Berlin to jedno z najciekawszych miejsc turystycznych. Uosabia wielowiekową historię klęsk i zwycięstw, status stolicy 3 państw, dorobek kulturalny i gospodarczy narodu niemieckiego. Aby zapoznać się z wyjątkowymi zabytkami miasta, trzeba na to poświęcić dużo czasu. A jeśli zostało Ci tylko 2 dni, warto wcześniej zaplanować trasę, która pozwoli Ci zobaczyć główne zabytki kulturowe i historyczne legendarnego miasta. W tym artykule podpowiadamy, co samemu zobaczyć w Berlinie w 2 dni.

Pierwszy dzień

Dziś przejdziemy przez najważniejsze i najbardziej popularne miejsca w mieście. Wejdźmy w atmosferę i zróbmy kilka jasnych i niezapomnianych zdjęć. Rekomendujemy wybór wygodnych butów i ubrań. Trasa bardzo ruchliwa.

Alexanderplatz

Jeśli spodziewasz się zobaczyć atrybuty starożytnej Europy na centralnym placu, to Twoje oczekiwania się nie spełnią. Alexanderplatz, nazwany na cześć wizyty rosyjskiego cesarza Aleksandra I (1805), dziś jest typowo nowoczesnym placem. Ogromna przestrzeń imponuje wielkością i skalą okazałych konstrukcji.

Tutaj nie zobaczysz średniowiecznych pałaców i zamków. Historyczne przewroty zmieniły oblicze niewielkiego niegdyś rynku. Z dawnych budowli zachował się tu jedynie Czerwony Ratusz i Kościół Marienkirche – autentyczne symbole minionych epok. Wiek XX niemal całkowicie zmienił zabytek, czterokrotnie zwiększając jego wielkość.

Zarezerwuj prywatny transfer z lotniska do hotelu w Berlinie za 3 207 RUB

Dziś Alexanderplatz symbolizuje potęgę gospodarczą i dobrobyt kulturalny stolicy Niemiec. Swoim wyglądem zachwycają słynne drapacze chmur Wieży Telewizyjnej, Hotel Park Inn, centrum handlowe Alex – dzieło socjalistycznego modernizmu w architekturze. Niedawno „rozrósł się” tu ultranowoczesny 39-piętrowy budynek mieszkalny z luksusowym hotelem na 1 piętrze. Alexanderplatz to ulubione miejsce spotkań berlińczyków, solidny węzeł komunikacyjny i popularna atrakcja turystyczna.

Wieża telewizyjna w Berlinie

Wyjątkowy wieżowiec, wzniesiony jeszcze w socjalistycznych Niemczech, do dziś nie zatracił swojej futurystycznej symboliki. Berlińska wieża telewizyjna (wysokość 368 m) nadal wygląda jak obiekt architektonicznego modernizmu. Wspaniały projekt został zrealizowany przez grupę utalentowanych architektów. Zamiast szacowanych 30 milionów marek wydano 200 milionów marek, aw październiku 1969 roku budynek oddano do użytku.

Efekt zbiorowej pracy uzasadniał wydatek – arcydzieło wieżowca jest nadal popularną atrakcją turystyczną. Ciekawostką jest nie tylko wygląd i wysokość wieży. Zwiedzający są podekscytowani technologią przesuwnego sposobu wznoszenia tak niezwykłej konstrukcji. Na wysokości 200 metrów znajduje się ogromna metalowa kula o średnicy 32 m. Została zmontowana na ziemi z pojedynczych płyt i zamontowana za pomocą dźwigu przymocowanego do pnia wieżowca. Wieżę wieńczy antena (wysokość 118 m), zmontowana z 4-metrowych stożkowych segmentów.

Kilka wejść do wieży przepuszczało codziennie setki turystów, którzy w ciągu prawie sekund wjeżdżali szybkimi, cichymi windami na taras widokowy. Znajduje się wewnątrz kuli na wysokości 204 m, skąd otwiera się urokliwa panorama miasta. Jest też wspaniała restauracja (na obrotowej platformie) z narodową kuchnią niemiecką.

Kościół Mariacki

Wśród nowoczesnych budynków na skwerze. Alexanderplatz to „wyspa” starożytności – Kościół Mariacki. Jego barokowo-gotycki wygląd – pamiątka po historycznej przeszłości – urzeka swoją autentycznością. Zbudowany w XIII wieku Z jasnoczerwonej cegły w stylu gotyku brandenburskiego kościół przeszedł zmiany architektoniczne.

Po pożarze w XVII wieku, który uszkodził wieżę, została odrestaurowana i ozdobiona elementami barokowymi. A w XVIII wieku Wieży nadano wygląd neogotycki. Kościół Mariacki pozostał jedynym starym budynkiem na placu, do którego płynie strumień turystów. Świątynia stała się rodzajem muzeum, w którym można zobaczyć prawdziwą atmosferę średniowiecza.

Wystrój wnętrz zachwyca licznymi dekoracjami wykonanymi w różnych stylach. Rzeźba „Jan Chrzciciel” w otoczeniu aniołów, barokowy ołtarz, antyczny fresk „Taniec Śmierci”, gotycka chrzcielnica robią niezatarte wrażenie. Wszystkich podniecają i przykuwają srebrne organy, których klawisze dotykały ręce genialnego Bacha. Nie sposób nie posłuchać wspaniałego śpiewu chóru kościelnego podczas niedzielnych nabożeństw i nie dać się nasycić wysoką duchowością.

Fontanna Neptuna

Niedaleko wieży telewizyjnej znajduje się arcydzieło architektury fontann XIX wieku – Fontanna Neptuna. Należy do głównych atrakcji i służy jako symbol odrodzenia nie tylko Berlina, ale całych Niemiec. Fantastyczny budynek w stylu antycznym, zaprojektowany przez rzeźbiarzy Schinkla i Begasa jako dar dla cesarza Wilhelma II (1891), został ustawiony przed zimową rezydencją monarchy na placu pałacowym.

Podobnie jak wiele zabytków architektonicznych miasta, fontanna-pomnik została znacznie uszkodzona podczas bombardowania w 1945 roku. Zniszczony do gruntu Pałac Wilhelma rozebrano w 1951 roku, a jednocześnie Fontannę Neptuna przekazano do przechowywania i późniejszej renowacji. Unikalne rzeźby odlewane przywrócono do ich pierwotnej formy, a pomnik zainstalowano w nowym miejscu – obok Alexanderplatz.

Widok fontanny robi wrażenie swoimi wymiarami. Średnica basenu 4-kątowego z zaokrąglonymi krawędziami wynosi 18 m, wysokość (bez trójzębu) 10 m. Dno basenu i obrzeże wykonane są z granitu. Pośrodku misy fontanny wzniesiono zaimprowizowany kamień z Neptunem, władcą mórz, siedzącym na muszli tronowej, otoczonym przez dzieci. Wokół cokołu znajdują się liczne rzeźby życia morskiego. 4 figurki kobiece z brązu alegorycznie uosabiają główne rzeki Niemiec. W pobliżu „Neptuna” zawsze jest dużo ludzi.

Czerwony Ratusz

Niezwykle jasny i piękny budynek Czerwonego Ratusza uderza w wyobraźnię surową, a zarazem pompatyczną architekturą. W wyglądzie zewnętrznym połączono 2 style – renesansowy i neogotycki, co nadało budynkowi majestatyczny wygląd. Czerwona niewypalona cegła najlepiej nadawała się do realizacji projektu Wesemanna (1861-69). Jak wiele budynków, Czerwony Ratusz był wielokrotnie odnawiany, uzupełniany o nowe elementy.

Między I a II piętrem fasadę ozdobiono fryzem „Historia w kamieniu” (1979) z wizerunkami ilustrującymi etapy rozwoju stolicy Niemiec. Na uwagę zasługuje mozaikowe okno znajdujące się nad głównym wejściem do ratusza. Centralny portal wieńczy wspaniała wieża zegarowa. Na jego szczyt prowadzi 300 stopni, gdzie zbudowany jest taras widokowy. Na obwodzie dachu zainstalowane są masywne figury 8 niedźwiedzi – symbole najsłynniejszej niemieckiej rodziny Askani.

Dziś prawie wszystkie oficjalne spotkania i spotkania biznesowe odbywają się w Sali Kolumnowej i Herbarzowej Czerwonego Ratusza. Oto pięknie urządzone biuro burmistrza. Wspaniałe piękno wnętrz turyści mogą podziwiać tylko 2 razy w roku (styczeń, sierpień), kiedy odbywa się festiwal Noc Muzeów. Czerwone dywany na stopniach schodów, śnieżnobiałe kolumny ze złotymi kapitelami, luksusowe meble zachwycają.

Kościół św. Mikołaja

Najstarszy kościół (z początku XIII w.) zdobi historyczną dzielnicę miasta o tej samej nazwie. Został wzniesiony w pobliżu przeprawy przez rzekę. Szprewa z międzynarodowym szlakiem handlowym i była trójnawową bazyliką z krzyżem. Później został przebudowany, nadając mu wygląd gotyckiego kościoła halowego z bogato zdobionym ołtarzem i wieżą na szczycie. Sponsorowane przez Cech Piekarzy Berlińskich.

W 19-stym wieku podczas dwuletniej przebudowy fasada świątyni została przekształcona w stylu neogotyckim, dodając symetrycznie jeszcze 1 wieżę do pierwszej. W 1938 r. zabytek historyczno-religijno-architektoniczny przeszedł na własność państwową. Nabożeństwa kościelne od tego czasu ustały. Część kościelnych atrybutów, mających autentyczną wartość artystyczną, została przeniesiona do kościoła Mariackiego.

Mimo brutalnych bombardowań z 1945 r., potężne mury sanktuarium wytrzymały, ale kościół długo stał w opłakanym stanie. W 1981 roku rozpoczęto żmudne prace konserwatorskie według autentycznych rysunków i rysunków. Dodano nowy element – kuranty carillonowe z 41 dzwonkami. Obecnie organizowany jest tutaj oddział Muzeum Brndenburg z artefaktami z XIII-XIV wieku. oraz sala koncertowa muzyki organowej.

Pałac Efraima

Zachwycający pięknem i wdziękiem architektury budynek Pałacu Efraima jest żywym dowodem ostrożnego, pełnego czci stosunku narodu niemieckiego do przeszłości i jej symboli. Zbudowany pod koniec XIX wieku pałac należał do zamożnego kupca i bankiera pruskiego Żyda Efraima. Korzystając ze szczególnej lokalizacji króla Fryderyka II, bankier otrzymał pozwolenie na budowę budynku w prestiżowej dzielnicy Mitte.

Prawdziwe arcydzieło architektury, takie jak Feniks, powstało ze zniszczeń w latach 80. XX wieku. Najpiękniejszy 4-kondygnacyjny budynek, wykonany w stylu rokoko, został praktycznie rozebrany podczas budowy mostu Mülendambrücke w 1936 roku. Fragmenty elewacji, mury, dekoracje wywieziono do Berlina Zachodniego, gdzie przez długi czas pozostały.

Decyzja o odrestaurowaniu Pałacu Efraim została podjęta 7 lat przed obchodami 750-lecia Berlina w ramach prac konserwatorskich w zabytkowej dzielnicy Nikolaiviertel. Wspaniały przykład architektury rokokowej otrzymał drugie życie w swojej pierwotnej formie dzięki staraniom architekta F. Klingera. Dziś pałac zachwyca wyrafinowaniem złotego wykończenia, przedziwną asymetrią konstrukcji, majestatem kolumn i posągów.

Katedra w Berlinie

Na wyspie muzealnej Spreeinsel znajduje się słynna Katedra Berlińska – największy kościół protestancki w Niemczech. Budowa wspaniałego kościoła, przeznaczonego na główną parafię luteran Europy, zajęła 11 lat. Barokowy wygląd kościoła protestanckiego, jasny i bujny, pozbawiony jest tradycyjnej ascezy.

Wiele stiukowych ozdób, rzeźb, kolumn zdobi fasady kościoła z zewnątrz. Majestatyczne miedziane kopuły przysłaniają architektoniczne dzieło sztuki. Wchodząc do środka czujesz wolność przestrzenną i duchową. Tutaj wszystko jest równie jasne i piękne: niesamowite witraże, obrazy z życia biblijnego, rzeźbione wzory ambony.

Po zakończeniu wojny katedrę przez wiele lat odbudowywano. Dzięki temu zmniejszyła się o 6 m wysokości, ale nadal zachwyca swoim nieodpartym pięknem. W kopule centralnej znajduje się taras widokowy (ulubione miejsce turystów), w holu zainstalowane są organy słynnego mistrza Sauera. Oto rodzinny grobowiec dynastii Hohenzollernów.

Park Lustgarten

Przed Katedrą znajduje się wspaniały park Lustgarten, odrestaurowany w 1946 r. W XVII wieku. w tym miejscu znajdowała się gospodarka pałacowa elektora brandenburskiego. Później odbywały się tu różne imprezy publiczne. Za króla Fryderyka I (1713) urządzono plac apelowy o piaszczystej nawierzchni. XIX wiek nadał dawnemu placowi apelowemu inny wygląd. Pod kierunkiem słynnego architekta Schenkla wzniesiono budynek Starego Muzeum, zbudowano okazałą fontannę napędzaną silnikiem parowym.

To był prawdziwy przełom techniczny, równie imponujący jak sama fontanna. Ale później na jego miejscu zainstalowano rzeźbę Fryderyka III. Zniszczenia militarne nie ominęły parku, niszcząc prawie wszystko w nim. Dopiero w 1998 roku rozpoczęto prace renowacyjne Lustgarten. Teraz to piękne miejsce cieszy mieszczan i turystów swoim malowniczym pięknem. Misterne fontanny, oryginalne pejzaże, wspaniały ogród w stylu angielskim urzekają i uspokajają.

Niemieckie Muzeum Historyczne

Z okazji 750-lecia Berlina (1987) w gmachu Reichstagu otwarto Muzeum Historii Niemiec. W NRD podobne muzeum znajdowało się w Zeuhaus, starożytnym budynku arsenału królestwa pruskiego. Po zjednoczeniu Niemiec w 1990 r. 2 muzea (1 w Reichstagu i 2 w Zeughaus) połączono w jedną imponującą instytucję – jedno Niemieckie Muzeum Historyczne.

Najstarszy budynek arsenału przeszedł długą przebudowę (1994-2003), wzniesiony w XVIII wieku. w stylu barokowym, już raz odrestaurowany po wojnie z Napoleonem w duchu „klasycyzmu shinkla” (styl architekta Schinkla).

Wewnętrzna zawartość Zeughausu imponuje również liczbą różnorodnych eksponatów ilustrujących wszystkie etapy rozwoju i upadku państwa. Historia od prymitywnych osad do współczesności przechodzi na oczach zwiedzających. W nowym, nowoczesnym, futurystycznym budynku ze szkła i stali organizowane są wystawy czasowe.

Stara Galeria Narodowa

Świątynia Artystycznych Dzieł Sztuki – tak można nazwać tę instytucję kulturalno-oświatową. Stara Galeria Narodowa została otwarta w marcu 1876 roku na Wyspie Muzeów. Wspaniały budynek z majestatycznym wejściem i elegancką kolumnadą rzeczywiście przypomina świątynię. Pierwszym zbiorem eksponatów artystycznych był zbiór 250 obrazów przekazanych galerii przez I. Wagnera.

Podobnie jak wszystkie znaczące obiekty miasta, budynek Galerii Narodowej został poważnie uszkodzony w wyniku bombardowania, przez 3 lata pozostawiony bez dachu. Po renowacji dachu i naprawach kosmetycznych muzeum zostało otwarte dla zwiedzających w 1950 roku. Kolekcja obrazów odzwierciedla wszystkie dziedziny malarstwa od klasycyzmu po nowoczesny abstrakcjonizm.

Po zjednoczeniu kraju postanowiono przeprowadzić gruntowną przebudowę wszystkich hal i elewacji unikatowego budynku. Odnowiona Stara Galeria Narodowa została otwarta w grudniu 2001 roku. Przestronne, jasne pokoje z eleganckimi wykończeniami urządzone są na wysokim, nowoczesnym poziomie. Płótna Maneta, Cezanne'a, Waldmullera, Hasenclevera, Dege i innych wielkich malarzy urzekają oko i duszę.

Muzeum Pergamońskie

Jedna z najciekawszych instytucji Wyspy Muzeów nosi nazwę starożytnego miasta Pergamon, położonego w Azji Mniejszej. Rekonstrukcję Pergamonu (129 n.e.) z czasów panowania cesarza rzymskiego Hadriana prezentuje ekspozycja muzealna Panorama. Wszystkie eksponaty znalezione przez archeologów reprezentują starożytną sztukę różnych krajów. Oto Brama Targowa z Miletu, Ołtarz Pergamoński, Brama Isztar z Babilonu, fragmenty fasady Pałacu Mszatta.

W rzeczywistości Muzeum Pergamońskie to kompleks 3 muzeów: klasycznej starożytności, Bliskiego Wschodu i sztuki islamskiej. Teraz Pergamon przechodzi kolejną przebudowę, ale większość ekspozycji jest otwarta dla publiczności. Do wglądu dostępne są Bramy Miletu, Isztar, Babilon, fryzy Mszatta itp. Ołtarz Pergamoński jest zamknięty, a fasada jest odnawiana.

Drugi dzień

Pierwszy dzień zwiedzania za nami. Wydaje się, że nie będzie się czym dziwić, że najciekawsze rzeczy już widziały, podziwiały kościoły, pałac i muzea. Ale nie spiesz się z takimi wnioskami – ogromne miasto wciąż jest w stanie zadziwić wyobraźnię swoimi placami, niezwykłymi i znanymi na całym świecie przedmiotami.

Reichstagu

W samym sercu Berlina stoi monumentalny, majestatyczny budynek, który przetrwał zwycięski pochód triumfu i niechlubną klęskę faszyzmu. Zabytek architektoniczny i historyczny jest znaczącym symbolem nie tylko Berlina, ale całych Niemiec. Przez 10 lat wznoszono okazały gmach przeznaczony na posiedzenie niemieckiego parlamentu – Reichstagu, obecnie Bundestagu.

Budynek otrzymał swoje dawne przeznaczenie dopiero w latach 90. XX wieku po zjednoczeniu kraju i uzyskaniu przez Berlin statusu stolicy. Monumentalne piękno Reichstagu po gruntownej renowacji ponownie fascynuje i zachwyca turystów, którzy aktywnie odwiedzają niemiecki parlament. Przyciąga ich nie tylko majestatyczny wygląd obiektu, ale także jego legendarna historia.

Atrakcją jest obecność na szczycie szklanej kopuły, w której znajduje się taras widokowy o wysokości 40 m. Kopuła, zamontowana w trakcie renowacji, to modernistyczny projekt Brytyjczyka Fostera. Pośrodku niezwykłej konstrukcji znajduje się imponujący stożek z 30 rzędami luster, które odbijają światło słoneczne do sali parlamentarnej. Podczas zwiedzania można dowiedzieć się wielu ciekawych szczegółów.

Brama Brandenburska

Jednym z najbardziej znanych zabytków jest Brama Brandenburska – przykład architektury w stylu starożytnej Grecji. Majestatyczna budowla powstała za cesarza Fryderyka Wilhelma (1788-1791) jako element łączący 2 części miasta. Jednak przełom historii sprawił, że stał się symbolem oddzielenia Berlina od państwa (1961), kiedy wzniesiono Mur Berliński.

Wysokość pomnika architektonicznego zaprojektowanego przez Langhansa wynosi 26 m, szerokość 11 m. 6 masywnych kolumn doryckich podtrzymuje portyk bramy. Posiada klasyczną kwadrygę z czterema końmi, kontrolowaną przez boginię Wiktorię. Podczas najazdu Napoleona kwadryga została przewieziona do Paryża jako trofeum wojenne (1806) i wróciła po 8 latach. Na cześć tego architekt Schinkel ozdobił kompozycję żelaznym krzyżem zwieńczonym orłem.

W czasach nazistowskich Brama Brandenburska była miejscem marszów, parad i procesji. Po bombardowaniach w 1945 r. odrestaurowano wspaniały pomnik w 1956 r., a 5 lat później zbudowano Mur Berliński. Przez 27 lat izolowała podejścia do bramy. Zniszczenie muru ponownie uczyniło z tego wyjątkowego zabytku symbol zjednoczenia kraju.

Plac Gendarmenmarkt

Trudno znaleźć piękniejsze miejsce niż Plac Gendarmenmarket, który ma długą historię. Założona w XVII wieku. jako esplanada targowa pod panowaniem elektora Fryderyka III wielokrotnie zmieniała swoje przeznaczenie i nazwę. Kiedy mieściły się tu stajnie gwardii francuskiej i posterunek wartowniczy (1736-1773), plac nazywano Targiem Żandarmerii.

Z rozkazu Fryderyka Wielkiego rozebrano stajnie i wybudowano budynek teatru, na miejscu którego później wzniesiono Teatr Narodowy. Dziś każdy widzi trzeci budynek wybudowany na tym miejscu – Salę Koncertową (1817-1821). Rzeźby Schillera i 4 Muzy (Słowa, Dramaturgia, Historia, Filozofia) nawiązują do dawnego teatru.

Niewątpliwą ozdobą architektoniczną Gendamenmarket są dwie kopulaste wieże z okrągłą kolumnadą. Różnią się od siebie złoconymi rzeźbami wieńczącymi kopuły. Figura Triumfującej Cnoty jest umieszczona na wieży Kościoła Niemieckiego, a Religii Triumfalnej – na Kościele Francuskim. Ogólnie cały zespół architektoniczny placu jest wspaniałym zabytkiem historycznym i kulturalnym.

Punkt kontrolny Charlie

Unikalne muzeum, które istnieje tylko w Niemczech, zostało otwarte na miejscu przejścia kontrolnego, które reguluje komunikację między Niemcami Zachodnimi i Wschodnimi, oddzielonymi w 1961 roku osławionym Murem Berlińskim. Ekspozycje muzealne prezentują archiwalne dokumenty, zdjęcia, przedmioty, urządzenia ilustrujące 28-letnią historię konfrontacji.

Na zdjęciu zdjęcia wież strażniczych, bunkrów, urządzeń sygnalizacyjnych. Dokumenty mówią o licznych uciekinierach, z których zginęło 1,5 tys. osób. Tutaj, na stoisku Historii Muru Berlińskiego, można zobaczyć momenty wymiany szpiegów i agentów. Ciekawa instalacja artysty Tila opowiada o trudnym okresie w życiu kraju.

Tutaj pokazywane są filmy o zburzeniu muru, o radości i braterstwie ludzi. Wystawa „Od Gandhiego do Wałęsy” przedstawia walkę o prawa człowieka na całym świecie bez przemocy i śmierci. Checkpoint Charlie, który stał się symbolem sprzeczności między dwoma politycznymi potęgami, jest bardzo popularny wśród turystów.

Miejsce Pamięci Muru Berlińskiego

Kolejnym symbolem historycznego podziału Niemiec jest Miejsce Pamięci Muru Berlińskiego. Wzniesiony latem 1961 roku 163-kilometrowy betonowy mur oddzielał ludzi, rodziny, przyjaciół na 27 lat. Na przestrzeni lat prawie 75 tys. osób zostało skazanych przez władze obu krajów za próbę przedostania się przez mur, ponad 1 tys. rozstrzelano od razu. Kiedy w 1989 r. Niemcy ze Wschodu otrzymali pozwolenie na przekraczanie granicy na specjalnych wizach, szturmowali mur.

W ciągu zaledwie kilku dni z betonowej bariery nie pozostało nic, jej fragmenty sprzedano prywatnym kolekcjonerom. Kilka lat później nawet berlińczycy nie byli w stanie dokładnie określić, gdzie znajdował się ten fatalny budynek. Widząc zainteresowanie turystów tym miejscem, rząd zdecydował się na odrestaurowanie odcinka muru, na którym najczęściej próbowali nielegalnie przenieść się do Niemiec.

Czynnie kupowane od kolekcjonerów tabliczki z graffiti pozostawione przez artystów z Niemiec Zachodnich. Spośród nich powstał 800-metrowy odcinek muru, który stał się podstawą Miejsca Pamięci. Z 300 strażnic pozostały tylko 3, ale też ekspresyjnie dopełniają obraz dawnej granicy. W galerii można zobaczyć wiele unikalnych historycznych fotografii i obrazów, sowieckie akcesoria. Powstaje prawdziwa atmosfera niedawnej przeszłości, której zainteresowanie wciąż rośnie.

Plac Poczdamski

Jeśli Miejsce Pamięci Muru Berlińskiego jest ucieleśnieniem przeszłości, to Potsdamer Platz jest uosobieniem szybko rozwijającej się nowoczesności. Niedawno miejsce to było pustkowiem pozostawionym po zburzeniu Muru. Przez 20 lat kształtowało się na nim kulturalne i gospodarcze centrum stolicy Niemiec. Wiele różnych placówek handlowych, instytucji artystycznych, nowoczesnych biurowców XXI wieku. zdobią dzielnice otaczające plac. Znajdują się tutaj znane teatry k/ Kinomax, Kinostar i Arsenal, w których odbywa się festiwal Berlin k/.

Tutaj czerwone dywany są obchodzone co roku przez gwiazdy filmowe. Na placu znajdują się nowoczesne biurowce światowych koncernów Sony i Daimler, zajmujące 2 bloki. Oddziela je Bulwar Niemieckich Gwiazd Filmowych, po którym spaceruje się bardzo ciekawie. W Sony Center mieści się Muzeum Filmu z wystawą poświęconą Marlenie Dietrich. Turyści uwielbiają odwiedzać Panoramapunkt – taras widokowy wieży Kohlhoffa.

Centrum Sony

Jednym z najczęściej odwiedzanych obiektów Potsdamer Platz jest Sony Center, wzniesione w dzielnicy Tiergarten. To kompleks budynków zbudowanych według najnowocześniejszych technologii japońskich. Przez 2 lata (1996-98) zbudowano 7 konstrukcji, potem przez 2 lata nad nimi montowano ogromną szklaną kopułę. Kierownictwo tak wspaniałego projektu zostało przeprowadzone przez światowej sławy architekta Jana Helmuta. Na jego realizację wydano 600 mln euro. W otwarciu centrum, które odbyło się w 2000 roku, wzięło udział 2,5 tys. znanych polityków, osobistości życia społecznego i kulturalnego.

Wszyscy obecni byli zszokowani skalą i oryginalnością nowoczesnych budynków. Sony Center to owalny plac, wokół którego znajduje się 7 szklano-stalowych budynków. Kopuła na dachu, która łączy wszystkie budynki z namiotem, symbolizuje święte dla Japończyków Fujiyama. Szczególnie nieodparcie prezentuje się wieczorem, oświetlony wielokolorowymi światłami, które zmieniają się co 21 sekund. Co roku kompleks odwiedza prawie 8 mln osób.

Rejs po Szprewie i Landwehrkanal

Na koniec drugiego dnia 4-godzinny rejs po Szprewie i Landwehrkanal będzie przyjemną „atrakcją” zwiedzania miasta. W tym czasie zobaczysz miasto z drugiej strony, podziwiasz dziwaczne mosty (jest ich ponad 40) nad akwenami. Zaskoczy Cię historia starożytnych przepraw i ultranowoczesnych konstrukcji mostowych. Z łodzi zobaczysz widoki na Niemieckie Muzeum Techniki, Ministerstwo Spraw Wewnętrznych, piękno Potsdamer Platz z jego niezwykłymi budynkami.

Malownicza panorama, która otwiera się na Twoich oczach, zachwyci i ozdobi Twoją podróż. Podczas rejsu można skorzystać z usług audioprzewodnika w języku rosyjskim, wliczonego w cenę rejsu. Otrzymasz bezpłatne napoje i przekąski. Będziesz mógł uzupełnić kolekcję swoich zdjęć z podróży, porozmawiać z turystami z innych krajów.

Jak dostać się z lotniska do centrum?

Z lotniska Tegel do centrum można dojechać wszystkimi rodzajami transportu lądowego:

Zarezerwuj prywatny transfer z lotniska do hotelu w Berlinie za 3 207 RUB