Zabytki Salzburga – 25 najciekawszych miejsc
Austria jest zasłużenie uważana za skarbnicę architektury, znana jest z wyrafinowania. Miasta trudno nazwać „peryferiami”, a zabytki Salzburga są żywym potwierdzeniem, że jest to jedno z kulturalnych centrów Europy.
To muzyka zamrożona w kamieniu, która brzmi jak bicie dzwonów na Placu Salzburskim. Przez długi czas był bawarski, ale redystrybucja granic nie wpłynęła na jego świetność. Miasto odwiedza nawet milion turystów, wielu wraca po nowe doświadczenia.
Twierdza Hohensalzburg
Twierdza Hohensalzburg jest słusznie uważana za główną atrakcję. Zbudowany ponad dziewięć wieków temu, w dobie toczącej się walki o władzę między królem a papieżem, ten kompleks forteczny jest największym spośród tego typu obiektów w Europie. Przez wiele wieków istnienia tej potężnej fortyfikacji Hohensalzburg pełnił nie tylko funkcję obronną.
W okresie powstań chłopskich w XV-XVI w. twierdza służyła jako rezydencja niektórych książąt-arcybiskupów, a na początku XVII w. twierdza stała się miejscem więziennym dla szlachciców.
Dziś każdy może odwiedzić twierdzę, aby podziwiać malownicze zdobienia Złotej Sali i Złotej Komnaty oraz luksusowe rzeźby wykonane w stylu gotyckim. Wspaniałe tereny twierdzy przyciągają do Hohensalzburga artystów z całego świata, dla których od czasu do czasu na terenie twierdzy odbywają się kursy Międzynarodowej Akademii Letniej.
Muzeum Domu Mozarta
Wszystkie trasy zwiedzania prowadzą do „Domu Mistrza Tańca” na Makartplatz. W latach 1773-1787 mieszkała tu rodzina Mozartów. Z czasem 8-pokojowe mieszkanie urządzono jako muzeum. Niegdyś budynek należał do sklepu spożywczego Johana Haguenauera. Ojciec V.A. Mozart znalazł stanowisko nadwornego muzyka za arcybiskupa Salzburga. Stał się bogaty i odnosił sukcesy, stając się sławnym jako najlepszy nauczyciel gry na skrzypcach, a nie tylko jako ojciec małego geniusza.
Skrzypek kaplicy dworskiej Leopold Mozart i mieszkaniec domu nr 9 zamieszkali wraz z rodziną przy ulicy Geitergasse na III piętrze. W tym czasie ukazało się pierwsze dzieło młodego Amadeusza, który miał fenomenalną pamięć muzyczną. Zapamiętał i zapisał dokładnie wielogłosową partyturę Miserere w kaplicy katedry, której zapisów nie wolno było kopiować i rozpowszechniać.
W archiwum miejskim budynek ten określany jest jako „Dom Mistrza Tańca” (od 1713 r.). Tutaj niejaki Lorenz Spekner udzielał lekcji tańca dla szlacheckiej elity, przygotowując ich do udziału w balach i imprezach towarzyskich. W październiku 1944 r. na część domu napadł nalot. Został odrestaurowany dla Międzynarodowej Fundacji Mozarteum według starych rysunków i wspomnień współczesnych.
ogród zoologiczny
Jeden z najstarszych ogrodów zoologicznych w Europie został wymieniony w archiwach XVI wieku jako menażeria na wzgórzu Hellbrunn do polowań książęcych. Później został przekształcony w miejskie zoo. Obiekt ten w przewodnikach turystycznych widnieje jako Tiergarten Hellbrunn, polecany rodzinom z dziećmi.
W dobie wojen napoleońskich zwierzęta były rozstrzeliwane na żywność. Obecnie na niewielkim obszarze żyje 800 osobników ze 140 gatunków, głównie ptaków i ssaków. Zoo w nowoczesnym formacie powstało w 1961 roku. W okresie powojennym sprowadzano tu młode zwierzęta regionu alpejskiego – jelenie, dziki, muflony. Koncepcja została zrewidowana w 1990 roku, wprowadzono przedstawicieli tropików, zwierzęta podzielono zgodnie z zasadą geograficzną.
Dziś znajduje się tu kącik safari z afrykańską fauną, wybiegi dla przedstawicieli Eurazji i Ameryki Południowej. Wyposażony w strefę dla pieszych. Symbolem zoo jest biały nosorożec, ale dzieci uwielbiają dom alpaki i lemura, stado różowych flamingów i białe pawie. Zabronione jest karmienie przyniesionej żywności, przy wejściu oferują zakup specjalistycznej paszy.
dom natury
Miłośnicy przyrody powinni nie tylko odwiedzić zoo, ale także odwiedzić Dom Natury. Akwarium tutaj jest jednym z najpiękniejszych akwariów w Europie Środkowej. Zanim zwiedzający otworzą magię podwodnego świata w pełnej krasie. Rekiny rafowe, jaskrawo ubarwione ryby tropikalne, ryby z wód Amazonki i Europy dają możliwość odbycia ekscytującej podwodnej podróży w stosunkowo krótkim czasie.
W wydzielonej części ogromnego akwarium wyposażonych jest 56 terrariów, w których swobodnie czują się jadowite węże, jaszczurki, żaby, aligatory i żółwie, reprezentujące gady i płazy żyjące w różnych częściach globu. Ponadto istnieje sala kosmiczna, w której można zobaczyć miasto kosmiczne, układ planetarny i strukturę Wszechświata. Wiele sal wystawowych wprowadza zwiedzających w świat zwierząt, minerałów, przedstawicieli fauny i flory epoki lodowcowej oraz przyrodę różnych kontynentów.
Pałac Hellbrunn
Pałac Hellbrunn z zabawnymi fontannami jest uważany za jeden z najbardziej atrakcyjnych zabytków miasta. Stworzony jako letnia rezydencja arcybiskupa Markusa Sittikusa, pałac szybko stał się prawdziwą perełką architektury renesansowej. Atrakcją pałacu był rozległy park, w cieniu krzewów i drzew, w których ukryto Wesołe Fontanny. Od 400 lat fontanny te, nagle tryskając wilgocią, bawią i jednocześnie straszą gości pałacu. Oprócz fontann, zwiedzających fascynują tajemnicze groty pełne mistycyzmu i tajemnic.
Fontanny, groty, luksusowe sale pałacowe od momentu założenia rezydencji zaczęły przyciągać do Hellbrunn szlachetną publiczność na rozrywkę i różnego rodzaju uroczystości. Tradycja organizowania wspaniałych uroczystości i niezapomnianych przedstawień teatralnych w Teatrze Kamiennym, powstałym na miejscu dawnego kamieniołomu, trwa do dziś. Na terenie parku pałacowego iw Pałacu regularnie odbywają się imprezy kulturalne, seminaria i konferencje w ramach imprez międzynarodowych.
Residenzplatz
Kiedyś w tych miejscach wydobywano sól i transportowano ją w różne miejsca, stąd nazwa Salzburg (od “salz” – sól). Miasto zaprojektowane jest zgodnie z europejską tradycją, a Residenzplatz to Plac Centralny. Swoją nazwę zawdzięcza rezydencjom wpływowych osób, książąt-arcybiskupów. Starszy budynek – po stronie zachodniej, po stronie wschodniej – biała dzwonnica wieży Glockenspiel Nowej Rezydencji.
Od południa plac wyznaczają mury katedry św. Ruperta i Wergiliusza. Od północy obwód zamykają kamienice mieszczańskie. Residenzbrunnen pozostaje niewątpliwą ozdobą placu – najstarsza fontanna zaprojektowana przez włoskiego architekta, zbudowana w 1661 roku. Nowoczesny wygląd Residenzplatz ukształtował się w 2 połowie XVII wieku, zachowała się historyczna zabudowa.
Turystów spacerujących po centrum o godzinie 7:00, 11:00 i 18:00 czeka miła niespodzianka – muzyka klasyczna, w tym melodie Mozarta, grane przez dzwonki. Tak brzmi instrument carillon, połączony z dzwonnicą Nowej Rezydencji. Tradycja jest utrwalona w 1704 roku, jest to unikalna cecha „muzycznej Mekki” w Alpach.
Ulica Getreidegasse
Serce starego Salzburga pulsuje na Getreidegasse, gdzie znajduje się dawna aleja zbożowa. W małym mieszkaniu narodził się geniusz muzyki klasycznej Wolfgang Amadeusz Mozart, do którego zjeżdżają się tłumy turystów. W antykwariacie jest wiele ciekawych i niezwykłych rzeczy, gdzie można zjeść pyszny obiad i dowiedzieć się, jaka jest prawdziwa wiedeńska kawa.
Dzięki miejscowym architektom, stare budynki organicznie łączą się z modnymi butikami i salonami instrumentów muzycznych. Spacerując po części historycznej, można dostać się do Dzielnicy Katedralnej. Katedra, Rezydencja Arcybiskupa z klasztorem św. Piotra – uosobienie potęgi Salzburga.
Zabudowa Getreidegasse stopniowo przekształciła się w obszar uprzywilejowany, ale w XIV wieku mieszkali tu rzemieślnicy i drobni handlarze. Getreidegasse i Dzielnica Katedralna są wpisane na Listę Światowego Dziedzictwa UNESCO. Z 1 biletem wstępu możesz odwiedzić 5 muzeów. Interesujące są również barokowe budowle we wnętrzu, gdzie panuje atmosfera średniowiecznej Europy.
Pałac Mirabell
Przykładem europejskiej architektury ogrodowo-parkowej jest Zespół Pałacowy Mirabell. Dziś to dno najpiękniejszych miejsc, gdzie wszystko ułożone jest według klasycznego wzoru. Dla dzieci zrobili osobno Gnome Garden. Śnieżnobiały Schloss Mirabell Salzburg został zbudowany w 1606 roku dla księcia-biskupa Wolfa Dietricha von Reitenau. Chciał mieć budynek poza granicami miasta, letnią rezydencję, aby nie zwracać uwagi mieszczan na jego życie.
Początkowo Pałac Altenau przeznaczony był na tajne spotkania szlachcica z ukochaną Salome Alt. Pogłoski szybko dotarły do papieża, arcybiskup został usunięty z urzędu, jego bratanek został następcą miejsca spotkań „zakazanej miłości”. Nadał posiadłości nową nazwę – Pałac Mirabell (po włosku “bardzo piękny”). Po odbudowie ze skutków pożaru w 1818 roku budynek zyskał nowe cechy. Powstał dziedziniec i zespół ogrodnictwa krajobrazowego w stylu angielskim. Meble i wnętrza są prawie całkowicie stracone.
Skansen
Ogromny kompleks o powierzchni ponad 50 hektarów. Co roku przyciąga setki tysięcy odwiedzających. Nie ma innego miejsca, w którym można szczegółowo poznać kulturę Austriaków, obejrzeć przedmioty gospodarstwa domowego i poznać tradycyjne rzemiosło. Kompleks wyrósł z małej osady, którą przekształcono w otwartą przestrzeń ekspozycji etnograficznej. Historycy odrestaurowali dziesiątki budynków. Są to kościół, szkoła, młyn, zagrody i warsztaty rzemieślnicze.
Najstarszym eksponatem jest budynek z 1442 roku. Wszystkie zostały sprowadzone z różnych regionów, w tym parku zostały rozebrane i zbudowane. Uczniowie i studenci przyjeżdżają tu studiować etnografię, odbywają się wycieczki, często odwiedzają rodziny z dziećmi. Wspaniała przyroda i piękno Salzburga dopełniają wrażenia tego, co zobaczył. Mały pociąg kursuje po dużym skansenie, gdzie można odpocząć i odświeżyć się.
Galeria rezydencji
Galeria sztuki znajduje się w Rezydencji władców Salzburga, w strefie dla pieszych Starego Miasta. W różnych salach III piętra można zobaczyć dzieła szkoły holenderskiej, francuskiej i włoskiej z XVII-XIX wieku. Imponujące są płótna Rembrandta, Bruegla, Rubensa, a także mniej nam znanych Endera, Waldmullera i Amerlinga.
Rezydencję odwiedziło wiele osobistości. Mały Mozart zaskoczył samego arcybiskupa swoją wirtuozowską grą. Kolację z Napoleonem podzielił cesarz Franciszek Józef. Kiedy otwarto galerię, była to wystawa objazdowa z Monachium. Z czasem został zastąpiony przez zbiórkę stacjonarną i powstał własny fundusz.
W uzupełnianiu kolekcji uczestniczyli mecenasi europejscy. Część dzieł została zakupiona od kolekcjonera Johanna Rudolfa hrabiego Czernina. Zbierano go w Wiedniu od 1800 do 1845 roku. Prezydent Wiedeńskiej Akademii Sztuk Pięknych miał kolekcję rzadkich obrazów flamandzkich mistrzów, a dziś galeria jest uzupełniana.
Katedra w Salzburgu
Katedra jest głównym budynkiem sakralnym w centrum miasta. Może pomieścić 10 000 parafian. Budynek jest widoczny z wielu punktów dzięki wieży z miedzianą kopułą o wysokości 79 m. Nie można go pomylić z małymi kościołami i bazylikami. Imponująca rozmachem jest majestatyczna fasada kościoła rzymskokatolickiego, ozdobiona rzeźbiarskimi postaciami postaci biblijnych. Drzwi frontowe wychodzą na plac Domplatz.
Historia Katedry obfituje w wydarzenia, o których chętnie opowiadają lokalni przewodnicy. Pierwsza budowla pochodzi z 774 r., w 1167 r. kościół został doszczętnie spalony, a następnie wielokrotnie odrestaurowany. Ostatni projekt zrealizowano w latach 1614-1628. Katedra wyróżnia się również faktem chrztu Wolfganga Amadeusza Mozarta, który później wstąpił do masonów. Dziś ten budynek ze wspaniałym wystrojem wnętrz jest częścią dziedzictwa kulturowego Austrii.
Muzeum Sztuki Nowoczesnej
Muzeum Sztuki Nowoczesnej osiedliło się w najbardziej futurystycznym budynku w mieście. Wygląda jak obiekt kosmiczny na górze Mönchsberg nad dachami starego Salzburga. Jest także gospodarzem międzynarodowych wystaw sztuki. Jest to wielopoziomowy budynek o powierzchni 2300 m2, w którym eksponowane są dzieła europejskich artystów XX-XXI wieku.
Muzeum powstało w 2004 roku, jest to projekt konkursowy biura architektonicznego Friedricha Hoffa i Zwinka z Monachium. Do okładziny użyto marmuru. Jest tu wiele innowacyjnych rozwiązań, w tym przeszklone klatki schodowe z panoramicznymi widokami. Kolekcja jest stale aktualizowana. Niektóre obrazy miasta są wystawione w innym budynku.
Sławę zyskały tu prace młodych artystów, są to Rebecca Horn, Ernst Haas, Erwin Wurm, Oskar Kokoschka. Równolegle wystawiane są unikatowe fotografie (ponad 17 000 prac). Wystawy tematyczne są regularnie aktualizowane. Na terenie obiektu znajduje się sklep z pamiątkami i przytulna kawiarnia artystyczna.
Opactwo św. Piotra
Posiadłości klasztorne zaczęto budować w VII wieku z inicjatywy misjonarza Ruperta, patrona Salzburga. Stopniowo miasto rosło, rozbudowywało się opactwo św. Piotra. Obejmuje to katakumby, cele pustelników, budynki świątynne, galerię sztuki i stary cmentarz. Nakręcono tu filmy oparte na tematyce historycznej.
Unikatowy zespół architektoniczny nosi cechy romantyzmu, renesansu i baroku. W 1622 r. w tych murach otwarto Uniwersytet Katolicki, w bibliotece którego przechowywano rzadkie rękopisy, notatki Mozarta i Haydna. Msza h-moll Mozarta, napisana na nabożeństwa klasztoru, odprawiana jest na imprezach muzycznych.
Najstarszy zakon klasztorny na ziemiach niemieckich nie ograniczył swojej działalności. Budynki Stift Sankt Peter zostały zniszczone i odbudowane po pożarach i najazdach wandalów. Jest to typowy klasztor u podnóża Mönchsberg z refektarzem, piekarnią i młynem wodnym. Do klasztoru należy dawna siedziba arcybiskupów (częściowo udostępniona dla zwiedzających).
Cmentarz Świętego Piotra
Obiekt o znaczeniu historycznym – Cmentarz św. Piotra. Jedno z najstarszych miejsc pochówku w Europie, w którym wieczny spoczynek znalazły ważne osoby i znane osobistości. Ich imiona zapisały się w historii Austrii złotymi literami, choć nagrobki i krzyże prezentują się bardzo skromnie. Znajdują się tu groby duchownych, naukowców, artystów i muzyków, nagrobek siostry Mozarta Nannerl.
Terytorium katedry św. Piotra zostało zabudowane w 1143 r., chociaż zachowały się tylko fundamenty i piwnice. Przybyli tu obywatele, V.A. grał na organach. Mozarta. Część zabudowy późniejszej, XVII-XVIII wieku. Teren cmentarza pozostał nietknięty – mały kawałek ziemi pod murem katedry.
Dużym zainteresowaniem cieszą się gotyckie kaplice, rzeźby, nagrobki w stylu romańskim, kute ogrodzenia i rodzinne krypty. Najstarszy grób datowany jest na 803 rok, był to cmentarz mieszczan. Później wydano nakaz, aby w katedrze odpoczywały tylko ważne osoby.
opactwo nonnberg
U stóp Wzgórza Twierdzy stoi klasztor benedyktynów Nonnberg. Klasztor słynie z wyjątkowej gotyckiej fasady, malowideł ściennych i fresków na suficie. Wielopłaszczyznowy ołtarz z Matką Boską w stylu późnogotyckim to prawdziwy skarb zakonników. Malowidło ścienne to niewątpliwa wartość historyczna obiektu sakralnego.
Romańska bazylika powstała na przełomie I i II tysiąclecia z rozkazu cesarza Henryka II, została konsekrowana w 1009 roku. Pierwsza ksieni opactwa Nonnberg, Ehrentrud, została kanonizowana na patronkę Salzburga. Jej grób znajduje się w skalnej krypcie kościoła Najświętszej Marii Panny. Miejsce to pod względem piękna rywalizuje z kolekcją Katedry. Krucyfiks z 1300 roku uważany jest za wyjątkowy.
Znaczna część życia mnichów jest ukryta przed osobami postronnymi, ale jedna historia wyszła poza mury klasztoru, inspirując do powstania filmu „Dźwięki muzyki”. Nowicjuszka klasztoru Maria von Kutschera, będąc oddelegowaną guwernantką, poślubiła owdowiałego barona. Zorganizowała rodzinny chór, a ta fabuła stała się podstawą musicalu. Dziś jest to funkcjonujący klasztor, ale tylko budynki kościelne są otwarte dla zwiedzających.
Muzeum Narodzenia Pańskiego
W Europie istnieje kilka podobnych Muzeów Narodzenia Pańskiego. Podstawą salzburskiej ekspozycji są ozdoby choinkowe i symbole bożonarodzeniowe, prezenty i życzenia zebrane od 1840 do 1940 roku. Prace w dawnej kawiarni Chimes, która została przeniesiona do muzeum w 2014 roku. Znajduje się tam choinka noworoczna z I wojny światowej, figurki do bajki „Dziadek do orzechów”, karty muzyczne i zabawki mechaniczne do odtworzenia historii narodzin Jezusa Chrystusa.
Mieści się w kamienicy nr 2 (Plac Mozarta), kupił ją potentat medialny G. Kloiber dla swojej żony Urszuli, która szukała lokalu na wystawę „Christmas Time”. Kolekcja zachwyciła zwiedzających Muzeum w Monachium w 2000 roku. Część zbiorów odziedziczyła Urszula, część kupili i zebrali współobywatele.
Zbiory Urszuli Kloiber rozrosły się w Muzeum Narodzenia Pańskiego. Przez około 40 lat zbierała eksponaty ku pamięci szczęśliwych czasów swojego dzieciństwa. Nie ma tu nowoczesnych zabawek i girland, wszystkie eksponaty są przedwojenne, kalendarze i pocztówki powstały w I połowie XX wieku.
Pawilon wystawowy Red Bull “Angar-7”
Red Bull – kolekcja samolotów na terenie przylegającym do lotniska. Lokalne muzeum aeronautyki zyskało popularność dzięki swojej ekskluzywności. Pokój to wyjątkowe i rzadkie okazy, to wszystko, co może latać.
Sufity hangarów tworzą geometryczny wzór, ale są to metalowe konstrukcje wspierające kopułę. Projekt hangaru i jego kolekcja są również bardzo oryginalne. W zasadzie są to rzadkie modele samolotów sportowych. Nocne niebieskie podświetlenie sprawia, że obiekt jest hipnotyzujący. Od czasu do czasu nad jeziorem Wolfgangsee odbywają się pokazy lotnicze Red Bulla z udziałem niektórych eksponatów muzeum.
Inspekcja samolotów nie jest najważniejsza, łatwo jest poczuć się jak pilot za symulatorem lotu. Warto spróbować dań kuchni fusion w niecodziennej porcji lokalnej restauracji Icarus. Ich autorem jest utytułowany Michelin „kucharz stulecia”.
Pałac Leopoldskron
Na południowych obrzeżach można zobaczyć luksusowy Pałac Leopoldskron. Niedawno został przekształcony w drogi hotel. Rokokowa architektura i wnętrza, malowniczy krajobraz podnóża Alp, małe jezioro, teren parkowy i szczyt góry Untersberg na horyzoncie to powody, dla których warto wybrać się w te miejsca.
Dla Europejczyków zamki, pałace i starożytne twierdze nie są rzadkością. Leopoldskron został zbudowany w 1736 roku dla rodziny Leopolda Firmiana, choć w tym czasie biskup był już właścicielem Rezydencji, zapisał się tu, by pochować tu swoje serce. Po jego śmierci kilkukrotnie zmieniali się właściciele. W 1918 roku został kupiony przez reżysera teatralnego, który rozpoczął gruntowną przebudowę.
Leopoldskron odwiedził Winston Churchill i inne osobistości. W weekendy na początku XX wieku przyjeżdżała tu kreatywna elita Austrii. Wpadli na pomysł corocznego Festiwalu Muzycznego w Salzburgu.
kościół franciszkanów
Franciszkański Kościół Rzymskokatolicki jest jednym z najbardziej pamiętnych świątyń chrześcijańskich. Jest to jeden z najstarszych kościołów należących do zakonu franciszkanów. Trudno pomylić z innymi budynkami, niesamowitą gotycką architekturą z elementami barokowymi na solidnym fundamencie romańskim.
Kiedyś na skrzyżowaniu szlaków handlowych znajdowała się osada celtycka Yuvavum. Później zniszczone drewniane budynki zastąpiły kamienne fundamenty kościoła rzymskokatolickiego. Po upadku Cesarstwa Rzymskiego część zabudowań świątynnych uległa zniszczeniu. Odnowę ruin regionu rozpoczęto w VIII wieku. Ożywione zostały także kościoły Salzburga. Budynek ten spłonął w wyniku zdobycia za panowania cesarza Fryderyka Barbarossy w 1167 roku.
Odbudowa kościoła doszła do skutku dopiero w 1223 roku. W XV wieku przeprowadzono zakrojoną na szeroką skalę przebudowę, budynek uzupełniono gotycką wieżą. Później ukończono dzwonnicę, którą nakazano skrócić – okazała się wyższa od katedry. W XIX wieku dobudowano barokową iglicę. W murach kościoła znajduje się jedna kapliczka, której dotknięcie (według legendy) przez przebaczenie patrona staje się sprawiedliwe.
Rezydencja Arcybiskupa
Historię miasta od wieków ucieleśnia Rezydencja Arcybiskupa Salzburga. Budynek z 1120 roku jest dobrze zachowany, był kilkakrotnie przebudowywany. Wolf Dietrich von Reitenau uczynił to w XV wieku. Dziś w salach Starej Rezydencji funkcjonuje galeria sztuki.
Rezydencja długo służyła władcom miasta, posiadającym zarówno tytuł książęcy, jak i godność kapłańską. Było to miejsce oficjalnych przyjęć i ważnych spotkań. Jest to budynek typu amfiladowego, wiele sal połączonych jest wspólnym przejściem. Kiedyś zaplanowano tu salę tronową i bankietową, zaciszne apartamenty do wypoczynku i inne pomieszczenia.
Dziś zwiedzający mogą zobaczyć część skarbca Starej Rezydencji. Zabytkowe zegary i obrazy, piece kaflowe, lustra weneckie, kryształowe żyrandole i kandelabry, freski sufitowe. Dzieła mistrzów różnych epok o wysokiej wartości artystycznej. Na uwagę zasługuje „Portret modlącej się kobiety” Rembrandta, w którym przedstawił swoją matkę.
Teatr kukiełkowy
Teatr Lalek to nie tylko teatr lalek, to cały kierunek w sztuce. To skrzyżowanie opery, Muppet Show i tradycyjnej rosyjskiej budki z Pietruszką na ramieniu, ale w wersji europejskiej. Tutejszy Teatr Lalek nie jest rozrywką dla dzieci, ale formą sztuki, która konkuruje z odpowiednikami tradycyjnej kultury Japonii i Chin.
Są przedstawienia dla dzieci, ale każdy czarujący spektakl zachwyca widzów w każdym wieku. Od pierwszych minut nie jest do końca jasne, czy jest to utalentowana parodia, czy szczególne ucieleśnienie klasyki operowej i dramatu. Lalki sterowane przez ludzi „pracują” jako aktorzy.
Główna część Teatru Lalek często podróżuje po całym świecie. Lalkarze ze swoimi bohaterami są mile widzianymi gośćmi teatrów lalkowych z różnych krajów, występowali w Moskwie i Petersburgu. W 1971 roku personel teatru wszedł do własnego budynku. Od pierwszych minut widzowie zapominają, że są marionetkami, a nie prawdziwymi ludźmi i ich bohaterami.
Góra Kapucynów
Naprzeciw Starego Miasta, w pobliżu rzeki Salzach, turyści mają możliwość robienia zdjęć na tle góry Kapuzinerberg. Nazwa pochodzi od klasztoru u jego podnóża, klasztoru zakonu kapucynów. Budynki odbudowano po wojnach napoleońskich, których wojska splądrowały i zbezcześciły sanktuarium franciszkanów.
Na szczycie góry znajduje się taras widokowy, po którym można wspiąć się po niezliczonych schodach (wysokość windy to około 700 m). Wspaniała panorama to główny cel wspinaczki bez kolejek linowych i schodów ruchomych. Po drodze napotykamy ciekawe obiekty, w tym wykute w kamieniu popiersie Mozarta i sceny z życia Chrystusa.
Częścią pieszej wycieczki jest teren zalesiony z wytyczonymi trasami dla tych, którzy chcą przejść przez „dziki” las. Niewiele jest dzikich zwierząt, saren i kozic górskich, ale stronią od ludzi. Alejki wyposażone są w ławeczki do odpoczynku, lepiej zabrać ze sobą wodę. Ale na górze znajduje się restauracja w formie domku myśliwskiego z pysznymi smakołykami.
Góra Untersberg
Nie każdy wysoki punkt w okolicach miasta ma kolejkę linową. Na górę Untersberg o wiele łatwiej jest wspiąć się z pomocą nowoczesnej kolejki linowej. Szczyt pokryty jest baśniami i legendami, a zachwycająca panorama otwiera się dosłownie pod nogami. Kolejka linowa przewozi turystów od 1961 roku. Przewozi do 100 tys. pasażerów rocznie. Na górze czujesz się jak olbrzym lub potężna postać w europejskiej epopei.
Góra Untersberg, wysoka na prawie 2000 metrów, ma również kilka szlaków turystycznych. Wspaniała panorama podnóża Alp i Salzburga wraz z jego otoczeniem to główny cel wycieczki do granicy austriacko-niemieckiej. Na szczycie góry gości wita restauracja, kawiarnia i przytulna strefa rekreacyjna, gdzie można zjeść i ogrzać się w nielatającą pogodę.
Park Volksgarten
Starannie pielęgnowany przez mistrzów architektury krajobrazu park Volksgarten jest doskonałym miejscem na relaks. Nazwa jest tłumaczona jako „ludowa”, inna, „imperialna” nazwa – Franz Josef Park. Chcieli więc uwiecznić imię monarchy austriackiego, który wniósł znaczący wkład w rozwój gospodarczy i kulturalny Austrii.
Ludzie przyjeżdżają tu, aby odpocząć w zacisznym miejscu, gdzie wszystko cieszy oko. Można powiedzieć, że to zielona oaza w środku miejskiej kultury. Duży odkryty basen, putting green, ścieżki do biegania i ścieżki spacerowe – każdy wybiera do swoich upodobań.
Park jest piękny także w nocy. Ci, którzy zajmują się aranżacją podobnych obiektów, powinni nauczyć się sztuki projektowania oświetlenia parkowego, która powstała już w 1817 roku. To ucieleśnienie idei architekta Ludwiga Remy. Przez cały czas ulegał przemianom. Zadbane trawniki, ogrody różane, oczka wodne z liliami wodnymi, przystrzyżone krzewy i dzikie drzewa – piękno nie do opisania o każdej porze roku.
Kościół św. Andrzeja
Pierwszy budynek San Andre powstał w stylu gotyckim, później musiał zostać odrestaurowany, stał się neogotycki. Z biegiem czasu przyozdobiła miasto wyglądem renesansu. A po 1750 roku w wyglądzie architektonicznym kościoła św. Andrzeja pojawiły się elementy barokowe, było to jedno rozwiązanie stylistyczne dla architektury Salzburga.
W 1818 r. spłonął, chcieli go zburzyć w celu poszerzenia jezdni. Kościół został odrestaurowany poprzez rozbudowę starego fundamentu. Po bombardowaniu 1944 r. zatracił swój pierwotny wygląd. Biorąc pod uwagę życzenia mieszczan, odrestaurowano kopuły z krzyżami, a fasada stała się jasnoszara, organicznie wtapiając się w krajobraz miasta.
Kościół można zwiedzać o każdej porze. W pobliżu znajduje się wygodny parking, naprzeciwko Pałacu Mirabell. Tradycyjnie w czwartki naprzeciwko kościoła odbywa się targ spożywczy, na którym przynoszą wypieki, domowe wędliny, sery i kiełbaski. Targ Schrannenmarkt to raj dla smakoszy.