto znajduje się mała przytulna kawiarnia, w której goście mogą skosztować herbaty, kawy lub gorącej czekolady. A ci, którym nie jest obojętna sztuka cukiernicza, mogą wziąć udział w kursie mistrzowskim na temat robienia pachnącego deseru.

Centrum wystawowe „Ermitaż – Wyborg”

W 1930 roku nad murami Panzerlax pojawił się nowoczesny trzypiętrowy budynek, którego architektem był mieszkający w Wyborgu fiński architekt Uno Werner Ulberg. Prawe skrzydło obiektu zajmowały sale dydaktyczne Dziecięcej Szkoły Artystycznej, lewe – Muzeum Sztuki. W kolekcji tych ostatnich znajdują się obrazy malarzy fińskich i rosyjskich: H. Simberga, A. Gallen-Kalleli, I. Repina, I. Aiwazowskiego.

W wyniku pożaru w 1941 r. ośrodek został poważnie uszkodzony. Budynek, odrestaurowany po wojnie, służył potrzebom dalekim od kultury: w pomieszczeniach mieścił się hostel, a następnie filia Instytutu Lengrazhdanproekt. Na początku XXI wieku podjęto decyzję o przywróceniu budynkowi pierwotnego wyglądu i prawdziwego przeznaczenia. W 2003 roku otwarto tu Szkołę Plastyczną, a siedem lat później kompleks ponownie rozpoczął swoją działalność.

Dziś Pustelnia Wyborga prezentuje obrazy, rzeźby, gobeliny, stroje ludowe, fotografie, ceramikę i porcelanę. Kompleks posiada centrum edukacyjne wyposażone w nowoczesny sprzęt projekcyjny, festiwale, wykłady, wycieczki i wystawy czasowe poświęcone sztuce europejskiej i rosyjskiej.

Dom-Muzeum V. I. Lenina

Na obrzeżach miasta, przy ulicy Rubiżnej, stoi dom z bali wybudowany pod koniec XIX wieku. Z imieniem Lenina kojarzy się niepozorna budowla, ukryta wśród wielu pięciopiętrowych budynków tego samego typu. To tutaj w październiku 2017 roku Władimir Iljicz przez dwa tygodnie ukrywał się przed prześladowaniami Rządu Tymczasowego.

Lider światowego proletariatu ukrywali członkowie fińskiego ruchu robotniczego, małżonkowie Luyuli Maria i Juhani Haikonen-Latukka. Na pamiątkę czasów podziemia w 1958 r. otwarto muzeum, mieszczące się w domu rodziny Haikonen-Latukka. Podstawą jego funduszu są materiały poświęcone właścicielom domu i rewolucyjnej działalności Władimira Iljicza w Wyborgu.

Oprócz listów, dokumentów i zdjęć archiwalnych w kolekcji znajdują się przedmioty osobiste, a także autentyczne przedmioty wyposażenia wnętrz. Z eksponatami Domu Lenina można zapoznać się samodzielnie lub w ramach grupy wycieczkowej. Pracownicy przywiązują dużą wagę do pracy z dziećmi.

Z myślą o młodych zwiedzających przygotowano kilka interaktywnych programów rozrywkowych i edukacyjnych, takich jak „Mały etnograf”, „Boże Narodzenie jutro”, „Chcę się uczyć!”, „Skarby i poszukiwacze skarbów”.

Dom Kupieckiej Gildii Ducha Świętego

Honorowy tytuł najstarszego budynku cywilnego otrzymuje miniaturowy dom znajdujący się przy ulicy Wyborgskiej. Skromny, śnieżnobiały budynek ze spadzistym dachem, zbudowany z surowych głazów granitowych, powstał prawdopodobnie w połowie XIV wieku.

Początkowo budynek miał dwie kondygnacje, jednak z czasem pierwsza kondygnacja zeszła pod ziemię. Po odrestaurowaniu w 1978 roku średniowieczny zabytek architektury otrzymał dach kryty dachówką. Według archeologów stary dom był częścią rozległego majątku, na który składały się liczne budynki.

W XVI wieku budynek przeszedł na własność cechu kupieckiego. W piwnicy został wyposażony magazyn, pierwsze piętro przeznaczono na negocjacje i zawieranie transakcji. Na drugim piętrze kupcy wyposażyli salony.

Po ostatnim remoncie w 1978 roku Dom cechowy stał się siedzibą miejscowego związku kynologicznego. Obecnie działa tu centrum informacji turystycznej. W jednym z pomieszczeń znajduje się niewielka ekspozycja przedstawiająca dokumenty fotograficzne i detale średniowiecznego wnętrza domu.

Rezerwat muzealny „Park Mon Repos”

„Mój pokój” – tak z francuskiego przetłumaczona jest nazwa parku krajobrazowego (i w niepełnym wymiarze godzin muzeum-rezerwatu), który znajduje się nad brzegiem Zatoki Wyborskiej, na wyspie Tverdysh. Porośnięty bujną roślinnością obszar o powierzchni 161,4 hektara jest częścią geograficznego regionu Fennoscandia – krawędzi kamiennych grzbietów pochodzenia polodowcowego (selg), gigantycznych głazów i leczniczych źródeł.

Park Mon Repos obfituje w atrakcje przyrodnicze. Jest malownicza Dolina Chińska i Dolina Rosenthal, tajemnicze groty, antyczne megality, ogród tropikalny. Dzieła ludzkich rąk harmonijnie wpisują się w wyjątkowy krajobraz: ażurowe mosty łukowe, Świątynia Neptuna, Obelisk Braci Broglio, Kolumna Dwóch Cesarzy, Chata Pustelnika, Pawilon Narcyzów, Kaplica Ludwigsburga i rzeźba bohatera karelskiego i fińskiego bohatera epickiego Väinämöinena.

Obszar leśny organicznie wtapia się w architektoniczną i historyczną część Mon Repos. Dominantą zespołu dworsko-parkowego powstałego pod koniec XVIII w. jest Dom Główny, wybudowany w 1783 r. za pierwszego właściciela majątku, komendanta naczelnego Wyborga Piotra Stupszyna. Klasycystyczną budowlę z kolumnami i czworobocznym portykiem otacza Skrzydło Biblioteczne, Brama Parkowa i Dom Ogrodnika.

Średniowieczne miasto Svargas

Można zapoznać się z życiem legendarnych Wikingów i poznać okres demokracji wojskowej w stolicy ziem Waregów – średniowiecznym mieście Svargas, którego nazwa jest tłumaczona jako „Słoneczne niebo”. To historyczne i etnograficzne centrum, w którym brakuje wszystkich dobrodziejstw cywilizacji, znajduje się 16 km od Wyborga.

Naturalnej wielkości kompleks plenerowy odtwarza tradycyjną fortecę Słowian bałtyckich z VIII-XI wieku. Nie ma miejsca na długie wykłady przewodnika, które zaostrzyły zęby. Zakochani w swojej pracy pracownicy na stałe mieszkający na terenie Svargas udowadniają w praktyce, że nauka historii może być interesująca i ekscytująca.

Na gości średniowiecznego miasta czekają rzucanie siekierami, strzelanie z łuku, a także wizyta w kuchni Varangian, warsztaty rzemieślnicze, mennica i hol wejściowy. Każdy może trzymać w rękach starożytną broń lub przymierzyć zbroję.

Szczególną popularnością wśród odwiedzających cieszą się lekcje mistrzowskie i weekendowe wycieczki trwające 2,5 godziny. Uczestnicy ekscytującego programu otrzymają nową nazwę Varangian, odwiedzą kuźnię i aukcje kupieckie, polują na ziemiach Svarlord i otrzymają pamiątkowy list zapieczętowany woskową pieczęcią.

Posterunek na morzu Wikingów

Zanurzenie w historię gwarantuje kolejny plenerowy ośrodek etnograficzny położony 20 km od Wyborga. Posterunek Morza Wikingów, lub jak to się nazywa, Muzeum na Skale, znajduje się na wybrzeżu Zatoki Fińskiej, w zakolu rzeki Polewaja. Setki lat temu miejsce to było częścią szlaku wojskowego „Od Waregów do Greków”.

Tradycje wędrownych żeglarzy północnych odtworzyli organizatorzy centrum historyczno-etnograficznego. Zastava Rus to tymczasowa osada wojskowa z X wieku. Wszystkie tutejsze budowle – dom Wikingów, zbrojownia, kuźnia, ruszt, łaźnia, świątynia pogańska – w pełni odpowiadają architekturze wczesnego średniowiecza.

W starożytnej osadzie trzeba odpowiednio wyglądać. Dlatego przed wejściem do domeny Wikingów każdy gość zakłada stroje z dawnych czasów. Ubrani w wełniane tuniki, futrzane czapki i hełmy, goście placówki sprawdzą się w zawodach, siedząc przy otwartym ogniu, degustując pasztet rybny i sok jagodowy, a także żeglując drewnianym drakkarem – 16-metrowym okrętem wikingów.

Bastion Pancerlaks

Słowo „Panzerlax” w języku szwedzkim oznacza „skorupę zatoki”. Ta nazwa idealnie pasuje do tej części Hornwerku – kompleksu konstrukcji mających chronić miasto przed najazdami wroga z morza. Zbudowana w 1580 roku twierdza składała się z trzech murów kurtynowych (wałów fortecznych) i dwóch narożnych bastionów, których trzy kondygnacje zaopatrzono w sześć strzelnic.

Za budowę odpowiadali szwedzcy architekci Anders Molare i Johan de Messe. To oni wpadli na pomysł, dzięki któremu kamienne mury jednej z bastionów, Panzerlax, przetrwały cztery wieki: jedyny zachowany fragment twierdzy został oparty na 15-metrowej naturalnej skale. Wielokrotnie przebudowywany budynek do początku XVIII w. pełnił wojskowe funkcje inżynieryjne.

W 1930 r. na szczycie Panzerlax wzniesiono neoklasycystyczny i funkcjonalistyczny gmach, w którym mieściła się Szkoła Sztuk Pięknych i Muzeum Sztuki. Dziś w swoich salach otwarte jest centrum wystawiennicze Hermitage-Vyborg, a prochownię zajmuje ekspozycja Muzeum Archeologii Podwodnej.