Hampton Court w Londynie – historia, zdjęcia, opis, godziny otwarcia, mapa

Pomimo faktu, że prałaci Kościoła rzymskokatolickiego złożyli śluby materialnego ubóstwa, kardynał Thomas Wolsey zbudował w Londynie wyzywająco luksusową rezydencję Hampton Court. Pałac w niczym nie ustępował zamkom królewskim. Budynek jest doskonale zachowany, a dziś turyści mogą cieszyć się pięknem kompleksu.

Historia budowy

Pałac został zbudowany przez arcybiskupa Yorku Thomasa Wolseya na początku XVI wieku. W 1514 r. prałat kupił od zakonu joannitów działkę nad brzegiem Tamizy. Budowę rozpoczęto w 1515, a zakończono w 1525. Zespół stworzyli architekci z Włoch, wybrali też styl: połączenie gotyku i renesansu. Celem kompleksu jest osobista rezydencja kardynała. Wkrótce jednak Wolsey został zmuszony do podarowania pałacu drugiemu królowi Tudorów, Henrykowi VIII. To znaczący dar: arcybiskup liczył na poprawę stosunków z władzami.

Ale próba poszła na marne: z rozkazu króla Wolsey został aresztowany i wkrótce zmarł w więzieniu. Rezydencja pozostała własnością korony angielskiej. Henryk VIII natychmiast przeniósł swoją rezydencję do Hampton Court. Pozostała tam do XVIII wieku. Król poprawił wystrój wnętrz lokalu: uzupełnił arcybiskupi zbiór arrasów z 600 sztuk do 2000. Na polecenie nowego właściciela przeplanowano komnaty zamku: przed prywatnymi komnatami umieszczono Izbę Straży Głównej. Strażnicy pełnili tu służbę, składający petycje czekali na wyznaczoną audiencję. Ale style architektoniczne zostały zachowane.

W XVII wieku kompleks przeżył powtórne narodziny: jego właścicielami zostali Wilhelm III Orański i jego żona Maria II. Za ich panowania przebudowano drugą część zespołu. Do wykonania prac został zaproszony architekt Christopher Wren. Ta część kompleksu charakteryzuje się baroku. Wilhelm i Mary chcieli zmienić zespół nad brzegami Tamizy w rodzaj Wersalu. Założyli regularny park, urządzili labirynt. Zmodernizowano wnętrza pałacu. Ale w 1694 zmarła królowa Maria. Zasmucony Wilhelm stracił zainteresowanie kompleksem i przerwał pracę.

Ostatnim monarchą, który miał rezydencję w Hampton Court, był Jerzy II. Odświeżył wnętrza pałacu, dokończył układ parku. Po jego śmierci w 1760 roku zespół popadł w ruinę. W XIX wieku na polecenie królowej Wiktorii kompleks został odrestaurowany i udostępniony zwiedzającym. Zarządzał nim rząd brytyjski. Od 1998 roku do chwili obecnej za utrzymanie zespołu odpowiedzialna jest Fundacja Zabytkowe Pałace Królewskie.

Henryk VIII i jego rodzina

Henryk VIII jest drugim królem nowej dynastii Tudorów. Został założony po zakończeniu wojny ze Szkarłatną i Białą Różą przez Henryka VII (zwolennika dynastii Szkarłatnej Róży) i Elżbietę York (przedstawicielkę dynastii Białej Róży). Kwiatem dynastycznym Tudorów była róża szkarłatna, która ma biały środek.

Drugi król Tudorów

Henryk VIII zaczął rządzić krajem w wieku 18 lat. Miał nieumiarkowane usposobienie, które łączyło się z miłością. W tym czasie Anglia była krajem katolickim. Ale taka religia nie pozwoliła królowi na rozwód z irytującą żoną Katarzyną Aragońską. Biskup Wolsey mógł pomóc (rozwód w rodzinach królewskich w tym czasie spotkał), ale nie chciał niepokoić papieża w tej delikatnej sprawie.

To położyło kres niegdyś ciepłym stosunkom prałata z monarchą. Wolsey został aresztowany, ale Henryk założył nowy kościół (anglikański) i mianował się głową. Takie démarche nie byłoby możliwe, gdyby w ówczesnym społeczeństwie nie narosło niezadowolenie z Rzymu. Ale Henryk w końcu uwierzył, że jest ponad potęgą niebios. Taka bezkarność nie przeszła bez śladu: jego występki kwitły.

Żony Sinobrodego

Król Sinobrody nabrał smutnego zwyczaju zawierania małżeństw:

1. Po rozwodzie natychmiast poślubił Annę Boleyn. Małżeństwo okazało się krótkotrwałe: po 3 latach Henryk znudził się żoną. Oskarżył ją o niewierność i dla jasności został stracony. Poza tym był już zauroczony ulubienicą Anny, Jane Seymour. Z krótkiego małżeństwa urodziła się córka, która później została królową Elżbietą 1.
2. Sinobrody nie był długo sam. Inna żona, Jane Seymour, dała mu syna (późniejszy król Edward VI). Ale królowa zmarła przy porodzie.
3. Wdowcowi pokazano portret Anny z Klewskiej. Królowi spodobał się obraz i postanowił ponownie się ożenić. Ale oryginał rozczarował Heinricha i nie bez powodu. Nadworny malarz nie spotkał się osobiście z Anną, posłużył się istniejącym już portretem ceremonialnym. Najprawdopodobniej obaj malarze upiększyli oryginał. Z powodów politycznych nadal musieli się pobrać. A jeśli żona nie jest miła, możesz się rozwieść. Roztropna Anna zgodziła się rozwiązać małżeństwo i nie przegrała: otrzymała dożywotni tytuł „ukochanej siostry króla” i pozwolenie na uczestnictwo we wszystkich oficjalnych wydarzeniach.Pani pozostała bogatą panną młodą: w nagrodę za jej usłużną naturę otrzymywała majątki i łaskawe pozwolenie na ponowne zawarcie małżeństwa do woli, z którego Anna nie korzystała.
4. Nie wszystkie żony Sinobrodego były tak rozważne. Katarzyna Howard pozwoliła sobie na dalsze posiadanie kochanków po ślubie z królem. Oczywiście wkrótce czekało na nią rusztowanie.
5. Ostatniej żonie drugiego Tudora udało się dwukrotnie wyjść za mąż i dwukrotnie owdowiać. Katarzyna Parr przeżyła króla i wyszła za mąż po raz czwarty.

Jednorazowo na tron ​​królewski wstąpiło troje dzieci z 6 małżeństw Henryka: Maria I, Elżbieta I i Edward VI. Mary otrzymała przydomek Krwawa Mary ze względu na niezłomną naturę swojego ojca, którego odziedziczyła. Historia życia pierwszego koronowanego właściciela Hampton Court jest namalowana w odcieniach karmazynu. Nic dziwnego, że po krużgankach i komnatach zamku przechadzają się duchy żon Sinobrodego.

Pałacowe wnętrza

Renowacja zachowała główne wnętrza zamku. Turystów zapraszamy do obejrzenia:

2 Kuchnia królewska. Ten pokój jest niesamowity pod względem wielkości. Nie jest to jednak zaskakujące: musieli gotować dla całej armii domowników i gości. Podczas renowacji zachowała się sadza, która pokrywa ścianę do sufitu w pobliżu ogromnego pieca. Na stołach i półkach znajdują się modele naczyń kuchennych, zastawy stołowej, ciast i chleba. Pracuje druga połowa kuchni. Tutaj kucharze ubrani w kostiumy przygotowują dania z czasów Henryka Tudora i dzielą się przepisami z chętnymi.

4. Duża sala. Biskup Wolsey nie przewidywał istnienia tej sali. Hala została przebudowana na własne potrzeby przez nowego właściciela – króla. Jadł w nim sam monarcha i członkowie jego rodziny wraz ze świtą i gośćmi. Turyści nie przechodzą obok wykusza z kolorowymi witrażami. Zachowały się pociemniałe z czasem rzeźbione drewniane stropy. Wnętrze dopełniają gobeliny i trofea myśliwskie.
5. Galerie i przejścia. To cecha średniowiecznych budowli: w ten sposób można dostać się do dowolnej części zamku. Godna uwagi jest galeria Procesu Rytualnego. Swoją nazwę zawdzięcza temu, że w niedziele Henryk Tudor udawał się ze swoich prywatnych kwater na modlitwę (obrzęd) w kaplicy. Przez tę samą galerię Katarzyna Howard, skazana za zdradę, pobiegła do króla, chcąc się usprawiedliwić. Ale nie uciekła: została zatrzymana przez strażników. A w wąskim przejściu do Wielkiej Sali, na prawo od wejścia, z kamienia wyrzeźbiony jest herb Tudorów – róża, a po lewej – granaty, godło Katarzyny Aragońskiej.

7. Kwatery królewskie. Zawierają znakomitą kolekcję gobelinów, porcelany, obrazów Rafaela, Bruegla, srebra.
8. Zbrojownia. Ściany zdobią misternie splecione ostrza.
9. Główne pomieszczenie strażnika. To miejsce jest dla strażników. Ale dworzanie i ambasadorowie czekali w nim na wyznaczoną audiencję. Pomieszczenie podzielone jest gobelinami na małe sektory: łatwiej było się ogrzać.

Pałac wykonany jest z czerwonej cegły, uzupełnionej białym kamieniem. Podczas renowacji nie dodano ani jednego nowego elementu dekoracyjnego.

Bilet Coca-Cola London Eye 24,30 £ Bilet Tower of London i Royal Treasures 26,80 £ Bilet
Tower Bridge 9,80 £
Bilet wstępu do Westminster Abbey i audioprzewodnik 20 £
Bilet do Madame Tussauds – 29 £
Katedra św. Pawła: Bilet Fast Track – 16 £
The Shard Wieżowiec — bilet wstępu i szampan — 24,95 £

Grupa rzeźbiarska „Królewskie zwierzęta”

Zwiedzanie Hampton Court najlepiej rozpocząć od głównej bramy. A żeby do nich wejść, trzeba pokonać most, po bokach którego znajduje się ciekawa grupa rzeźbiarska „Bestie Królewskie”. Kompozycja ta powstała za panowania Henryka Tudora i królowej Jane (trzecia żona Sinobrodego). Zwierzęta noszą symbole władzy królewskiej, a także osobiste herby właścicieli: rzeźby trzymają je w przednich łapach. Możesz spojrzeć na posągi i wyobrazić sobie drzewo genealogiczne właścicieli zamku:

1. Symbol królestwa angielskiego – Lew
2. Kolejny lew, ale już trochę Seymour
3. Symbolem królestwa jest Smok
4. Black Bull z rodziny Clarence
5. Znowu Bull, ale już z rodziny Beaufort
6. Znowu lew, totem Mortimera
7. Pełen wdzięku biały chart z rodziny Richmond
8. Dominujący smok – herb Tudorów
9. Smukła Pantera z rodziny Seymour
10. Mityczny Jednorożec również należy do rodzaju Seymour

Zwierzęta wykonane są z białego kamienia. Kolor ten doskonale wyróżnia rzeźby na ogólnym tle czerwonej cegły, z której zbudowany jest kompleks. Kompozycję uzupełniają wstawki i sploty na balustradach mostu.

Ciekawostki: Bank Wielkiej Brytanii wydał srebrne monety, które powtarzają kompozycję rzeźbiarską „Bestie królewskie”. Do tej pory do obiegu weszły Lew Anglii, Jednorożec Szkocji, Czerwony Smok Walii, Czarny Byk z Clarence.

Z mostu doskonale widoczne są kominy wyłożone czerwoną cegłą. Cegły układają się dość dziwacznie: z tak nieodpowiedniego materiału budowlanego uzyskano eleganckie sploty i ozdoby. Jest wiele rur: nie jest to zaskakujące, ponieważ ogrzanie ogromnego pomieszczenia jest dość trudne. Każdy z nich jest wyjątkowy, nie taki jak inne.

Zegar sądowy i zegar astronomiczny

Ten dziedziniec został zbudowany za panowania Henryka Tudora. Zegarek to wielofunkcyjny mechanizm. Dzięki niemu możesz dowiedzieć się:

1. Godzina dnia. Zewnętrzny okrąg jest ustalony i podzielony na 24 sektory, z cyframi rzymskimi od 1 do 12 powtórzonymi dwukrotnie.
2. Drugi krąg jest mobilny. Z niego możesz dowiedzieć się o dniu, miesiącu i znaku zodiaku. Pełen obrót realizowany jest w ciągu roku.
3. Kolejny krąg znów się porusza: pełny obrót na godzinę. Jest podzielony na 12 sektorów. Od tego zależy minuty.
4. Najmniejszy okrąg wskazuje fazę księżyca. Za miesiąc kończy pełny obrót.

Wcześniej zegar znał również godzinę, kiedy poziom Tamizy zaczął się podnosić. To prawda, że ​​na podstawie przyjętego wówczas obrazu świata powstał ciekawy mechanizm: Ziemia jest centrum Wszechświata, a wokół niej krąży Słońce.

Ogród botaniczny

Pierwszy właściciel zamku, kardynał Wolsey, rozpoczął planowanie parku. Ale Henry Tudor stworzył nową, autorską koncepcję. Podzielił całe terytorium na strefy, z których każda miała specjalny cel:

1. Północna część to rozrywka
2. Na wschodzie trzeba było polować
3. Na południu znajduje się przytulny prywatny park. W nim królowie odpoczywali od swych trudów

Ale teraz nic nie zostało z tego, co zaaranżował Heinrich. Wilhelm Orański przerobił wszystko w stylu barokowym. Teraz wzdłuż ścieżek sadzone są w doniczkach drzewka pomarańczowe. Symbolem tego monarchy są cytrusy. Dziś aktorzy ubrani w średniowieczne stroje przechadzają się po prywatnym ogrodzie, aby przyciągnąć turystów. Henryk Tudor nakazał zorganizowanie dwóch ogrodów stawowych do uprawy ryb na stół. Ale z czasem przestali monitorować zbiorniki, zaczęły zamieniać się w bagna. Królowa Maria II była oburzona nieprzyjemnym zapachem, kazała zasypać stawy i założyć trawniki na ich miejscu.

W oddzielnej szklarni rośnie krzew winogrona zasadzony w 1768 roku. Długość głównej winorośli wynosi 36 metrów. Ale turyści nie mają wstępu do szklarni. Cyprysy piramidalne są wyjątkowe. Są niezwykle wysocy. Stało się tak, ponieważ drzewa nie były pielęgnowane przez wiele lat. Potem zaczęli wycinać już wyrośnięte. Dziś w ogrodach odbywa się coroczny pokaz kwiatów Hampton Court. Profesjonalni projektanci we wszystkich kwietnikach prezentują autorskie kompozycje.

Jak wyjść z labiryntu

To pytanie zmartwiło trzech przyjaciół podróżujących tą samą łodzią z psem. Jak wiadomo, nie udało im się samodzielnie wydostać z labiryntu, mimo że jeden z nich doskonale zidentyfikował wszystkie kierunki świata. Musiałem zwrócić się o pomoc do psa. Patrząc na zdjęcie schludnych galerii wykonanych z cisu, staje się niezrozumiałe: na czym właściwie polega trudność? Alejki są przejrzyste i dobrze oświetlone. Przy wejściu oferowany jest szczegółowy plan labiryntu. Wystarczy spojrzeć i poruszać się po okolicy.

Ale to nie jest takie proste. Niektórzy turyści zalecają poruszanie się alejkami zgodnie z zasadą: po lewej stronie wybierz zakręty w prawo, a po prawej – w lewo. Wtedy jest okazja, aby udać się do centrum labiryntu i wrócić z powrotem w jeden ślepy zaułek. Pojawia się pewna trudność: po kilku perfekcyjnych zakrętach, jak ustalić, w której części (w lewo lub w prawo) stoi podróżnik?

Bez specjalnej palety i kompasu problem jest nie do rozwiązania. Tak więc bohater Hieronima miał rację, który twierdził, że najważniejsze jest określenie punktów kardynalnych. Oczywiście, gdyby turysta przypadkiem okazał się mistrzem sportu w biegach na orientację i domyślił się, że zabierze ze sobą wszystkie atrybuty, to podróżowanie przez słynny labirynt okaże się dziecinnie proste. Ale takich osób jest niewielu.

Jeden z gości w alejkach, który długo tam błąkał się, dał rozsądną radę: warto raz na zawsze trzymać się obranego kierunku ruchu i zakrętów, a wtedy prędzej czy później droga powrotna się znajdzie!

Godziny otwarcia i ceny biletów

Od kwietnia do października muzeum czynne jest od 10:00 do 18:00. Od listopada do marca turyści mogą zwiedzać kompleks od 10 rano do wpół do piątej wieczorem. Bilet dla dorosłych można kupić w kasie za 25 funtów. Kwota ta obejmuje dobrowolną darowiznę (10% ceny). Ale jeśli chcesz zaoszczędzić, możesz kupić bilet bez 10% dopłaty. W kasie na pewno najpierw zaoferują ci drogi bilet i zapytają, czy zgadzasz się na darowiznę.

Z tym biletem możesz przez cały dzień spacerować po zamku i oglądać wszystkie ekspozycje. Dla małego gościa cena wyniesie połowę: 12,5 funta. Osobno można kupić bilet wstępu do labiryntu. Jego cena to 4 funty szterlingów. Ale nie daje prawa do odwiedzenia głównego terytorium. Innym sposobem na zaoszczędzenie pieniędzy jest kupowanie biletów online. Dla osoby dorosłej będzie to 21,2 funta, a dla dziecka – 10,6.

Gdzie się znajduje i jak się tam dostać

Hamton Court jest łatwo dostępny autobusem. Ale ciekawiej przyjechać tam pociągiem, który odjeżdża ze stacji Waterloo. Jak kontynuować:

1. Kup bilet w obie strony do Hampton Court w kasie, czyli powrót. Warto pamiętać: kupując bilet po wpół do dziesiątej rano w dni powszednie (poza godzinami szczytu) kosztuje on mniej: 12 funtów szterlingów. Bilet będzie ważny również w godzinach szczytu, nie będziesz musiał dopłacać. Najlepiej odwiedzić kompleks w sobotę i niedzielę: w te dni o każdej porze poza godzinami szczytu.
2. Na pociąg nie będzie problemów: pociągi do Hampton Court odjeżdżają 2 razy na godzinę.
3. Podejdź do tablicy centralnej i dowiedz się, z którego peronu odjeżdża pociąg. Przed odjazdem na tablicy wyników pojawi się informacja, przez którą bramka (spośród dostępnych 18) wejść na peron.
4. Koniecznie skasuj zakupiony bilet. Musisz także zapisać bilet powrotny. Po powrocie do Waterloo należy go ponownie uderzyć i wyjść przez kołowrót.
5. Czas podróży wyniesie nieco ponad 30 minut. Hampton Cross to stacja końcowa pociągu. Wychodząc ze stacji nie trzeba kasować biletu powrotnego.
6. W celu dokładnego wyliczenia czasu powrotu należy skorzystać z bezpłatnego rozkładu jazdy pociągów w kasie biletowej.
7. Zaraz przy wyjściu znajduje się znak z napisem: Hampton Court. Powinieneś przejść na prawą stronę. Za mostem na Tamizie znajduje się kompleks.

Godne uwagi są bramy wejściowe: przepasane złotymi wstęgami. To hołd dla 500-lecia zamku.

Hampton Court na mapie