Co zobaczyć w Kostromie w 1 dzień? To możliwe Trasa będzie niezwykle bogata i użyteczna. Atrakcje kulturalne są skoncentrowane w historycznym centrum: podczas spaceru wystarczy przejść kawałek pieszo. A jeśli pogoda nagle się pogorszy, to nie ma znaczenia: możesz udać się do jednego z kompleksów wystawienniczych i dalej zwiedzać tam niesamowite miasto.
Obszar Susaninskaya
Dziś jest centralnym punktem. Początkowo na wysokim brzegu Wołgi istniała osada. Mieszkali tu rzemieślnicy, kupcy handlowali. A na początku XVII wieku osada przekształciła się w Nowe Miasto. Po pożarze z 1773 r., który zniszczył całą zabudowę Nowego Miasta, rozpoczęto budowę placu według zatwierdzonego planu. Pierwotnym pomysłem architektów było nadanie budynkowi zaokrąglonego kształtu. Ale po chwili decyzja się zmieniła: obszar zaczął mieć wyraźne krawędzie.
Oczywiście było kilka legend. Kiedy plan budynku został przedstawiony cesarzowej Katarzynie do zatwierdzenia, pochyliła się, aby lepiej przyjrzeć się prezentowanemu dziełu, i przypadkowo upuściła otwarty wachlarz. Następnie architekt zmienił koncepcję: plac otrzymał kształt wachlarza. Ulice biegną do jego centrum z obrzeży, a zjazd prowadzi do Wołgi, przypominający uchwyt akcesoriów cesarzowej.
Pierwotna nazwa części środkowej była na cześć królowej: Jekaterynosławskaja. I tak nazywano go do 1835 r.: wtedy zaczęto nazywać go Susaninskaya. To prawda, że pomnik legendarnego chłopa wzniesiono później: w 1851 roku. Goście ówczesnego miasta zauważyli niesamowite piękno placu Susaninskaya: podobała im się czystość chodnika, zadbane otaczające domy, wspaniałe jodły i lipy. Wszyscy zauważyli wspaniały widok na Wołgę i jednocześnie na 9-promieniste ulice schodzące do centrum.
Niestety w pierwszych latach Rewolucji Październikowej plac został mocno zniszczony: zburzono pomnik Susanin i kaplicę Aleksandra, wycięto dojrzałe drzewa, a na wolnym miejscu wytyczono plac. Następnie powstało boisko sportowe. W tym samym czasie zmieniono nazwę: teraz obiekt stał się znany jako Plac Rewolucji. Dawna nazwa powróciła dopiero w 1992 roku. To prawda, że nie udało się całkowicie przywrócić utraconego obrazu: w nowym miejscu wzniesiono pomnik bohatera, a w starym umieszczono tablicę pamiątkową. Ale tak jak poprzednio, widok na Wołgę jest niesamowicie piękny, a stojąc w centrum można podziwiać 9 promieniowych uliczek.
Dom Borszowa
Ta miejska posiadłość jest największą w mieście. A generał Borshchov zaczął go budować po przejściu na emeryturę. Najpierw wybudowano oficynę z kamienia, a następnie budynek główny. W bogatym domu przyjmowano członków rodziny cesarskiej: odwiedził Mikołaj 1, a później carewicz Aleksander. Pożar w 1847 roku zniszczył dwór. Spadkobiercy uznali odbudowę za kosztowną i sprzedali ruiny kupcowi Perwuszinowi.
Ten ostatni zrekonstruował dom i zaproponował władzom miejskim zakup go na urzędy. Cena była całkiem do przyjęcia – 25 tysięcy rubli w srebrze. Ale jak zwykle zakup był opóźniony. Perwuszin podniósł cenę, urzędnicy zaczęli się targować. W 1857 r. gubernator nałożył zakaz zakupu, a zarezerwowane fundusze skierował na budowę więzień na terenie województwa.
Perwuszin nie popadł jednak w przygnębienie: zorganizował we własnym domu modny londyński hotel. Firma przynosiła właścicielowi stały dochód. Jednak w 1870 r. miasto zdecydowało się na zakup posiadłości. Budynek został ponownie zrekonstruowany i umieszczony w nim sąd miejski. Dziś dwór cieszy gości odrestaurowaną fasadą. To część zespołu Plac Susaninskaya.
Aleja Uznań
Początkowo miejsce to było po prostu cudowną aleją dla reszty mieszczan. Ławki ustawione są w cieniu drzew, przestrzeń wyłożona jest kolorowymi płytkami. Ale po pewnym czasie, na obchody 855-lecia miasta, bulwar zrekonstruowano i zaczęto nazywać Aleją Uznań. Rozpoczyna się od Placu Susaninskaya i kontynuuje do Placu Pokoju. Na prawo i lewo od miejsca spoczynku znajduje się Prospekt Mira (najdłuższa ulica w mieście).
Tablice pamiątkowe z nazwiskami słynnych mieszkańców Kostromy są wmurowane bezpośrednio w płytkę:
Tradycyjnie aleja podzielona jest na 2 części: pierwsza poświęcona jest słynnym mieszkańcom Kostromy, a druga bohaterom i uczestnikom Wielkiej Wojny Ojczyźnianej oraz robotnikom frontowym. Segment ten został otwarty przez władze miasta w 70. rocznicę Wielkiego Zwycięstwa nad Niemcami hitlerowskimi. Aleja Uznań jest zawsze zatłoczona. To ulubione miejsce wypoczynku mieszkańców Kostromy, turyści chętnie odwiedzają też kameralny zacieniony skwer.
Hauptvahta
Budynek został wzniesiony w 1820 roku. Architekt Fursov ma jednocześnie kilka celów:
Architekt wykonał wszystkie zadania. Wartownia miała 1 pełne piętro i antresole: organicznie uzupełniała Kalanchę. SS została zaproszona do dekoracji elewacji. Povyranev: ozdobił budynek portykiem z monogramem Aleksandra 1, a po drodze przedstawił rosyjską broń. W tej formie Kordegarda istniała do pożaru w 1847 roku. Ogień prawie doszczętnie zniszczył budynek, ale został on odrestaurowany według zachowanych rysunków. Następnie wartownię uzupełniono o okna i dobudówkę wykonaną z kamienia.
W 1918 r. Odwach przestał być wykorzystywany zgodnie z przeznaczeniem: działały kolejno: łaźnia, bank, komendantura, biblioteka dla dzieci, a także Muzeum Literackie. Budynek jest filią Muzeum-Rezerwatu Kostromy: mieści ekspozycję poświęconą historii wojskowości. Wartość Kordegardy tkwi nie tylko w jej architekturze: przetrzymywano tu aresztowanych uczestników powstania grudniowego, członków organizacji Narodnaja Wola, bojowników o wolność Polski. Wartownia jest obiektem dziedzictwa kulturowego Rosji, jest chroniona przez państwo.
Wieża przeciwpożarowa
Wieża przeciwpożarowa znajduje się na liście zabytków kultury UNESCO. Kostroma była miastem zbudowanym z drewna. Źródła podają 14 pożarów, które całkowicie zniszczyły wszystkie budynki. Aby zapobiec takim incydentom, gubernator Baumgarten zlecił budowę wieży przeciwpożarowej. Ta praca została powierzona Fursovowi.
Główne zadanie: zapewnienie kontroli pożarów w mieście. Ponadto burmistrz życzył sobie, aby budynek stał się elementem zespołu architektonicznego Placu Susaninskiego. Budowa okazała się nieoczekiwana: wieża powtarza zarysy starożytnej świątyni, ozdobionej 6 portykami. Na wysokości 35 metrów znajdował się taras widokowy, na którym przez całą dobę dyżurował strażak. Jeśli wykryto ogień, dzwonił dzwonkiem i wypuszczał kolorową kulkę. Jeśli czerwony, to centrum płonie, niebieski – obrzeża. W ciemności sygnałem był kolorowy ogień.
Budynek wyposażono w pomieszczenia dla personelu, w pobliżu znajdowały się wiaty na wozy, a później na samochody, trzymano beczki z wodą, inwentarz (wiadra, siekiery, haki). Gdy sygnalizowano pożar, strażacy natychmiast wyszli, aby go ugasić. Na początku XXI wieku Wieża Ognia stała się częścią rezerwatu architektonicznego. Obecnie w wyjątkowym budynku działa Muzeum Straży Pożarnej. Turyści zapoznają się z eksponatami poświęconymi rozwojowi pożarnictwa. Wystawa jest interesująca dla dorosłych i dzieci.
Muzeum Romanowów
Jeśli pogoda nagle się pogorszy, powinieneś udać się do Muzeum Romanowskiego. To niezwykłe miejsce, w którym łączy się starożytność i nowoczesność. Pod koniec XIX wieku komisja archiwalna podjęła inicjatywę utworzenia własnego muzeum. A główną częścią wystawy miała być historia Romanowów.
W 1903 r. Pomysł został zatwierdzony przez Mikołaja 2. Jednak niestabilna sytuacja polityczna w kraju opóźniła realizację: dopiero w 1909 r. Położono pierwszy kamień. Projekt został częściowo zrealizowany: w 1913 r. Centrum zostało otwarte jako muzeum królewskiego domu Romanowów. W maju 1913 roku pierwszymi zwiedzającymi ekspozycję zostali Mikołaj II i jego rodzina. Zostawili notatkę w księdze pamiątkowej.
Dziś centrum oferuje swoim gościom wystawy stałe:
Ponadto ośrodek organizuje wystawy tematyczne.
Zgromadzenie Szlachty
Osobliwością centrum jest żywa atmosfera. Wszystkie stoiska są starannie przemyślane i porządnie zorganizowane. Zwiedzającym wydaje się, że za rogiem pojawi się gościnna właścicielka domu. Lubią tu przyjeżdżać nie tylko turyści, ale także mieszkańcy Kostromy. Budynek powstał w XVIII wieku na zlecenie kupca Durygina. Następnie, po zniszczeniu, został kupiony przez władze miasta. A na początku XIX wieku dom został zrekonstruowany.
Prace prowadzono pod kierunkiem architekta Prave:
Dziś w centrum odbywają się wystawy regularne i tematyczne. Odwiedzający zobaczą:
Wszystkie ekspozycje posiadają interaktywne aplikacje, za pomocą których zwiedzający mogą w pełni zanurzyć się w wydarzeniach sprzed wieków. Administracja regularnie organizuje wykłady z historii Kostromy i szlachty rosyjskiej, organizuje wystawy tematyczne dla dzieci i dorosłych.
Teatr Dramatyczny. JAKIŚ. Ostrowski
Ten wyjątkowy teatr został zorganizowany w 1808 roku. Budynek został wybudowany w 1863 roku i zachował się w swojej pierwotnej formie, z wyjątkiem drobnej renowacji i renowacji wnętrz. W czasie wojny z Napoleonem teatr stał się przystanią dla trupy Moskiewskiego Teatru Cesarskiego. Bliskie sąsiedztwo ze stołecznymi aktorami determinowało tradycje teatralne.
Po raz pierwszy na prowincji wystawiano na jej scenie sztuki Ostrowskiego. Przez wszystkie lata pracy widzowie obejrzeli wszystkie sztuki dramaturga, z wyjątkiem Otchłani. Błysnęły tutaj Maria Ermolova, Michaił Szczepkin, Walentyna Fedotowa. Imię A.N. Teatr Ostrowskiego otrzymał w 1923 r., aw 1967 r. przeniesiono tu popiersie dramatopisarza, które wcześniej znajdowało się w muzeum-posiadłości Szczelikowo. W latach władzy sowieckiej teatr im. A.N. Ostrowski został odznaczony Orderem Czerwonego Sztandaru Pracy.
Od końca XX wieku na scenie odbywa się festiwal Dni Ostrowskiego. Początkowo odbywała się co 5 lat, teraz odbywa się corocznie. Najlepsze teatry w Rosji prezentują swoje spektakle jury. Dziś turyści mogą nie tylko podziwiać budynek zbudowany w stylu rosyjskiego klasycyzmu, ale także uczestniczyć w przedstawieniach dla dzieci lub dorosłych.
Wiersze handlowe
Już w XVI wieku Kostroma stała się ważnym gospodarczo miastem Imperium Rosyjskiego. Handel stał się ożywiony, aw centrum miasta przeznaczono miejsce na sklepy kupieckie. Budynki były oczywiście drewniane. Pożar z 1773 r. całkowicie zniszczył centra handlowe. Wtedy to władze miasta podjęły decyzję o przywróceniu sklepów na ich pierwotne miejsce, ale już wykonane z kamienia.
Podstawą projektu roboczego były rysunki architekta z Jarosławia Klera. Ale architekci (Fursov, Metlin, Stasov, Vorotilov) powiązali projekt z tym obszarem. Prace rozpoczęto w 1775 r., a w 1793 r. prace zakończono. Sklepy kupieckie połączono w galerię.
Każdy sklep posiada:
Wymiary podłogi jednego sklepu to 4,5mx7m. Każdy punkt odpowiadał łukowi galerii. Pierwszy etap zaczął działać w 1791 roku. W tych rzędach handlowano czerwonymi towarami: tkaninami, skórą, książkami, futrami. Podczas planowania trzeba było zdecydować, jak wpasować świątynię w pasaż handlowy. Ale architekci poradzili sobie z trudnym zadaniem i teraz galerię zdobi kamienny kościół Zbawiciela w Riadach.
Czerwone rzędy okazały się tak eleganckie, że mieszkańcy przyjeżdżali tu na codzienne spacery. Następnie architekci wznieśli Mąkę Dużą, Małą, Piernikową, Rybą Żywą, Rybą, Mięsem, Kwasem, Zielenią, Masłem, Rymarzem, Warzywami. W rezultacie powstało całe miasto handlowe z własnym zejściem do Wołgi, głównego szlaku dostaw towarów. Kompleks niewiele się zmienił: przetrwał do naszych czasów w swojej pierwotnej formie. A dziś jest handel.
Muzeum „Prowincjonalne Miasto Kostroma”
Kostroma jest ciekawa nie tylko ze względu na zabytki związane z rozwojem miasta, ale także ze względu na nowe obiekty kulturalne. Takim właśnie stało się centrum „Prowincjonalne Miasto Kostroma”. Znajduje się w samym centrum miasta – Wiersze Handlowe. Sto lat temu handlowano tu drobiazgami. Dlatego część kompleksu nosi nazwę Małe Rzędy.
Turystom oferowana jest ciekawa ekspozycja poświęcona rozwojowi prowincjonalnej klasy kupieckiej. Na stoiskach prezentowane są drzewa genealogiczne najsłynniejszych nazwisk w całej Rosji, przedmioty osobiste, artykuły wyposażenia wnętrz. Zapoznanie się z reklamą i marketingiem minionego stulecia jest bardzo interesujące. Następnie goście przechodzą do sali z interaktywną ekspozycją. Jest dedykowana branży dzwonków.
Fabryka przemysłowca Zabenkina odlewała dzwony do cerkwi Imperium Rosyjskiego. Ekspozycję uzupełnia cesarska zastawa stołowa: lafitniki, sztofy, butelki fasetowane. A najciekawszy jest sklep z pamiątkami. Można tu kupić wyroby lokalnych artystów, rzemieślników, cukierników, rzemieślników pierników. A jeśli chcesz napić się kawy, powinieneś odwiedzić lokalną kawiarnię, która serwuje doskonały napój.
Kościół Zbawiciela w Ryadych
Wpisany w Targi stanowi dopełnienie zespołu architektonicznego. Pierwsza wzmianka w dokumentach o świątyni pochodzi z początku XVII wieku. Miejsce to nazwano targiem w pobliżu Kremla. Kościół został zbudowany z drewna. Ale w 1766 roku został odbudowany za pieniądze kupca Stefana Biełowa: świątynia stała się kamienna.
Kościół jest pod wezwaniem Życiodajnego Krzyża Pańskiego, chociaż ludzie nadal nazywali go Spasską. Podczas odbudowy Targów świątynia znalazła się w miejscu, gdzie zbudowano Czerwone Rzędy. Nie odważyli się go przenieść, architekci wkroczyli do budynku w kompleks handlowy. W tym czasie zbudowano dzwonnicę bramną, z której otwarto niesamowitą panoramę Wołgi. W XIX wieku dokończono budowę kaplicy wstawiennictwa Najświętszej Bogurodzicy. Był ogrzewany, więc zimą zaczęto go używać do nabożeństw.
Jeszcze później terytorium zostało ogrodzone, aby oddzielić je od Rzędów Handlowych. Po rewolucji październikowej nabożeństwa w świątyni zostały zakazane. W różnych okresach istniało muzeum, magazyny. Rozebrano dzwonnicę. Pod koniec XX wieku budynek odrestaurowano i przywrócono kościołowi. Architekci przeprowadzili prace na dużą skalę, ponieważ zachowały się tylko 2 fotografie. Dziś freski z końca XIX wieku są restaurowane.
Muzeum Przyrody Regionu Kostroma
Kompleks powstał w 1958 roku. Wtedy był to oddział Zjednoczonego Muzeum-Rezerwatu Kostroma. W 2001 roku zbiory ośrodka znacznie się powiększyły, dlatego postanowiono stworzyć samodzielną jednostkę. Podstawą ekspozycji były materiały zgromadzone przez towarzystwo do badania ojczyzny. Towarzystwo działa od 1912 roku, zbierając dane o przyrodzie województwa. Unikatowe kolekcje po rewolucji październikowej zostały przeniesione do miejskiego muzeum wiedzy lokalnej. W 1926 r. ośrodek otrzymał w prezencie kolekcję entomologa Rubinskiego. Kolekcja stała się punktem kulminacyjnym wystawy.
Zwiedzających zaproszono również do obejrzenia znakomitych dioram:
Później wystawę uzupełniono o dioramy:
W halach znajdują się interaktywne ekrany, za pomocą których zwiedzający mogą pełniej poznać przyrodę regionu.
Muzeum „Bajkowa Kraina Śnieżnej Panny”
Wszyscy wiedzą, że Dziadek Mróz stale mieszka w Veliky Ustyug. A gdzie mieszka jego ukochana wnuczka? Oczywiście w Kostromie! Bajkowy dom został zbudowany na bazie ośrodka edukacji dodatkowej Origins. Pracownicy i administracja wykonali niesamowitą pracę, aby goście zakochali się w ojczyźnie bajecznej dziewczyny, tak aby chcieli tu przyjechać ponownie. Sam budynek ośrodka jest zabytkiem: jest to dawna warzelnia solna wybudowana na początku XIX wieku. Wewnątrz gości wita gościnna gospodyni, która przedstawia magiczne królestwo Berendey.
Wszystko jest tutaj:
Dzieci nie będą się nudzić: organizowana jest dla nich osobna wycieczka, którą prowadzi doświadczony nauczyciel. I w tym czasie ich rodzice, pod okiem innego pracownika centrum, będą mogli na nowo spojrzeć na pracę A.N. Ostrowskiego.
Kreml w Kostromie
Pierwsze budynki Kremla znajdowały się nad rzeką Sulą. Ale z powodu regularnych nalotów rzecznych rabusiów (ushkuiniki) cały kompleks został ostatecznie zlokalizowany na wysokim brzegu Wołgi: wygodniej było odeprzeć najazdy wroga. Katedra Wniebowzięcia NMP została zbudowana na terenie Kremla, gdy rządził Iwan Groźny. Była to pierwsza kamienna budowla w mieście.
To właśnie pomogło katedrze przetrwać pożar w 1773 r.: znajdujący się w pobliżu klasztor Zdvizhensky został całkowicie spalony, a w katedrze Wniebowzięcia NMP uszkodzeniu uległy tylko malowidła wewnętrzne. Niestety nie zachowały się wały, rowy i mury: dziś można zobaczyć część wału wschodniego. A w 1934 roku bolszewicy zniszczyli cały kompleks świątynny Kremla, a na miejscu planowanego pomnika 300-lecia dynastii Romanowów wzniesiono pomnik Lenina (nowy rząd nie zawahał się wykorzystać przygotowanego postumentu dla rodziny królewskiej).
Plac stał się ulubionym miejscem spacerów mieszczan. Trwają prace nad odbudową zniszczonego kompleksu Kremla. Pieniądze przekazywane są przez filantropów, troszczących się o mieszkańców Kostromy, władze miasta. Odbudowę rozpoczęto wraz z budową Katedry Wniebowzięcia NMP.
Park Centralny
Jeśli po spacerze po historycznym centrum chcesz odpocząć na świeżym powietrzu, powinieneś odwiedzić Central Park. Nosi imię przywódcy światowego proletariatu, którego pomnik wznosi się nad rzeką. Ale kompleks został zerwany na długo przed wzniesieniem pomnika: w 1830 roku.
Konwencjonalnie park podzielony jest na 2 strefy:
Zdecydowanie powinieneś zatrzymać się na tarasie widokowym: oferuje wspaniały widok na Wołgę. A potem powinieneś zejść schodami na nasyp na molo.
Muzeum Biżuterii
Nie sposób nie odwiedzić Muzeum Biżuterii: w końcu to właśnie ta kraina zrodziła całe rodziny jubilerów. Wyroby mistrzów nosiły osoby szlacheckie i zwykli ludzie, unikatowe przedmioty ze złota i srebra zamawiały rosyjskie kościoły i klasztory.
Ośrodek posiada stałą ekspozycję, na której można zapoznać się z techniką nakładania filigranu, odlewania. Prezentowane są wyroby znanych rodzin jubilerów mieszkających w Krasnoje Sioło. Nieustannie odbywają się ekspozycje tematyczne poświęcone twórczości współczesnych jubilerów. I żaden gość nie wychodzi rozczarowany.
Dom Burmistrza G.N. Botnikowa
Giennadij Botnikow jest obywatelem honorowym. Rządził miastem przez 14 lat. Podczas jego pracy pojawiły się:
A dla swojej rodziny burmistrz zbudował dwór w centrum miasta. W tym czasie dom miał przyzwoitą powierzchnię: 350 m2. m. Filantrop Kuzowlew zaproponował odrestaurowanie zniszczonego budynku. Według zachowanych opisów i zdjęć zrekonstruowano 10 pokoi. A meble tutaj są wyłącznie antyczne. Nie ma ogrodzeń, więc goście mają całkowitą pewność, że właściciel wyszedł na chwilę, ale wkrótce wróci.
Klasztor Objawienia Pańskiego-Anastazji
Klasztor Objawienia Pańskiego został zorganizowany przez mnicha Nikitę w XV wieku. Wszystkie budynki wykonano z drewna, dlatego kompleks był kilkakrotnie przebudowywany i przebudowywany. A później dołączyły do niego kobiety: Anastasiin i Krestovozdvizhensky. To właśnie w Anastasiyin przechowywano cudowną ikonę Matki Bożej Fiodorowską. Podczas Kłopotów kompleks został splądrowany. A czego nie zrobili awanturnicy, zrobili bolszewicy: wysadzona w XVIII wieku katedra Nikolskiego została wysadzona w powietrze. Dziś można podziwiać Katedrę Objawienia Pańskiego i refektarz.
Terem Snegurochka
Magiczna dziewczyna, podobnie jak Święty Mikołaj, przyjmuje gości z Rosji i sąsiednich krajów. Drogę do jej wieży można łatwo znaleźć po zabawnych napisach. Ale nawet jeśli nie czytasz, nie będziesz mógł się zgubić: turyści nieustannie się tu przemieszczają.
A w Snow Maiden jest coś do zrobienia. Do usług:
Prezenty dla przyjaciół można kupić w sklepie z pamiątkami. Taka wycieczka do bajkowej dziewczyny zostanie zapamiętana zarówno przez dorosłych, jak i dzieci.
Kostroma Słoboda
Pomysł stworzenia skansenu zrodził się, gdy teren został zalany w wyniku budowy elektrowni wodnej Gorky. Stało się jasne, że pod wodę pójdą również zabytki architektury drewnianej. Pierwszym eksponatem był kościół Przemienienia Pańskiego, przeniesiony ze wsi Spas-Vezhi. Następnie ekspozycję uzupełniono o cerkiew Najświętszej Bogurodzicy, pierwotnie wybudowaną na wsi Kholm.
Dziś w Słobodzie można zobaczyć łaźnie, stodoły, sklepy. Wszystkie budynki mają wstęp. Jest tu dużo ludzi zarówno zimą jak i latem. Jesienią administracja kompleksu organizuje dla gości wieczory kapusowe. Turyści zajmują się zbiorem warzyw na zimę. Fermentacja odbywa się według starych rosyjskich receptur. A dla dzieci animatorzy organizują konkursy na świeżym powietrzu.