Zabytki Bilbao – 25 najciekawszych miejsc
Niesamowite starożytne miasto portowe nazywane jest niewypowiedzianą stolicą Kraju Basków, ma niepowtarzalny wygląd, unikalne zabytki architektoniczne i obiekty przemysłowe. Zabytki Bilbao są lustrzanym odbiciem jego 800-letniej historii, mentalności, światopoglądu Basków. Rzeka Nervion dzieli miasto na 2 części, ale miasto portowe liczące ponad 350 tys. mieszkańców pozostaje jedną.
Fakt ten nie skłonił mieszkańców do poddania się, poddania się łasce losu. Wręcz przeciwnie: Baskowie widzieli w kryzysie kolejną szansę na rozwój drobnego biznesu, turystyki, handlu i odrodzenie narodowego rzemiosła.
Muzeum Guggenheima
Oddział Amerykańskiego Muzeum Sztuki Nowoczesnej, stworzony przez przedstawiciela dynastii miliarderów Solomona Guggenheima, przypomina fantastyczny statek, który może surfować po oceanicznych, galaktycznych przestrzeniach. Oddział jest corocznie odwiedzany przez setki tysięcy obywateli Hiszpanii i turystów z całego świata. Stworzony w stylu dekonstruktywizmu budynek o powierzchni 42 tys. Serce muzeum: 55-metrowy szklano-metalowy wewnętrzny dziedziniec oświetleniowy (atrium lub atrium).
Wytrzymały tytan, wapień, szkło to główne materiały budowlane budynku. Budowa filii Muzeum Amerykańskiego była wielokrotnie na granicy odwołania ze względu na wysokie koszty projektu, publiczną krytykę i przeszkody biurokratyczne. Prace zakończono w 1997 roku. W ceremonii otwarcia budynku wzięła udział hiszpańska rodzina królewska, co zwróciło szczególną uwagę na nowy obiekt, nawet wśród tych, którzy nie wierzyli w powodzenie wielkiego przedsięwzięcia.
O każdej porze dnia muzeum jest fascynującym mistycznym spektaklem. Wszedł do historii kina jako miejsce kręcenia odcinków hitów „Świat to za mało”, „Mężczyźni w czerni”. Dla romantyków budynek symbolizuje miłość, czyny sprzeczne ze zdrowym rozsądkiem i niesamowity sukces. Ojciec założyciela Muzeum Amerykańskiego, Meyer Guggenheim, wyemigrował ze Szwajcarii w XIX wieku wraz z ukochaną kobietą i jej siedmiorgiem dzieci.
Rodzicom Salomona lokalna społeczność odmówiła zgody na małżeństwo ze względu na ubóstwo pana młodego (sieroty) i panny młodej (wielodzietna wdowa). Po 30 latach para Guggenheim stała się jednym z najbogatszych ludzi w Nowym Świecie. Przedstawiciele dynastii kontynuowali rodzicielską tradycję mecenatu i spełnili marzenie Meyera o zbudowaniu muzeum w Starym Świecie.
Zarezerwuj prywatny transfer z lotniska do hotelu za 4 207 RUB
Katedra św. Jakuba
Krytycy sztuki nazywają świątynię „triumfem gotyku”, ale w architekturze budynku zauważalne są decyzje stylistyczne związane z renesansem. Powierzchnia „domu Bożego” przekracza 1100 metrów kwadratowych. Początek budowy świątyni, do której dziś otwarty jest dostęp dla turystów, datuje się wstępnie na XII-XIII wiek. W katolicyzmie honorowy tytuł „bazyliki mniejszej” wskazuje na szczególny status katedry.
Uznawane jest za święte miejsce pielgrzymek, gdzie wierzący, zgodnie z dogmatami katolicyzmu, otrzymują całkowite przebaczenie grzechów, a od kapłanów wymaga się noszenia specjalnych szat na msze. Historia unikalnej budowli związana jest z wydarzeniami biblijnymi, legendami o czynach apostołów – uczniów, wyznawców Chrystusa. Jeden z nich, Jakub, zginął w Jerozolimie. Jego relikwie, zgodnie z tradycjami kościelnymi, cudownie pojawiły się wieki później w hiszpańskim mieście Santiago de Compostela.
Ścieżka pielgrzymów do sanktuarium wiodła przez wioskę rybacką, w której dziś znajduje się Bilbao. Miejscowi ciepło przywitali wędrowców i na cześć apostoła zbudowali katedrę. Bilbao i Santiago de Compostela zostały zbudowane kilka wieków po otwarciu w każdej z osad świątyń ku czci Jakuba, jednego z najbardziej czczonych świętych w Hiszpanii, patrona wszystkich, którzy chcą przebaczyć wrogom przed śmiercią.
Most Campo Volantin
W przewodnikach budynek często nazywany jest cudem architektonicznym. Baskowie nazywają go „Sibisuri”, co dosłownie oznacza „Biały Most”. Głównymi materiałami futurystycznej konstrukcji są szkło i stal. Most nad rzeką Nervion należy do kategorii podwieszonych konstrukcji łukowych. Został oddany do użytku w 1997 roku. Celem budowy było stworzenie bezpiecznej strefy dla pieszych z obszaru, na którym znajdują się hotele, do Muzeum Guggenheima.
Sibisuri prezentuje się imponująco o każdej porze dnia, to ulubione miejsce na selfie, randki dla zakochanych, filmowanie. Niepraktyczność mostu nieustannie powoduje żarty, krytykę ze strony mieszkańców i władz miasta. Corocznie wymagane są duże sumy na utrzymanie obiektu. Jedna z pozycji kosztowych: wymiana potłuczonych płytek szklanych ze względu na zwiększone obciążenia mechaniczne. Turyści zabierają ze sobą fragmenty jako pamiątki, a środki ze skarbca miasta ponownie trafiają na naprawę uszkodzonych fragmentów konstrukcji. W deszczową i deszczową pogodę ruch na moście jest bardzo traumatyczny ze względu na słynną śliską nawierzchnię.
Plac Nueva
Przytulny plac zaprojektowano zgodnie z kanonami klasycyzmu. Jego kształt to idealnie wyrównany prostokąt. Budowa, aranżacja jednego z najwygodniejszych miejsc w mieście trwała ponad pół wieku. Wśród elementów architektonicznych „Nowego Placu” (tak dosłownie tłumaczy się jego nazwę) dominują kolumny. Pomiędzy nimi są malutkie bary, kawiarnie, restauracje. W lokalach rozbrzmiewa tylko baskijska muzyka, menu zawiera tradycyjne świąteczne, codzienne dania dumnych ludzi.
Plaza Nueva została otwarta w połowie XIX wieku. Symboliczne jest to, że jego głównym budynkiem jest pałac, w którym znajduje się Akademia Języka Baskijskiego. Plac jest wizytówką starej części miasta. Rynki są otwarte na jego terenie w niedziele. Tutaj można tanio kupić antyki, wyroby lokalnych rzemieślników, książki, monety.
Most Biskajski
„Latający prom”, „transporter mostowy”, „trzepoczący most” to nazwy jednego wyjątkowego obiektu. Nie ma oryginalnego rozwiązania stylistycznego, nie ma wyszukanych elementów dekoracyjnych. Jednak najstarszy most transportowy w Europie jest uznawany za popularną atrakcję, zabytek architektury końca XIX wieku.
Biskajski „latający prom” okazał się wzorem do naśladowania w Starym i Nowym Świecie. Obiekt jest w pełni sprawny w XXI wieku. Most został zamknięty dopiero podczas hiszpańskiej wojny domowej. Po walkach został naprawiony i nadal zachwyca miłośników wysokości. Centralne przęsło mostu (ponad 160 metrów długości) wisi na metalowych linach na wysokości 45 metrów.
Co 8 minut gondola z pasażerami i samochodami „odjeżdża na lot”. Podróż z jednego wybrzeża na drugie zajmuje 1,5 minuty. W podwójnych 61-metrowych wieżach podporowych mostu nad brzegiem rzeki Nervion, po przebudowie pojawiły się windy, części platformy na wysokości 50 metrów stały się bardzo popularnymi platformami widokowymi wśród mieszczan i turystów.
Muzeum Basków
Historia niesamowitych ludzi żyjących w północnej części Hiszpanii, prowincjach sąsiedniej Francji, kryje wiele tajemnic. Skąd pochodzą przodkowie współczesnych Basków? Dlaczego język, tradycje, zwyczaje nie są podobne do europejskich? Istnieje hipoteza: Baskowie są bezpośrednimi potomkami Atlantów. Wersję trudno uwierzyć sceptykom, ale już w V wieku p.n.e. miejscowi mieszkańcy posiadali unikalne technologie obróbki kamienia, wznoszenia konstrukcji obronnych, budowy statków i łodzi morskich.
Otwarcie muzeum w pierwszej ćwierci XX wieku wywołało nową falę zainteresowania historią Basków. Wszystko zaczęło się od małego miejskiego domu kultury. Władze miasta udostępniły pasjonatom budynki szkoły jezuickiej (niektóre źródła nazywają ją kolegium) oraz pobliski kościół, którego budowa datuje się na XVII wiek.
Nigdzie na świecie nie ma odpowiednika kolekcji muzealnej. Broń, herby rodowe, ozdoby kobiece, meble, ceramika, narzędzia, ubrania mieszkańców wsi i miast, księgi rękopiśmienne, rękopisy, fragmenty dawnych mieszkań i statków odrestaurowanych przez konserwatorów… – wiele eksponatów istnieje w pojedynczych egzemplarzach. Liczba pozycji w funduszach, według oficjalnych danych, przekracza 200 tys. jednostek.
Kościół św. Antoniego
Świątynia znajduje się w pobliżu ujścia rzeki i mostu o tej samej nazwie. Wizerunek kościoła znajduje się na herbie miasta. Wzniesienie i poświęcenie gotyckiej budowli datuje się wstępnie na XV wiek, ale fasadę zdobią wyłącznie kanony renesansowe. Po 300 latach obok kościoła dobudowano barokową dzwonnicę. Stała się wykończeniem kompleksu świątynnego.
Niegdyś na miejscu tych budynków znajdowała się giełda, pałac królewski, część muru chroniącego teren podczas powodzi. O dawnej zabudowie świadczą dokumenty historyczne i zachowane fragmenty fundamentów. Budynek nie nabierał od razu nowoczesnego wyglądu, często był wykańczany, dokonywano zmian w wystroju wnętrz. W kościele zachowały się figury Chrystusa, św. Antoniego, wizerunki Matki Boskiej, rzeźby apostołów Piotra i Pawła, powstałe w XV-XVII wieku.
Organ, założony na początku XX wieku, działa do dziś. Wśród reliktów świątyni godne miejsce zajmują obrazy i posągi z XX wieku. Podkreślają wyjątkową atmosferę starożytnego budynku, przypominającą odwieczne pytania życia w każdej chwili. Święty Antoni jest uważany za niebiańskiego patrona podróżników, pasterzy, nowożeńców. W katolicyzmie jest czczony jako Doktor Kościoła, którego miłosierdzie i łagodność stały się przysłowiowe. Mieszczanie nazywają świątynię na cześć apostoła jedną z głównych świątyń miasta.
Bazylika Matki Bożej Begogna
Maryja Panna jest czczona jako patronka żeglarzy. Poświęcone jej baskijskie świątynie zawsze starały się wznosić w każdej nadmorskiej osadzie. Bilbao nie jest wyjątkiem. Architektura budowli jest ściśle powiązana z gotykiem i renesansem. XVI wiek nazywany jest czasem konsekracji wybudowanej bazyliki. Wnętrze świątyni jest surowe. Serce bazyliki: lśniący złotem ołtarz i drewniana figura Matki Boskiej.
To do Niej pielgrzymi z różnych stron Hiszpanii codziennie pędzą w nadziei na cudowną pomoc, uzdrowienie, przebaczenie grzechów. Dla katolików, których życie związane jest z flotą, rybołówstwem, podróżami wodnymi to miejsce szczególne. Budowa świątyni trwała ponad 100 lat. Później dokonano zmian w jego architekturze.
Dzwonnica została zbudowana w XIX wieku, po 100 latach odrestaurowano fasadę, wymieniono część dzwonów. W całej swojej historii bazylika przetrwała rabunki, pożary, bombardowania, ale masy nie ustały nawet w latach hiszpańskiej wojny domowej. Liczba 7 jest uważana przez żeglarzy za szczęśliwą. Tyle melodii nazywają dzwony odnowionej świątyni.
Do Alondi .a
Czy da się zamienić stary budynek w elegancki kompleks rozrywkowy, zachowując unikalną architekturę dawnego? „Aliondiga” jest odpowiedzią na pytanie, którego Baskowie nie uważają za retoryczne. Tutaj możesz, zapominając o wszystkim na świecie, prowadzić cały dzień i nie zauważać, jak minął czas.
Na początku XIX wieku wzniesiono elegancki budynek do przechowywania wina, beczek i innych pojemników. Po 70 latach jego powierzchnia nie wystarczała do pełnego funkcjonowania magazynu, pojawiło się pytanie o wyburzenie budynku. Budynek uratowała wyjątkowa architektura, dzięki której magazyn przypomina zamek lub katedrę. Prace konserwatorskie pozwoliły zachować historyczny wygląd elewacji, pierwotny układ wnętrz.
W budynku znajdują się dziś restauracje, bary, galerie wystawiennicze. Na terenie kompleksu, który funkcjonuje od 1999 roku, znajduje się biblioteka i audytorium. Ulubione miejsce wypoczynku odwiedzających: dach, na którym znajduje się basen ze szklaną podłogą. Ważna część wnętrza budynku: 43 cudowne kolumny. Każdy z nich nie jest taki jak inne, a jednocześnie jest częścią jednego rozwiązania stylistycznego.
Muzeum Sztuk Pięknych
Baskowie żartobliwie i poważnie nazywają miasto rajem dla ministrów muz. Muzeum Sztuk Pięknych posiada kolekcję unikalnych dzieł klasycznych i współczesnych. Obecnie powiększa się o nowe działy, w tym poświęcone sztuce starożytnych Etrusków.
Podczas umieszczania głównych ekspozycji zawsze przestrzegana jest zasada chronologii. W przestronnych salach można zobaczyć dzieła Gauguina, Murillo, Serusiera, Coelho, Zurbarana, Chillido… Jeden z 3 głównych działów wystawienniczych poświęcony jest wyłącznie pracom baskijskich artystów, rzeźbiarzy, mistrzów sztuki użytkowej.
Muzeum, jak na standardy europejskie, jest młode. W 2008 roku budynek skończył 100 lat. W wyniku zakończonej sukcesem przebudowy powiększono tu powierzchnię rekreacyjną dla zwiedzających, przygotowano dodatkowe powierzchnie ekspozycyjne, nowe sale na projekcje filmowe i prezentacje. Dzięki przebudowie poprawiono warunki przechowywania funduszy muzealnych.
Pałac Euskalduna
Wzniesiony pod koniec XX wieku budynek przypomina statek, co jest symbolem architektury miasta. Pałac jest popularną salą koncertową, ulubionym miejscem wypoczynku mieszkańców, centrum konferencyjnym i budynkiem, w którym ma siedzibę parlament miejski. Rozwiązania architektoniczno-planistyczne pozwoliły na umieszczenie różnych obiektów na terenie jednego obiektu bez powodowania dysharmonii wśród zwiedzających.
W budynku o łącznej powierzchni 25 000 metrów kwadratowych mieści się galeria handlowa, restauracje, sale koncertowe i wystawiennicze. Wysokość pałacu przekracza 50 metrów. Wśród Basków budzi nostalgię za dawnymi, dobrymi czasami, kiedy dochód miastu przynosiły stocznie do budowy statków morskich.
Plac Moya
Tak w skrócie zagraniczni turyści i obywatele nazywają Plac Federico Mouya. Jego tradycyjny europejski układ tylko podkreśla splendor sąsiednich budynków. Plac odwiedza się, by podziwiać kwiaty, alejki, niezwykłą fontannę. Obok znajduje się Hotel Carlton, którego wyjątkowa architektura zachwyca harmonijnym połączeniem arystokracji i luksusu. Historia budynku związana jest z nazwiskami wielkich naukowców, pisarzy, artystów, kompozytorów, którzy w nim przebywali.
Park Donja-Casilda de Iturrisar
Historia jednego z najpiękniejszych terenów rekreacyjnych miasta sięga 1920 roku. Park zajmuje około 9 hektarów. Jego rozwiązania krajobrazowe można nazwać tradycyjnymi: w pełni odpowiadają kanonom angielskim. Zadbane trawniki, ławeczki, oczko wodne, w którym można karmić kaczki i łabędzie – to „klasyka gatunku”. Śpiewające fontanny, pawie spacerujące alejkami, małe kawiarenki, karuzela z końmi tylko potęgują poczucie przytulnej starożytności.
Teren zapewnia wydzielone miejsca na imprezy masowe, pikniki rodzinne, aby nie przeszkadzać innym odwiedzającym cieszyć się ciszą, komfortowym odmierzonym odpoczynkiem. Działkę podarowała ukochanemu miastu niesamowita kobieta, której imię nosi park. Na pamiątkę Dony Casildy, na znak szacunku i wdzięczności, obok głównej fontanny wzniesiono jej popiersie z brązu.
Muzeum Morskie
Do 1984 r. na miejscu budynku znajdowała się stocznia Euskalduna. Został zamknięty, gdy przemysł naprawy statków w regionie podupadł. Szczególny stosunek Basków do ich historii nadał nowe życie terenom opuszczonych budynków portowych. Stocznia zamieniła się w muzeum o łącznej powierzchni wystawienniczej 27 000 metrów kwadratowych. Unikatowe eksponaty znajdują się na zewnątrz iw nowym budynku. Układ muzeum przewiduje stałe funkcjonowanie 3 działów tematycznych.
W pierwszym można zapoznać się z informacjami o przyrodzie i budowie geologicznej Zatoki Biskajskiej, w drugim – z historią rozwoju gospodarczego północnej Hiszpanii. Trzeci rozdział poświęcony jest technologiom budowy i naprawy statków. Pracownicy Muzeum prowadzą aktywną działalność badawczą. Jednym z jej rezultatów była przywrócona feluka konsularna.
Eksponat, popularny wśród turystów i mieszkańców, jest dokładną kopią starego statku baskijskich ambasadorów. Drewniane elementy dekoracji feluki są odtworzone według dawnych rycin. Jej uroczyste dekoracje uderzają luksusem. Nie powinniśmy jednak zapominać: te zwrotne statki stanowiły poważne zagrożenie dla dużych statków. Na feluki zamontowano armaty. Marynarze w każdej chwili byli gotowi do podjęcia walki.
Targ La Ribera
Historia rynku zaczęła się na długo przed 1929 r., oficjalną datą jego budowy. W tym miejscu 800 lat temu znajdowały się pasaże handlowe. Jarmarki cieszyły się popularnością wśród kupców hiszpańskich i francuskich. Dziś trzypiętrowy zadaszony targ La Ribera zajmuje powierzchnię 10 000 metrów kwadratowych. W swojej formie przypomina bardziej pałac-pałac. Wrażenie powagi potęgują jaskrawe witraże w oknach. Rynek uznawany jest za największy wśród tego typu konstrukcji w Europie.
Na jej półkach tylko świeże produkty: ryby, mięso, zioła, warzywa, owoce. Restauracja i liczne gastrobary oferują tradycyjne dania kuchni baskijskiej. Koncerty jazzowe w La Ribera cieszą się niesamowitą popularnością wśród fanów tego gatunku muzycznego. Rynek pełni jednocześnie funkcję centrum rozrywki, którego program nie ogranicza się do pokazów kulinarnych, kursów mistrzowskich u czołowych szefów kuchni i degustacji.
Kolejka linowa w Archangielsku
Dojazd kolejką linową na szczyt góry o tej samej nazwie zajmuje 3 minuty. Widok z tarasu widokowego jest niesamowity. W tym celu rocznie do tego pięknego miejsca przyjeżdża około 600 tysięcy osób. Na górze znajduje się wyjątkowy park, elitarny hotel, kompleks sportowy, klub golfowy i kilka restauracji. Kolejka działa od 1915 roku. Kolejka linowa przestała działać dopiero podczas hiszpańskiej wojny domowej.
Teatr Arriaga
Prace Arriagi nawiązują do arcydzieł Mozarta. Młody Basków w pewien sposób powtórzył los idola. Urodził się w dniu, w którym austriacki kolega mógł świętować 50 lat. Muzyka sakralna, symfonie, kantaty, opery – wszystko Juana Arriagi przesycone jest triumfem harmonii, lekkości, lekkiego smutku. Kompozytor wydawał się mieć przeczucie: niewiele mu zostało. Arriaga nie dożył 20 lat. Baskowie uwiecznili pamięć utalentowanego rodaka w nazwie opery wybudowanej pod koniec XIX wieku. Budynek powstał według kanonów neobarokowych, zewnętrznie przypominających teatry paryskie, na których scenie młody kompozytor marzył o wystawianiu oper.
Stadion San Mames
Stary stadion piłkarski o tej samej nazwie istniał w mieście przez około 100 lat. Swoją nazwę otrzymał na cześć pobliskiej świątyni. Nowy (również tytułowy) obiekt sportowy powstał w 3 lata, jego otwarcie miało miejsce w 2013 roku. Główne materiały budowlane: metal o dużej wytrzymałości, szkło. Tworzą „łuskowatą strukturę”, która świeci w ciemności nocy jak wielka bajkowa lampa.
Na stadionie może jednocześnie przebywać ponad 53 000 osób. Pozostaje do dziś domową areną klubu piłkarskiego Athletic Bilbao, którego muzeum znajduje się na 3 piętrach budynku – części kompleksu sportowego San Mames. Nowy stadion uznawany jest przez ekspertów za jeden z najlepszych tego typu obiektów na świecie.
Kościół św. Mikołaja
Świątynia znajduje się nad brzegiem rzeki, co jest bardzo symboliczne dla kościoła na cześć niebiańskiego patrona żeglarzy i rybaków. Budowa budynku datowana jest na XVI wiek. Nie zachował się w swojej pierwotnej formie. Aby chronić baskijską świątynię przed powodziami, znacznie zwiększono wysokość piwnicy. Architektura, układ, dekoracja zewnętrzna i wewnętrzna świątyni są w pełni zgodne z kanonami baroku. Główne relikwie kościoła: rzeźby świętych i rzeźbiony ołtarz.
budynek ratusza
Wśród zabytków architektury znajduje się wiele przypominających pałace królewskie. Do takiej grupy można śmiało przypisać ratusz. Architekci nazywają to standardem europejskiej elegancji i eklektyzmu. Surowe formy, symetria, łuki, różnej wielkości i przeznaczenia kolumny, balkony tworzą jeden harmonijny zespół. Budynek powstał pod koniec XIX wieku.
Dworzec kolejowy Concordia
Stacja znajduje się w centralnej części miasta. Takie przemieszczanie się dużych dworców kolejowych to europejska miejska tradycja epoki industrializacji. Wzniesiony na początku XX wieku modernistyczny budynek przez kilkadziesiąt lat był znakiem rozpoznawczym Bilbao. W pobliżu znajduje się dworzec Abando, którego pięciokondygnacyjny dworzec zachwyca skalą, ogromnymi witrażami, nowoczesną infrastrukturą i wskaźnikami ruchu pasażerskiego. Jednak wartość funkcjonującego do dziś dworca Concordia jest inna: architektom i konserwatorom udało się zachować wyjątkową jasną fasadę, zegar, kolorowe kafelki, ręcznie kute elementy budynku.
Wieża Iberdroli
Wieżowiec nosi imię właściciela, jednej z największych europejskich firm. 41-piętrowa wieża różni się od podobnych budynków rozwiązaniem w stylu eklektycznym, w którym elementy high-tech i nowoczesne są harmonijnie połączone. Cud architektoniczny stworzony ze szkła i betonu. W budynku może przebywać jednocześnie ponad 33 tys. osób. Pierwsze 3 piętra zajmują kawiarnie, restauracje, sklepy, hale wystawiennicze, hale sportowe, gabinety lekarskie i kosmetologiczne, lokale przeznaczone do wynajęcia.
Na 25 piętrze znajduje się taras widokowy, z którego o każdej porze dnia roztacza się wspaniały widok na miasto portowe. Budowa wieżowca rozpoczęła się w 2010 roku i zakończyła się w rekordowym czasie: w 2 lata. Wieża pełni jednocześnie funkcję centrum kulturalnego i rekreacyjnego. Firma „Iberdrola” corocznie przeznacza środki na wspieranie sztuki. Na pierwszym piętrze wieżowca na stałe znajduje się ekspozycja prac znanych baskijskich rzeźbiarzy i artystów.
Uniwersytet w Deusto
Historia placówki sięga Uniwersytetu Jezuitów, wybudowanego w pobliżu rzeki Nervion w XIX wieku. Absolwenci Deusto wnieśli ogromny wkład w rozwój przemysłowy regionu. Jeden z dwóch kampusów uczelni znajduje się w Bilbao, które od momentu otwarcia pozostaje najbardziej prestiżową instytucją w Hiszpanii. Uczelnia nosi nazwę obszaru miejskiego Deusto. W murach tego budynku funkcjonowała pierwsza w królestwie szkoła biznesu.
Podczas hiszpańskiej wojny domowej większość uniwersytetów została zamknięta. Taki los nie ominął Deusto, gdzie na początku lat 40. rząd umieścił bazę wojskową, szpital i obóz koncentracyjny. W czasie II wojny światowej wznowiono zajęcia, a kierownictwo placówki oświatowej dążyło do aktywnego zaangażowania studentów w działalność naukową.
Z Baskijskim Uniwersytetem współpracuje dziś ponad 200 uniwersytetów zlokalizowanych w różnych częściach świata. Struktura „Deusto” obejmuje różne instytuty, kolegia, szkoły (w tym językowe). Instytucja edukacyjna z powodzeniem łączy innowacyjne podejścia i europejskie tradycje naukowe. Uniwersytet baskijski jako jeden z pierwszych w Starym Świecie wprowadził system otwartej edukacji na odległość, zatrudniania studentów, aby mogli płacić czynsz.
Uczelnia pełni funkcje ośrodka edukacyjnego, kulturalnego. Jedna z najważniejszych atrakcji kampusu: 10-piętrowa biblioteka zbudowana w XXI wieku. Szczególne miejsce w działalności uczelni zajmuje wsparcie, socjalizacja osób niepełnosprawnych, zapewnienie niepełnosprawnym obywatelom dostępu do edukacji.
ratusz
Jego historia zaczyna się w XIX wieku. Budynek znajduje się na terenie klasztoru i wraz z jego budynkami tworzy jeden zespół architektoniczny. W wyniku działań wojennych zniszczeniu uległa część administracji miejskiej, uszkodzeniu uległy rzeźby, elementy dekoracyjne wykonane w dawnych technologiach, dzwonnica i oryginalne elementy wyposażenia wnętrz.
Prace konserwatorskie częściowo poprawiły sytuację. Ratusz nie mógł już jednak w pełni funkcjonować jako instytucja publiczna. Administracja przeniosła się do nowego budynku, a władze miasta dzierżawią stare lokale firmom, muzeom, restauracjom, muzeom i osobom prywatnym.
W starym ratuszu odbywają się wystawy artystów baskijskich, koncerty, spotkania twórcze. Najpopularniejsza z jego sal: słynna Sala Arabska – miejsce oficjalnych przyjęć, nagród, uroczystości weselnych. Jak żartują Baskowie: „jest zarezerwowany na lata naprzód”. Ma to swoją prawdę, bo nie każdy może wynająć salę – ze względu na napięty harmonogram imprez towarzyskich.
Stara dzielnica „7 ulic”
Jedna z najpopularniejszych stref dla pieszych pojawiła się stosunkowo niedawno – w 1979 roku. Historia obszaru, na którym znajduje się stara dzielnica, liczy ponad 7 wieków. Jest często nazywany magicznym, magicznym, mistycznym. Baskowie wierzą w cudowną moc liczby 7, która przynosi sukces w wysiłkach handlowych.
Naturalnie deptak to centrum handlowe o niepowtarzalnym historycznym klimacie, które przyciąga turystów z całego świata. Obszar zaczynał się od 3 ulic. Później rozebrano mury twierdzy – utrudniały one rozbudowę. Nie zachowały się fragmenty najstarszych budowli obronnych. Historycy sugerują jednak, że okoliczni mieszkańcy wykorzystali fragmenty murów fortecznych do zabudowy pozostałych 4 ulic kwartału.
Prawdopodobnie tak jest, ponieważ Baskowie zawsze wyróżniali się pomysłowością, oszczędnością i praktycznością. Chęć ostrożnego korzystania z zasobów, poszukiwania i znajdowania nowych możliwości rozwoju Bilbao wśród mieszkańców miasta, jest prawdopodobnie określona na poziomie genetycznym.