Historia starożytnego miasta Włoch, Bari, zaczyna się od małego portu rybackiego Barium w 181 rpne. mi. Teraz jest ważnym ośrodkiem gospodarczym południowych Włoch (drugi co do ważności po Neapolu), zachowując dziedzictwo architektoniczne minionych stuleci. Podpowiemy, które z wielu atrakcji Bari warto odwiedzić w pierwszej kolejności dla turystów. W ten sposób możesz samodzielnie stworzyć najlepszą trasę do chodzenia po mieście.

Zamek w Bari

Masywna, nieco posępna budowla przywołuje obrazy okrutnego średniowiecza. Wygląda na to, że wojny zakończyły się niedawno w pobliżu potężnych pochyłych murów, tajemniczych prostokątnych wież, a więźniowie z lat 90. leżą w lochach, kiedy zamek Bari (szwabski) służył jako więzienie. Koszary. Wzniesiony (na rozkaz króla Sycylii w 1131), zmieniono strukturę architektoniczną, uzupełniono murem twierdzy, bastionami i fosą ochronną.

Wraz z wdzięcznymi elementami stylu renesansowego architektura zamku zawsze potwierdzała swoją militarną siłę. Wejście do zamku znajduje się od strony południowej. Przechodząc przez potężny most można zobaczyć dziedziniec, bastion, główną wieżę zamku. Obecnie mieści się w nim muzeum historyczne, często odbywają się wystawy i wycieczki. Spacerując wałem miejskim można zobaczyć niezwykłą nocną iluminację zamku. Wydaje się, że w oświetlonych salach odbywają się średniowieczne wydarzenia.

Adres zamku: Piazza Federico II di Svevia.

Bazylika św. Mikołaja

W budynku wzniesionym ku czci patrona miasta św. Mikołaja odbywają się nabożeństwa i uroczystości kościelne, podobnie jak wiele wieków temu. W Bazylice relikwie czczonego świętego są przechowywane jako bezcenny dar przywieziony od tureckiej Myry. Bazylika została wzniesiona w latach 1087-1197. Początkowo kościół pełnił funkcję kaplicy dworskiej i miał status świątyni pałacowej. Posiada wiele fresków, łuków, kolumn, bogatych, uroczystych dekoracji. Wiele elementów dekoracyjnych zapożyczono ze starożytnych budowli Bizancjum.

W centrum kościoła rzeźba św. Mikołaja Cudotwórcy wykonana z czystego srebra. Tron biskupi wykonany jest z jednego kawałka marmuru, a wejścia do bazyliki strzegą dwa bezrogie byki, wskazujące (jak wynika z ciekawej legendy) miejsce, w którym powstała słynna bazylika. Kościół ma ogromne znaczenie dla świata chrześcijańskiego, będąc miejscem pielgrzymek do relikwii płynących z mirry, które czynią cuda. Każdego roku w dniu pojawienia się relikwii 9 maja (22 maja) obchodzone jest święto. Bazylika znajduje się pod adresem: Largo Abate Elia 13.

Katedra św. Sabina

Kościół jest drugim co do wielkości w mieście po Bazylice św. Mikołaja. W przeciwnym razie nazywa się to Duomo (katedra). Katedra została zbudowana w XIII wieku na miejscu zniszczonej świątyni bizantyjskiej i jest poświęcona biskupowi Sabinie z Canosa. Jego święte relikwie są zachowane. Znajduje się tam również antyczna ikona „Hodegetria”, stworzona przez ewangelistę Łukasza w VIII w. Liczne antyczne freski, łuki, kolumny tworzą piękny, majestatyczny widok na antyczną katedrę św.

Fasadę budynku zdobi niezwykłe okno w formie róży z postaciami fantastycznych zwierząt. Możesz to zobaczyć z każdego miejsca na Starym Mieście. W Katedrze regularnie odbywają się nabożeństwa, liturgie, msze (również dla dzieci). Razem z nimi można zapoznać się z wnętrzem kościoła. Zobacz starożytne graffiti na ścianach przedstawiające krzyże pozostawione przez krzyżowców przed ich kampaniami.

Adres obiektu architektonicznego: Piazza dell'Odegitria, 1.

Bari Vecchia

Stare miasto to wąskie uliczki prowadzące do portu, portu. Zdecydowanie warto po nich przejść, aby poczuć klimat miasta, zobaczyć prawdziwe życie ludności Bari (tak jak było w średniowieczu). Wiszące ubrania, sklepy rzemieślników, antyczne fontanny, pompy wodne. Wśród architektonicznej układanki wąskich labiryntów powstało zadziwiająco 40 kościołów i ponad 120 sanktuariów.

Spacerując wzdłuż wąskiego przylądka obok portu, można zobaczyć wiele zabytków, ale większość z nich jest zamknięta dla publiczności. Na samym brzegu wznosi się twierdza św. Antoniego, stary fort (w nim mieści się galeria), starożytny klasztor św. Scholastyki. Teraz jest to budynek uniwersytecki. Odpoczynek i lunch najlepiej zorganizować w małej kawiarni na Starym Mieście i spróbować dań rybnych dostarczanych z pobliskiego portu.

Leśny Mercadante Cassano

Znajomość okolic miasta, przyrodnicze zabytki Włoch można odbyć nie tylko na wyjątkowych wybrzeżach, ale także np. w Parku Narodowym Alta Murgia. Większość parku zajmuje słynny las Mercadante Cassano. To udane połączenie naturalnego krajobrazu z działalnością człowieka. Wśród tropikalnej roślinności, przepięknych wąwozów krasowych, skał, jaskiń tworzonych przez naturę przez wiele tysiącleci znajdują się strefy do bezpiecznych spacerów i rekreacji.

W położonej niedaleko lasu dolinie Altamura królowały kiedyś nawet majestatyczne dinozaury. W pobliżu lasu znajduje się wiele wiosek turystycznych, miejsc noclegowych. Na jej terenie stworzono dogodne miejsca do pikników i rekreacji. W Cassano delle Murge jest las. Można go zwiedzać wraz ze zwiedzaniem, jeździć na własną rękę wynajętym samochodem, taksówką.

Wał przeciwpowodziowy

Wieczorny spacer wzdłuż wybrzeża Adriatyku jest niemożliwy bez pięknych bulwarów miasta. Nie sposób nie zauważyć, nie odwiedzić tego miejsca. Wał znajduje się w Nowej części miasta. Został zbudowany w XIX-XX wieku poza starożytnym centrum, uważany jest za najdłuższy nasyp w Europie (30 km).

Promenada zaczyna się w pobliżu obszaru Paleze, ciągnie się dalej do wioski rybackiej Torre A Mare. Na początku nasypu znajduje się płatny parking dla samochodów. Widok pięknych średniowiecznych budowli, pałaców, niesamowitej roślinności, bogatego morskiego powietrza, wygodnych ławek, oryginalnych lampionów sprawia, że spacer jest przyjemny o każdej porze dnia.

Bari Murattiana

Nowe miasto Bari znajduje się we wschodniej części osady. Nowa część pojawiła się jako przedłużenie przestrzeni pod budowę nowoczesnych budynków po wyburzeniu murów twierdzy w 1813 roku. Nazwa pojawiła się na cześć króla Neapolu, Gioachino Murata. W przeciwieństwie do labiryntowych uliczek starej części miasta, zrealizowano tu projekt standardów europejskich z początku XIX wieku. Proste ulice, Avenue Victor Emmanuel II (Corso Vittorio Emanuele II), duże place z fontannami, otoczone majestatycznymi arcydziełami architektury.

Nowe miasto wypełniają dźwięki klubów nocnych, restauracji, kawiarni. Są to zabytki, teatry, muzea, galerie sztuki, parki. Główny deptak (Via Sparano o długości około 1 km) jest pełen butików, sklepów na każdy gust. Tutaj zawsze można poczuć gorączkowe życie nowoczesnych Włoch. W nowym Bari znajduje się stacja kolejowa, na którą przyjeżdżają goście miasta.

Teatr Petruzzelli

Ponowne otwarcie czwartego co do wielkości teatru we Włoszech miało miejsce w 2009 roku (po niszczycielskim pożarze w 1991 roku). Teatr został zbudowany pod koniec XIX wieku z funduszy rodziny Petruzzelli. Na skwerze nad samym morzem wybrano miejsce, w którym najczęściej odbywały się festiwale folklorystyczne. Podczas wernisażu wystawiono w 1903 roku operę Hugenoci Meyerbeera.

Mieszkańcy miasta od zawsze marzyli o własnym centrum kulturalnym. Dlatego decyzja o odrestaurowaniu budowli została podjęta przez mieszczan z aprobatą i dużym wsparciem finansowym. Pierwszym przedstawieniem była „Księżniczka Turandot” Pucciniego w 2008 roku. Ze sceny teatralnej zabrzmiały głosy wielu znanych mistrzów. W tym Luciano Pavarotti, który urodził się w mieście. Teatr może pomieścić 1490 widzów, aby cieszyć się muzyką współczesną i klasyczną.

Adres teatru: Via Salvatore Cognetti 8.

Grota di Castellana

Pierwsze udane badanie systemu podziemnych jaskiń, stworzonego przez naturalną siłę podziemnej rzeki, miało miejsce w 1938 roku przez słynnego speleologa Anelli. Jego popiersie jest zainstalowane przy wejściu do pierwszej jaskini. Miliony lat tworzyły ogromne hale, dziwaczne korytarze, ozdobione krystalicznymi formacjami stalaktytów, stalagmitów. Najpiękniejszą jaskinią kompleksu jest Jaskinia Biała. Naturalną biel ścian podkreśla specjalne oświetlenie, czyniąc z niej dom bajecznych krasnali.

Do jaskini można udać się wzdłuż pustynnego korytarza (w postaci wąskiego wąwozu) o wysokości ściany 450 m. Oddzielne sale jaskiniowe zostały oczyszczone i uszlachetnione. Do głębokości 72 m prowadzą szlaki turystyczne. Krótka trasa trwa około 1 km, przeznaczona na 1 godzinę. Koszt wycieczki to 12 €. Długa trasa (3 km, czas trwania 2 godziny) kosztuje 16 €. Istnieją świadczenia dla emerytów, rencistów, uczniów, studentów.

Adres: Apulia, Castellana Grotte. Można się tam dostać pociągiem podmiejskim Sud-Est.

Muzeum Sztuki Prowincji Bari

Pinacoteca Provinciale to bogata galeria sztuki dzieł mistrzów południowych Włoch, którzy żyli w różnych czasach. Muzeum Sztuk Pięknych Kraju rozpoczęło swoją działalność w 1928 roku. Początkowo zbiory znajdowały się w Pałacu Rządowym. Następnie muzeum przeniosło się do luksusowego budynku Palazzo della Provincia. Zdobi słynne nabrzeże miasta. Oddzielna sala galerii mieści prace słynnego włoskiego artysty Corrado Giaquinto, od którego imienia pochodzi nazwa Pinacoteca.

W ekspozycjach galerii można zobaczyć arcydzieła weneckiej szkoły malarskiej XV i XVI wieku, ikonografię neapolitańską, malarstwo, rzeźbę, dzieła współczesne. Majolika apulijska, starożytne szopki (obrazy przedstawiające Narodzenia Chrystusa), dzieła artystów Macchiaioli z Toskanii. Za bogate dziedzictwo Pinakoteki uważa się drewnianą figurę Chrystusa z XII wieku. Galeria czynna jest od wtorku do soboty w godzinach 9:00-19:00. Bilet wstępu kosztuje 2,5 €.

Kościół San Marco dei Veneziani

Często starożytny kościół nazywany jest bizantyjskim. Wynika to ze starożytnej struktury Bizancjum, znajdującej się w tym miejscu aż do XIII-XV wieku. Budowę nowej świątyni rozpoczęto po wyzwoleniu miasta z saratacji. Romański styl elewacji wyróżnia rozetowe okno, łukowaty portal z bogatą sztukaterią oraz słynny uskrzydlony lew (symbol Wenecji i kościoła św. Marka).

Wewnątrz kościoła znajdują się rzeźbione ołtarze w stylu renesansowym, zakrystia, witraże, obrazy, rzeźby, zabytkowe meble. Wejście do zakrystii zdobią polichromowane kafle z wizerunkami Madonny del Pozzo, świętych Marka, Antonia. Kościół znajduje się na głównym placu miasta pomiędzy bazyliką św. Mikołaja a katedrą. Wejście do kościoła jest bezpłatne. Zabrania się robienia zdjęć i nagrywania filmów.

Muzeum Archeologiczne

Historia rozwoju Muzeum Prowincjonalnego, założonego w 1875 roku, odzwierciedla rozwój cywilizacji w regionie Apulii od czasów starożytnych do współczesności. Do funduszu muzeum stale dodawane są nowe artefakty z wykopalisk archeologicznych. Wśród nich są przedmioty gospodarstwa domowego wykonane z ceramiki brązowej przez rzemieślników ludów Daunia, Messapia, Peuchetia. Muzeum jest właścicielem najbardziej kompletnej bazy danych artefaktów starożytnej cywilizacji stworzonej przez te ludy przed nadejściem Apulii. Interesująca jest kolekcja figurek terakotowych wykonanych przez mieszkańców starożytnych miast.

Figurki, zwane Tanager, bardziej naturalnie przedstawiają pozy mężczyzn i kobiet. W długich korytarzach znajduje się wiele starożytnych waz, posągów bogów i bohaterów. Muzeum znajduje się na terenie Nowego Miasta przy Piazza Umberto I w jednym z budynków uniwersyteckich. Wycieczki są po wcześniejszym uzgodnieniu. Cena biletu 5 €. Muzeum jest tymczasowo zamknięte dla bezpłatnych wizyt. Działa od wtorku do soboty. Początek o 8.30, koniec pracy o 18.30.

Plac Aldo Moro

Na placu znajduje się dworzec kolejowy (wybudowany w 1864 r.), dworce autobusowe międzymiastowe, linie autobusowe miejskie, stanowiące centralny węzeł komunikacyjny. Na placu znajduje się wyjście z metra. Plac nosi imię ofiary terroru Czerwonych Brygad, Aldo Mory, przewodniczącego Rady Ministrów Włoch. Jego ważna kariera polityczna rozpoczęła się za panowania Benito Mussoliniego.

Głównym celem Moro było poszerzenie podstaw demokratycznych w kraju, stworzenie nowego systemu demokratycznego. Dochodzenie w sprawie zbrodni „Czerwonej Brygady” zajęło 4 lata, ale nie znaleziono klientów głośnej zbrodni terrorystycznej stulecia. Na placu przy placu jego popiersie znajduje się w pobliżu fontanny, zbudowanej na cześć Akweduktu Apulii. Główny budynek uniwersytetu, znajdujący się przy Piazza Umberto 1, nosi imię Aldo Moro.

Pałac Akwedukt

Akwedukt Apulii jest największą wersją starożytnego akweduktu w Europie. Pałac został wzniesiony pod przewodnictwem Duilio Cambelottiego w 1932 roku na cześć niezrównanego bogactwa krainy wodnej. Znajduje to odzwierciedlenie w projekcie majestatycznej fasady pałacu. Dużym problemem była dostępność wody pitnej w tym miejscu we Włoszech. Ludność korzystała z rezerw deszczowych, które stwarzają ogromne problemy zdrowotne w postaci częstych zatruć i epidemii.

Pomysł sprowadzenia wody do Apulii z innych miejsc przez tunel apeniński został zrealizowany w odważnym projekcie akweduktu. Pierwsze strumienie najczystszej wody pojawiły się w regionie w 1915 roku, dając życie ponad 400 osadom w regionie. Teraz w muzeum, znajdującym się w pałacu, ściany, podłoga, sufit. Okna zawierają elementy dekoracji związanej z wodą. Wejście do pałacu jest bezpłatne. Po pałacu odbywają się ciekawe wycieczki.

Piazza Ferrarese

Po południowej stronie historycznego centrum, z widokiem na piękne nabrzeże miasta, znajduje się plac nazwany na cześć miejsca narodzin kupców Ferrer. W XVI wieku przechodziła tu główna droga handlowa. Odkryty przez archeologów fragment starożytnej drogi to jedno z niezwykłych miejsc na placu. Po lewej stronie znajdują się łuki Sali Murata, w której odbywają się wystawy prac współczesnych artystów. Po prawej stronie znajduje się stary targ rybny, a także targ spożywczy z dużym wyborem owoców i warzyw.

Obszar kończy się naprzeciwko starego portu. Miejsce jest pięknie udekorowane, jest wdzięcznym wejściem na Stare Miasto. Z terenu placu wyraźnie widać stary port i wybrzeże. Wieczorami właścicielami placu są młodzi ludzie, miłośnicy romantycznych spotkań, spacerujący turyści. Na placu znajduje się wiele przytulnych kawiarni i barów. W północnej części plac łączy się z Piazza Mercantile.

Piazza Mercantile

W starożytności to miejsce w mieście było uważane za centrum handlu. Mieści się w nim Pałac Celny i Administracyjny. Jako wiecznie żywy pomnik historycznej przeszłości Włoch wznosi się Kolumna Sprawiedliwości lub pręgierz. W starożytności ludzie byli do tego przywiązani jako haniebna kara dla tych, którzy nie spłacali swoich długów na czas. Kolumny strzeże siedzący na szczycie kamienny lew z napisem „Strażnik Sprawiedliwości” na piersi.

Istnieje opinia, że pręgierz powstał w XVI wieku. Surowość kary została zmniejszona na prośbę Pietro di Toledo. Plac łączy Nowe Bari ze Starym Bari, służąc jako elegancka historia Bari, świeckiego salonu miasta. Tuż na nim znajdują się wygodne stoliki, przy których zawsze można odpocząć i spróbować pysznej kawy.

Teatr Margherita

Budynek o prostokątnym stylu secesyjnym, ozdobiony wieżami, łukiem ażurowym, wzniesiono w 1914 roku. Te elementy architektoniczne znajdują się na elewacji budynku. Unikalną cechą budynku jest posadowienie budynku w postaci pali zainstalowanych na dnie morskim. Pomogło to ominąć zakaz budowy teatrów na terenie miasta, działając na podstawie porozumienia między Petruzzellim a administracją miejską. Budynek, wykonany w pastelowych odcieniach, ma oryginalną asymetryczną konstrukcję.

Wzdłuż obwodu budynku znajduje się wiele prostokątnych okien różnej wielkości. Gzyms budowli, wzmocniony na masywnych kolumnach, ozdobiony jest płaskorzeźbami i elementami sztukatorskimi. Nad frontonem wznosi się szeroka kopuła. Obecnie trwają prace konserwatorskie mające na celu zorganizowanie w budynku teatru muzeum sztuki nowoczesnej. Jednocześnie fasada zachowa swój pierwotny wygląd z widokiem na bulwary miejskie. Turyści mają okazję podziwiać budynek, posłuchać przewodnika, aby uzyskać szczegółowe informacje o jego historii.

Adres teatru: Piazza IV Novembre, Bari.

Port

Ważny obiekt miasta zawsze odgrywał szczególną rolę w południowo-wschodniej części Włoch jako ważny ośrodek komunikacyjny. Handel z krajami Półwyspu Bałkańskiego, Bliskiego Wschodu był ważny dla rozwoju gospodarki kraju. To zadecydowało o stworzeniu dogodnej infrastruktury dla wielofunkcyjnego portu. Doki są dobrze wyposażone, ustanowiono doskonałą komunikację między wszystkimi rodzajami transportu morskiego. Istnieją nawet dwa oddzielne doki dla łodzi rybackich.

Z nabrzeża widać śnieżnobiałe wycieczkowce, ogromne statki przeznaczone do różnych celów. Co roku przypływa tu około 150 liniowców, ponad 2 miliony osób (w tym 400 000 pasażerów statków wycieczkowych). W porcie można zarezerwować rejs po bezkresach Adriatyku, obmywając wybrzeże. Terminal wycieczkowy znajduje się w centrum, co jest bardzo wygodne dla wczasowiczów.

Alberobello

Podróżując po okolicy można poznać prawdziwą bajkę. Alberobello, wpisane na Listę Światowego Dziedzictwa UNESCO, zachwyci każdego podróżnika swoimi trulli (tradycyjnymi domami z suchego kamienia). Przypominają mieszkania krasnoludów z dziecięcych bajek. Niesamowite domy ze stożkowym dachem (trulli oznacza kopułę) wyróżniają się zdolnością do szybkiego zawalenia się, jeśli z ich ścian zostanie usunięty kamień. Nigdzie indziej na świecie nie ma takich budynków. Jednocześnie ściany budynku są grube, zapewniając niezbędny chłód w upale.

Nazwa miejsca w tłumaczeniu z łaciny oznacza „drzewo” i „wojnę”. Z potężnych dębów, które od dawna rosły na tym terenie, wykonano niezawodne mechanizmy wojskowe. Najprościej jest odwiedzić to miejsce wraz ze zwiedzaniem, posłuchać legend, poznać historyczne fakty unikalnego otoczenia. Można wypożyczyć samochód i przejechać około 55 km autostradą SS100, skręcając w drogę SS172 w Casamassima. W szczycie sezonu wakacyjnego znalezienie miejsca parkingowego może być trudne. Innym sposobem podróżowania jest pociąg lub Ferrovie del Sud Est (FSE).

Sassi di Matera

W dzielnicach Sassi (przetłumaczone jako kamienie) budowano wielopoziomowe domy jaskiniowe przez wiele stuleci, począwszy od epoki neolitu. Domy w grotach zostały wycięte w grubości skał nie do zdobycia, zapewniając bezpieczne życie starożytnym mieszkańcom tego obszaru. Powstały z nich ulice, usługi publiczne, restauracje, kawiarnie, hotele zostały wyposażone w osobne skalne jaskinie. Niektóre z nich już działają. W grubości tufu nad głęboką doliną powstawały mieszkania, w których dachy niektórych stawały się posadzką kolejnych domów itp.

Park kościołów jaskiniowych (około 150 jednostek), domy w skale od 1993 roku wpisane są na Listę Światowego Dziedzictwa UNESCO. Są uważane za wyjątkowy przykład ostrożnego wykorzystywania zasobów naturalnych. Obecnie ogólny niehigieniczny stan jaskiniowego miasta nie pozwala na zamieszkanie tu na stałe. W latach 50. mieszkańcy jaskiniowego miasta zostali przeniesieni do nowoczesnych domów Sassi, skalne miasto zostało przywrócone do pierwotnego piękna, zachowując jednocześnie naturalną fortecę w ważnym obszarze dzielnicy Civita.

Niezwykły typ budynków był często wykorzystywany do urzeczywistniania pomysłów artystów i filmowców. Matera jest czasami określana jako „Drugie Betlejem”. Tutaj odbywały się zdjęcia do filmu „Pasja Chrystusa”. Do jednego z najstarszych miast na świecie można dojechać pociągiem, który odjeżdża co dwie godziny.