Ten wyspiarski naród jest kochany przez turystów z wielu krajów. Nic dziwnego: tutaj jest najczystsze Morze Śródziemne, przyjemny klimat. Sezon wakacyjny trwa od początku maja do końca października. Ale niektórzy goście lubią spędzać święta Bożego Narodzenia na Malcie. Najbogatsza historia państwa wyspiarskiego jest interesująca dla tych, którzy na wakacjach szukają nie tylko gorącego słońca i ciepłego morza. Zachowały się fortyfikacje i świątynie zbudowane przez joannitów w XVI-XVII wieku. Kurorty na Malcie to idealne miejsce na połączenie leniwych wakacji na plaży i studiowania historii ludzkości.

Valletta

Miasto otrzymało swoją nazwę na cześć mistrza Zakonu Maltańskiego, francuskiego arystokraty Jeana de Valette. W połowie XVI wieku garnizon odparł atak Turków. W tym czasie mistrz miał już około 70 lat. Valette oszacował straty swoich żołnierzy i postanowił zbudować fortyfikacje, aby zminimalizować liczbę rannych i zabitych. Górzysty teren umożliwił zbudowanie twierdzy nie do zdobycia. A dziś turyści mogą podziwiać budynki z końca XVI wieku.

Los oszczędził Vallettę: w XVIII wieku twierdza została zdobyta najpierw przez bonapartystów, a następnie przez wojska angielskie, ale budynki pozostały nienaruszone. Niestety budynki Valletty zostały znacznie zniszczone podczas bombardowań II wojny światowej. Ale później część została zrekonstruowana. W Valletcie trudno znaleźć bujną roślinność: wyjątek stanowią sztuczne ogrody Górne i Dolne.

Tutaj zacienione uliczki są łamane, sadzi się kwiaty. A naturalną roślinnością miasta jest rzadkie suche drewno i wypalona słońcem trawa. Linia brzegowa jest kamienista, mocno wcięta, a głębokość natychmiast rośnie. Aby wejść do wody musisz zejść po schodach. Miejscowi tak robią, a goście miasta wyjeżdżają na inne plaże.

Ale dla turystów, którzy kochają historię, reszta tutaj będzie wypełniona wrażeniami. W mieście można zobaczyć:

Przyjemnie jest tu wypoczywać przez cały rok. Latem nieustannie wiejące bryzy odświeżają powietrze, dzięki czemu nie czuje się tu ciepła. A zima jest łagodna, z dużą ilością słonecznych dni. Deszcze są dość rzadkie.

Melliha

Osada, położona na terenie dzisiejszej Mellikha, znana była w czasach Cesarstwa Bizantyjskiego. Ale po zdobyciu wyspy przez wojska arabskie została zniszczona. Mieszkańcy wybrzeża nieustannie cierpieli z powodu ataków piratów. Wieśniacy odetchnęli z ulgą dopiero po tym, jak opiekę nad osadą przejął Zakon Maltański. To rycerze zbudowali świątynię Najświętszej Marii Panny, w której dziś można zobaczyć unikalny fresk z XIII wieku.

Uważa się, że twarz dziewczyny pomogła w ochronie miasta. Na pamiątkę bohaterskiej obrony od 30 sierpnia do 8 września odbywa się uroczystość ku czci Matki Boskiej. Mellieha to najpopularniejsza plaża wśród turystów. Jest to najbardziej wysunięty na północ (po Chirkeva) pas wybrzeża wyspy. Zawsze jest wielu gości, którzy preferują bierny wypoczynek. Mellieha Bay kusi drobnym żółtym piaskiem, ciepłą wodą i płytką, stopniowo zwiększającą się głębokością.

Rodziny z dziećmi czują się tu dobrze. Miasto posiada dużą plażę i plac zabaw. Starsze dzieci zainteresuje wycieczka do rezerwatu przyrody Adira z egzotycznymi ptakami i Parku Narodowego Mistral. Lokalne gleby są najbardziej żyzne na wyspie. Na miejskim rynku owoców i warzyw jest zawsze pod dostatkiem. Wybrzeże znane jest z tego, że powstają tu wszelkie warunki do uprawiania sportów wodnych. Surferzy łapią fale w specjalnych strefach. Łatwo jest wynająć jacht do pływania wzdłuż wybrzeża.

Szczupły

To miasto znajduje się zaledwie 5 minut promem od Valletty. Ta odległość przyciąga turystów, którzy wolą odpoczywać w pobliżu miejsc przyjazdu. Sliema to miejsce niezwykłe. Jego wybrzeże jest pokryte hotelami, które nie pasują do siebie. A jeśli wejdziesz głębiej, zobaczysz przytulne centrum z wąskimi uliczkami i domami z żółtawego piaskowca. Wieczorem cały ten przepych rozświetlają latarnie.

Na pierwszy rzut oka Sliema jest słabo przystosowanym miejscem do pływania. Wybrzeże to płyta wapienna, idąca w głąb lądu. Ale jest raczej płaska, aw niektórych miejscach wanny zostały wycięte. Takie pojemniki są chronione przed falami morskimi: można pływać nawet podczas burzy. A dla wygody wczasowiczów w wapieniu wykuto stopnie.

Wzdłuż wybrzeża biegnie promenada. Zawsze jest tu tłoczno: miejscowi i wczasowicze spacerują lub uprawiają jogging zdrowotny. Jeśli nie jesteś zbyt leniwy, możesz odwiedzić nadmorską restaurację w średniowiecznej fortecy Fortizza. A tuż za restauracją zaczyna się raj dla miłośników nurkowania: wapienne wybrzeże staje się strome. Miejsce to wybrali nurkowie.
Sliema zainteresuje wszystkich:

Miłośnicy zakupów resortowych również docenią resort: znajduje się tu największe centrum handlowe w mieście.

Gzira

Cechą charakterystyczną Gzira jest pobliska wyspa Manoel. Miasteczko połączone jest z nim mostem o długości 20 m. Niektórzy turyści bawią się pływając łódkami przez wąską cieśninę. Gzira oznacza wyspę. Najpierw rycerze ustanowili na nim strefę kwarantanny. Tu broniły się statki, które przybyły z daleka. Następnie na wysepce wielki mistrz zakonu Antonio Manoel de Vilen zbudował fortecę.

Fort miał chronić Vallettę. I od tego czasu wyspa stała się znana jako Manoel. Wybrzeże jest kamieniste (jak prawie wszędzie na Malcie), ale plaża miejska jest piaszczysta. To prawda, że zawsze jest tu dużo ludzi. Ale małe zatoczki zbudowane z wapienia są ciche i opuszczone. Aby wejść do wody, wykuto w kamieniu stopnie.

Ale morze i słońce to niewielka część tego, czym interesuje się Gzira:

Royal Yacht Club znajduje się w Twierdzy Manoel. Możesz wynająć łódź, aby popłynąć wzdłuż wybrzeża.
Zabytki kultury i architektury: Katedra Matki Bożej Karmelu i Katedra Chrystusa Odkupiciela.
Kawiarnie, bary i restauracje. Warto tu spróbować dań z ryb i owoców morza. Ryba lamuka i makaron z sosem z atramentu ośmiornicy są niezwykłe.

W Gzirze jest wiele sklepów, w których sprzedają produkty lokalnych rzemieślników. Na pamiątkę gościnnego miasta można przywieźć dywany, wyroby z miedzi, szkła i ceramiki.

Birzebbudża

Nazwę można przetłumaczyć jako kraj oliwek. To miasto oferuje przyjemne i niedrogie wakacje. Populacja wynosi 8000-9000 osób. Ale mieszkańcy innych regionów wyspy przyjeżdżają tutaj, aby zatrudnić się w porcie lub terminalu towarowym. W Birzebudge jest wiele kawiarni i restauracji, które oferują proste, ale smaczne jedzenie. Tutaj doskonale przyrządzane są dania z ryb lub owoców morza, warzyw i owoców. Hotele są dość przystępne, jeśli chcesz, możesz wynająć apartamenty.

Turystów przyciąga sztuczna, piaszczysta plaża Prettu Bay. Podczas budowy portu podniesiono z dna dużo białego piasku. Został wylany na wapienną podeszwę. Administracja plaży oferuje wynajem parasoli i leżaków. Głębokość na wybrzeżu stopniowo się zwiększa, więc przyjeżdżają tu turyści z dziećmi. Ale nawet goście, którzy wolą odosobnione wakacje, znajdą obszary wybrzeża, które przypadną im do gustu.

Niedaleko Birzebudji znajdują się wspaniałe skaliste zatoczki Peters Pool i Delimara Bay. Można do nich dotrzeć samochodem lub pieszo.

Przegląd zabytków pomoże urozmaicić bierną rekreację:

Pozostałości osady (i prawdopodobnie świątyni) z epoki brązu. Miejsce to nazywa się Borj w Nadur.
Jaskinia Piratów Ar Hasan. Tutaj w XII wieku Saracen Hassan ukrył łup.
Jaskinia ciemności. Znaleziono tu pozostałości starożytnej osady ludzkiej. Wiek znalezisk to 5000 pne.

W okolicy znajduje się wiele jaskiń, w których znaleziono szkielety prehistorycznych zwierząt lądowych. Po zawaleniu się wąskiego mostu łączącego wyspę z lądem, duże zwierzęta wymarły z powodu braku wody pitnej.

Marsascala

Pomimo tego, że Marsaskala znajduje się zaledwie 8 km od Valletty i jest bardzo popularna wśród turystów, dotarcie tutaj jest problematyczne. Miasto połączone jest ze stolicą jedną linią autobusową i taksówką. Zaleca się jednak wcześniejsze negocjowanie ceny: wtedy może wzrosnąć kilkakrotnie.

Możesz wypożyczyć samochód: pozwoli Ci to odwiedzić odległe zakątki w okolicy. Ale drogi wokół są obrzydliwe: straszne pokrycie i brak znaków drogowych. W takim przypadku przyda się nawigator. A w samej Marsaskala transport publiczny kursuje regularnie na 9-10 trasach (dość dużo, biorąc pod uwagę niewielką powierzchnię miasteczka). Możesz wybrać hotele na każdy gust i budżet: tutaj wygodnie zamożni goście i turyści z ograniczonym budżetem. A restauracje są różnorodne: od modnych po niedrogie.

Marsaskala słynie z najlepszej skalistej plaży na wyspie – St. Thomas Bay. Tu zawsze jest dużo ludzi. A w pobliżu miasteczka znajduje się wiele przytulnych, opuszczonych zatoczek. Sezon pływacki trwa od maja do końca października. Ale nawet zimą na wybrzeżu jest ciepło: temperatura powietrza nie spada poniżej +14 stopni Celsjusza.

Miłośnicy zabytków historycznych i architektonicznych nie będą zawiedzeni. W Marsaskali są dość ciekawe obiekty:

Marsaskala ma kilka średniowiecznych kaplic i świątyń.

św

To najbardziej popularne miejsce na wyspie. Oto największa liczba luksusowych hoteli, kasyn, barów i restauracji. Studenci i uczniowie przyjeżdżają do St. Julians, aby otrzymać europejskie wykształcenie. Jest tu tłoczno przez cały rok (z wyjątkiem świąt Bożego Narodzenia). Sezon kąpielowy rozpoczyna się w maju i kończy w październiku. Szczyt sezonu trwa od lipca do września. Miłośnicy relaksu nad morzem przyjeżdżają do St. Julian's już w czerwcu.

Tutaj już jest gorąco, a ceny nie są jeszcze zbyt wysokie. To prawda, a woda jest daleka od ideału. Ale nadal możesz pływać. W sezonie centralna plaża St. George jest zatłoczona. Tutaj nie tylko odpoczywasz nad wodą, ale także uprawiasz sporty wodne. Z instruktorami nie ma problemów: można wziąć lekcje surfingu, nurkowania, kitesurfingu. A nocą otwierają się kluby i bary. Turyści nigdy się nie nudzą.

We wrześniu ruch turystyczny staje się mniej intensywny: temperatura powietrza spada, czasami pada deszcz. Ale woda jest jeszcze ciepła, można pływać. Ale ceny usług spadają. W tej chwili ci, którzy kochają wygodę, ale unikają zamieszania, wolą odpocząć w St. Julian's. Zima w St. Julians jest nieprzyjemna: wilgotna i wietrzna. W domach nie ma centralnego ogrzewania, więc utrzymywanie ciepła może być trudne. Ale goście z Wielkiej Brytanii chętnie spędzają tu Święta Bożego Narodzenia.

Paceville

Paceville to niezależny kurort i jednocześnie część St. Julian's. Kilka kwater zostało wybranych przez młodych ludzi. Oto najbardziej budżetowe wakacje na wyspie: hostele, tanie hotele, bary, kawiarnie. Nie przyjeżdżają tu turyści zamożni i rodzinni. W ciągu dnia w Paceville jest pusto i nudno, ale wraz z nadejściem zmierzchu wszystko budzi się do życia. Turyści opuszczają sale, uczniowie i studenci pędzą na dyskoteki.

A zabawa trwa do rana: w końcu Paceville to miejsce dla młodych ludzi. Plaża jest tu przyzwoita: z sypkim piaskiem. Jest miejski, więc wstęp jest bezpłatny. Paceville oferuje wypoczynek dla młodych kochanków z ograniczonym budżetem. Nie ma tu prawie żadnej przyzwoitej restauracji ani hotelu, ale jest wiele niedrogich barów i klubów. A znana w Europie dyskoteka Axis dostarczy niezapomnianych wrażeń.

Zatoka św. Pawła

Druga nazwa Zatoki św. Pawła to Zatoka św. Pawła. A obszar kurortu składa się z 3 wiosek: Bugibba, Kavra i Shemshiya. Tu jest ciszej niż w Sliemie czy St. Julian's. Ceny są niższe, ale rozrywki jest mniej. Można tu pływać, ale do wody należy wejść po specjalnie wytyczonych ścieżkach. W niektórych miejscach w wapieniu wykuto stopnie.

Miejscowi prawie wszędzie wchodzą do wody, ale turyści powinni być ostrożni. Piaszczyste plaże znajdują się 6 km od Bugibba. Nabrzeże Zatoki Świętego Pawła jest bardzo malownicze. Znajduje się tu znakomita promenada: miejscowi i turyści spacerują po niej i biegają po niej. Wieczorami zaczynają działać bary, kluby i dyskoteki.

Cena usług jest dość niska: każdy może sobie pozwolić na budżetową rozrywkę. St. Paul's Bay to miejsce, w którym można uprawiać aktywne sporty. Tutaj jeżdżą na jachtach i katamaranach, jeżdżą na nartach wodnych. Bogata flora i fauna zapewniają ciekawe nurkowanie. Niedaleko od Aury zachowały się kąpiele solne. Turyści przyjeżdżają tu popływać w solance.

Możesz urozmaicić swoje wakacje na plaży, odwiedzając:

St. Paul's Bay sprzedaje niesamowite 8-stronne koronki i krzyże.

Msida

Ta osada to wioska rybacka. Dawno, dawno temu żyli tu ludzie, wydobywając owoce morza. Ale dziś jest to największy port na wyspie. W lokalnym porcie pływają różne jachty. Spacer po promenadzie to ekscytująca aktywność dla pasjonatów sportów wodnych. W Msidzie nie ma miejsc do kąpieli, a wybór hoteli i restauracji jest ograniczony. Ale tutaj znajduje się Uniwersytet Maltański, na którym studiują studenci z całego świata. Miasto uznawane jest za kulturalną stolicę wyspy.

Turyści przyjeżdżają, aby zobaczyć historyczne centrum Msidy. Jest otoczony XVIII-wiecznymi budynkami. Godna uwagi jest największa pralka na wyspie. Jest to pralnia, zbudowana na polecenie urodzonego w Niemczech św. Jana. Sklepiony budynek jest dobrze zachowany, ale obecnie jest używany przez rybaków do przechowywania sprzętu. Ciekawe kaplice wykute w wapieniu oraz Katedra św. Józefa.

Marsaxlokk

Marsaxlokk trudno nazwać kurortem, chociaż jest tu kilka hoteli. Osiedlają się w nich młodzi ludzie, woląc odpoczywać w pobliskiej Zatoce Świętego Piotra. Zatoka ma najczystszą wodę, niesamowitą roślinność i dziką przyrodę na dnie. Przyciąga nurków. A z klifów odważni podróżnicy wskakują prosto do morza. Reszta turystów przyjeżdża do Marsaxlokk ze względu na niesamowity targ rybny.

Pierwsi mieszkańcy wsi zajmowali się rybołówstwem i owocami morza. Dziś ich potomkowie kontynuują dzieło swoich ojców. Świat Marsaxlokk pozostał taki sam: niskie domy z żółtego wapienia stoją blisko siebie. Zaledwie kilka metrów dzieli je od morza: nigdy nie ma tu silnych fal. A port jest pełen łodzi rybackich. Wiele z nich ma specjalną dekorację: oczy Ozyrysa. Te atrybuty pomagają wrócić do domu przy każdej pogodzie.

Wcześniej targ rybny działał tylko w niedziele: od rana do południa, kiedy palące słońce groziło zniszczeniem całego połowu. Dziś (choć na mniejszą skalę) rynek jest otwarty codziennie. Przestało się już specjalizować: sprzedają buty, odzież, koronki, ceramikę, wyroby z miedzi. Ale po południu plac wciąż jest pusty. Marsaxlokk ma mnóstwo restauracji rybnych. Tutaj dania są doskonale przygotowane ze świeżo złowionych skorupiaków, ośmiornic i ryb. Popij kulinarne przysmaki lokalnym winem.

Wyspa Gozo

Wyspa Gozo jest zupełnie inna niż Malta. Warto tu przyjechać, aby zobaczyć zabytki historyczne i przyrodnicze skupione na niewielkim obszarze. Na Gozo można spędzić kilka pracowitych dni. Miejsc do pływania jest wystarczająco dużo: od tradycyjnych kamiennych z utwardzonymi ścieżkami do wejścia do wody lub stopniami wykutymi w wapieniu po piaszczyste w zatoce Ramla. Wybrzeże Gozo jest mocno wcięte: znajdują się tam malownicze groty.

Część z nich można oglądać z lądu, a część z morza. Do tego lepiej wynająć jacht. Co zaskakujące, tak maleńka wyspa ma swoje własne Morze Śródlądowe. To nazwa małej zatoki, odgrodzonej od Morza Śródziemnego skalistym wybrzeżem i połączonej z zewnętrznym morzem jaskinią. Gozo ma szeroki wachlarz zajęć: wynajem katamaranów, łodzi, skuterów wodnych, nurkowanie. A od egzotycznej rozrywki – pływanie w solankowych kąpielach. Są to małe pojemniki pozostałe po dawnych warzelniach soli.

Zurrik

Żurrik trudno nazwać rozwiniętym kurortem: mieszkańcy obawiają się, że wzrost ruchu turystycznego wpłynie negatywnie na zabytki. I jest ich wystarczająco dużo. W Zurrik mieszkały ostatnie lata artysty Preti. Malowidła znajdują się w świątyniach i galeriach wyspy. Najbardziej znanym miejscem Zurrik jest Błękitna Grota. Jest łatwo dostępny z zatoki Weed iz Zurrit.

W Błękitnej Grocie w XVI wieku piraci ukryli statki przed władzami królewskimi. Dziś jest to najpiękniejsze miejsce, gdzie przez turkusową wodę widać dno usiane białym piaskiem. A podwodne skały porośnięte są koralami. Można tu spędzić kilka godzin. Niedaleko Błękitnej Groty znajduje się Wyspa Filfla. Ma absolutnie strome skaliste brzegi i płaską powierzchnię.

Sam Zurrik ma mnóstwo interesujących miejsc historycznych:

Całe centrum zabudowane jest domami z XV-XVII wieku. Budynki są w doskonałym stanie.
Świątynie i kaplice znajdują się dosłownie na każdym kroku.
Grobowce starożytnych Fenicjan i wieża fortecy zbudowana przez Rzymian.
Osada Hal Millieri. Historycy doceniają XIV-wieczne kaplice z unikalnymi freskami.
Katedra Zurrik. Tam nadal odbywają się nabożeństwa.

W pobliżu miasta trwają wykopaliska archeologiczne. Możesz je odwiedzić i przyjrzeć się temu, co odkryli naukowcy.

Bormla

Udane położenie geopolityczne miasta wykorzystali Kawalerowie Maltańscy: zbudowali silną fortyfikację – podwójny fort. A Grand Harbour to idealne miejsce do parkowania i naprawy statków. Brytyjczycy zaczęli aktywnie z niego korzystać pod koniec XVIII wieku. Dziś Bormla jest spokojnym, pracującym miastem. Główną populacją są marynarze i dokerzy. Ale turyści nie zapominają o Bormli: ludzie z innych miast na Malcie przyjeżdżają tutaj, aby zobaczyć wyjątkową stocznię.

Dziś jest przebudowywany na nowoczesne jachty. Sportowcy z całego świata przybywają do dogodnego portu Bormla. Miejsca kulturowe chętnie odwiedzane przez gości wyspy: Kościół Niepokalanego Poczęcia, fortyfikacje Margherita i Firenzuola. W grudniu odbywa się uroczyste obchody święta patronackiego. To bardzo piękny widok.

Wyspa Comino

Odpoczynek tutaj jest odpowiedni dla tych turystów, którzy preferują spokojne i wyważone życie. Na Comino jest jeden hotel 4*, a cała populacja to około 10 osób. Ale jest doskonałe wędkowanie, nurkowanie, turystyka piesza i rowerowa. A na Comino jest wiele obiektów historycznych i przyrodniczych. Są tu jaskinie, groty, kaplica Mariacka, pozostałości fortyfikacji wzniesionych przez janistów w XVI-XVII wieku, płytka zatoka Mariacka z czystym piaskiem, słynna Błękitna Laguna, której krystaliczna woda wydaje się niebieskie niebo. A jak nie zwiedzać jaskini, w której kiedyś mieszkał pustelnik Święty Korrot. A zaledwie 100 metrów nad morzem znajduje się wysepka Cominotto. Do malowniczego, najczystszego, niezamieszkanego Cominotto można dostać się statkiem wycieczkowym. Niektórzy śmiałkowie pokonują te 100 m pływając.