Zabytki Werony – 23 najciekawsze miejsca

Werona, podobnie jak wiele włoskich miast, słynie z ciekawych zabytków. To miasto jest często porównywane do Paryża ze względu na romantyczną atmosferę. Co nie dziwi, bo to właśnie tutaj, zgodnie z ideą wielkiego Szekspira, rozegrały się wydarzenia z legendarnej smutnej historii. Jednak to włoskie miasto słynie nie tylko z domu Julii. Zachowało się tu imponujące dziedzictwo historyczne, dzięki któremu miasto może z powodzeniem konkurować z Rzymem. Dlatego specjalnie dla Was przygotowaliśmy przegląd najciekawszych zabytków Werony, które zdecydowanie powinniście zobaczyć na własną rękę.

Arena di Verona

Ten wspaniały amfiteatr został zbudowany przez starożytnych Rzymian około 30 roku naszej ery. Na liście podobnych budynków Arena di Verona zajmuje trzecie miejsce. Uważana jest również za jedną z najlepiej zachowanych budowli starożytnego świata. Dawno, dawno temu mieszkańcy miasta rzucili się tutaj, aby na własne oczy zobaczyć słynne walki gladiatorów i występy cyrkowe.

Najsilniejsze trzęsienie ziemi, które miało miejsce w 1117 roku, nie przeszło bez śladu. Amfiteatr został poważnie uszkodzony, ale jego znaczenie w życiu Werony nie osłabło. Średniowiecze przyniosło tu modę na publiczne egzekucje heretyków, odświętne festyny ​​i konkursy rycerskie. Od XX wieku Arena di Verona stała się miejscem wystawiania włoskich przedstawień operowych. Dziś w starożytnych murach tego amfiteatru nadal odbywają się przedstawienia teatralne, a latem na jego ścianie można zobaczyć nawet operę.

Dom Julii

Fani twórczości Szekspira powinni zdecydowanie odwiedzić ten dom zbudowany w XIII wieku. Pomimo tego, że utożsamiany jest ze słynnym domem rodziny Capulet, w rzeczywistości należał do rodziny Cappello. Przez całe swoje istnienie Dom Julii zmieniał kilku właścicieli. W XIX w. działała tu karczma, ale już w 1907 r. budynek był bardzo zniszczony, więc właściciele postanowili wystawić go na licytację. Tak więc dom kupiła gmina, po czym utworzono w nim muzeum.

Jednak nawet związek ze sztuką Szekspira nie przyniósł mu od razu sławy. Dopiero po odrestaurowaniu dom nabrał odpowiedniego romantycznego wyglądu, co wzbudziło niespotykane dotąd zainteresowanie turystów. Zwykłą ceglaną elewację uzupełniły elementy gotyckie i słynny „Balkon Julii”. Dziś gromadzą się tu rzesze fanów spektaklu i po prostu turystów, którzy znaleźli się w Weronie. Zwiedzający nie omijają brązowego posągu Julii, który stoi na dziedzińcu. Według legendy, jeśli go dotkniesz, możesz przyciągnąć szczęście. Dorośli mogą oglądać dom i patio za 6 euro, studenci za jedyne 4,50 euro, a goście poniżej 14 roku życia mogą zwiedzać za 1 euro.

Muzeum Archeologiczne

Tutaj możesz zobaczyć znaleziska z całej Werony, a także z okolic. Starożytne tablice, ceramika, przedmioty z brązu i szkła, posągi, mozaiki i wiele innych są przechowywane w murach starożytnego klasztoru św. Gerolamo. Muzeum Archeologiczne w Weronie znajduje się na wzgórzu z panoramicznym widokiem na całe miasto. Niektóre z eksponatów to artefakty znalezione w pobliżu miejsca, w którym kiedyś znajdował się starożytny rzymski teatr.

Osoby, które przekazały swoje znaleziska do muzeum, również pomogły uzupełnić zbiory muzeum. Wiele z nich zostało przypadkowo znalezionych na ulicach Werony, a także w płynącej w tym rejonie rzece. Dla dorosłych wejście do muzeum będzie kosztować 6 euro, a dla dzieci jeszcze mniej – tylko 1 euro.

Bazylika San Zeno Maggiore

Opactwo św. Zenona w średniowieczu było dość solidnym kompleksem klasztornym. Niestety do dziś zachowała się tylko bazylika, część krużganków, kościół św. Proklosa i jedna wieża. Bazylika San Zeno Maggiore jest słusznie uważana za jeden z najwspanialszych kościołów romańskich w całej Weronie. Do jego budowy wykorzystano miejscowy tuf wulkaniczny, który posiada marmurowe inkluzje. Fasadę kościoła zdobią płaskorzeźby odtwarzające sceny Sądu Ostatecznego.

Ich autorem jest rzeźbiarz Brioloto, który stworzył także „Koło fortuny”, czyli rozetę w centrum bazyliki. Wejście zdobi portal wykonany przez mistrza Nikolo. W kościele znajduje się imponująca kolekcja, w której znajdują się dzieła sztuki z różnych epok. Jak przystało na miejsce pochówku Zenona z Werony, znajduje się tu krypta. Drzwi bazyliki są codziennie otwarte dla zwiedzających, ale wejście o dziwo jest płatne – za bilet trzeba będzie zapłacić 5 euro.

Zamek Castelvecchio

Lista zabytków Werony nie byłaby kompletna bez wzmianki o gotyckim zamku Castelvecchio. Został wzniesiony w VIII wieku nad brzegiem Adygi jako budowla obronna. Budowę rozpoczęto w 1354 roku, ale prace zakończono dopiero w 1376 roku. W tamtych czasach w Weronie rządziła szlachecka rodzina Scaligerów, którzy założyli swoją rezydencję na zamku, ukrywając się w jego murach przed atakami wrogów i zamieszkami okolicznych mieszkańców. Później Castelvecchio stało się lochem dla więźniów, a podczas okupacji napoleońskiej służyło jako arsenał.

Publiczność uzyskała dostęp do budynku dopiero pod koniec XIX wieku, co spowodowało liczne przebudowy. Dziś mieści się w nim muzeum miejskie, otwarte jeszcze w latach 70. (powstało około 50 lat wcześniej, ale przez długi czas było zamknięte z powodu remontu). Tutaj znajdują się średniowieczne rzeźby, arcydzieła malarstwa, starożytna broń i ceramika. Cena biletu, podobnie jak w wielu innych muzeach w Weronie, to 6 euro.

Galeria Sztuki Współczesnej Forti

Dziś fundusz tej galerii obejmuje około 1,4 tys. eksponatów, ale w momencie jej powstania istniała tylko niewielka kolekcja obiektów artystycznych. Został on zebrany na własny koszt przez bardzo zamożnego miejscowego mieszkańca, a następnie przekazany miastu. Z biegiem czasu galeria była uzupełniana dzięki prywatnym darowiznom. Wiele eksponatów pochodzi z XIX wieku, a tylko niektóre z nich są uważane za nowoczesne. Stała wystawa Galerii Forti, obejmująca wiele dzieł mistrzów z Werony, została otwarta dla publiczności w 2006 roku. Dziś miejsce to uważane jest za solidne centrum wystawiennicze, które przyciąga wielu turystów.

Ulica Porta Borsari

Ta ulica jest uosobieniem starożytnej Werony. Brama, która znajduje się na końcu ulicy, była niegdyś częścią murów najstarszego miasta. Istnieją wiarygodne fakty, które niezaprzeczalnie potwierdzają, że bramy te powstały w I wieku. W tak odległych czasach na ulicy Porta Borsari działały zwyczaje. Dziś przypomina o tym nazwa ulicy: „borsari” po włosku oznacza „celnika”. Miłośnikom starożytnej historii z pewnością przypadnie do gustu, gdyż ulica jest prawdziwym średniowiecznym zabytkiem architektury starożytnego Rzymu.

Być może tylko w tym miejscu można połączyć wypoczynek kulturalny z zakupami. Niesamowita ilość sklepów i butików jest otwarta dla klientów od rana do późnego wieczora. Niewielka fontanna, znajdująca się na tej ulicy i tak uwielbiana przez wszystkich turystów, pomoże zapomnieć o letnim upale swoim chłodem.

Plac Erbe

Istnieje co najmniej sześć nazw tego starożytnego placu: forum owocowo-ziołowe, plac Dantego, forum rzymskie, plac ziół i owoców, plac Signoria, plac owocowy. Ówczesny władca Werony z rodu Scaligerów wnieśli znaczący wkład w zaprojektowanie i ukształtowanie projektu tego placu. Ze wszystkich stron to historyczne miejsce otoczone jest pałacami, budowlami słynnego renesansu. Same ściany budynków to freski, będące efektem twórczości wielkich artystów tamtych czasów. Ściany domów w okresie renesansu były pomalowane na różne kolory i przetrwały do ​​dziś w tak wyjątkowej formie. W epoce starożytnego Rzymu plac ten był najważniejszym ośrodkiem życia biznesowego i finansowego.

Wszystkie boki prostokątnego placu zostały zbudowane w różnych okresach historii przez wielkich rzeźbiarzy tamtych czasów. Obecnie ani jedno pokolenie turystów nie studiuje życia i historii starożytnego centrum cywilizacji. Tutaj możesz zobaczyć rzeźby Wenus i Apolla, Jowisza i Herkulesa, Minerwy i Merkurego. W centrum ulicy znajduje się czynna, choć bardzo stara, fontanna Madonny de Verona. Narodowy Bank Werony znajduje się na Placu Trawy. Fasada budynku ozdobiona jest blankami gibbelińskimi i łukową loggią. Co ciekawe, w średniowieczu w tym samym budynku mieściły się pierwsze duże korporacje finansowe.

Oczywiście tylko na tym placu może znajdować się symbol Republiki Weneckiej, która od kilku stuleci dominuje w tych miejscach – jest to kolumna ze skrzydlatym lwem. Jednym z głównych budynków znajdujących się na ulicy jest Loggia Sowietów lub Loggia Giocondo, zbudowana pod koniec XV wieku. Uważa się, że budynek został odtworzony według projektu weneckiego mnicha Giocondo. Zyskał sławę dzięki temu, że uwieczniono tu pamięć sławnych i ważnych ludzi tamtych czasów – na dachu wznoszą się rzeźby Neposa, Katullusa, Witruwiusza i Pliniusza Starszego.

Wieża Lamberti

Wieża znajduje się w pobliżu Placu Owocowego. Osiąga wysokość prawie 85 metrów i został zbudowany w drugiej połowie XII wieku w stylu romańskim. Później, na samym początku XIV wieku, piorun zniszczył górną część wieży. Wieżę można było odrestaurować w ciągu kolejnego tysiąclecia. Dotarł do naszych czasów w postaci budynku wykonanego z różnych materiałów: bloków tufowych i cegieł od dołu; blat jest marmurowy.

Wartość wieży w starożytności i średniowieczu była dla ludzi ogromna. Posiada kilka dzwonów o różnych kształtach. Wielki dzwon gromadził mieszkańców na ogólnomiejskie spotkania, mały dzwonek powiadamiał wszystkich o pożarze. Budowę sponsorowała rodzina Lamberti. To najszlachetniejsza i najbogatsza rodzina tamtych czasów. Na samym szczycie wieży znajduje się platforma dla zwiedzających, z której roztacza się zapierający dech w piersiach widok na Weronę. Wieża znajduje się na placu Erbe i niedaleko łuków Scaligerian. Cena biletu obejmuje wizytę w tym ostatnim. Bilet kosztuje 3-4 euro. Oglądanie jest dostępne w dni powszednie od dziewiątej trzydzieści do siódmej wieczorem.

Teatr Rzymski i Most Pietra

Ten starożytny pałac kultury jest najbardziej majestatycznym teatrem w północnych Włoszech. Geograficznie budynek znajduje się na wzgórzu San Pietro. Wzgórze to nosi wspólną nazwę z jednym z mostów, pomiędzy którymi znajduje się teatr. Most San Pitro jest uosobieniem troski i szacunku dla własnej historii i kultury przez mieszkańców. Rzeczywiście, w 1945 roku Niemcy bezlitośnie wysadzili ten zabytek architektoniczny podczas ofensywy. Jednak troskliwi mieszkańcy Werony, korzystając ze starych fotografii i pozostałości zniszczonego mostu, podniesionego z dna rzeki, byli w stanie go całkowicie odnowić. Tutaj można podziwiać krajobraz i pejzaże miasta, które przyciąga fotografów z całego świata.

Teatr rzymski powstał w pierwszym tysiącleciu. Ze względu na bliskość rzeki budynek został poważnie zniszczony przez powodzie. Obecnie można zobaczyć orkiestry, które w starożytności przeznaczone były dla bardzo ważnych osób, jaskinie, w formie półkola z ceglanymi schodami. Cavea jest bardzo szeroka, ma ponad 100 metrów szerokości. Jest niejako podtrzymywany przez samo wzgórze San Pietro, po bokach którego wznoszą się mury. W tych odległych czasach starożytnych można było tu spacerować po szerokich tarasach. Teraz ten ogromny obszar zajmuje jeden z najsłynniejszych zamków – Zamek Castel. Starożytny rzymski teatr Romano zaskakująco łączy różne style: parter zdominowany jest przez styl toskański; drugie piętro poświęcone jest stylowi jońskiemu.

Pałac i ogród Giusti

Willa, dwór lub dwór rodziny Giusti został zbudowany w średniowieczu w stylu klasycystycznym. Augstino Giusti zbudował tę willę dla swojej rodziny, według własnego pomysłu. Do dziś zachowała się indywidualność tego osiedla: w przeciwieństwie do innych osiedli w Weronie, Pałac Giusti stoi u samych stóp, a pomieszczenia mieszkalne znajdują się na pierwszym piętrze, nieco wyżej znajduje się dziedziniec. A budynek zamyka wspaniała aleja cyprysów, prowadząca na taras z grotą i belwederem.

Zgodnie z ideą głowy rodu Giusti, na miejscu ogrodów i pól warzywnych wzniesiono ze szczególną troską i uwagą słynny ogród werony – wyspę szczytów o niezrównanej urodzie i nieziemskim wdzięku. W cieniu cyprysowych zaułków lubili marzyć najsłynniejsze postacie: wielki car Aleksander, Medyceusze, słynny Goethe, który wielokrotnie o tym wspomina w swoich pracach. W dzisiejszych czasach każdy turysta ma wyjątkową okazję: odwiedzić miejsca, które zachowały kamienie milowe starożytnej światowej literatury, historii i kultury. Dokładny adres Muzeum i Ogrodu: Via Giardini Giusti, 2. Drzwi dla zwiedzających są otwarte od rana do siódmej wieczorem, bilet kosztuje od siedmiu euro.

San Fermo

Niesamowity starożytny budynek. Łączy w sobie dwie zupełnie różne budowle: na dole styl romański jest ucieleśnieniem projektu mnichów z samego początku II wieku; szczyt powstał na początku XIV wieku i jest ściśle gotycki. Górna część przypomina kil statku. Identyczne zestawienie stylów otworzy się przed oczami podróżnych wewnątrz kościoła. Wnętrze wydaje się nierealne, bajeczne i przyciąga swoją wielkością, bogactwem i odrobiną mistycyzmu.

Płaskorzeźby ze scenami z życia świętych, słynne freski Martino, fresk „Ukrzyżowanie” Maxio, sarkofagi – wszystkie te wyjątkowe i cenne arcydzieła zgromadzone są w jednym małym kościele. Możesz go znaleźć pod adresem: Stradone San Fermo, 37121 Verona. Zabytek ten można zwiedzać w dni powszednie, od rana do siódmej wieczorem, cena biletu zaczyna się od 2 euro.

Kościół San Lorenzo

Mały kościół parafialny we Florencji był świętym i czczonym miejscem mieszczan I wieku. Założył ją św. Ambroży z Mediolanu, znacząca postać tamtych lat. Poważne kroki polityczne cesarza Teodozjusza Wielkiego nie mogły obejść się bez rady Ambrożego. Historycy i duchowni uważają, że to Ambroży jest Wielkim Nauczycielem Kościoła. Sam budynek powstał później, w tych czasach, kiedy wreszcie budowa świątyń przestała być honorową sprawą zakonów i mnichów. Dumni i kochający wolność ludzie uważali to za znak pobożności i szacunku dla ówczesnych władców. Oczywiście budowa świątyń była udziałem zamożnych rodzin, ale zamożni świeccy mogli tam również zakładać swoje rodzinne kaplice.

Za założyciela kościoła uważa się Giovanniego Medici, którego synem był Cosimo Starszy, Ojciec Ojczyzny. Medyceusze bardzo poważnie podeszli do urzeczywistnienia swojego pomysłu i zaprosili wielkiego włoskiego architekta Brunelleschiego. Budowa kościoła trwała dziesięciolecia. Dla Filippo Brunelleschi był to pierwszy, udany i całkowicie niezależny projekt. Harmonia wnętrza, bazyliki, malowideł ściennych i całego budynku wewnątrz zachwyca nawet najbardziej wyrafinowanego architekta naszych czasów. To tutaj przyjeżdżają współcześni studenci Akademii, aby mogli na własne oczy zobaczyć nieskazitelną perspektywę Brunelleschiego i nauczyć się poprawnie projektować.

Tutaj połączyły się klasyczne korynckie kolumny, łuki i okrągłe świetliki. Ambona z brązu, krużganek lub krużganek, ciągłe arkady są unikatowe i są pierwowzorem wielu znanych rozwiązań projektowych. Po przejściu kilkudziesięciu metrów możesz zanurzyć się w świat innego geniusza – samego Michała Anioła. Mieści się w nim Biblioteka Laurentian o tej samej nazwie. Adres: Piazza di San Lorenzo 9. Dla turystów drzwi są otwarte od rana do 19:00. Cena biletu od 3,5 do 8 euro.

Grób Julii

Pomnik nieszczęśliwej miłości przyciąga największą liczbę turystów ze wszystkich odległych zakątków naszej planety. Ludzie przychodzą tutaj, aby zobaczyć ten grobowiec na własne oczy, zanurzyć się w historii miłosnej Romea i Julii, złożyć kwiaty i zostawić wiadomość. Sarkofag ten zyskał sławę po opublikowaniu opowiadania włoskiego pisarza Luigiego da Porto. Od tego czasu, od pierwszej połowy XVI wieku, napływ pielgrzymów i turystów praktycznie nigdy nie ustał. Władcy tamtych czasów nie lubili takiego zainteresowania, a grób został przerobiony na pojemnik do przechowywania wody. Kolejna fala zainteresowania pasjonatów powieści powróciła po pojawieniu się słynnego dzieła Williama Szekspira.

Tym razem turyści po prostu podziwiali piękno budynku, ale z pewnością na pamiątkę odłamali kawałek sarkofagu. Plotka głosi, że z tych fragmentów została wykonana jedna z ozdób cesarzowej Austrii. Takie niezdrowe zainteresowanie nie mogło nie przeszkadzać troskliwym Werończykom. Pod koniec XIX wieku grób przeniesiono do starego kościoła. Aby uchronić się przed zbyt zagorzałymi wielbicielami i miłośnikami mistycyzmu, nad grobowcem wzniesiono bok z łukami. Ale nawet to nie powstrzymywało zbyt silnych romantycznych mistyków. Dlatego po pewnym czasie grób został przeniesiony do kościoła.

Obok niej zainstalowano skrzynkę na wiadomości do Julii. Najciekawsze w tej tajemniczej historii jest to, że Ettori Solimani, który pracował jako dozorca kompleksu i zainicjował przeniesienie sarkofagu, bardzo długo odpowiadał na wiadomości.

Adres pomnika miłości: Via Del Pontere, 35. Otwarte codziennie od 8.30 do 19.00 z wyjątkiem poniedziałków. W tym dniu zwiedzanie muzeum jest tylko po południu. Cena biletu to około 6,5 euro.

Dom Romea

Ta rezydencja jest uosobieniem stylu gotyckiego. Sam budynek mieszkalny znajduje się na dziedzińcu, którego terytorium jest niezawodnie chronione od zewnątrz murem z postrzępioną płaskorzeźbą.

Ogólnie rzecz biorąc, dwór ten ma „bogatą” historię podróży od jednego właściciela do drugiego: początkowo należała do szlacheckiej lokalnej rodziny Nogarollo, później planowano tam stworzyć centralny urząd stowarzyszenia literackiego w Weronie. Kolejnym zabytkiem historycznym tego domu była próba przekształcenia go w muzeum Szekspira. Jednak żaden z projektów nie zakończył się sukcesem. Dwór jest obecnie własnością prywatną.

W pobliżu, 200 metrów na północ od Domu Romea, znajduje się Dom Julii. Współcześni uważają, że romantyczny związek zakochanych Romea i Julii nie jest fikcją, a grób dziewczyny to prawdziwy budynek. Nie ma jednak dowodów na to, że to Montagues mieszkali w tak zwanym Domu Romea. Jednak wszystkie fakty historyczne wskazują, że rodzina Romeo na pewno mieszkała na tym terenie.

Splendor zewnętrznej elewacji i duch antycznej historii miłosnej unoszący się w powietrzu przyciągają wielu turystów. Piękno tego domu można podziwiać tylko z zewnątrz.

Piazza Bra

Goście Werony najczęściej trafiają na Piazza Bra, przechodząc przez jeden z poszarpanych łuków antycznych bram – Portoni della Bra, zbudowaną w XV wieku. Oni i pobliska pięcioboczna wieża to wszystko, co pozostało z murów średniowiecznej fortecy. Ozdobą placu jest zielony plac, na którym gromadzą się Veronianie i goście starożytnego miasta. Łatwo tu oddychać dzięki wysokim, gęstym cedrom i sosnom. Piazza Bra otoczony jest kilkoma prestiżowymi budynkami:

Na placu „Szerokim” – tak można przetłumaczyć nazwę miejsca z języka lombardzkiego – znajduje się fasada Arena di Verona – antyczny amfiteatr. Kiedyś odbywały się tu krwawe walki gladiatorów, egzekucje heretyków i różne turnieje. Obecnie amfiteatr jest miejscem występów operowych i muzycznych. Jego widzami może zostać jednocześnie 20 tys. osób. W ciepłe miesiące, kiedy na placu działa co najmniej kilkanaście ulicznych barów, pizzerii, kawiarni i restauracji, najbardziej zatłoczony jest Piazza Bra.

Plac Signorii

Tylko 850 metrów dzieli Piazza Bra od kompaktowego Piazza dei Signori. Nazwa „Signoria” mówi dociesliwym i doświadczonym podróżnikom o pewnym związku tego historycznego miejsca z władzami. Tu rzeczywiście kilka budynków mieściło władze. Niektóre z nich częściowo zachowały swoje funkcje:

Pałac Maffei

Obok Piazza della Signoria znajdują się „własności” małego Piazza Erbe. Od 1668 roku miejsce to zdobi trzypiętrowy budynek Pałacu Maffei. Turyści od dawna podziwiają barokową fasadę Palazzo Maffei, pełne wdzięku balkony oraz posągi antycznych bohaterów i bogów zdobiące płaski dach średniowiecznej budowli.

Teraz ten okazały budynek to elegancki hotel z luksusową włoską restauracją. Dzień mieszkania w jego apartamentach będzie kosztował każdego gościa 170–294 euro. Kompaktowy i zawsze zatłoczony plac Erbe jest dobrze widoczny z okien instytucji. Kolumna przed hotelem, na której siedzi marmurowy lew, którego nie widać od razu, podkreśla status budynku.

Katedra

Główny budynek sakralny miasta znajduje się 550 metrów od Piazza della Signoria. Budynek katedry, który od XII wieku zdobi plac o tej samej nazwie, był kilkakrotnie częściowo przebudowywany i rozbudowywany. Przestronną salę wewnętrzną świątyni zdobią masywne kolumny z czerwonego marmuru, romańskie freski, a także obrazy włoskich mistrzów:

Podczas nabożeństw w katedrze muzyka grana jest często przez mistrzów na dwóch antycznych organach. Świątynia jest dostępna do zwiedzania:

Aby zwiedzić katedrę, każdy musi zapłacić za audioprzewodnik i przewodnik. Koszt usługi to 2,50 euro. Audioprzewodnik jest dostępny w kilku językach europejskich, w tym w języku rosyjskim.

Bazylika Santa Anastasia

Około 400 metrów od Katedry wznosi się budynek bazyliki Santa Anastasia. Budowa budowli sakralnej trwała 131 lat i zakończyła się w 1481 roku. Przy wejściu do świątyni uwagę zwiedzających przyciągają umiejętnie wykonane misy do błogosławienia wody, z których każda podtrzymywana jest przez rzeźbę garbusa.

Powagę wewnętrznej sali bazyliki tworzą wysokie sklepienia, 12 białych okrągłych kolumn, 11 kaplic i pięć ołtarzy. Warunki zwiedzania świątyni są takie same jak w Katedrze – audioprzewodnik i przewodnik można kupić za 2,50 euro. Bazylika jest otwarta dla publiczności od 10:00 do 17:00. W weekendy świątynia jest dostępna 3 godziny i 30 minut później.

Łuki Scaligerów

Niezwykły cmentarz znajduje się obok Piazza della Signoria. Można więc przywołać trzy ogrodzone kratami grobowce średniowiecznych władców Werony z klanu della Scala (częściej przedstawiciele dynastii nazywani są Scaligerami):

Turyści oglądają trzy nagrobki, zwane potocznie łukami, na własną rękę lub w ramach jednej z wycieczek krajoznawczych po zabytkowych dzielnicach Werony. Największym zainteresowaniem cieszy się łuk Cansignorio, który wielu turystom przypomina małą katolicką katedrę.

Łuk Gavi

Nad brzegiem pełnej Adygi – rzeki przepływającej przez miasto – wznosi się Castelvecchio – średniowieczny zamek. Obok znajduje się łuk triumfalny, przypominający dawną świetność szlacheckiego rodu Gavi. To na cześć tej rodziny nazwano wzniesiony w I wieku 12,69-metrowy obiekt, który w czasach nowożytnych został rozebrany przez żołnierzy napoleońskich. Dopiero 127 lat później, w 1932 roku, odrestaurowano łuk Gavi.

Nie zachowały się rzeźby szlacheckich przedstawicieli dynastii, które niegdyś stały w niszach. Uroczysty i majestatyczny wygląd łuku nadają półkolumny na fasadzie i roślinny ornament na przęśle. W średniowieczu obok niej znajdowały się hałaśliwe pasaże handlowe. Tylko 280 metrów dzieli łuk Gavi od Piazza della Signoria.

Most Scaligera

Z Castelvecchio turyści mogą łatwo przejść na przeciwległy brzeg rzeki Adige. Aby to zrobić, musisz być na moście Scaligera, który jest bardzo blisko. Rosyjskim turystom budowla z blankami przypomina mury moskiewskiego Kremla. Potężny most, zbudowany z marmuru i czerwonej cegły, powstał znacznie wcześniej niż rosyjska średniowieczna twierdza – w 1356 roku. W czasie okupacji miasta przez niemieckich faszystów został wysadzony w powietrze. Dzięki entuzjazmowi mieszkańców Werony, rozciągający się na 120 metrów most został pomyślnie odrestaurowany do 1951 roku.