Zabytki Rotterdamu – 25 najciekawszych miejsc

Niewiele jest w Europie miejsc, które można by nazwać eksperymentalnym laboratorium architektury. Zabytki Rotterdamu opierają się właśnie na tej zasadzie – zaskakiwać turystów niezwykłymi budynkami w różnych stylach. Mimo to miasto portowe jest postrzegane bardzo organicznie i niepowtarzalnie, a zauważalny eklektyzm nikomu nie przeszkadza. Nie można nie podziwiać zakresu twórczej myśli, gdy widzi się te wszystkie sześcienne domy i muzea, kościoły i meczety, Biały Dom i Muzeum Świata. Kolejnym „chipem” jest przyjazność dla środowiska, wydaje się, że czystość i zieleń są tu nawet na terenach portowych i przemysłowych. Wszystko wygląda bardzo naturalnie, bardzo czysto i zadbanie, ale ten poziom nie jest tak łatwy do osiągnięcia. Taki postęp jest jednym z osiągnięć Holendrów. Kierownictwo miasta Rotterdam dokłada wszelkich starań, aby jak najbardziej unowocześnić tę część terenu, by była czysta i wygodna.

Most Erazma

Nazwany na cześć Erazma z Rotterdamu, uważany jest za jeden z najpiękniejszych. Połączył centrum miasta z terenem upraw. Najdłuższy most zwodzony, sięgający 802 m, kosztował 163 mln euro. Wysoki koszt wynika ze złożoności projektu, w którym połączono most zwodzony i wiszący.

Asymetryczna kreacja młodego architekta van Berkela – Lebeda, jak nazywają ją miejscowi ze względu na elegancję projektu i wznoszący się ku górze, zakrzywiony 139-metrowy pylon, powstawała przez ponad 6 lat. Podczas jego budowy zastosowano najnowocześniejsze techniki i materiały, które umożliwiły zbudowanie mostu, którego grubość nie przekracza kilku metrów. Otwarty w 2006 roku przez królową Beatrice, został dodatkowo ulepszony, aby zapewnić mu nieruchomość.

Zarezerwuj prywatny transfer z lotniska do hotelu za 5 320 RUB

Ratusz

Na początku XX wieku. w miejsce starego ratusza, który okazał się nie tak obszerny, jak wymagano, architekt Evers zbudował nowy. Królowa Wilhelmina położyła pierwszy kamień pod fundamenty, a sam budynek został wzniesiony ze skały muszlowej w ciągu pięciu lat. Podczas II wojny światowej ratusz został uszkodzony w wyniku bombardowania miasta, ale przetrwał. Późniejsza renowacja dała pretensjonalnemu budynkowi nowy carillon z 48 dzwonami.

Fasadę neorenesansowego gmachu zdobią rzeźby oddające narodowe cechy: ostrożność, rzetelność, wytrwałość i przedsiębiorczość oraz pomnik patronki miasta. W budynku mieści się Urząd Miejski, w którym odbywają się oficjalne przyjęcia, uroczystości i koncerty muzyki organowej. Kilka lat temu z murów ratusza zmył wielowiekowy kurz, dzięki czemu nabrał on pierwotnego koloru.

Euromache

Euromast swoją obecność na mapie miasta zawdzięcza festiwalowi kwiatów – Floriade, który odbywa się w Holandii raz na 10 lat. W 1960 roku zaszczyt goszczenia kwiatowej ekstrawagancji przypadł Rotterdamowi, gdzie ogłoszono konkurs na najlepszy budynek do tego czasu. Zwycięzcą został projekt Hugh Maascanta, który zaproponował budowę wieży w formie masztu statku z mostem na szczycie. Wysokość Euromastu wynosiła 101 m i kończył się poziomym pomostem ze szklaną kopułą. W 1970 roku postanowiono uzupełnić budynek o 85-metrową wieżę kosmiczną, czyniąc go najwyższym budynkiem w Holandii.

W wieży mieściło się kilka restauracji (jedna wyróżnia się wykwintną kuchnią, druga to zwykły fast food), sklep z pamiątkami, kilka apartamentów i 2 tarasy widokowe. Zwiedzający mogą oglądać panoramę miasta z wysokości 100 m – otwarty taras widokowy, z którego można zejść po linie. Winda wznosi się i opada wzdłuż zabudowanej części, obracając się wokół osi.

Obszar Delfshaven

Turyści będą mogli dotknąć 300-letniej historii na terenie Rotterdamu, która przetrwała nawet podczas bombardowań II wojny światowej, która znajduje się na prawym brzegu Nowej Maas. Niegdyś osobny port, a później gmina, posiada unikalną architekturę. Delfshaven wypełnione jest zabytkowymi budynkami, antykwariatami, klimatycznymi pubami i restauracjami. Cały obszar przesiąknięty jest siecią kanałów, po których płyną łodzie.

Do okolicznych atrakcji należy Kościół Ojców Pielgrzymów, którego lakoniczną fasadę wieńczy nadbudowa w kształcie dzwonu, odrestaurowany wiatrak i jedyny browar pielgrzymkowy w mieście. Nieustannym zainteresowaniem cieszy się kopia statku Delft, który brał udział w bitwach w XVIII wieku.

Muzeum Boijmans-van Beuningen

Jedno z największych muzeów w Holandii będzie prawdziwym odkryciem dla podróżników. Kunstmuseum zostało założone po tym, jak Frans Jakob Otto Boijmans przekazał swoją kolekcję Rotterdamowi w 1947 roku. Drugą znaczącą kolekcją, która została dodana do funduszu muzeum w 1958 roku, była kolekcja van Beuningena, którą jego spadkobiercy sprzedali muzeum. Muzeum Boijmans-van Beuningen jest niezwykłe we wszystkim: od kolekcji i ekspozycji po sam budynek. Większość funduszu została przekazana w prezencie.

W czasie swojego istnienia, dzięki 1,5 tysiąca prywatnych kolekcjonerów, zasilił się około 50 tysiącami dzieł sztuki. To właśnie doprowadziło do takiej różnorodności i doboru autorów. Najbardziej zaskakująca w muzeum jest ekspozycja, w której nie obserwuje się ani chronologii, ani wybitności twórców dzieł. Znane nazwiska współistnieją z początkującymi mistrzami, a arcydzieła otaczają nowoczesne instalacje.

Katedra św. Wawrzyńca

Nie będziesz już mógł zobaczyć oryginalnej średniowiecznej katedry św. Wawrzyńca – była poważnie uszkodzona. Zbudowany w XVI wieku. Po zbombardowaniu katedry zachowały się mury i część wieży, które zostały odrestaurowane do 1968 roku. Ale nawet z nich można było zaobserwować niejednorodność konstrukcji, spowodowaną przebudowami i dobudówkami, w których zatracono gotycki styl budowli.

Wśród ocalałych zabytków katedry znajdują się grobowce admirała Witte de Witt i przodka Franklina Roosevelta – Henry'ego Roosevelta, przedstawiające sceny wojny i pokoju, brązowe drzwi i 3 organy. Szef organów jest największym w Holandii. W katedrze często odbywają się koncerty organowe.

65-metrowa wieża służy jako doskonała platforma widokowa do otwierającej panoramy. Wejście na nią jest płatne.

Kościół św. Wawrzyńca

Kościół św. Wawrzyńca został pierwotnie nazwany imieniem patronki biednych i głodnych, św. Elżbiety, i był budowany w dwóch etapach. Najpierw w 1908 wybudowano fasadę, którą zajmował kościół parafialny. Później, po I wojnie światowej, dobudowano wieże. Odzwierciedlał się w nich również styl pseudoromański, który został wybrany dla budynku.

Podczas II wojny światowej na kościół spadły 2 bomby, z których integralność jest wciąż przedmiotem dyskusji. Odrestaurowany kościół został przekształcony w katedrę w 1956 roku, a do nazwy dodano imię patrona Rotterdamu, św. Wawrzyńca. Turystów w katedrze przyciągają wspaniałe witraże, rzeźby i mozaikowy ołtarz.

park muzealny

Park muzealny to jedno z najbardziej niezwykłych miejsc. Jego terytorium podzielone jest na 4 strefy: strefę ścieżek, strefę romansu z mostem, trawnikami i klombami, strefę miejską, w której odbywają się imprezy, oraz zadbany ogród. Ozdobą przestrzeni są zbiorniki, w których podczas ulewnych deszczy woda wypływa z centrum miasta. Park otrzymał swoją nazwę, ponieważ wzdłuż jego obwodu znajduje się wiele galerii sztuki i muzeów. To słynne Muzeum Boijmans-van Beuningen i zachwycająca niezwykłą architekturą Galeria Kunsthal, w której ekspozycje zmieniają się co miesiąc, Instytut Architektury, który ma również sale wystawowe, Muzeum Shabo przedstawiające sztukę Rotterdamu, Muzeum Historii Naturalnej z duża kolekcja i próbka funkcjonalizmu Villa Sonneveld.

domy kostki

Awangardowe budowle, które architekt nazwał „lasem”, trudno minąć. Są sześcianem umieszczonym na sześciokątnym pylonie. Założono, że nad ruchliwą autostradą powstanie osiedle mieszkaniowe z 55 domami, szkołą i infrastrukturą. Projekt wykonał architekt Piet Blom, który wybudował zespół mieszkalny składający się z 38 domów. Przestrzeń mieszkalna domu ma 3 kondygnacje, z których każda ma inny kształt (trójkąt, wielokąt i piramida).

Początkowo część domów została pomyślana jako mieszkalne, inne przeznaczone na biura. Ale domy tak przypadły do ​​gustu turystom, którzy zdecydowanie chcieli sami przyjrzeć się aranżacji, że jedno mieszkanie przeznaczono na muzeum. Teraz każdy może zobaczyć niezwykły budynek i jego aranżację.

Ogród botaniczny “Arboretum Trompenburg”

Ogród Botaniczny Arboretum Trompenbrg to raj dla prawdziwych miłośników przyrody. Nie ma w nim stref rozrywki ani kawiarni, całe terytorium podzielone jest na strefy z umiejętnie stworzonym mikroklimatem i systemem nawadniającym. Ogród rozpoczął się od prywatnej kolekcji, której korzenie sięgają połowy XIX wieku. na nazwisko Van Hoy Smith. W tym czasie na obrzeżach miasta znajdowało się arboretum o powierzchni 7 hektarów.

Z biegiem lat do kolekcji powiększali się członkowie rodziny. Ale arboretum okazało się być w samym centrum miasta, a podatki okazały się nie do zniesienia dla osoby prywatnej. W 1996 roku utworzono fundusz zarządzający, do którego należy ogród botaniczny. Co roku ponad 50 tys. zwiedzających przyjeżdża do ogrodu, aby podziwiać największą kolekcję dębów, buków, rododendronów, rogierów, sukulentów.

Zoo w Blaydorp

Jedno z najpiękniejszych ogrodów zoologicznych w Europie, Bleidorp jest ulubionym miejscem mieszkańców i gości miasta. Zgromadzona tu kolekcja zwierząt jest bardzo bogata; wiele rzadkich okazów. Zoo podzielone jest na strefy tematyczne: Amazonika, Afryka, Azja, Riwiera, Jaskinia Lodowa, Oceanium itp. Niektóre strefy zajmują zadaszone pawilony, jako część Amazonki, w której umieszczano duże i małe motyle, lub Oceanium, które proponuje się oglądać ze szklanego tunelu.

Inne obszary znajdują się na wybiegach na świeżym powietrzu, jak Afryka z okapi i gorylami nizinnymi, Ameryka z wikunami i bizonami. W zoo turyści mogą oglądać karmienie zwierząt, których harmonogram podany jest na oficjalnej stronie internetowej, lub za 2 € mogą pojawić się jako ich ulubione zwierzę na zdjęciu.

Nasyp rzeźb

Nasyp kanału Westersingel można nazwać darmową galerią plenerową. Mieści 17 obiektów artystycznych: niezwykłe rzeźby i prowokacyjne instalacje, dostępne o każdej porze dnia. Wśród nich są dzieła Karla Vissera, Umberto Mastroianniego, Auguste'a Rodina, Joela Shapiro itp. Niektóre z nich są zainstalowane na specjalnych cokołach, takich jak „Marszujący człowiek”, „Wielki muzyk”, „Pożegnanie” czy „Leżąca figura”. Inne ustawia się na środku trawnika – „Wysokość”, przedstawiające drzewo wiszące metr nad ziemią, lub wielokolorowe kłody lub gąsienice, ułożone w szachownicę.

Niezwykła rzeźba Szapiro wywołała swego czasu burzę oburzenia wśród mieszkańców. Uważali, że „bezimienny” nie pasuje do otaczającego krajobrazu. A praca Fissera „Matka i dziecko” stała się prawdziwą prowokacją. Śpiący w roli matki i dziecka jako rozbierana lalka – sztuka współczesna nie była dostępna dla wszystkich.

Muzeum Miniświata

Miniworld to świat Lilliputów, niesamowite muzeum, które pozwala zobaczyć miasto i jego okolice w miniaturze. Projekt obejmuje jeden z największych na świecie modeli w skali 535 m2, wykonany w skali 1:87. Ponadto w budynku mieści się restauracja, warsztaty oraz sklep z pamiątkami. Samo miasto na planie zajmuje tylko około 200 m2, na którym gromadzone są najbardziej kultowe budynki i miejsca, no i oczywiście port. Reszta odzwierciedla otoczenie miasta: jego przedmieścia, nadmorskie krajobrazy, Kinderdijk, zielone poldery, rzeki i kanały.

Wszystko to przesycone jest siecią dróg i linii kolejowych, wzdłuż których ruch nie ustaje. Co 24 minuty następuje zmiana dnia i nocy. Zwiedzający będą mogli obserwować, jak w warsztatach powstają części modelu, jak z punktu kontrolnego sterowane są ruchy pociągów i samochodów.

Muzeum Morskie

Jedno z pięciu najlepszych muzeów morskich na świecie i najstarsze w Holandii. Został założony przez księcia Nedrika w 1873 roku. Fundusz muzealny obejmuje ponad 850 tysięcy eksponatów. Wśród nich są modele starożytnych i współczesnych statków, atlasy morskie, globusy i mapy, instrumenty nawigacyjne, wyposażenie i sprzęt okrętowy, projekty przyszłych konstrukcji, raporty z odkryć i podbojów itp.

Muzeum obejmuje otwartą przestrzeń w porcie, na której cumuje ponad 20 statków: od nowoczesnych jachtów po statki z początku XIX wieku. Odwiedzającym oferuje się możliwość obejrzenia niektórych statków od środka. Na szczególną uwagę zasługuje taranujący statek „Buffalo”, na którym odtwarzana jest zwykła atmosfera pracy: od szeptów marynarzy pod prysznicem po dźwięki muzyki w kwaterach oficerskich.

Wioska Kinderdijk

Unikalna wioska Kinderdijk jest wpisana na Listę Światowego Dziedzictwa UNESCO, co symbolizuje umiejętną współpracę człowieka z naturą. Jest symbolem Holandii, rozpoznawalną wizytówką przedstawiającą 19 wiatraków. Przybywając w te miejsca, osadnicy byli zmuszeni do ciągłego odzyskiwania ziemi najpierw z bagien, a następnie z rzek. Aby żyć spokojnie, zbudowano tamy, a gdy ich nie wystarczyło, powstał pomysł wykorzystania ogromnych wiatraków, za pomocą których można pompować wodę z kanałów do specjalnych zbiorników w przypadku nadmiaru i z powrotem w przypadku suszy. Zbudowane w 1740 r. młyny są nadal sprawne na wypadek awarii nowoczesnych maszyn, które je zastąpiły. Wszystkie są mieszkalne, w jednym znajduje się muzeum.

Muzeum Etnograficzne

Muzeum Etnograficzne (lepiej znane jako Muzeum Świata) to muzeum o kulturze teraźniejszości i przeszłości. Swoje odkrycie w 1883 roku zawdzięcza członkom Królewskiego Klubu Jachtowego, którzy ze swoich podróży przywieźli relikty i niezwykłe przedmioty, które później stały się eksponatami. Ekspozycje muzeum będą opowiadać o obyczajach i tradycjach ludów zamieszkujących Azję, Amerykę, Afrykę i Oceanię. Fundusz liczy prawie 2 tys. eksponatów.

Wśród nich są mapy, atlasy, rekonstrukcje mieszkań i środków transportu, przedmioty z pierza i brązu, przedmioty obrzędowe i religijne itp. Niektóre sale są udekorowane jak pałace lub świątynie, a odpowiedni akompaniament muzyczny pomaga jeszcze bardziej zanurzyć się w tej atmosferze.

Budynek dworca kolejowego

Gwałtownie rosnący przepływ pasażerów wskazywał na potrzebę przebudowy budynku dworca, wybudowanego w 1957 roku. Podobnie jak wiele nowoczesnych budynków, nowy dworzec ucieleśniał innowacyjne pomysły i najnowsze technologie. Unikalny projekt kosztował 630 milionów euro wcale nie ze względu na materiały. Do budowy użyto głównie naturalnych materiałów: drewna i szkła. Dekoracja ścienna, zarówno wewnętrzna jak i zewnętrzna, belki stropowe drewniane, dach szklany. Ten wybór pozwolił nam znacznie zaoszczędzić na oświetleniu. Zainstalowane na dachu panele słoneczne zapewniają stacji niezbędny prąd.

Pod tym samym dachem mieściło się pomieszczenie serwisowe i podesty. Pod torami kolejowymi znajdują się tunele dla pieszych z prowadzącymi do nich sklepami. Część podziemna jest chroniona bramkami obrotowymi, które przechodzą za pomocą karty inteligentnej. Nad południowym wyjściem ze stacji znajduje się konsola chroniąca przed jasnymi promieniami słońca lub deszczu.

Biały Dom

Spacerując po mieście nie można nie zauważyć, że władze miejskie nie skupiły się na jak największym zachowaniu wyglądu Starego Świata. Postaw na modernizm i eksperyment, to najbardziej „amerykańskie” ze wszystkich miast w Europie. I gdzie, jeśli nie w samym sercu naszej cywilizacji, miały narodzić się pierwsze drapacze chmur, takie jak Biały Dom. Na dzisiejsze standardy nie jest to wcale wieżowiec, ale styl 11-piętrowego budynku ze spadzistym dachem robi wrażenie. Jak na europejską tradycję XIX wieku był to projekt na dużą skalę.

Witte Huis przeżył bombardowania II wojny światowej, zachowany w niemal oryginalnej formie. Pierwszy europejski drapacz chmur zrobił kiedyś furorę wśród tych, którzy chcieli przyjrzeć się „konstrukcji stulecia”. To „centrum biznesowe” znalazło się na liście holenderskich miejsc chronionych przez UNESCO. Z jakiegoś powodu pozostałe drapacze chmur po drugiej stronie Oudehaven (Starego Portu) nie budzą takiego entuzjazmu, zwykłe biurowce w jaskrawym kontraście do Białego Domu.

W tamtych czasach projekt był długo krytykowany, sceptycy przekonywali, że słabe gleby go nie wytrzymają. Ale był przeznaczony do wcielenia, pomimo trudności z palami i fundamentami. Trudno to z niczym porównać, konstrukcja przypomina nieco futurystyczny zamek. Dziś jest to doskonały taras widokowy zabytkowego budynku z osobliwą secesyjną fasadą i napisem „Het Witte Huis”.

Muzeum historii naturalnej

Być może w każdym szanującym się kraju powinno być muzeum historii naturalnej i niekoniecznie jest to przywilej stolic. Muzeum Historii Naturalnej liczy około 400 000 obiektów i jest jednym z najczęściej odwiedzanych miejsc. Jej ekspozycja znajduje się w Willi Dijkzigt (Villa Dijkzigt dla rodziny Van Hoboken, zbudowana w 1852 r.) na terenie Museumpark, niedaleko ratusza i Muzeum Boijmans van Beuningen.

Muzeum Historii Naturalnej zostało otwarte w 1927 roku z ponad 44 000 odwiedzających, co zostało uznane za rekord w tamtych czasach. Połączył kilka sekcji, wyrastając z prywatnych kolekcji holenderskich filantropów i mecenasów w muzeum. W 1922 r. inicjatywę tę poparło Holenderskie Stowarzyszenie Historii Naturalnej (Stowarzyszenie na rzecz utworzenia i utrzymania Muzeum Historii Naturalnej), 5 lat później zostało otwarte.

Jest to średniej wielkości kolekcja muzealna w Rotterdamie, ale ma duży prestiż i wpływ na europejski sektor historii naturalnej. Jego nacisk na ekologię miasta pozostaje wyjątkowy. Przez jakiś czas nosiło inną nazwę – Muzeum Przyrody w Rotterdamie (1986 – 2005 r.) Dynamicznie rozwijający się kierunek ekologiczny stał się przykładem dla innych tego typu instytucji.

Künsthal

Kunsthal jest dużym obiektem muzealnym prawie w samym centrum, jest to teren Parku Muzeów, który należy do kilku kolekcji rzadkich eksponatów. Od ponad 20 lat w tym miejscu odbywają się wystawy o zróżnicowanej treści, zmieniającej się tematycznie, poświęcone głównie sztuce współczesnej. W przewodnikach turystycznych miejsce to jest oznaczone jako jeden z najatrakcyjniejszych obiektów dla gości miasta.

Budynek muzeum został zaprojektowany przez holenderskiego architekta Rema Kolgasa w 1992 roku. Po muzealnym parku warto spacerować o każdej porze roku, wejście do Kunsthal jest od strony Westzeedijk. Muzeum słynie z liczby skradzionych obrazów. Ta sława przyniosła mu rodzaj „anty-zapisu”. Stąd skradziono 7 arcydzieł o łącznej wartości około 200 milionów dolarów, w tym Głowę Arlekina Pabla Picassa i Kobieta z zamkniętymi oczami Luciana Freuda.

Jednak fala rabunków w 2012 roku dotknęła również inne europejskie muzea sztuki, a w Rotterdamie zaostrzono środki bezpieczeństwa. Tutaj można zobaczyć najlepsze dzieła mistrzów XX wieku. Na przykład jedna z kopii „Krzyku” Andy'ego Warhola, dzieła ekscentrycznego fotogeniusza Chucka Close'a i Arne Quince'a, belgijskiego artysty i rzeźbiarza, który zbudował drewniane gniazdo w swoim rodzinnym mieście.

Meczet Mevlana

Meczet jest rozpoznawalnym budynkiem z dwoma wysokimi minaretami w pobliżu linii kolejowej, co widać po prawej stronie, jadąc pociągiem z Delft. Jeśli policzysz czas po drodze – kilka minut przed dotarciem do dworca centralnego. Jest to dość duży budynek, stylistycznie nieco przypominający Błękitny Meczet w Stambule, tylko format i liczba minaretów są mniejsze.

Dziś toczy się wiele debat na temat prawdopodobieństwa wchłonięcia kultury europejskiej przez islam, ale taka jest rzeczywistość naszych czasów. Być może ze względu na pospieszną budowę meczetów przez Turków ich kraj nie spieszy się z przyjęciem jako pełnoprawnego członka UE. Dwa lub trzy meczety to norma dla dużego, wielonarodowego miasta w Europie, które ma dużą diasporę z krajów tradycyjnie muzułmańskich.

Zadbane podwórko z parkingiem, gdzie większość samochodów prestiżowych marek jest tradycyjna dla każdego europejskiego meczetu. W mieście znajduje się inny budynek sakralny, podobny do meczetu Mevlana, przy wyjeździe do Dodrechtu, po prawej stronie. Budynek stacji Mevlana z wysokimi minaretami należy do społeczności holendersko-tureckiej.

Muzeum Szabo

Cieszy się nieustannym zainteresowaniem wśród gości, choć miasto posiada wiele innych unikalnych ekspozycji południowej części Holandii. Koneserzy sztuki przyjeżdżają tu, by zanurzyć się głębiej w świat ekspresjonizmu, niezrozumiały dla niewtajemniczonych. Już w drodze do Muzeum Szabo jest co podziwiać – biała rezydencja w nowoczesnym stylu zachwyca harmonią i eklektyzmem.

W rezydencji w pobliżu Parku Muzealnego znajdują się szkice, płótna, grafiki i rzeźby słynnego Holendra. Słynny ekspresjonista nie kolekcjonował własnych obrazów i rzeźb, ale jest to największa kolekcja jego szkiców, zdjęć i szkiców. Oprócz niewielkiej części jego twórczego dziedzictwa, cyklicznie wystawiane są tu prace innych artystów – lokalnych, holenderskich i europejskich.

Kreatywny geniusz Hendrika Chabota miał szczególny pogląd na sprawy. Jego obrazy „Ogień Rotterdamu” i „Warzywniak” zadziwiają szczególną dramaturgią. Był innowatorem sztuki europejskiej I połowy XX wieku. Główna część jego twórczego dziedzictwa jest gromadzona nie w tej Białej Willi, ale w najlepszych europejskich muzeach.

Kapelusz Park

Wśród dziwnej zabudowy miejskiej i pomników „nie wiadomo dlaczego” znajduje się przepiękny teren zielony. Miło jest tu spędzić czas, odpoczywając od „szoku kulturowego” tutejszych muzeów i percepcji całego tego chaosu stylów architektonicznych. Het Park to zadbany kawałek ziemi w europejskim stylu odzyskany z morza.

Jak wiadomo, w Holandii kwiaty i tereny zielone są traktowane ze szczególnym podziwem i miłością. Jest to oczywiste, gdy znajdziesz się we wspaniałym parku w stylu angielskim, który jest otwarty dla turystów i mieszkańców od 1852 roku. Rodziny lubią tu wypoczywać w weekendy – są miejsca na grilla, kawiarnie, lokalna restauracja, która zawsze cieszy się przystępnymi cenami i pyszne domowe jedzenie. Również dla entuzjastów outdooru przewidziano wszystko – korty, bieżnie i ścieżki rowerowe.

Specjaliści od „zielonej architektury” zrobili wszystko, aby to miejsce było piękne o każdej porze roku. Spod śniegu, który ze względu na morski klimat rzadko zalega długo, wyłania się kilka plantacji iglastych. Wiosną i latem wszystko zasypane jest zielenią i kwiatami, jesień zachwyca bogactwem kolorów. Dla miłośników projektowania krajobrazu jest Tuin Schoonoord, dekoracyjny obszar sąsiadujący ze wschodem.

Park Plaswijk

Każde europejskie miasto może pochwalić się zadbanymi terenami zielonymi i parkami rozrywki. Przyjeżdżają tu rodziny – są place zabaw, miejsca do grillowania, atrakcje i programy rozrywkowe dla publiczności w różnym wieku.

Jezioro parkowe jest siedliskiem ptactwa wodnego, występują tu łabędzie i pelikany, z którymi turyści lubią robić zdjęcia. Jest mini-zoo i strefa spacerowa z altanami, ławkami i trawnikami do relaksu. To niewielki obszar, ale miejsca wystarczy dla wszystkich. Wydaje się, że czas zatrzymał się, a zgiełk miasta jest gdzieś daleko, choć szaleńczy rytm największego portu w Europie pulsuje zaledwie kilka metrów od tego miejsca.

Park na dachu Dakpark

Czy ktoś słyszał kiedyś o parkach na dachach wieżowców, hoteli i centrów biznesowych? I istnieją, jeden z nich znajduje się w Rotterdamie. To duży ogród na dachu kompleksu handlowego, do którego można się wspiąć po męczących zakupach. Przy wietrznej pogodzie raczej nie będzie tu komfortowo, ale podczas spokojnego morza można podziwiać piękną panoramę „Miasta Przyszłości”. Rynek jest tak duży, że idąc na górę zapomina się, że na dole znajduje się działający budynek.

Oazy na wyższych poziomach wśród kamiennej dżungli wydawały się kiedyś fantazją. Ale na krótką metę takie rozwiązanie może stać się godną alternatywą dla ogólnej urbanizacji Starej Europy z całkowitą zabudową każdego metra kwadratowego terenu. Dla miasta o futurystycznej architekturze jest to całkiem akceptowalna opcja zagospodarowania terenu.