Zabytki Marsylii – 30 najciekawszych miejsc

Wśród starożytnych miast Francji szczególną atrakcją turystyczną jest Marsylia – miasto o bogatej historii sięgającej ponad 2,5 tysiąca lat. Niesamowita atmosfera, którą tworzą potężne forty zbudowane za czasów króla słońca Ludwika XIV, wyrafinowanie barokowych pałaców i niesamowita przyroda otoczenia, pozostawiają niezatarte wrażenie podczas pobytu w mieście. Zabytki Marsylii to wyjątkowe dziedzictwo kulturowe minionych stuleci, zachowane na ulicach miast, gromadzone w muzeach i nowoczesnych niesamowitych budynkach. Oprócz skarbów kultury na turystów czeka urok malowniczych zatok Marsylii i niezapomniane wakacje na niesamowitych plażach Wysp Frioul. Zróbmy krótką wycieczkę po miejscach, w których niewybaczalne byłoby przegapić turystę.

Zamek d'If

Tajemniczy zamek Chateau d'If, znany nam z opisów Aleksandra Dumasa w powieści Hrabia Monte Christo, to potężna twierdza, która stała się wizytówką Marsylii i atrakcją dla turystów. Zbudowany w celach obronnych przed atakami wroga od strony morza w pierwszej połowie XVI wieku, zyskał przerażającą sławę lochów więziennych w Europie. Wykorzystanie zamku jako więzienia rozpoczęło się w 1580 roku z polecenia króla Franciszka I.

W jego więziennej historii, która trwała do 1880 roku, lochy stały się miejscem przetrzymywania hugenotów, przywódców Komuny Paryskiej, polityków i szczególnie niebezpiecznych przestępców. Oddalenie od wybrzeża i niebezpieczeństwo przybrzeżnych prądów morskich wykluczały możliwość ucieczki z twierdzy nie do zdobycia. Zamożni więźniowie mogli za opłatą spotykać się i chodzić po peronie głównej wieży, a biedni marnieli w niższych celach, które nie przepuszczały powietrza i światła.

W 1890 roku Chateau d'If został udostępniony turystom, którym na pierwszym piętrze pokazano komnatę Edmonda Dantesa i lasso Abbe Faria. Na drugim piętrze zostają zabrani do celi Żelaznej Maski. Po wycieczce możesz zrelaksować się w kawiarni na wyspie z niesamowitymi widokami na miasto. Do zamku można dostać się łodzią, odpływając ze Starego Portu latem w 20 minut, a zimą w 1,5 godziny od rana do 17.00.

Забронируйте индивидуальный трансфер от аэропорта до вашего отеля за 6 895 RUB

Opactwo św Wiktora

Południowa kolebka chrześcijaństwa we Francji nazywana jest starożytnym klasztorem klasztornym Opactwem Świętego Wiktora, założonym przez mnicha Kasjan na początku V wieku. Opactwo zbudowano w miejscu pochówku zmarłego za wiarę chrześcijańską męczennika św. Wiktora z Marsylii. Na przestrzeni wieków klasztor był wielokrotnie niszczony i odbudowywany, służąc wierze Chrystusowej aż do Rewolucji Francuskiej, po której popadł w ruinę.

Stając się zabytkiem historycznym w 1840 r., został częściowo odrestaurowany 120 lat później. Na jego terenie można zobaczyć pozostałe duże blanki oraz odwiedzić górny kościół z kryptą, do którego wejście znajduje się naprzeciwko zatoki Starego Portu przez wieżę Izran. Wchodząc do świątyni zobaczysz rzadki sarkofag wykonany z marmuru kararyjskiego. Patrząc na relikwie kościelne, zwiedzający podziwiają ołtarz z białego marmuru z V wieku i posąg św. Wiktora. W podziemnej krypcie znajduje się kolekcja marmurowych sarkofagów z IV – pierwszej połowy V wieku oraz grobowce biskupów.

Zachowała się tu także główna relikwia kościoła – bezcenna statuetka Czarnej Madonny, która pozostawia kryptę tylko na celebrację Ofiarowania Pańskiego. Kościół i pismo są otwarte codziennie od 9.00 do 19.00. Msze św. w opactwie św. Wiktora odbywają się w dni powszednie o godz. 6.30 i 9.00, w niedzielę o godz. Dojazd autobusem do opactwa św. Wiktora. Ze Starego Portu nr 82 i 83, z Katedry Notre Dame de la Garde idzie nr 60.

Obszar Paniera

Panier to najbardziej malownicza i autentyczna dzielnica Starego Miasta, zamieszkana głównie przez ludzi z krajów trzecich. Historia dzielnicy, zwanej po starocie Massala, sięga roku 600 p.n.e., kiedy to w tym miejscu niedaleko portu założyli ją Grecy. Dziś okolicę można porównać do skansenu, którego wąskie uliczki zabudowane są malowniczymi budynkami z XVI-XVII wieku. Przejeżdżając tędy, będziesz chciał zatrzymać się w pobliżu biało-różowego Schroniska Miłosierdzia Vieille Charité, zbudowanego z kamienia w stylu barokowym. Dziś mieści się w nim ekspozycja Muzeum Sztuki Afrykańskiej i Egipskiej z licznymi artefaktami.

300-letni Hotel De Cabre wyróżnia się połączeniem stylu gotyckiego z detalami architektonicznymi renesansu. Nie sposób przejść obok Diamentowego Domu z fasadą ozdobioną kamieniami oszlifowanymi w formie diamentów. Swoje pomieszczenia przekazało Muzeum Starej Marsylii. Oprócz tych zabytków interesujące są zwykłe stare malowane domy, małe galerie sztuki i przytulne kafejki, wśród których zdecydowanie warto odpocząć w historycznym barze 13 Corners, który ma ponad 200 lat.

ulica Canebière

Spacerując główną ulicą Canebière (La Canebière), która ciągnie się przez 1 kilometr od Starego Portu do kościoła św. Pawła, można zobaczyć wiele uderzających zabytków. Naszą znajomość ulicy zacznijmy od słynnego hotelu Mercure Beauvau, w którym przebywali kompozytor Fryderyk Chopin i pisarka George Sand. W pobliżu znajduje się budynek dawnego luksusowego hotelu Louvre et de la Paix (Hôtel du Louvre et de la Paix) z fasadą ozdobioną czterema kariatydami symbolizującymi cztery kontynenty – Europę, Azję, Amerykę, Afrykę.

Pozostaje podziwiać główną atrakcję ulicy Canebière – kościół św. Pawła z gotyckimi iglicami wznoszącymi się 69 metrów w niebo. Powstanie kościoła datuje się na 1888 rok. Jego wnętrze zachwyca witrażami przedstawiającymi sceny biblijne i świętych Prowansji, rzeźbioną drewnianą amboną. Szczególną uwagę przykuwa ołtarz wykonany z marmuru z onyksem, barwionej emalii, pozłacanego brązu i lapis lazuli.

Na ulicę można dostać się metrem, wysiadając na jednej z 3 stacji: z jednego końca – Vieus Port (Stary Port), z drugiego – Canebière (Canebière), aw centrum – Noailles (Noal).

Купить билеты на автобус до Ниццы за 69,00 ₽
Купить билеты на автобус до Канн за 299,00 ₽
Купить билеты на автобус до Тулона за 69,00 ₽

Park Borelli

Park Borely – nazwany na cześć jego założyciela, Josepha Borely, który należał do jednej z szlacheckich rodzin miasta. Został założony w XVIII wieku, aw połowie XIX wieku stał się publicznym i ulubionym miejscem wypoczynku mieszkańców. Na jego terenie znajduje się kilka ogrodów tematycznych, stworzonych według francuskich i angielskich przykładów projektowania krajobrazu i parków. Spacerując po parku, goście mogą podziwiać widoki na ogród ziołowy, winnicę, ogrody śródziemnomorskie, japońskie i chińskie. Niedawno park został uzupełniony o ogród botaniczny, który zachwyca jasną paletą egzotycznych gatunków roślin.

Tutaj zobaczysz wiele rzeźb i miniaturową kopię kościoła Notre-Dame-de-la-Garde, wykonaną z prawdziwych roślin. Malownicze wodospady, stawy z ptactwem wodnym i wydrami, pawie spacerujące po trawnikach ubarwiają niesamowity krajobraz. Ozdobą parku jest również zamek Boreli, wybudowany w XVIII wieku. Dziś mieści 2 muzea: Sztuki Zdobniczej i Archeologiczne. Park znajduje się w pobliżu plaży Prado, więc po relaksie pod baldachimem drzew można popływać w morzu. Ten malowniczy zakątek przyrody można zwiedzać od 6.00 do 21.00. Wstęp wolny.

Muzeum Sztuk Pięknych

Muzeum Sztuk Pięknych znajduje się we wschodnim skrzydle Pałacu Longchamp, który został zbudowany w latach 1839-1869. W drodze do pałacu zwiedzający nie mogą nie być zachwyceni wspaniałym widokiem kaskadowej fontanny „Zamek Wody”, uznawanej za jedną z najpiękniejszych fontann na świecie. Kolekcja muzeum powstała w latach 1801-1804 z dzieł sztuki wywłaszczonych mieszczanom podczas Rewolucji Francuskiej.

Szczególną ozdobą muzeum stała się kolekcja obrazów, rysunków i rzeźb jednego z wybitnych mistrzów sztuki barokowej, mieszkającego w mieście przez wiele lat Pierre'a Pugeta. Znacząca część kolekcji poświęcona jest malarstwu francuskiemu i reprezentowana jest przez słynne pejzaże morskie Claude'a Verneta, obrazy Jeana Milleta, Gustave'a Courbeta, mistrzów malarstwa z Prowansji.

Kolejna sekcja przedstawia malarstwo włoskie XVI-XVIII wieku z rzadkimi obrazami Tiepolo, Vasariego, Perugino i innych malarzy. Obrazy Antonio Peredy i José de Ribeiry wprowadzają w złoty wiek hiszpańskiego malarstwa. Z malarstwa flamandzkiego eksponowane są tu dzieła wybitnych mistrzów – Rubensa, Jana Bruegla Młodszego, Fransa Snydersa. Kolekcję muzeum uzupełnia kilka rzeźb, wśród których znajduje się podarowane przez autora słynne dzieło Auguste'a Rodina. Unikalną kolekcję można oglądać: wtorek – niedziela od 10.00 do 18.00.

Muzeum Cywilizacji Europejskiej i Śródziemnomorskiej

Muzeum Cywilizacji Europy i Morza Śródziemnego rozpoczęło swoją działalność w 2013 roku, kiedy Marsylia została wybrana Europejską Stolicą Kultury. Specjalnie dla niego zbudowano budynek w stylu modernistycznym, reprezentujący dwa wbudowane w siebie równoległościany. Skrzynię wewnętrzną budynku, w której znajdują się sale muzealne, podtrzymuje 308 słupów z betonu zbrojonego włóknem. Zewnętrzny równoległościan to ażurowa betonowa skorupa, która chroni eksponaty przed promieniami słonecznymi.

Tylko jedna część szklanej ściany pozostała otwarta pod baldachimem ażurowej betonowej muszli. Pomiędzy ścianą wewnętrzną a zewnętrzną z pierwszego piętra znajduje się rampa prowadząca na dach, połączona z Fortem Saint-Jean 115-metrowym mostem zawieszonym nad morzem. Ekspozycje muzeum reprezentowane są przez obrazy, kolekcję monet, przedmioty gospodarstwa domowego, sprzęty, meble i dokumenty, które opowiadają o ludach Morza Śródziemnego od czasów podbojów Cesarstwa Rzymskiego do współczesności.

Są też prowokacyjne eksponaty. Jeden z nich przedstawia ciężarnego mężczyznę, drugi posąg Afrodyty wykonany z aluminium i cekinów. Nie ma na świecie odpowiedników tego muzeum. Można go zwiedzać codziennie oprócz wtorków latem od 11.00 do 19.00, zimą do 18.00.

Katedra św. Marii Major

Arcydzieło architektury, budowane w drugiej połowie XIX wieku przez 40 lat kolejno przez trzech architektów. Każdy z architektów wniósł wkład w architekturę budynku kościoła. Dlatego elementy architektury romańskiej i gotyckiej zostały wplecione w tradycyjny styl bizantyjski z okrągłymi kopułami i eleganckimi balustradami. Katedra została pomyślana o imponujących wymiarach: 142 metry długości, przy wysokości 60-70 metrów na każdą wieżę i kopułę, mogącej pomieścić co najmniej 3 tysiące parafian.

Do budowy nie szczędzono cennych materiałów – marmuru z Cararry i onyksu sprowadzonego z Afryki, dlatego katedra przyciąga uwagę pasiastą dekoracją ścian elewacji, naprzemiennie białym marmurem z zielenią. Wyjątkowy jest również wystrój wnętrza świątyni, której ściany również wykonano w 2 kolorach: od beżowego i czerwonawego marmuru. Przy wejściu do katedry wzrok przyciąga ulokowany centralnie masywny ołtarz z kopułą i kolumnami.

Ogólnie rzecz biorąc, wnętrze doskonale łączy weneckie mozaiki z licznymi rzeźbami świętych i płaskorzeźbami, podziwiając umiejętną technikę wykonania. Szczególną atmosferę kościoła tworzą witraże, freski i dekoracje z brązu. Świątynia jest czynna: wtorek – czwartek od 9.00 do 12.00 i od 14.30 do 17.30 oraz od piątku do niedzieli od 14.30 do 18.00. Dojazd – do stacji metra Colbert.

Muzeum historii naturalnej

Muzeum Historii Naturalnej znajduje się w prawym skrzydle Pałacu Longchamp. Jego powstanie przypada na 1819 rok, więc wiek muzeum przekroczył już 200 lat. Ekspozycje muzealne znajdują się w 6 działach przyrodniczych: paleontologii, botaniki, zoologii, mineralogii, ewolucji człowieka, flory i fauny Prowansji. Kolekcja paleontologiczna zawiera ponad 4 tysiące próbek wymarłych przedstawicieli świata zwierząt.

Zbiór sekcji botanicznej Morza Śródziemnego, składający się z zielników, nasion i roślin, liczy około 200 tysięcy eksponatów. Kolejny dział to zoologiczny, zajmujący kilka sal i reprezentowany przez 12 tysięcy gatunków fauny światowej i śródziemnomorskiej. Zbiór mineralogii przedstawia rodzaje gleb występujących na naszej planecie, rodzaje substancji rodzimych reprezentowanych przez złoto, sól i rudę.

Szczególnie atrakcyjna w tym dziale jest bogata kolekcja kamieni, w tym kamieni szlachetnych. Jedna z ekspozycji przedstawia znaleziska odkryte podczas wykopalisk archeologicznych, wyraźnie śledzi ewolucję człowieka. Ogromnym zainteresowaniem w muzeum jest kolekcja różnych muszli morskich – jedna z największych na świecie. Do Pałacu Longchamp można dojechać metrem, wysiadając na stacji Longchamp. Muzeum jest otwarte codziennie od 10.00 do 18.00, z wyjątkiem poniedziałków.

Stadion Orange Velodrome

Fani zmagań sportowych mogą udać się na popularny stadion Velodrome, położony niedaleko centrum. Został wzniesiony w latach 30. ubiegłego wieku i słynie z organizowania piłkarskich mistrzostw świata i Europy. Mimo nazwy stadion nie posiada toru rowerowego, który został zdemontowany w 1984 roku na Mistrzostwa Europy w celu rozbudowy areny. Po odbudowie stadion zaczął pomieścić ponad 40 tysięcy kibiców. Dziś arena została przekazana słynnemu klubowi Marseille Olympique na treningi i mecze domowe. Mimo bogatej historii stadionu mieszkańcy krytykują jego słabą akustykę i brak zadaszenia nad trybunami. Najłatwiej dostać się na stadion metrem do stacji Rond-Point du Prado.

Notre Dame de la Garde

Wznosząca się na szczycie 150-metrowego wzgórza bazylika Notre-Dame-de-la-Garde, z dzwonnicą, uzupełnioną 11-metrową złoconą rzeźbą Matki Bożej, pędzi do nieba. Kościół, zbudowany w neobizantyjskiej architekturze na miejscu starożytnej fortecy, jest czczony przez Marsylię jako niebiańska patronka miasta. Pierwszy budynek kościelny stał tu z początku XIII wieku. Nowy budynek bazyliki powstał na początku XV wieku, a 100 lat później wzniesiono wokół niego twierdzę.

Pod koniec XVIII wieku na skutek grabieży kościół popadł w ruinę, aw twierdzy utworzono więzienie dla szlachciców, które odwiedzali książę orleański i księżna Louise de Bourbon. Bazylika została wskrzeszona przez Kościół katolicki na początku XIX wieku. Wewnątrz podzielony jest na kościół górny i dolny – według scenariusza. Górna sala ozdobiona jest mozaikami przedstawiającymi Wniebowzięcie Najświętszej Marii Panny oraz mozaikowymi panelami składającymi się z weneckich fragmentów kolorystycznych. Wykładzina podłogowa jest niesamowita dzięki wzorom w stylu rzymskim.

We wnętrzu kościoła znajduje się ołtarz z białego marmuru oraz rząd kolumn łączący biały marmur z czerwienią. W krypcie uwagę zwracają 2 marmurowe posągi z XIX wieku – biskupa Marsylii de Mazeno i papieża Piusa IX. Za ołtarzem głównym znajduje się XVIII-wieczna rzeźba przedstawiająca Matkę Boską. Bazylika czynna jest od października do marca – od 7.00 do 18.15, aw pozostałych miesiącach zwiedzanie przedłuża się o 1 godzinę.

Muzeum Historii Marsylii

Przypadkowe starożytne znaleziska odkryte w centrum na miejscu budowy centrum handlowego posłużyły do ​​stworzenia Muzeum Historii Marsylii. W efekcie powstał kompleks muzealny. W jednej jego części umieszczono eksponaty w gmachu muzeum, a druga część to galeria na wolnym powietrzu, zwana „Ogrodem Ruin”. Historia miasta portowego jest śledzona w 13 działach muzealnych, począwszy od jego założenia w VI wieku p.n.e. aż do połowy XX wieku.

Różne przedmioty życia przedstawiają okresy historii miejskiej: greckie, rzymskie, wczesnochrześcijańskie, średniowiecze. Ciekawe ekspozycje ukazujące wkroczenie Marsylii do Francji, monarchię, Wielką Rewolucję i dwie wojny światowe XX wieku. Okresy historyczne reprezentowane są przez fragmenty budynków, rzeźby, przedmioty pracy i życia codziennego, odzież i biżuterię.

Imponująca kolekcja wraków statków na Morzu Śródziemnym. Najstarszy eksponat ma ponad 2,5 tysiąca lat. Idąc do „Ogrodu Ruin”, przejdziesz wśród architektonicznych rarytasów z VI-II wieku p.n.e. Do muzeum, otwartego dla publiczności codziennie od 10.00 do 18.00, z wyjątkiem poniedziałków, można dojechać metrem Colbert i Vieux-Port Hotel de Ville. W niedziele wstęp wolny.

Pałac Longchamp

Kompleks pałacowy Longchamp to luksusowy zespół architektoniczny składający się z rzeźbiarskiej grupy fontann, dwuskrzydłowego pałacu z niezwykłą fasadą z łukiem triumfalnym i symetryczną kolumnadą koryncką. Przed pałacem, w całym jego pięknie i luksusie, pojawia się kaskadowa fontanna „Chateau d'Eau” z symboliczną grupą rzeźb. Kompozycję reprezentują cztery byki prowadzone przez kobietę, która uosabia rzekę Duran.

W pobliżu zobaczysz dwie piękne panie, obok których są dzieci z kłosami kukurydzy i winogron. Z fontanny strumień wody kierowany jest do basenu środkowego, skąd woda wpływa do 12 fontann w postaci mis ustawionych wzdłuż stopni. Za fontanną wzrok przyciąga łuk w kształcie groty, na którym widoczne są ptaki, nimfy i kwiaty.

Sklepienie łukowe ozdobione jest herbem Marsylii, w otoczeniu dwóch syren. Symetryczne skrzydła pałacu z bogatą dekoracją wnętrz zajmują Muzeum Przyrodnicze i Muzeum Sztuk Pięknych. Nocą Pałac urzeka magicznym widokiem, który tworzy iluminacja. Naprzeciw pałacu znajduje się luksusowy park francuski z obserwatorium i ogrodem botanicznym z wiekowymi wiązami, platanami, dębami i licznymi rzeźbami wzdłuż alejek. Do pałacu wygodnie jest dojechać metrem do stacji Cinq Avenues Longchamp.

Fort Świętego Mikołaja

Twierdza, która otrzymała nazwę Fort Saint-Nicolas, została zbudowana w XVII wieku na rozkaz króla Ludwika XIV w ciągu 4 lat, aby zastraszyć wzniecających powstania Marsylii. Mury fortu zbudowano z różowego kamienia sprowadzonego z Couronne, a do miasta wysłano armaty. Wcześniej na miejscu kamiennej cytadeli znajdowała się XIII-wieczna kaplica należąca do opactwa św. Wiktora.

W XIV wieku kaplica otrzymała rolę wieży łańcuchowej. Do ściany przymocowano łańcuch, blokując drogę do akwenu portowego nieprzyjaznym statkom. W czasie Rewolucji Francuskiej fort został częściowo zniszczony przez mieszczan, po czym w jego murze pojawiły się łaty szarego kamienia. Od pierwszej połowy XIX wieku do końca II wojny światowej w twierdzy mieściło się więzienie.

Wraz z rozpoczęciem budowy bulwaru prowadzącego do pałacu Faro, cytadela musiała zostać podzielona na dwie części. Od ubiegłego wieku fort zyskał status zabytku. Tylko jedna jego część jest udostępniona dla turystów. Centrum twierdzy, zajmowane przez Legię Cudzoziemską, jest zamknięte dla zwiedzających. Na terenie fortu budynek starego młyna zamieniono na pomnik poświęcony ofiarom wojen. Godziny otwarcia od 9.00 do 18.00, wejście przez bramę wschodnią.

Park Narodowy Calanques

Linia brzegowa od Marsylii do miasta Cassis została poprzecinana przez naturę małymi malowniczymi zatoczkami, zwanymi po francusku – calanques. Zachwycające piękno tego odcinka wybrzeża posłużyło jako podstawa do utworzenia Parku Narodowego Calanque, chronionego przez państwo. Na wycieczki park podzielony jest na 3 sekcje.

Pierwsze dwie grupy kalanków Parku Narodowego można zwiedzić samodzielnie autobusem, samochodem lub statkiem. Autobusy odjeżdżają z Piazza Castellane.

Muzeum Trumny-Labadiera

Muzeum Grobet-Labadié nosi imię małżonków Grobet-Labadié, którzy przekazali swoją kolekcję sztuki Marsylii wraz z XIX-wieczną rezydencją. Ekspozycja muzealna obejmuje pomieszczenia mieszkalne domu z rzadkimi zabytkowymi meblami, przedmiotami o wartości kulturowej i obrazami. Spacerując po pierwszym piętrze muzeum, zobaczymy salę recepcyjną z obrazami, salon ze starym klawesynem, buduar i jadalnię wyposażoną w meble z XVII-XVIII wieku. Tutaj będziesz podziwiać rzadką kolekcję porcelany.

Na drugim piętrze odwiedź salę sztuki wczesnej, która jest kolekcją przedmiotów dekoracyjnych, mebli, malarstwa europejskiego i azjatyckiego z XIV-XVI wieku. Wchodząc do gabinetu rarytasów, zobaczycie wiele przedmiotów, które właściciele uznali za śmieszne.

Najciekawsza kolekcja eksponowana jest na III piętrze. Istnieje imponująca kolekcja zamków i kluczy z XIV wieku. Sala recepcyjna jest niesamowita z wystawą rzadkich XV-wiecznych dywanów i kolekcją rzeźb. Punktem kulminacyjnym muzeum była sala muzyczna właściciela Louisa Grabe, który zgromadził najrzadszą kolekcję misternie zdobionych i malowanych instrumentów muzycznych z różnych krajów XVII-XIX wieku. Muzeum przyjmuje zwiedzających codziennie od 10.00 do 18.00, z wyjątkiem poniedziałków, podróż do stacji metra Cinq Avenues Longchamp.

Stara przytułek Vielle Charité

Vielle Charité, dawny budynek przytułku, znajduje się w centrum historycznej dzielnicy Panier, w pobliżu katedry. Został zbudowany w stylu architektury barokowej w pierwszej połowie XVII wieku. W 1707 r. w pobliżu przytułku wzniesiono kościół. Materiałem do budowy Vielle Charité był biało-różowy kamień Couronne.

Budynek o imponujących rozmiarach w formie prostokąta 112 na 96 metrów liczy 4 budynki, bez okien na elewacji zewnętrznej. Każdy budynek składa się z 3 kondygnacji z arkadowymi krużgankami na każdym piętrze z widokiem na dziedziniec, pośrodku którego stoi kościół w stylu włoskiego baroku, zwieńczony owalną kopułą.

Na frontonie fasady kościoła alegoryczna figura Miłosierdzia w otoczeniu pelikanów z pisklętami witającymi ubogie dzieci. Wejście do kościoła zdobią 4 kolumny korynckie. Przytułek przyjął pierwszych żebraków i nędzarzy w 1641 roku. Obecnie mieści 2 muzea: archeologii i sztuki Afryki i Oceanii. Najbliższa stacja metra do Vielle Charité to Colbert Hôtel de Région. Możesz zwiedzać muzea od 10:00 do 18:00 od wtorku do niedzieli.

stary port

Stary port był podstawą założenia Marsylii przez Greków – Foków, którzy zacumowali do lokalnego wybrzeża 6 wieków p.n.e. Pierwotna nazwa osady brzmiała Massalia. W V wieku pojawiło się tutaj opactwo San Victor. Już od X-XIII wieku na wybrzeżu Zatoki Lasidon wyposażano miejsca do cumowania statków, magazyny i stocznie, w których budowano statki wojskowe. Robotnicy osiedlili się w pobliżu stoczni. W XIII wieku wybudowano fort św. Jana w celu ochrony ludności.

Od XV do XVIII wieku rozpoczęto tu budowę bogatych rezydencji i budowli świeckich, które obecnie znajdują się na liście atrakcji Marsylii. Przed budową nowego portu w XIX wieku wielowiekowe molo było bramą morską miasta. Dziś teren Starego Portu wybierają żeglarze i handlarze owocami morza.

Ludzie przyjeżdżają tu, aby podziwiać jachty, wybrać się na ekscytującą morską wycieczkę łodzią, zobaczyć panoramę miasta z morza lub popłynąć do tajemniczego zamku If. Targ rybny na belgijskim nabrzeżu zachwyca różnorodnym asortymentem prezentów z Morza Śródziemnego, a ich smakiem można delektować się w każdej restauracji rybnej nad portem.

Markiza lustrzana Norman Foster

W 2013 roku centralny bulwar miasta został uzupełniony nowoczesną atrakcją – Namiotem Lustrzanym Normana Fostera na różne imprezy tematyczne. Zbudowano go w formie baldachimu o wymiarach 46×22 metry, wykonanego z polerowanej stali. Konstrukcja wsparta jest na niepozornych cienkich kolumnach, a lustrzana powierzchnia namiotu, odbijając otoczenie Starego Portu, przekształciła nabrzeże. Znany francuski projektant Michel Devigne pracował nad projektem krajobrazu obszaru namiotu, stworzonym przez architekta Normana Fostera.

Położył powierzchnię pod baldachimem z lekką powłoką granitową na tym samym poziomie, co sprawiło, że konstrukcja była wizualnie lżejsza i bardziej przewiewna. Turyści tak bardzo lubili patrzeć na siebie w lustrzanym niebie, że władze miasta z powodu ich napływu musiały przestawić nasyp dla pieszych. Pawilon służył nie tylko do poprawienia przestrzeni wokół portu, ale także był wykorzystywany na różnego rodzaju imprezy i jarmarki.

Jednostka mieszkalna Le Corbusier

Projekt Marsylii „Jednostka mieszkaniowa”, czyli „miasto w mieście”, został opracowany przez architekta Le Corbusiera. Urzeczywistnieniem pomysłu był kompleks mieszkaniowy przy Boulevard Michel, wybudowany w 1952 roku dla 1600 osób i 337 mieszkań. Wszystkie apartamenty wyposażone są w balkon osłonięty osłonami przeciwsłonecznymi, aby zapewnić wentylację przelotową.

Jedną z najważniejszych innowacji „jednostki mieszkalnej” było umieszczenie mieszkań w zwykłych i dwupoziomowych przedziałach mieszkalnych. Mieszkania, rozmieszczone na 18 kondygnacjach, rozciągają się po obu stronach budynku. Dom wyróżnia się pięcioma korytarzami “wewnętrznych ulic”. Ulicą środkową, zwaną handlową, mieszkańcy docierają do sklepów i punktów usługowych. Mieszkańcy bez wychodzenia z domu mogli odpocząć na dachu w ogrodzie, pobiegać na bieżni, poćwiczyć na siłowni, popływać w basenie i zostawić dzieci w przedszkolu.

Do budowy jednostki mieszkalnej użyto żelbetu. Wspaniała kubatura domu jest podtrzymywana przez masywne kolumny, które tworzą pod budynkiem plac do relaksu i spotkań.

Aby spojrzeć na „jednostkę mieszkalną” należy wsiąść do autobusu nr 22, 521, B1 i wysiąść na przystanku Le Corbusier

Pociąg turystyczny Pociąg Petit

Pierwszej znajomości z miastem najlepiej dokonać w turystycznym minipociągu Petit Train, odjeżdżającym z okolic Starego Portu naprzeciw ratusza. Dwie trasy są otwarte od 1 kwietnia do 31 grudnia, a trzecia działa w okresie letnim. Pierwsza trasa zabierze Cię na wycieczkę po Starym Mieście, mijając posiadłość Cabret, w której znajduje się luksusowy „Hotel de Cabre”, hotel Dieu, kościół św. Wawrzyńca i majestatyczna Katedra Większa.

Pociąg zatrzyma się w pobliżu starej przytułku Vieille Charité. Na tym przystanku pasażerowie zapoznają się z autentyczną dzielnicą Pannier, stykającą się ze starymi ulicami z kolorowymi domami, placami – Lenche i Moulins. Głównym celem drugiej wycieczki mini-pociągiem jest kościół Notre Dame de la Garde. Przed nim pociąg przejeżdża wzdłuż wybrzeża miasta, gdzie na oczach turystów ukazuje się fort, pałac Faro i opactwo św. Wiktora.

Zatrzymując się w pobliżu wysokiego wzgórza, na którym wznosi się kościół Notre Dame, turyści oglądają świątynię. Trzecia trasa jest otwarta latem na Wyspy Friuli. Pociąg Petit przejeżdża wzdłuż wybrzeża morskiego, gdzie turyści mają czas, aby spojrzeć na stary szpital Caroline, plażę St Esteve, położoną w pobliżu twierdzy Ratonneau, panoramę Chateau d'If i zatokę Marsylii. W drodze powrotnej mini-pociąg zatrzymuje się na pół godziny, aby odwiedzić Bazylikę Notre Dame de la Garde.

Katalońska plaża

Playa de Catalan znajduje się w pobliżu centrum miasta i 15 minut spacerem od Starego Portu. Choć nie jest szczególnie piękny, jest wygodny dla odpoczynku zmęczonych turystów od zwiedzania i mieszczan. Plaża pokryta jest drobnym piaskiem, więc nie są tu potrzebne specjalne buty. Wybrzeże jest płytkie, pod wodą nie ma kamieni i ostrych spadków. Na powierzchni morza jest niewielka fala, ale nie ma dużych fal.

Powiew lekkiej bryzy tworzy atmosferę świeżości, łagodząc letnie upały. Ze względu na bliskość portu woda na plaży nie jest idealnie czysta. Atrakcją plaży jest część z anatomicznie ukształtowanymi kamieniami, gdzie można wygodnie opalać się i robić malownicze selfie. Głazy są rozrzucone wśród piasku i nie przeszkadzają w przejściu. Popularność plaży zapewniły liczne boiska do siatkówki, które gromadzą fanów tej gry. Na Catalanie nie zobaczysz leżaków i parasoli, każdy przychodzi z własnym ręcznikiem i rozkłada się tam, gdzie znajdzie miejsce. Wieczorami młodzi ludzie lubią tu urządzać pikniki, odpoczywać w nadmorskich barach i nocnych klubach.

Plaża Prado

Plaża Du Prado składa się z całego kompleksu sztucznie stworzonych plaż ciągnących się wzdłuż morskiego wybrzeża miasta. Prado to duży park nadmorski o powierzchni 26 hektarów, utworzony przez nasyp ze szczątków skał uzyskanych podczas budowy metra. Z 3,5 kilometra całkowitej długości kompleksu 2 kilometry zajmują plaże. Na pozostałym obszarze linii brzegowej założono parki, urządzono boiska sportowe i pomosty. Najbardziej odpowiednie plaże do pływania to Roucas Blanc, Bonneveine, Vieille Chapelle i Borely.

Kilka plaż, na których występuje fala, jest zarezerwowanych dla sportów wodnych: windsurfing, kitesurfing, narty wodne, nurkowanie. Istnieją ośrodki amatorskiego żeglarstwa na łodziach i kajakach oraz innych sportów wodnych. Wzdłuż wybrzeża znajduje się wiele boisk do siatkówki plażowej i trawników dla kibiców do gry w piłkę nożną. Plaże wyposażone są w niezbędną infrastrukturę: parkingi, przebieralnie, prysznice. Wypożyczalnie toalet i sprzętu. W pobliżu znajduje się wiele kawiarni i restauracji. Na plaże Prado można dostać się autobusem nr 19 odjeżdżającym z „Rond Point du Prado” lub autobusem nr 83 ze Starego Portu.

Obserwatorium

Obserwatorium Marsylskie to profesjonalny kompleks astronomiczny, który łączy laboratorium astrofizyki, obserwatorium Haute Provence, laboratorium interferencji gwiazd i świata, departament Gassendi. Pierwsze obserwacje w obserwatorium marsylskim pochodzą z 1702 r., kiedy to zostało założone przez jezuitów. W drugiej połowie XVIII wieku obserwatorium otrzymało status Obserwatorium Królewskiej Marynarki Wojennej, w którym rozpoczęło pracę dwóch doświadczonych astronomów.

W tym czasie obserwatorium zostało uzupełnione potężnym, jak na tamte czasy, 6-metrowym teleskopem. W czasie swojego istnienia obserwatorium przechodziło zmiany, nie zmieniając pola działalności, prowadziło obserwacje naukowe i poszukiwania asteroid. Jej pracownicy są właścicielami wielu odkryć. Możesz wybrać się na wycieczkę do obserwatorium, gdzie zobaczysz wiele unikalnych starożytnych i współczesnych instrumentów do badania Wszechświata. Znajduje się w obszarze Bouches-du-Rhone. Obserwatorium można zwiedzać z przewodnikiem.

Pałac w Faro

Pałac Faro, wyłożony różowym kamieniem, lśni swoim pięknem na miejscu wysokiego wzgórza przylądka o tej samej nazwie w pobliżu morza. Jest podtrzymywany przez skały stromego wybrzeża. Budynek Pałacu został wybudowany dla Ludwika Napoleona w drugiej połowie XIX wieku. Ozdobą fasady pałacu jest umiejętna sztukateria, małe eleganckie balkony i fałszywe kolumny. Otwory okienne budynku są zaokrąglone, a klomby i krzewy znajdują się po obu stronach frontowej klatki schodowej. Z okien trzypiętrowego pałacu roztacza się wspaniały widok na Marsylię i Chateau d'If.

Budynek składał się z 500 pokoi, urządzonych w stylu empirowym i neoklasycystycznym. Na początku XX wieku do pałacu dobudowano dwa skrzydła, naruszając jego styl architektoniczny. Pałac otacza malowniczy park krajobrazowy z kilkoma platformami widokowymi, z których przyjemnie jest podziwiać barwną panoramę miasta. Siedząc w restauracji na tarasie, z przyjemnością będziecie podziwiać morski krajobraz portu. Pałac jest szczególnie okazały w wieczornym oświetleniu, nadając mu bajecznych walorów. Można do niego dojechać metrem, wysiadając na stacji Vieux-Port, a następnie wsiąść w autobus numer 83.

Kościół augustianów

Śnieżnobiała fasada kościoła katolickiego Saint-Ferrol, należącego do zakonu augustianów, zdobi nabrzeże belgijskie w Starym Porcie. Jego budynek powstawał przez ponad 100 lat (1447-1588). Kościół posiada kilka kaplic zbudowanych przez różne cechy rzemieślników ku czci swoich patronów. Śnieżnobiała fasada i ośmioboczna dzwonnica, wykonane w stylu klasycystycznym, które pojawiają się przed współczesnością, wzniesiono na początku XIX wieku.

W niszy pod frontonem parafian wita figura Niepokalanego Poczęcia, wykonana przez rzeźbiarza Coulange. Nad portalem przy wejściu znajduje się figura Jezusa Chrystusa. Jeśli spojrzysz na pozostałe ściany fasady, dostrzeżesz cechy minionych epok – styl barokowy i romański. Wewnętrzna przestrzeń świątyni ma trzy nawy, wzniesione w stylu barokowym. W nawach bocznych znajduje się 6 kaplic, w których pochowane są szczątki rodzin szlacheckich i duchowieństwa.

We wnętrzu świątyni centralne miejsce zajmuje ołtarz św. Piotra i ambona z XVII wieku ozdobiona drewnianymi rzeźbami. Wśród relikwii kościelnych zobaczycie pozostałości grobowca z ołtarzem, relikwiarz św. Ludwika Andegaweńskiego, pozłacane drewniane popiersie św. Ferrola z XVIII wieku oraz kielich do chrztu z płaskorzeźbą anioła wewnątrz. Kościół Augustianów jest otwarty codziennie od 9.00 do 18.00, wstęp wolny.

Fort Świętego Jana

Początkowo, od XII wieku, na miejscu nowoczesnego Fortu św. Jana, zbudowanego w 1860 roku za panowania Ludwika XIV, znajdowała się twierdza krzyżowców. Głównym celem budowy nowej twierdzy było zastraszenie mieszkańców po powstaniu miasta. W tym celu lufy armat z twierdzy skierowano w kierunku miasta. Po rewolucji francuskiej twierdza była więzieniem, w którym przetrzymywano szlachetnych jeńców.

W czasie II wojny światowej znajdowały się tu składy amunicji, a gdy w jednej z nich doszło do wybuchu, część twierdzy została poważnie uszkodzona. Dziś na terenie twierdzy, starożytnej wieży Rene i starej latarni morskiej, interesujące są ruiny dawnych koszar. Zachowała się tu także kaplica św. Jana, uważanego za patrona twierdzy, oraz pomnik więźniów, którzy zginęli w obozach hitlerowskich.

Od czasu renowacji w 2013 roku, w Fort Saint John mieszczą się dwie sekcje Muzeum Historii Śródziemnomorskiej: „Galeria Śródziemnomorska” i „Czas odpoczynku”. Z wybudowanym w pobliżu nowym budynkiem muzeum, fort jest połączony mostami wiszącymi. Ekspozycję fortu i muzeum można oglądać codziennie oprócz wtorków latem od 11.00 do 19.00, zimą do 18.00.

Ile du Frioul

Archipelag Île du Frioul składa się z 2 dużych wysp: północnej Ratonneau i południowej Pomegues, a także 2 małych wysp, z których jedną jest słynna If. Większe wyspy są połączone mostem. Za nim kryje się port z miejscami do cumowania statków i szeregiem budynków mieszkalnych. Wyspy Ratonneau i Pomegues mają status obszarów chronionych należących do Parku Narodowego Calanque. Na ich terenie, na kamiennym krajobrazie rośnie 350 gatunków roślinności, żyje wiele różnych ptaków, znajduje się tajemnicza jaskinia z inskrypcjami ściennymi wykonanymi przez mieszkańców epoki paleolitu.

Większość zatok na wyspach nadaje się do kąpieli. Wybrzeże wyspy Ratonneau jest popularne ze względu na starożytny fort i dobrze wyposażoną publiczną plażę St. Esteve . Są wszystkie niezbędne udogodnienia dla przyjemnego pobytu: prysznice, toalety, praca ratowników. Plaża jest połączona z portem drogą, na której kursują pociągi turystyczne. Najlepsza platforma widokowa znajduje się na północy archipelagu – Cap de Croix. Istnieją specjalne trasy spacerowe. Na południowej wyspie de Pomegues interesujące dla turystów są pozostałe fragmenty średniowiecznej fortecy.

Pałac Wymiany

Monumentalny budynek Pałacu Giełdowego z fasadą obramowaną potężnymi kolumnami korynckimi został wzniesiony w 1860 roku dla miejskiej Izby Handlowej. Neoklasycystyczny pałac na głównej fasadzie II piętra otoczony jest portykami z 10 kolumnami, pod którymi znajduje się 5 masywnych drzwi w formie łuków, obramowanych kamieniem. Dach budynku zwieńczono herbem miasta i płaskorzeźbami.

Na frontonie znajduje się zegar autorstwa słynnego francuskiego mistrza. Zerkając na boczne portale, zobaczysz korynckie pilastry i rzeźby marynarzy, symbole handlu i żeglugi. W projekcie dużej sali giełdy, która może pomieścić do 2,5 tys. osób, dominuje czarno-biały marmur. Panel reliefowy służy jako dekoracja na sklepieniu sufitowym.

Wzdłuż obwodu hali znajdują się zadaszone galerie służące jako biura maklerów giełdowych. Dziś oprócz domów maklerskich w Giełdzie mieszczą się sklepy, a także instytucje kultury – Muzeum Handlu Morskiego, biblioteka publiczna, często organizowane są różne wystawy tematyczne. Sklepy otwarte są od poniedziałku do soboty od 10.00 do 19.30, przejazd do Pałacu Giełdy do stacji metra Vieux-Port Hotel de Ville.

Ogród Wiestiż

Wśród wieżowców ogród Jardin de Vestige, zwany Ogrodem Ruin, wygląda uderzająco kontrastowo. Ma status Parku Narodowego, utworzony wokół ruin Massalii – kolebki miasta, które powstało 2,6 tys. lat temu pne i zostało zniszczone przez żołnierzy Gajusza Juliusza Cezara w I wieku p.n.e. za nieposłuszeństwo.

Miasto odrodziło się 6 wieków po zniszczeniu jako Marsylia. Podczas budowy Centralnej Giełdy odkryto starożytne ruiny. Odwiedzający Ogród Ruin będą spacerować ścieżkami utworzonymi w odległej epoce rzymskiej, dawnymi dokami zamienionymi w zielone trawniki. W ociosanych kamieniach ułożonych w ogrodzie można zobaczyć otwory wykonane przez starożytnych budowniczych do wznoszenia murów. Badania fundamentów budynków mieszkalnych, ruin murów fortecznych i baszt obronnych w IV-I w. p.n.e., które służyły ochronie miasta, przenoszą się w odległą epokę antyczną.

Efekt obecności w epoce rzymskiej potęgują zabytkowe urny i płyty pogrzebowe, starożytne łodzie stojące na świeżym powietrzu. Aby uzupełnić swoją wiedzę na temat historii Massalii, możesz odwiedzić Muzeum Historii Marsylii, znajdujące się w pobliżu Ogrodu. Do Vestige Garden można dojechać metrem, dojeżdżając do stacji Vieux-Port (linia 1) lub Noailles, Jules Guesde (linia 2). We wszystkie dni z wyjątkiem niedzieli park jest otwarty do zwiedzania od 9.00 do 18.30.

Atrakcje Marsylii na mapie