Zabytki Veliky Novgorod – 25 najciekawszych miejsc
Przez ponad 13 wieków w północno-zachodniej części Rosji, w pobliżu źródeł rzeki Wołchow, znajdował się starożytny Nowogród Wielki, który w czasie swojego istnienia stał się unikalnym miastem-muzeum starożytnej Rosji. Oficjalna data jego założenia to 859. Książę Ruryk, który stał się założycielem rosyjskiej dynastii królewskiej, został tu zaproszony w 862 r. przez miejscowe plemiona. W 1136 r. miasto stało się miejscem narodzin Republiki Nowogrodzkiej, kiedy to po raz pierwszy mieszczanie zebrali się przy ciosach dzwonu na zgromadzenie narodowe.
Obóz nowogrodzki
Budowa cytadeli nowogrodzkiej (Kreml) jako fortecy militarno-obronnej sięga XI wieku. W 1116 r. drewniane zabudowania zostały przebudowane na kamienne i dokończone przez kolejne stulecia, stając się w XV-XVII w. centrum religijnym i administracyjnym miasta. Kreml, zbudowany po raz pierwszy w Rosji z czerwonej cegły, otoczony jest przez prawie 1,5 km murami o wysokości od 8 do 15 metrów i grubości do 6,5 metra.
Z 12 wież Kremla, które były w XV wieku, turyści będą mogli przyjrzeć się wielopoziomowej architekturze pozostałych 9 budynków wieżowych. Wycieczki ze zwiedzaniem wież odbywają się wewnątrz murów Kremla, a ich zwieńczeniem jest panoramiczny widok na Kreml i miasto z wysokości 40 metrów. Na terenie cytadeli zachowały się: najstarsza świątynia w Rosji – Sobór św. Zofii (1045-1050), Komnata Władycznaja (1433) i inne zabytki z XV-XIX wieku. Kreml Ensemble, jako skansen, jest wpisany na Listę Światowego Dziedzictwa UNESCO.
Wieża Kokui
Wieża strażnicza Kokui wyróżnia się spośród innych wież w murze Kremla swoją oryginalną formą, wznoszącą się 41 m ponad otoczenie. Od XVII w., po przebudowie głuchoniemej wieży przejezdnej, której górna kondygnacja służyła do montowania armat, jest głównym punktem obserwacyjnym Sądu Wojewódzkiego. Dziś przed naszymi oczami ukazuje się trzykondygnacyjny prostokątny budynek z dwoma ośmiobocznymi kondygnacjami na szczycie.
Kokui wieńczy 10-metrowy namiot z białego żelaza, uzupełniony herbem państwa nowogrodzkiego. Dwie dolne kondygnacje służyły jako piwnica win i komnaty państwowe, z trzeciego piętra znajdowały się wyjścia na mur twierdzy. Z tarasu widokowego wieży otwiera się oszałamiająca panorama na kompleks klasztoru św. Jerzego oraz wieże Knyazhaya, Palace i Spasskaya, odgadnięte przez rachunek za 5 rubli. Platforma obserwacyjna na Kokuya wyposażona jest w dwa teleskopy, które 60-krotnie zwiększają widok obserwowanych obiektów.
Arkada Gostiny Dvor
Pasaż Gostiny Dvor jest jednym z najstarszych zabytków. Reprezentuje resztę Gostiny Dvor w drugiej połowie XVII wieku. W XI wieku w tym historycznym miejscu znajdował się dziedziniec i Torg Jarosława, od XII do XV wieku znajdował się plac Torgovaya, na którym odbywały się również veche. Po pożarze w 1606 r. w tym miejscu rozpoczęła się budowa Gostinego Dworu, która trwała od XVII do XVIII wieku.
Kompleks powstał w formie zamkniętego placu z galerią, budynkami pasażu handlowego i podcieniem, które stanowiło ozdobną oprawę jego elewacji. Zewnętrznie struktura łańcucha śnieżnobiałych łuków przypomina starożytne rzymskie akwedukty. Wdzięk ogrodzenia tworzą łukowate otwory, oddzielone kwadratowymi kolumnami i płaskorzeźbionymi pilastrami wzdłuż szczytu. Architektonicznie arkada różni się znacznie od muru i wież Detinets, położonych naprzeciwko, odstając od zespołu ogólnego antycznego miasta.
Wieża bramna Gostiny Dvor
W kompleksie Gostiny Dvor zachowała się konstrukcja Wieży Bramnej lub Gridnitsa, która w XVII wieku miała przeznaczenie obronne i handlowe. Wieża służyła również jako wschodnie przejście wewnątrz Gostiny Dvor. Architektura wieży bramnej pojawia się w formie ośmiokąta wzniesionego na czworokątnej podstawie. Po obu stronach w niższych kondygnacjach budynek wieży przecinają dwa łuki przejazdowe. Ośmiokąt kończy się poszyciem namiotu zwieńczonym maczugą.
Dziś w Baszcie Bramnej na trzech poziomach znajduje się muzeum z unikalnymi wystawami próbek starożytności chrześcijańskiej i metalu artystycznego z XI-XIX wieku. Najważniejszym punktem kolekcji nowogrodzkiej było 312 obiektów kultu religijnego i naczyń, artystycznie wykonanych z metali nieżelaznych, przedmioty z XVII-XIX wieku ze scenami biblijnymi i wizerunkami świętych, ozdobionych wielobarwną kolorową emalią. Wieża wyposażona jest w taras widokowy, który otwiera majestatyczną panoramę starożytnego miasta.
Fontanna hanzeatycka
Na dworze Jarosławia goście starożytnego Nowogrodu chętnie zbierają się przy hanzeatyckiej fontannie, wybudowanej specjalnie w czerwcu 2009 r. na ważne wydarzenie – otwarcie Międzynarodowego Forum Kulturalno-Gospodarczego „XXIX Hanzeatyckie Dni Współczesności”. W dziedzinie kompleksów fontannowych, fontanna-symbol uważany jest za naprawdę ekskluzywny. Jako kształt wybrano granitowe koło, uosabiające okrągły stół negocjacyjny.
Wzdłuż obwodu tafli wody, pośrodku tryskającej wody, przyciągają uwagę ozdobione wielobarwnymi mozaikami wizerunki herbów 16 państw – uczestników nowoczesnej Ligi Hanzeatyckiej. Wraz z pojawieniem się fontanny narodziła się tradycja wrzucania do niej monety, testując lokalną legendę, że „Wołchowskaja umyje 1000 rubli” za rubla wrzuconego do wody i wzbogaci ją o 1000 rubli. Każdego lata, dwa razy w miesiącu, przy fontannie odbywa się teatralny spektakl wydobycia monet, oparty na opowieściach lokalnych legend i legend.
Pomnik „Tysiąclecie Rosji”
Na starożytnym placu w Nowogrodzie Detinets pomnik „Tysiąclecie Rosji”, wzniesiony w 1862 r. z okazji 1000-lecia państwa rosyjskiego, imponuje monumentalnością. Olbrzymia kula symbolizująca atrybut autokracji „czapka Monomacha” wznosi się na 15,7 m na granitowym cokole – dziewięciometrowym dzwonie. Kompozycja pomnika składa się z trzech poziomów, na których umieszczono 128 postaci, przedstawiających na ich twarzach kronikę Rosji.
Rozpoczynając przegląd z górnego poziomu, zadziwia nas postać kobiety wieńczącej pomnik, klęczącej przed aniołem z krzyżem – symbolem Rosji. Na środkowym poziomie znajduje się 6 grup rzeźb, odzwierciedlających historyczną drogę państwa, począwszy od przybycia Waregów do Nowogrodu w 862 roku, a skończywszy na powstaniu Imperium Rosyjskiego. Dolny poziom wykonany jest w formie fryzu z umieszczonymi na nim 109 postaciami mężów stanu, oświeconych, słynnych generałów i bohaterów, pisarzy i artystów.
Park Kremla
Park Kremlowski obejmuje terytorium Nowogrodzkiego Okręgu z trzech stron, przylegając od wewnątrz do fosy obronnej, która ciągnie się wzdłuż muru Kremla. Park został założony na terenie Małego Ziemnego Miasta w 1819 roku, nazywając go Ogrodem Letnim. Dziś w Parku Kremla, który stał się popularnym miejscem wypoczynku dla mieszkańców i turystów, znajduje się wiele zabytków kulturalnych i historycznych, które zasługują na uwagę: pomnik kompozytora Siergieja Rachmaninowa, Fontanna Sadko, fundamenty 8 starożytnych kościołów.
Wzgórze Katarzyny wieńczy Pomnik Zwycięstwa, do którego prowadzi malownicza aleja. Można tu spędzić fascynujący czas wolny oglądając koncert na letniej scenie, odwiedzając miasteczko pamiątek i szachownicę, odwiedzając Czerwoną Chatę, jeżdżąc po torze kartingowym i odpoczywając w kawiarni. Spacerując aleją dla pieszych, ułożoną wzdłuż brzegów rzeki Wołchowa, wzdłuż linii dawnej fosy, można podziwiać piękno i wspaniałość zespołu architektonicznego Kremla.
Fontanna „Sadko i księżniczka Wołchowa”
Fontanna „Sadko i księżniczka Wołchowa”, która stała się ozdobą Kremla, jest ulubionym miejscem spoczynku mieszczan. Został zbudowany w 1978 roku na miejscu starej fontanny z popiersiem Stalina. Po renowacji w 2009 roku, z okazji 1150-lecia Wielkiego Nowogrodu, Sadko został uznany za główną fontannę miejską. Jej centrum stanowi kompozycja rzeźbiarska z bohaterem rosyjskich eposów Sadko i księżniczką Wołchową, oprawiona w okrągłą misę wyłożoną granitem i ozdobioną mozaikowymi wzorami.
Rzeźbiarz subtelnie przekazał treść legendy, w której Sadko gra na harfie na dnie morskim z kaprysu króla mórz. Na prawo od harfiarza cała uwaga jest dziewczyną – księżniczką morską Wołchową, która została wybawicielką muzyka. Przewaga tematu wody jest oddana w powiewnych strojach Sadko i księżniczki, w poszarpanych strunach harfy, przypominających fale morskie. Niesamowity widok na rzekę Wołchwę i Nowogród Detinets potęguje wrażenie fontanny.
Most dla pieszych
Od samego początku Veliky Novgorod znajdował się na dwóch brzegach rzeki Wołchow: Detinets historycznie znajdowało się na jednym brzegu, a Trade Side na drugim. Połączenie obu brzegów stałym mostem już w pierwszej połowie XII wieku stało się żywotną koniecznością. Został zbudowany w 1133 roku, łącząc banki na terenie Kremla i Dworu Jarosława. Średniowieczny wizerunek mostu został znaleziony na szwedzkiej rycinie z XVII wieku.
W ciągu stulecia był wielokrotnie przebudowywany, zmieniając projekt. Na początku ubiegłego wieku most został przebudowany jako pięcioprzęsłowa konstrukcja żelazna osadzona na 7 filarach. Tak przetrwał do 1944 roku, kiedy został zniszczony przez hitlerowców. W 1987 roku oddano do użytku nowoczesny łukowy most dźwigarowy o długości 250 m o trzech przęsłach z łukowymi liniami dolnego pasa. Wytrzymuje jednocześnie do 8000 pieszych i otwiera niesamowite krajobrazy historycznego centrum miasta, przedzielonego rzeką.
Pomnik Zwycięstwa
Kompleks Pomnika Zwycięstwa ku czci żołnierzy radzieckich, którzy wygrali Wielką Wojnę Ojczyźnianą, wznosi się na Wzgórzu Katarzyny w Parku Kremla. Na wysokim piedestale stanął koń z brązu z jeźdźcem, uosabiającym radzieckiego żołnierza. Prawa ręka wojownika z uniesionym mieczem z brązu woła o bitwę. Lewa ręka, wyciągnięta do przodu otwartą dłonią w dół, wskazuje na zniekształconą swastykę pod brzuchem konia, symbolizującą pokonany faszyzm.
Imponująca jest skala pomnika o wysokości 8m i wadze konia z jeźdźcem 27 ton. W tle kompozycji znajduje się monumentalny budynek ceglanej wieży, uzupełniony na całym obwodzie łodzią o starożytnych atrybutach wojskowych. Wraz z łodzią wysokość wieży wynosiła 34,5 m. Mury wieży imponują czterema płaskorzeźbami przedstawiającymi bitwy o wyzwolenie miasta i przełomowe momenty wojny. Na szczyt wieży można wspiąć się na balkon wewnętrznymi spiralnymi schodami.
Katedra Znaku
Historia katedry Znamensky, która została zbudowana w pobliżu kościoła Przemienienia Pańskiego specjalnie do przechowywania sanktuarium w Nowogrodzie ikony Matki Bożej Znaku, sięga 1354 roku. Pod koniec XVII w. na miejscu zrujnowanej cerkwi wzniesiono nową katedrę w stylu moskiewskiej architektury sakralnej. Mieszczanie zobaczyli pięciokondygnacyjną świątynię z pięcioma kopułami z łukowymi galeriami, gankami, gankami, fasadami i wnętrzem ozdobionym kolorowymi freskami i kolorowym wystrojem. W tej formie pojawia się teraz.
Po odbudowie przeprowadzonej w połowie ubiegłego wieku konserwatorom udało się odkryć unikatowe oryginalne freski z początku XVIII wieku. Szczególnie imponująca jest monumentalność kompozycji Sądu Ostatecznego, w której w jedną z przedstawionych postaci domyśla się car Piotr I. Dziś katedra ma status muzeum. Jego monumentalny obraz można oglądać w poniedziałek-wtorek, czwartek-niedziela od 10.00 do 17.00
Kościół Przemienienia Pańskiego na ulicy Ilyina
Kościół Przemienienia Pańskiego przy ulicy Ilyina to wybitny zabytek architektury nowogrodzkiej XIV wieku, zachwycający swoją monumentalnością. Czterofilarowa, kwadratowa świątynia z jedną absydą i jedną kopułą zachwyca bogactwem i wyrafinowaniem dekoracji fasad, kształtu okien i ich obramienia. Ściany, bęben i absyda kościoła Zbawiciela są przeładowane tradycyjnymi elementami wystroju nowogrodzkiego, co sprawia, że chcesz jak najszybciej zajrzeć do środka.
We wnętrzu świątyni niesamowite są freski namalowane przez słynnego bizantyjskiego malarza ikon Teofanesa Greka na sklepieniach kościoła, kopule i bębnie. Na kopulastym medalionie umiejętnie wykonany jest wizerunek Jezusa Chrystusa w otoczeniu sześcioskrzydłych aniołów. Bęben zadziwia wyrazistością twarzy przodków i proroków. Z góry Adam, Abel, Noe, Melchizedek, prorok Eliasz, Jan Chrzciciel wyglądają jakby żyli. Boskie kreacje mistrza pędzla można oglądać od środy do niedzieli w godzinach 10.00-17.00, poniedziałek-wtorek – dni wolne.
Vitoslavlicy
W pobliżu klasztoru Juriew, między jeziorem Myachino a rzeką Wołchow, na terenie dawnej wsi Witosławlicy utworzono Muzeum Ludowej Architektury Drewnianej. Na jego terenie zgromadzono 34 zabytki architektury drewnianej, rozmieszczone na kilku ulicach. Sercem Witosławlic stał się cmentarz przykościelny, uznawany za centrum wsi. Reprezentują ją trzy kościoły sprowadzone z różnych regionów regionu. Możesz dowiedzieć się o życiu i stylu życia posiadłości, odwiedzając tematyczne chaty mieszkańców wioski.
Twórcy muzeum odtworzyli fragmenty prawdziwych chłopskich majątków ze stodołami i kuźniami, łaźniami, wozami, saniami, łodziami, ogrodami i studniami. Ekspozycja Gospodarstwa Domowego imponuje stajniami, wiatami na siano, wozowniami, końmi, kozami i innymi zwierzętami domowymi. Co roku w muzeum odbywają się festiwale folklorystyczne, wystawy i warsztaty rzemieślnicze, międzynarodowy festiwal bicia dzwonów. Do Witosławlicy można dojechać autobusami linii 7 i 7A z placu dworcowego.
Izba Suwerenna
Średniowieczny zespół architektoniczny Komory Władycznej (Facet) jest unikalnym zabytkiem architektury rosyjskiej XV wieku, wykonanym w stylu gotyckim. Nazwa budynku „fasetowanego” pochodzi od gotyckich żeber – krawędzi, które zdobią sklepienia komory, w której żyli święci nowogrodzcy. Głównym celem zwiedzania była cela arcybiskupa Jana ze ścianami ozdobionymi freskami z XV wieku i malowidłami ściennymi z początku XIX wieku.
W trzech salach izby połączonych enfiladami eksponowanych jest wiele eksponatów o charakterze religijnym i relikwie, w tym słynna ikona Matki Bożej Znaku. W sali ze sklepieniami gotyckimi na drugim piętrze znajduje się cenna ekspozycja „Sztuka jubilerska V-XVII w.” z przedmiotami z Bizancjum, Starożytnej Rosji i Europy Zachodniej: kamee, krzyże, szkatułki, pierścionki ze złota i kości słoniowej. Komorę Vladychnaya można zwiedzać od wtorku do niedzieli od 10.00 do 18.00.
Osada Rurik
Osada Rurik to starożytna osada Wikingów u źródła rzeki Wołchow. W 862 roku stał się rezydencją księcia Rurika, zaproszonego przez plemiona Ilmenów do rządzenia. Osada jest zabytkiem archeologicznym z IX wieku. Podczas jego wykopalisk odkryto pozostałości starożytnej fortecy i budynków mieszkalnych z VIII-IX wieku. Osada pozostała rezydencją książąt aż do wstąpienia na tron Iwana Groźnego. Pozostała na miejscu świątynia Zwiastowania Najświętszej Bogurodzicy pochodzi z XIV wieku. Został zbudowany na miejscu starego kościoła wybudowanego w 1103 roku i stał przez ponad 600 lat, dopóki nie został zniszczony przez nazistów.
Zachowane ruiny świątyni są przystosowane do dzisiejszego użytku i służą jako całoroczne muzeum otwarte dla zwiedzających. Świątynia czynna w kwietniu od 11.00 do 17.00, od maja do października od 12.00 do 19.00, od 1 listopada do 31 marca od 11.00 do 14.00, dni wolne – czwartek-piątek. Z dworca autobusowego do Gorodishche można dojechać autobusem linii 186 do przystanku Spas-Nereditsy.
Klasztor Juriewa
Klasztor Jurijów, założony w XII wieku przez Wielkiego Księcia Kijowskiego Jarosława, znajduje się w malowniczym miejscu w pobliżu jeziora Ilmen. W okazałym kompleksie klasztornym o wartości historycznej znajdują się:
Starożytna kamienna katedra św. z połowy XII wieku na skarpach okiennych i na szczycie wieży schodowej są niesamowite. Klasztor jest otwarty dla wszystkich. Można do niej dojechać autobusami nr 7, 7A z dworca.
Muzeum Sztuki
Od 2001 roku pod dachem zabytkowego gmachu Sejmu Szlacheckiego działa muzeum sztuk pięknych. Jego stała ekspozycja obejmuje ponad 650 obrazów, rysunków, rzeźb i miniatur – arcydzieła sztuki rosyjskiej XVII-XX wieku, skonfiskowane z majątków szlacheckich w latach 20-30 ubiegłego wieku. Część kolekcji uzupełniła Fundusz Muzeów Rosyjskich. Odwiedzający mogą podziwiać obrazy wybitnych malarzy krajowych: K. Bryulłowa, I. Aiwazowskiego, I. Repina, I. Kramskoya, I. Levitana, V. Serova, A. Kuindzhiego i innych.
Oto rzeźby M. Vrubela i M. Antakolskiego. Prace prezentowane są w 7 salach na II piętrze i 2 salach na III piętrze poświęconych sztuce XX wieku. Przedstawia historyczną i kulturową wartość majoliki pośrodku sali, wykonanej przez Michaiła Vrubela. Muzeum znajduje się na placu Sofii i jest otwarte dla zwiedzających codziennie od 10.00 do 18.00, z wyjątkiem poniedziałków i pierwszego czwartku miesiąca.
Katedra św. Zofii
Historia jednego z głównych zabytków starożytnej architektury rosyjskiej – katedry św. Zofii i jej dzwonnicy, która nie ma odpowiednika w Rosji, sięga 1045 roku. Kamienna świątynia została wzniesiona przez architektów kijowskich i bizantyjskich pod rządami Jarosława Mądrego i jego syna Włodzimierza jako główna katedra miasta. Architekturę katedry wyraża budowla w formie krzyża z pięcioma kopułami: główna jest złocona i po bokach srebrna. Świątynia wyróżnia się trzema absydami: pięcioboczną – pośrodku i okrągłą po bokach.
Z trzech stron katedrę otaczają krużganki. Ze starożytnych zewnętrznych polichromii zachowały się wizerunki świętych Konstantyna i Heleny na ganku, wykonane na suchym tynku. Według fragmentów trzymetrowych wizerunków proroków na centralnym bębnie pozostawionych z XI wieku, można się zorientować, jakie były freski w katedrze z przeszłości. Zachowały się również dwie ikony ołtarzowe z XI w. w ikonostasie z XIV-XVI w. oraz cudowna ikona „Znak”, namalowana w 1170 r. Katedra czynna codziennie od 8.00 do 20.00
Klasztor Dziesięciny
Na ulicy Desyatinnaya uderza kolorowa, biała kamienna konstrukcja dzwonnicy, która służy jako wejście do dawnego klasztoru Dziesięciny. Według kroniki data założenia klasztoru to 998 rok. Inne wzmianki pochodzą z 1170 r. w związku z oblężeniem Nowogrodu przez armię księcia suzdalskiego Andrieja Bogolubskiego, przed którą chroniła ikona „Znak”, wystawiona w pobliżu klasztoru Dziesięciny w Rondzie Miasta. Zachowała się tu większość historycznych budynków klasztoru, w których znajdowały się cele, refektarz i kwas chlebowy.
Niestety nie zachowały się świątynie Jana Chrzciciela (XV w.) i Narodzenia NMP (1397, przebudowane w latach 70. XVII w., o czym świadczą pozostałe ruiny świątyni z XVII w. Warsztaty artystyczne i sala wystawowa znajdowały się na terenie klasztoru.Kamienna dzwonnica, zbudowana w stylu dawnej rosyjskiej architektury moskiewskiej, przeszła do nas w formie, którą uzyskała po przebudowie w 1903 roku.
Pomnik-stela “Miasto Wojskowej Chwały”
Stela „Miasto Chwały Wojskowej” została otwarta w przeddzień 65. rocznicy Zwycięstwa na placu Placu Chwały Wojskowej. Pomnik wygląda jak 10-metrowa kolumna na granitowym cokole zwieńczona herbem Rosji. Po bokach centralnego pomnika znajdują się 4 ministele z czterema okresami rosyjskiej świetności militarnej. Stelę staroruskiej historii reprezentują 4 narracyjne płaskorzeźby z wypraw Jarosława Mądrego, odparcia przez mieszczan armii Władimira-Suzdala, obrony miasta i Torżoka przed najazdem tatarskim oraz zwycięstwa Aleksander Newski nad jeziorem Pejpus.
Druga stela przedstawia: moskiewską kampanię milicji, obronę Nowogrodu przed Szwedami, wydarzenia wojny północnej z Piotrem I i bitwę pod Połtawą. Okres cesarski reprezentują zwycięstwa A.V. Suworow, bitwa w wojnie 1812 r., bohaterstwo Nowogrodu w wojnie rosyjsko-tureckiej, japońskiej i I wojny światowej. Okres sowiecki pokazuje wyczyny Wielkiej Wojny Ojczyźnianej i lokalnych konfliktów zbrojnych.
Pomnik Siergieja Rachmaninowa
Veliky Novgorod to miejsce narodzin największego rosyjskiego kompozytora Siergieja Rachmaninowa, gdzie mieszkał i tworzył swoje słynne utwory muzyczne przed emigracją do Stanów Zjednoczonych. Pomnik kompozytora, wykonany przez słynnego rosyjskiego rzeźbiarza A. Rukavishnikova, został zainstalowany w czerwcu 2009 roku. Na okrągłej podstawie z czterema drabinami zamontowano niski cokół z pomnikiem, co uczyniło z kompozycji rzeźbiarskiej organiczną część placu.
Oryginalność pomnika wyraża postać muzyka opartego plecami o ławkę parkową, opartego na jej grzbiecie prawą ręką. Wzrok kompozytora skierowany jest na nowe miasto, za nim rozciąga się malowniczy krajobraz kremlowskiego parku i aleja prowadząca do murów twierdzy dawnego Kremla. Swoboda postawy w pomniku czyniła go atrakcyjnym z każdego punktu obserwacyjnego. Zainstalowane wokół brązowego kompozytora prawdziwe ławki parkowe doskonale komponują się z brązową ławką rzeźby.
Nowogrodzkie Muzeum-Rezerwat
Nowogrodzki rezerwat muzealny ma ponad 150 lat. Będąc najważniejszą kolekcją rzadkich zabytków architektury i malarstwa monumentalnego XI-XVII wieku w Rosji, wraz z licznymi oddziałami jest wpisany na listę chronionych zabytków UNESCO. W ramach rezerwatu muzealnego znajduje się kilka sal wystawowych z unikalnymi ekspozycjami, zachowanych jest wiele historycznych i kulturalnych zabytków Nowogrodu Wielkiego i regionu.
Muzeum organizuje wystawy z eksponatami starożytnego rosyjskiego rzeźbionego drewna, rosyjskich ikon z XI-XIX wieku, historii ziemi nowogrodzkiej od czasów starożytnych i innych. Turystom oferowana jest szeroka gama wycieczek ze zwiedzaniem zabytków architektonicznych miasta, Muzeum Drewnianej Architektury Ludowej Witosławlicy, kalendarza świąt folklorystycznych i etnograficznych oraz wystaw sztuki z funduszu muzeów rosyjskich, kursów mistrzowskich w rzemiośle ludowym. Budynek administracyjny muzeum znajduje się na Kremlu, budynek 11.
Wieża Alekseevskaya
Wieża Alekseevskaya (Biała) jest częścią zewnętrznego pierścienia fortyfikacji Miasta Rondo i Małego Miasta Ziemnego i jest unikalnym zachowanym zabytkiem średniowiecznej fortyfikacji. Wieża wznosi się na skrzyżowaniu 11-metrowego muru obronnego, który otaczał miasta Okolny i Mały Zemlyanoy i służył do ochrony Kremla przed wrogami. Biała Wieża to jedyna zachowana budowla obronna zewnętrznej granicy, która pochodzi z XVI-XVII wieku.
Wieża wraz z obwarowaniami została wzniesiona w czasie wojny inflanckiej na rozkaz cara Iwana Groźnego dla armatniej obrony przedpola do miasta. Architektura budynku jest okrągła w średnicy zewnętrznej 17 m, aw wewnętrznej do 8,4 m, co świadczy o dużej grubości murów. Wysokość wieży, zbudowanej na potężnym fundamencie wyłożonym granitowymi kamieniami wystającymi na 0,5 m, wynosiła 15 m. Wewnątrz Białej Wieży powstaje ekspozycja poświęcona historii twierdzy nowogrodzkiej i jej garnizonu.
Kościół Paraskewy Piatnicy na Rynku
Świątynia Paraskewy Piatnicy na Rynku w Nowogrodzie jest punktem orientacyjnym jako część architektonicznego kompleksu dziedzińca Jarosławia. Świątynia poświęcona Wielkiemu Męczennikowi Paraskewie Piatnicy, orędowniczce kupców, została wzniesiona kosztem kupców, którzy handlowali „za morzami” w 1156. Na początku XIII wieku kościół odbudowano w kamieniu. Obecny wygląd kościół uzyskał po renowacji w drugiej połowie ubiegłego wieku.
Wygląda jako lekki, jednokopułowy, skrzyżowany, czterokolumnowy budynek z trzema nawami i jedną absydą. Ze starej świątyni zachowała się granica północna, a pozostałe fragmenty dwóch starożytnych granic uzupełnili konserwatorzy. W kościele można zobaczyć odsłonięte od tynku fragmenty murowane z XIII-XVI wieku. Niezmieniona pozostała kopuła z XVIII wieku i pilastry na fasadzie. Wnętrze wyróżnia ażurowa dekoracja i wygoda. Obecnie świątynia Paraskewy Piatnicy jest obiektem muzealnym dostępnym dla zwiedzających: czwartek-poniedziałek: 11.00-18.00.
Centrum Starożytności Muzycznych V.I. Povetkin
Turyści zainteresowani muzyką powinni zobaczyć unikatowe eksponaty Ośrodka Zabytków Muzycznych, mieszczącego się przy ulicy Ilyina. Centrum muzealne zostało stworzone przez artystę-restauratora Władimira Povetkina w celu przywrócenia formy i brzmienia instrumentów muzycznych używanych w X-XV wieku. Oprócz uzupełniania zbiorów, studiowania historii instrumentów starożytnych, w ośrodku odbywają się koncerty-wykłady z grą na harfie, gwizdkach, smarkach i innych instrumentach ludowych.
Pod ich akompaniamentem chóry i zespoły wykonują pieśni ludowe, obrzędowe, melodie. Centrum nauczy Cię strojenia harfy, szycia strojów ludowych oraz wielu ludowych rękodzieł. Odbywają się tu wycieczki tematyczne: „Brzmiący świat starożytnego Nowogrodu” – w soboty i niedziele oraz „Świat Centrum Starożytności Muzycznych” – od wtorku do piątku. Od wtorku do niedzieli od 14.00 do 15.30 można zwiedzać wyjątkową krainę dawnej muzyki rosyjskiej.