Zabytki Kordoby – 25 najciekawszych miejsc
Kordoba, która łączy architekturę i atmosferę trzech kultur: chrześcijańskiej, muzułmańskiej, nazywana jest bezcenną perłą Andaluzji. W jego starożytnej historii karty zapisali Rzymianie, zdobywcy – Maurowie, którzy zamienili miasto w stolicę kalifatu o niespotykanej urodzie i podbili je przez Hiszpanów. Spacer po starożytnym rzymskim moście wybudowanym za Juliusza Cezara, zwiedzanie luksusowych pałaców, które stały się muzeami, podziwianie architektury świątyń i przyglądanie się kaplicom trzech religii to część programu milionów turystów odwiedzających tę kolorową starożytną świątynię. Zwiedzanie zabytków Kordoby i oddychanie atmosferą minionych stuleci jest jak zwiedzanie trzech krajów i odległej przeszłości w tym samym czasie. Zapraszamy na tak ekscytującą podróż.
Mesquite
Wśród zabytków Hiszpanii Katedra Mesquito nazywana jest perłą, jednym z 12 cudów kraju i wpisana na Listę Światowego Dziedzictwa UNESCO. Mesquita stoi w świętym miejscu dawnej bazyliki św. Wincentego z XI wieku. Następnie Maurowie, którzy podbili Andaluzję, zbudowali wspaniały meczet zamiast chrześcijańskiego kościoła.
Po odzyskaniu miasta Hiszpanie przebudowali budynek meczetu na katolicką katedrę. Dziś kościół prezentuje się w harmonijnym przeplataniu stylu mauretańskiego z architekturą renesansu i późnego gotyku. Wewnątrz Mesquita wyróżnia się łukami z 856 kolumnami, ozdobionymi jaspisem, marmurem, granitem i onyksem. Obok wnęki ściennej pozostawionej po meczecie znajduje się obraz Matki Boskiej z Jezusem.
Na mahoniowych chórach podziwiane są wizerunki scen ze Starego i Nowego Testamentu, Matki Boskiej i Chrystusa oraz miejscowych świętych. Przy zewnętrznej ścianie Mesquity wznosi się wieża, dawniej minaret, a dziś zwieńczona posągiem patrona miasta, archanioła Rafaela. Katedra jest otwarta do zwiedzania od 10.00 do 19.00. Można tam dojechać autobusami nr 3 lub nr 12, wysiąść na przystanku Puerta del Puente.
most rzymski
Starożytny rzymski most, który łączył dwa brzegi rzeki Gwadalakwir w odległym I wieku, jest bezcennym dziedzictwem pozostawionym przez Rzymian. Miała nie tylko wielkie znaczenie dla miasta, ale była częścią sierpniowej drogi z Rzymu do Kadyksu. W XIV wieku po południowej stronie mostu pojawiła się wieża Calahorra, a 200 lat później naprzeciw wieży wyrosła pompatyczna konstrukcja bramy wjazdowej do Puerta del Puente, która stała się wejściem do centrum Starego Miasta.
Długość mostu rzymskiego, wspartego na kamiennych filarach oddzielonych 16 łukami, wynosiła 250 metrów. Szerokość mostu sięga 7 metrów. W średniowieczu, w ciemności, jej parapety oświetlały z obu stron pochodnie. Dziś zastąpiły je kute latarnie z matowego szkła. W XVII wieku pośrodku mostu wzniesiono marmurową kolumnę z posągiem patrona miasta Archanioła Rafaela na szczycie.
Z wieży Calahorra roztacza się niesamowity widok na rzymski most z drogą prowadzącą do Puerta del Puente. Możesz spacerować po moście rzymskim przez całą dobę i za darmo zobaczyć bramę od środka – od poniedziałku do piątku w godzinach od 10.00 do 15.00. W weekendy i święta – od 11.00 do 15.00.
Kolumna Archanioła Rafaela
Charakterystycznym punktem miasta jest 27-metrowa kolumna Świętego Archanioła Rafaela. Wspaniały budynek z XVII wieku wznosi się między rzymskim mostem a katedrą w Puerta del Puente. Tą kolumną mieszczanie podziękowali archaniołowi za uratowanie Kordoby przed zarazą. Symboliczne znaczenie kolumny widoczne jest w każdej z jej części.
Szorstka płaskorzeźba wysokiego cokołu symbolizuje zaświaty. Postacie palmy, orła i konia są uosobieniem rzeki i krainy Kordoby. Jakby z kuli ziemskiej wyrasta 6-metrowa kolumna otoczona postaciami trzech miejscowych świętych męczenników – Acyklosa z Kordoby, Wiktorii i Barbary. Budowlę wieńczy rzeźba świętego archanioła Rafała, niebiańskiego orędownika, który czuwa nad miastem.
Kolejnych 10 rzeźb Świętego Archanioła Rafaela, wykonanych głównie ze śnieżnobiałego marmuru, można znaleźć na miejskich placach i ulicach, ale kolumny triumfalnej w Puerta del Puente nie można pomylić z żadną inną.
Wieża Calahorra
Jednym z symboli miasta od dawna jest starożytna trzypiętrowa wieża Calahorra, która zdobiła lewy brzeg rzeki Guadalakvira. Zbudowany na końcu rzymskiego mostu w XII wieku przez Arabów, służył do patrolowania i odpierania ataków wroga. Dziś wieża jawi się jako potężna fortyfikacja, odrestaurowana przez Hiszpanów w XIV wieku, z jasnymi kamiennymi murami z muszli i płaską platformą na szczycie, otoczoną blankami. Calahorra jest nieco zniszczona, ale dach nadal służy turystom jako doskonały taras widokowy.
Wewnątrz Calahorry znajdują się ekspozycje Muzeum Trzech Kultur, które opowiadają o dokonaniach mieszkańców Andaluzji w różnych wiekach. W sali medycznej warto przyjrzeć się narzędziom używanym przez średniowiecznych uzdrowicieli, porównując, jak daleko zaszła współczesna medycyna. Imponujące jest również zapoznanie się z bogatą kolekcją instrumentów muzycznych z różnych wieków. A na koniec wycieczki zapoznaj się z wnętrzem andaluzyjskiego domu z X wieku.
Otwarte do zwiedzania: od 1 października do 30 kwietnia codziennie, od 10.00 do 18.00; od 1 maja do 30 września od 10.00 do 14.00 i od 16.30 do 20.30 bez dni wolnych.
Dzielnica Żydowska Khuderia
Z murów katedralnego meczetu wyłania się najbarwniejsza miejska dzielnica Juderii, zamieszkiwana przez Żydów od X do XV wieku. Dzielnica Khouderia zachowała mauretański klimat wąskich uliczek ze śnieżnobiałymi fasadami domów, licznymi kwiatami i przytulnymi patiami.
Terytorium dzielnicy ograniczone jest od strony zachodniej murem miejskim z Bramą Almodovara, od strony południowo-wschodniej – murem Alkazaru. Khouderia dotyka zgrabnych łuków, przerzuconych między drugimi piętrami przez alejki, zabytkowe budynki, ciągi usytuowane po obu stronach ulic. Przytulność starych uliczek nadaje wiele koszernych restauracji, sklepów autentycznych i jubilerskich.
Turyści nazywają rynek miejski Zoco jednym z kolorowych zabytków Khuderii, który przyciąga liczne rękodzieła rzemieślników i galanterię skórzaną. Symbolem dzielnicy była synagoga na Calle de los Judios, zaskakująco nietknięta przez średniowieczną inkwizycję i zachowująca swój pierwotny wygląd. Do dzielnicy żydowskiej można dojechać autobusami nr 3 i 12 do przystanku Doktor Fleming.
Synagoga
Synagoga wybudowana w 1315 roku nazywana jest sercem dzielnicy żydowskiej. Po wypędzeniu Żydów z Hiszpanii na początku XV w. synagoga stała się infirmerią, później kaplicą św. Kryspina, a następnie szkołą. W pierwszej połowie XX wieku odrestaurowany budynek cerkwi żydowskiej został uznany za narodowy zabytek kultury.
Jej fasada zachwyca wyrafinowaną ornamentyką Mudejar, łączącą sześcioramienne gwiazdy z malowniczymi motywami roślinnymi. Ściany męskiej sali modlitewnej zachwycają eleganckimi narodowymi ornamentami. We wnęce do przechowywania Tory skierowanej do Jerozolimy wyrzeźbiono liczbę 1315, wskazującą na zakończenie budowy. We wnęce po przeciwnej stronie zachował się rzeźbiony krzyż z XVI wieku, przypominający o tym, że kiedyś znajdowała się tu kaplica.
Górna kondygnacja, przeznaczona na modlitwy kobiet, podtrzymywana jest przez trzy łuki, ozdobione wspaniałymi kamiennymi rzeźbami. Przed synagogą znajduje się pomnik średniowiecznego żydowskiego naukowca i lekarza Majmonidesa. Synagoga jest czynna od 16 czerwca do 15 września od wtorku do niedzieli od 9.00 do 15.30, a od 16 września do 15 czerwca od 9.00 do 19.30, niedziela do 15.30.
Alcazar Królów Chrześcijańskich
Nadany mu na początku XIV wieku potężny widok Pałacu Alkazar z antycznymi motywami rzymskimi, wizygockimi, arabskimi i andaluzyjskimi w architekturze, wymownie mówi o dawnej świetności miasta. Zatopiony w zieleni Alcazar ciekawie się obejdzie, podążając ścieżką średniowiecznej straży: od Lwiej Wieży do Wieży Inkwizycyjnej, dalej do Gołębiej Wieży, kończąc na Wieży Głównej.
Dziś w salach pałacu znajduje się muzeum archeologiczne z antycznymi rzymskimi panelami mozaikowymi, marmurowymi sarkofagami z I-III wieku, płaskorzeźbami, rzeźbami i przedmiotami znalezionymi podczas wykopalisk. Projekt głównego dziedzińca jest niesamowity w stylu mudejar, z podłogą wyłożoną marmurem, fontannami i stawami. Wnętrza pałacu nie można jednak porównać w luksusie z ogrodami Alcazaru – z palmami, cyprysami, drzewami pomarańczowymi, umiejętnie przystrzyżonymi krzewami i kompozycjami rzeźbiarskimi.
Przyjemnie będzie spacerować Aleją Królów Hiszpańskich z rzeźbami monarchów i oglądać tarasy z ozdobnymi oczkami wodnymi. Alcazar jest otwarty dla zwiedzających: od 16 września do 15 czerwca – wtorek-piątek od 8.00 do 20.45, sobota – od 8.30 do 16.30, niedziela – od 8.30 do 14.30. Od 16 lipca do 15 września – od wtorku do soboty od 8.30 do 15.00, w niedzielę od 8.30 do 14.30.
królewskie stajnie
Ciekawym wydarzeniem dla miłośników koni będzie wizyta w Stajniach Królewskich z 1570 roku. Zostały zbudowane na rozkaz króla Filipa II, który postawił sobie za cel hodowanie pięknych koni rasy andaluzyjskiej. Od kilku stuleci w stajniach hodowana jest rasa koni uznawana za jedną z najpiękniejszych na świecie. W 1929 roku Stajnie Królewskie uzyskały status skarbu narodowego.
Tutaj fascynujące jest zapoznanie się z ekspozycjami powozów i wozów używanych przez różne grupy ludności w minionych wiekach. Przy stajniach powstała szkoła jeździecka, ucząca jazdy konnej. Od wielu lat dla turystów pokazywane są tu niesamowite programy pokazów urody i energii, łączące jeździectwo ze sztuką. Wśród widowiskowych spektakli szczególnie popularne jest widowisko „Smak i duch konia andaluzyjskiego”, które łączyło występy jeźdźców konnych z tańcem flamenco.
Pokazy odbywają się w środy, piątki, soboty i niedziele, pozostawiając żywe wrażenie na całe życie. Zakup biletu upoważnia do bezpłatnego zwiedzania Stajni Królewskich. Znajdziesz je w pobliżu: Calle Caballerizas Reales, Caballerizas Reales, San Basilio, Distrito Centro.
Madina az-Zahra
Madina az-Zahra to starożytne miasto-twierdza, co oznacza po arabsku „Miasto Promieniowania”, zbudowane w X wieku i potwierdzające siłę i moc kalifa. Dziś z położonej na obrzeżach miasta Medyny znajdują się imponujące w swej skali antyczne ruiny, dawna pompatyczność, umiejętne kamienne rzeźby i ornamenty. Miasto, chronione murem twierdzy, zbudowano tarasowo na wzgórzu.
Dziś można do niego wejść tylko przez północną bramę Puerta Norte, z której turyści przechodzą krętą ścieżką przez arkadę I tarasu do serca twierdzy – Sali Bogatej rezydencji kalifa. Zobaczysz w nim odrestaurowaną część pałacu z łukami w kształcie podkowy, naprzemiennie niebieskimi i czerwonymi kolumnami z reliefowymi ornamentami. Hol zdobią rzeźbione marmurowe panele z orientalnymi symbolami.
Wśród ruin można sobie wyobrazić Dom Wezyrów, Meczet Alhama, Dom z basenem, który służył jako rezydencja księcia Al-Hakama. Na szczycie skalistego płaskowyżu widoczny jest Pałac Abd-ar-Rahmana III, oddzielony od góry długim korytarzem. W pobliżu Madina al-Zahra znajduje się muzeum, które wystawia znaleziska „lśniącego miasta”: ceramikę, biżuterię, artykuły gospodarstwa domowego i pracę. Twierdza jest otwarta do zwiedzania: wtorek-sobota od 9.00 do 18.30. Autobus turystyczny jeździ tam dwa razy dziennie z centrum miasta, wyjeżdżając z przystanku Glorieta Cruz Roja.
Młyn Albolafia
Jedną z „atrakcji” miasta jest zwany młyn wodny Albolafia, położony na prawym brzegu rzeki, w pobliżu rzymskiego mostu. Z porośniętych trawą ruin górnego piętra młyna wynika, że budowla od dawna nie była użytkowana zgodnie z przeznaczeniem, dlatego nie traci swojej wartości historycznej. Otoczony rozłożystymi drzewami młyn wyłożony jest jasnymi cegłami.
Konstrukcję wyróżnia ogromne – dwupiętrowe drewniane koło na fasadzie, które wprawiało w ruch skomplikowane mechanizmy doprowadzające wodę do Pałacu Emira. Przed podbojem przez Arabów w IX wieku młyn spełniał swoje przeznaczenie, mieląc ziarno na mąkę, następnie Arabowie przebudowali go na młyn wodny. W XII wieku młyn został przekształcony w papiernię.
Ale 100 lat później, w mieście podbitym od Maurów, młyn został zamknięty. Minęło kolejne 200 lat, zanim nowicjusze zakonu, którzy otrzymali tę ziemię, przekonali młyn do remontu. Dziś stoi jako wspomnienie minionych wieków, czekające na nowe przebudzenie. Możesz go znaleźć na Av. del Alcazar, 512.
Plac Kapucynów
Niewielki rozmiarami, ale swojsko przytulny Plac Kapucynów wiele lat temu należał do klasztoru kapucynów. Do tego niezapomnianego miejsca, położonego z dala od historycznego centrum, można dojechać z Plaza de las Tendillas. Zamiast labiryntów wąskich uliczek łatwiej i przyjemniej poruszać się po podwórkach wskazanych na turystycznej mapie.
Plac był wcześniej dziedzińcem klasztoru kapucynów, dlatego otaczają go ze wszystkich stron śnieżnobiałe zabudowania klasztorne i kościół Świętej Trójcy. Pośrodku placu, na niewielkim cokole, znajduje się krzyż z ukrzyżowaniem Jezusa Chrystusa, otoczony latarniami, dla których rzeźba otrzymała imię „Chrystus z latarni”.
Pod koniec XVIII wieku na placu stanął pomnik Zbawiciela. To on przyciąga turystów na plac. Jezus ukrzyżowany wieczorem na krzyżu, przy umiejętnym oświetleniu lampionów, daje żywe wrażenie unoszenia się w powietrzu.
Plac Wąsów
Tendillas – główny plac miasta, nazwany od słowa “tendillas”, mały biznes. Graniczy z małymi sklepikami, cukierniami, kawiarniami i sklepami pasmanteryjnymi. Na środku placu, z wysokiego postumentu, zainstalowanego w fontannie, dumnie wznosi się konna rzeźba bohatera narodowego, dowódcy Gonzalo Fernandeza de Cordoba.
W słońcu strumienie fontanny mienią się w słońcu, tworząc wrażenie fajerwerków na cześć „Wielkiego Kapitana”. Pod jego dowództwem Arabowie zostali wypędzeni z Półwyspu Iberyjskiego, południowe Włochy zostały podbite dla państwa hiszpańskiego i opracowano system bitew. Wiele malowniczych secesyjnych budynków otacza plac dla pieszych.
Turyści podziwiają Dom Feniksa, z narożną wieżą zwieńczoną postacią uskrzydlonego ptaka oraz wieżą zegarową, która o każdej godzinie zapowiada nadejście nie tradycyjnym dzwonkiem, ale gitarową melodią. Do placu prowadzą główne ulice handlowe Cruz Conde i Gondomar. Możesz do niego dojść w 10-15 minut od Mesquity.
Plaza del Colon
Plaza del Colon wygląda jak mały okrągły plac, położony w północnej części centrum. Jego nazwa pochodzi od słynnego żeglarza Kolumba, który mieszkał w mieście przez pewien czas. Tutaj w jego rodzinie urodził się syn Hernando, który później został nawigatorem. Jednak na placu nazwanym imieniem Kolumba nie ma jego pomnika.
Jest obsadzony rozłożystymi drzewami, pomiędzy którymi ułożone są kręte chodniki z ławkami. Centrum Plaza del Colon zdobi fontanna otoczona klombami. U podstawy fontanny znajduje się okrągły basen ozdobiony misternymi rzeźbieniami. W jego centrum ustawione są jedna na drugiej płaskie miski, przez które woda pięknie spływa do basenu.
Plaza del Colon wyróżnia się także unikalną wieżą Malmuerta, która w przeszłości była częścią murów twierdzy miasta. Niedaleko placu znajduje się Pałac Merced, który zachwyca barokową fasadą. Do Plaza de Colón można dojechać autobusami nr 04, 06, 13 do przystanku Colón Norte.
Muzeum Archeologiczne
Niewyobrażalne piękno elewacji z licznymi posągami przyciąga uwagę turystów do renesansowego gmachu Muzeum Archeologicznego i Etnograficznego, mieszczącego się w pałacu dawnej szlacheckiej rodziny miasta. Ten wyjątkowy budynek pochodzi z 1543 roku. Wchodząc do budynku, znajdujesz się w atmosferze starego przytulnego dziedzińca, z krzewami posadzonymi na jego obwodzie i fontanną pośrodku.
Przedmioty skonfiskowane w klasztorach w 1844 roku stały się podstawą kolekcji antyków. Na dolnym piętrze znajduje się kolekcja starożytnych eksponatów: rękodzieło, rzeźby i mozaiki reprezentują epoki prehistoryczne, iberyjskie, wizygockie i rzymskie. Na górnym poziomie znajdują się eksponaty reprezentujące epokę kultury mauretańskiej.
Perłą kolekcji jest wykonana z brązu figura jelenia, znaleziona podczas wykopalisk w Pałacu Medina Azahara. Innym cennym eksponatem jest marmurowy posąg z II wieku ne przedstawiający rzymskiego boga Mitry zabijającego byka. Muzeum znajduje się na Piazza Geronimo Paes i jest otwarte dla zwiedzających od 10.00 do 20.30 od wtorku do soboty, niedziela od 10.00 do 17.00. Można się tam dostać autobusem nr 1,3,7 do przystanku San Fernando.
Świątynia rzymska
Ruiny starożytnej rzymskiej świątyni odkryto w samym centrum podczas rozbudowy ratusza w połowie ubiegłego wieku u zbiegu ulic Claudio Marcelo i Capitulares. O tym, że w epoce rzymskiej stała tu główna świątynia miasta, świadczą okazałe rozmiary kolumn oddzielonych od głównego budynku i tworzących portyk. Rząd kolumn korynckich z białego marmuru po bokach mówi o wielkości świątyni: 32 metry długości i 16 metrów szerokości.
Na podstawie pozostałych fragmentów nietrudno wyobrazić sobie budowlę wznoszącą się na masywnym kamiennym podium z sześcioma kolumnami korynckimi, które służyły jako ozdoba elewacji centralnej. Zachowały się schody prowadzące do świątyni oraz umiejętnie wykonany marmurowy ołtarz. Cała świątynia została zbudowana z marmuru w latach 81-96 n.e.
Wokół niego odnaleziono wiele elementów starożytnej architektury, fragmenty kapiteli i bębnów kolumn. Jak wyglądała rzymska świątynia w czasach rozkwitu imperium, można zobaczyć na makiecie w muzeum archeologicznym. Atrakcję można oglądać o każdej porze dnia, spacerując 10 minut od Mezquity.
Pałac Merced
W pobliżu Plasa de Colon i parku o tej samej nazwie stoi luksusowy budynek architektury barokowej – Pałac Merced z XVIII wieku. Przed okiem ukazuje się budynek z dwoma skrzydłami bocznymi rozsuniętymi od stojącego pośrodku kościoła. Oba skrzydła tworzą zadaszone krużganki z patiami ozdobionymi renesansowym marmurem i fontannami. W jednym z dziedzińców na uwagę zasługuje wyjątkowy zegar słoneczny.
Centralna elewacja pałacu robi wrażenie dzięki koronkowemu barokowemu stylowi połączonemu z wystrojem w tonacjach bieli i brązu. Nad wejściem na fronton przyciąga wzrok rzeźba Archanioła Rafała – obrońcy miasta i Matki Boskiej „Miłosiernej”. Kościół dopełniają dwie dzwonnice po bokach. We wnętrzu kościoła na uwagę zasługują bogato zdobione ołtarze z wizerunkami świętych, projekt sklepienia oraz figura płaczącej Madonny.
Wśród zbiorów pałacu imponujące są: monstrancja wykonana przez mistrzów flamandzkich z XVI wieku, cykl obrazów św. Piotra Nalasco, rzeźby alegoryczne, litografie i ryciny z widokami Kordoby. Dziedzictwo kulturowe można oglądać bezpłatnie od poniedziałku do piątku w godzinach od 7.00 do 15.00. Pod pałac można podjechać autobusami nr 04, 06, 13 do przystanku Colón Norte.
Pałac Viana
Luksusowy kompleks architektoniczny XIV-wiecznego Pałacu Viana znajduje się w pobliżu rzymskiego cyrku. Dziś mieści się w nim muzeum sztuki z kolekcją Cajasur Bank. Centralna elewacja dwukondygnacyjnego budynku, wyróżniająca się bielą murów, pochodzi z XVI wieku. Na elewacji głównej zwraca uwagę umiejętny portal z jasnobrązowego kamienia, ozdobiony nad balkonem płaskorzeźbą przedstawiającą herb markiz oraz dwie rzeźby mitologiczne.
Większość pałacu zajmuje 12 dziedzińców – dziedzińców, zatopionych w zieleni i kwiatach, które zdobią marmurowe arkady. Wykładziny dziedzińców wyłożono wzorzystym marmurem, na którym ułożono kompozycje kwiatowe i szum fontanny. We wnętrzu Viany zachwyca bogata kolekcja mebli, gobelinów, porcelany, malowanych płytek azulejo i broni. Dobrze reprezentowane są płótna malarzy należących do szkoły Bregel, obrazy ze scenami biblijnymi i rzeźby.
W galerii zobaczysz rzymskie mozaiki i eksponaty z XIII wieku. W egzotycznej Czarnej Sypialni, szykownym Czerwonym Salonie oraz licznych salach z wnętrzami i eksponatami z XIV-XIX w. dowiecie się wielu ciekawych szczegółów z życia szlachty i mieszczan.
Otwarte zimą: wtorek – środa od 10.00 – 19.00, weekendy od 10.00 do 15.00, od 1 lipca do 31 sierpnia: wtorek – niedziela od 9.00 do 15.00. Można się tam dostać autobusami nr 2, 04, 06, 07, 80, 42, 43, 49 do przystanku Ollerías (San Cayetano).
Kościół św. Mariny
Bazylika św. Mariny, pochodząca z drugiej połowy XIII wieku, była jednym z pierwszych kościołów w mieście po wypędzeniu Arabów. W jego nowoczesnym wyglądzie zachowały się detale stylu gotyckiego, romańskiego i arabskiego. Główna fasada kościoła wygląda ascetycznie z dwoma gotyckimi oknami, rozetą i głównym wejściem wykonanym z ostrołukowym łukiem.
Cztery masywne przypory wieńczą ozdobne wieżyczki, nadając kościołowi surowy wygląd. Po prawej stronie do fasady przylega masywna XVI-wieczna dzwonnica. Architektonicznie bazylika jest prostokątem podzielonym trzema nawami o ostrołukowych łukach. Odwiedzający podziwiają kaplicę Orozco, stworzoną w XV wieku w stylu mudejar, która obecnie służy do przechowywania przyborów kościelnych.
Patrząc na główną kaplicę, zachwycasz się pięknem ołtarza i figury Matki Bożej, wykonanej przez słynnego rzeźbiarza z Kordoby. Kościół znajduje się w historycznym centrum, obok znajduje się przystanek autobusowy C2. Jest otwarta od poniedziałku do niedzieli w godzinach 8.30-12.00 i 18.00-20.00.
ogród Botaniczny
Nad brzegiem rzeki Guadalakvira, w pobliżu kompleksu pałacowego Alcázar, znajdują się Ogrody Botaniczne z bogatą kolekcją flory rosnącej na całym świecie. Cały obszar zabudowań ogrodowo-parkowych jest podzielony na ogrody według rodzajów lokalnej i światowej flory. Ogród różany jest bardzo popularny w ogrodzie, zachwyca swoim pięknem, wieloma odmianami i mocnym aromatem róż.
W szklarniach chcesz długo podziwiać wiele odmian pelargonii i jaśminu, aloesu, kaktusów, paproci, palm, roślin z Wysp Kanaryjskich, Ameryki Północnej i Południowej. Na szczególną uwagę zasługuje okazałe arboretum, w którym odwiedzający mają okazję zobaczyć rzadkie jodły Pinsapo, endemity rosnące w górach Andaluzji.
Muzeum Paleobotaniki, znajdujące się w Ogrodzie Botanicznym, zawiera eksponaty śledzące ewolucję różnych typów flory andaluzyjskiej. W trzech salach znajdują się interaktywne panele z wyświetlaczami, które wprowadzają informacje o roślinach ze wszystkich kontynentów. Godziny otwarcia: wtorek – sobota 10.00-17.30, niedziela i święta – 10.00-15.00.
mauzoleum rzymskie
O starożytności miasta świadczy również budowa rzymskiego mauzoleum z I wieku naszej ery. Dobrze zachowane ruiny mauzoleum odkryto podczas budowy parkingu, po czym postanowiono zrekonstruować konstrukcję grobową z odnalezionych fragmentów.
Brakującą część zastąpiono innym rodzajem kamienia, pokazując różnicę między starożytnym a współczesnym murowaniem ścian. Budowla przeznaczona do pochówku ma kształt cylindryczny z pustymi ścianami, wejściem, gzymsami i attyką z krenelażem. Wewnątrz mauzoleum znajduje się komora na urnę pogrzebową. Według licznych wskazań służył jako miejsce pochówku rodziny z rodziny szlacheckiej, ale nie zachowały się żadne inskrypcje świadczące o tym, kto tu został pochowany.
Na południe od mauzoleum odnaleziono pozostałości oznaczenia w postaci koła wyłożonego kamiennymi płytami. Najprawdopodobniej znajdowało się tu również mauzoleum. Atrakcja znajduje się pod adresem: Paseo de la Victoria 17.
Łaźnie kalifa
Spacerując po ogrodzie Campo Santo de los Mártires, możesz zejść pod ziemię i znaleźć się w łaźniach kalifów, zbudowanych w X wieku za panowania kalifa. Istniały do XIV wieku, o czym świadczą zachowane ornamenty i inskrypcje. Kiedy budowano Pałac Alcazar, podziemne łaźnie były pokryte ziemią. Zostały zapomniane do czasu odkrycia łaźni przez archeologów na początku XX wieku.
Po 100 latach na terenie łaźni otwarto muzeum historii łaźni. Architekturę Łazienek Kalifa wyraża zespół pokoi z miejscami do siedzenia. Układ pomieszczeń zaczyna się od pomieszczenia ciepłego (terpidarium), kontynuuje w pomieszczeniu gorącym – caldarium, a kończy zimnym frigidarium. Wykończenie podłóg, ścian i chrzcielnic zostało wyłożonych wielobarwnym marmurem. Wszystkie pomieszczenia przykryto sklepieniami półkolistymi wspartymi na łukach.
Niektóre sale mają zachowane marmurowe wykończenia i bogate wielokolorowe kolumny. Światło w łaźni przechodziło przez okna w podziemiach w postaci gwiazd, co tworzyło w łaźni oryginalne oświetlenie.
Dawny luksus kalifatu można zobaczyć na Plaza Campo Santo de los Mártires, jadąc autobusem nr 3 i 12 do przystanku Mártires. Godziny otwarcia: od 8.30 do 9.30 wstęp wolny.
Muzeum Julia Romero de Torres
W starym budynku dawnego szpitala, zbudowanym z żółtej cegły, Plaza del Potro mieści dziś 2 muzea. Ściana Museo Julio Romero de Torres wyróżnia się kolorowymi ornamentami. Wejście ozdobione jest w formie łuku, na którym w półokręgu umieszczono napis – Museo Julio Romero de Torres.
Ekspozycja prezentuje ponad pięćdziesiąt dzieł tego mistrza, namalowanych w stylu tradycji malarstwa hiszpańskiego. Jego realistyczne, modernistyczne i erotyczne obrazy poświęcone są urodzie andaluzyjskich kobiet. Kilka płócien oddaje wewnętrzny stan i duszę kobiet wykonujących prace domowe i różnego rodzaju prace.
Są prace o wyraźnie erotycznym charakterze, takie jak Pomarańcze i Cytryny. Wśród obrazów szczególnie wyróżnia się „Wiersz z Kordoby”, napisany w formie ołtarza z trzech fragmentów przedstawiających kobiety andaluzyjskie na tle zabytków, które odzwierciedlają piękno i wielkość Kordoby. Można się tam dostać autobusem nr 1, 3, 7, 12 do przystanku San Fernando.
Muzeum Flamenco Phosphorito
Ekspozycja znajduje się w budynku średniowiecznego hotelu Posada del Potro, wybudowanego w XIV-XV wieku w stylu arabskiego karawanseraju na Placu Potro. Dawny hotel to dwupiętrowy budynek z białymi ścianami i malowniczym prostokątnym dziedzińcem ze studnią pośrodku.
Na drugim piętrze znajdują się sale muzealne, których drzwi otwierają się na otwartą galerię. Muzeum poświęcone jest historii, tradycjom i kunsztowi tradycyjnego andaluzyjskiego stylu flamenco. Zawiera kolekcję dawnych i współczesnych akcesoriów flamenco oraz nagrania występów najlepszych mistrzów flamenco w Hiszpanii. Wystawa „Elementy Flamenco” połączyła wszystkie cztery rodzaje tej sztuki – rytm, śpiew, gitarę i taniec.
W sali „Keys of Flamenco” można zapoznać się ze sposobami tańca słynnego flamencito, poćwiczyć wybijanie rytmu dłońmi. Sala Fosforito poświęcona jest mistrzowi flamenco Antonio Fernandezowi, gdzie zobaczysz jego portret, nagrodę Złotego Klucza i inne eksponaty z jego życia. Otwarte: poniedziałek – sobota od 10.30 do 13.30 i od 18.00 do 21.00, niedziela od 10.00 do 14.00.
Pomnik Manolete
Pomnik wybitnego torreadora Manolete jest zainstalowany na Plaza del Conde de Priego w pobliżu Bazyliki Santa Marina. Pomnik ten występuje jako grupa rzeźbiarska, w centrum której znajduje się brązowa rzeźba Manolete w stroju torreadora, po obu stronach której znajdują się postacie mężczyzn trzymających za uzdę konie. Trzydziestoletni torreador został śmiertelnie ranny podczas walki byków.
Przez 8 lat uważany był za najbardziej utalentowanego i najlepiej opłacanego matadora na całym świecie, który posiadał elegancką technikę oswajania byka. Swoje spektakularne występy z bykiem aranżował w swojej ojczyźnie, Hiszpanii, Meksyku, Kolumbii, Peru i Wenezueli. Majestat pomnika odzwierciedla stosunek Hiszpanów do wielkich torreadorów, którzy stanowią istotną część historii, mentalności i kultury hiszpańskich miast.
Władze miasta zorganizowały konkurs na projekt pomnika na Plaza del Conde, w którym wygrał projekt rzeźbiarza Manuela Alvareza Laviady, zainstalowany w 1956 roku za pieniądze zebrane przez wielbicieli torreadora.
ogród zoologiczny
Zoologico De Cordoba jest jednym z najwcześniejszych ogrodów zoologicznych założonych w kraju. Po rekonstrukcji przeprowadzonej w latach 2000. ZOO z ekspozycji zwierząt umieszczonych w wybiegach zostało uzupełnione nową kolekcją przedstawicieli fauny światowej. Wiele gatunków zostało umieszczonych w środowisku zbliżonym do naturalnych warunków ich siedliska.
Powierzchnia zoo wynosiła 60 000 metrów kwadratowych, która podzielona jest na obszary tematyczne z budynkami, wybiegami dla zwierząt i ptaków. Dla zwiedzających przygotowano tereny rekreacyjne i założono ogrody. Dziś zoo zawiera 78 gatunków zwierząt i ptaków, w sumie 302 osobniki. Zaobserwujesz tu zwyczaje rysi, lwów, wilków, kangurów, jeleni, zebr, lemurów. Następnie podziwiaj strusie i wdzięczne łabędzie.
Otwarte do zwiedzania od poniedziałku do piątku od 10.00 do 17.00, w soboty i niedziele od 10.00 do 18.00. Można do niej dojechać autobusami nr 2,6,9. Najbliższe przystanki: Menendez Pidal, Seville Gate, Seneca Institute.