Grecja. Z tym słowem każda osoba ma jednoznaczne skojarzenie – starożytność. Oczywiście do dziś wiele starożytnych zabytków architektury Aten zostało zrujnowanych i zniszczonych przez czas, ale to one przyciągają turystów przede wszystkim. Pod względem liczby starożytnych zabytków miasto można śmiało nazwać pomnikiem. Większość z nich znajduje się w starej części miasta. Jednodniowy plan podróży w Atenach będzie wymagał od Ciebie dostrojenia się do aktywnego spaceru od wczesnego ranka do zmroku. Do szybkiego przeglądu potrzebne będą: trochę treningu teoretycznego, wytrzymałość fizyczna i budżet około 200 €. Wychodząc na ulice Aten bądź przygotowany na stawienie czoła ogromnej liczbie turystów (według statystyk około 100 osób wspina się na Akropol co 10 minut). Ale to nie powinno przerażać: stolica Grecji jest miastem nastawionym na turystów,
Jak dostać się z lotniska do centrum?
Z międzynarodowego lotniska Eleftherios Venizelos do centrum Aten można dojechać 4 środkami transportu. Wygodne autobusy (X93, X95-X97), odjeżdżające w odstępach 30-60 minut, zabiorą Cię w 1 godzinę 10 minut – 1 godzinę 50 minut. Trzeba jednak pamiętać, że nie ma w nich miejsca na nieporęczny bagaż. Bilet o wartości 6€ można kupić w automatach na lotnisku, w kiosku lub u kierowcy. Jeśli wybierzesz metro, musisz wyjść z budynku terminalu, przejść przez ulicę, kierując się znakami „Do pociągów” i wyjść do wejścia do niebieskiej linii metra. Na nim dotrzesz na plac. Monastiraki w 1 godzinę 10 minut.
Pociągi kursują od 6.30 do 23.30 w 5-10 minut. Cena biletu – 10 € w jedną stronę, 18 € w obie strony. Bilet grupowy – 2 osoby. – 18€, 3 osoby – 24€. To wygodny transport dla samotnych turystów, bez dzieci i dużego bagażu. Pociąg naziemny kursuje do Dworca Centralnego co 15-30 minut i dociera do miejsca docelowego w 40 minut. Kursuje od 5.30 do 21.00. Bilet kosztuje 10 €. Jeśli jesteś z dziećmi i dużym bagażem, najlepiej wybrać transfer – samochód klasy ekonomicznej (42 €), minibus (7 pasażerów) – 84 €. Czas trwania wycieczki to 35 minut. Transfer można zarezerwować online.
🏨 🚕 Indywidualny transfer z lotniska do hotelu i więcej
Akropol
Głównym obiektem zainteresowania wszystkich odwiedzających Ateny jest Akropol. Wygodniej jest rozpocząć trasę od wizyty w głównej atrakcji starożytności z kilku powodów. Po pierwsze rano jest mniej ludzi (wejście otwiera się o 8 rano). Po drugie, na otwartym słońcu wciąż nie jest tak gorąco. I po trzecie, tutaj możesz kupić bilet wstępu, który pozwala następnie uzyskać bezpłatny wstęp do Świątyni Zeusa, Keramikos, Forum Romanum, Narodowego Muzeum Archeologicznego, Agory i Biblioteki Hadriana.
Przy okazji, dla tych, którzy mają możliwość kilkudniowego pobytu, ważność biletu jednorazowego ustalana jest na 4 dni. W czasach starożytnych każde greckie miasto miało swój Akropol (grecki „akropol” – „szczyt miasta”), ale żaden z nich nie może dorównać ateńskiemu pod względem skali i liczby budynków z epoki starożytności. Ciekawostką jest to, że w Atenach wznoszenie wieżowców jest nawet zabronione, aby nie zasłaniać widoków na Akropol z żadnej z ulic stolicy.
Znakiem rozpoznawczym starożytności, Akropolem jest kilka imponujących zabytków, wśród których zdecydowanie dominujące miejsce zajmuje Partenon, świątynia poświęcona bogini Atenie i wzniesiona na długo przed naszą erą. W tamtych odległych czasach żeglarze widzieli blask ogromnego posągu bogini w hełmie stojącego obok Partenonu z odległości 40 km. Dziś z ogromnego posągu Ateny pozostały tylko legendy. Skradziona podczas IV krucjaty, zginęła w pożarze już w Konstantynopolu.
Niestety historia nie oszczędziła Partenonu. Podczas podboju przez Turków świątynia służyła jako meczet, a później została prawie zniszczona przez Wenecjan. Przez wiele lat świątynia Ateny była obleczona w rusztowania, co nie przeszkadza turystom docenić wielkości dawnej budowli. Zwiedzając Akropol w Atenach, każdy turysta oczywiście poszerza swoją wiedzę i uzupełnia skarbiec wrażeń z zachowanych zabytków starożytności: marmurowych Propylei przy wejściu, Świątyni Nike, Erechtejonu i Teatru Dionizosa na zbocze południowe.
Stare Muzeum Akropolu
Założona w XIX wieku Muzeum Starego Akropolu to skarbnica bezcennych rarytasów ilustrująca czasy starożytne. Znajduje się na skraju urwiska na stanowisku archeologicznym. W 9 galeriach zobaczysz artystyczne arcydzieła stworzone przez starożytnych mistrzów do dekoracji Akropolu. Wchodząc tutaj, trafiasz do świata prehistorycznych posągów, płaskorzeźb i rozmaitych elementów wyposażenia wnętrz. Prawdziwe skarby muzeum nie mogą nie wzbudzać podziwu – Archaiczne skorupy (pełne wdzięku rzeźby dziewcząt) Każda z nich ma swój niepowtarzalny wygląd, indywidualne wyrafinowanie, uchwycone przez utalentowanych rzeźbiarzy VI wieku. pne mi.
Nie mniej ciekawe eksponaty porwą wyobraźnię – kariatydy – majestatyczne posągi młodych kapłanek. Poziom umiejętności artystycznych rzeźbiarzy jest w nich niesamowity. Jak dokładnie oddane są w kamieniu pełne wdzięku krzywizny kobiecych postaci, płynne fałdy ich ubrań! Nazwane na cześć modeli z Karei, posągi służyły jako podpory dla sufitów portalu w świątyni Erechtejon. Zainteresowanie wzbudzą elementy wyposażenia wnętrz z Partenonu: fryzy, posąg Moskhofora. Stare Muzeum Akropolu starannie chroni dziedzictwo artystyczne i historyczne Hellady. Cena biletu wstępu – 5 € (dorosły), 3 € (student), dzieci – b/n.
Erechtejon
Wśród starożytnych obiektów architektonicznych Akropolu drugie miejsce pod względem wielkości i znaczenia zajmują ruiny świątyni Erechtejon. Wzniesiony w V w. pne mi. ku czci bogini Ateny, Posejdona i króla Erechteusza sanktuarium przeznaczone było do odprawiania w nim obrzędów ofiarnych. Koronka legend otacza nazwę i lokalizację okazałego budynku. Według jednego z nich, tutaj Posejdon przebił się trójzębem przez skałę i wytrysnęła z niej sprężyna. Według innej wersji Atena otworzyła w tym miejscu drzewo oliwne dla Ateńczyków. Trzeci mit mówi o pochowanym tu legendarnym królu Erechteuszu.
W świątyni znajdowała się drewniana rzeźba Ateny, która rzekomo spadła z nieba, złota lampa Kallimacha, posąg Erechteusza i ołtarz Hefajstosa. Obecnie nie zachował się tu żaden z powyższych elementów luksusowej dekoracji. Ale na budynku sanktuarium można zobaczyć oryginalne elementy architektoniczne: kolumny jońskie, rzeźbione kamienne rozety na wejściach portali. 6 figur kobiecych wykonanych z marmuru – kariatydy to utalentowane kopie oryginałów. Oryginalne rzeźby są przechowywane w Muzeum Akropolu i Muzeum Brytyjskim.
Odeon Heroda Attyka
Uczestnicy Festiwalu Ateńskiego dobrze znają Odeon, najstarszy antyczny teatr zachowany w pobliżu murów Akropolu. Zbudowany w stylu rzymskim przez bogatego ateńskiego Heroda Attyka na cześć jego zmarłej żony, odeon był trzecim teatrem miasta, mieszczącym 5 tys. osób. Jego forma architektoniczna stała się wzorem do budowy podobnych obiektów w innych stolicach. Dach Odeonu (50 m szerokości) został zniszczony przez Herulów (plemiona germańskie) w 267 roku i nie został odrestaurowany.
Możesz poczuć się jak widz Odeon siedzący na marmurowych siedzeniach pozostałych z 32 rzędów otaczających zbocze wzgórza. Kiedyś tutaj, oprócz nich, zbudowano budynek teatralnego zaplecza, którego ściany wyłożono marmurem i ozdobiono luksusowymi posągami. Zobaczysz wiele nisz, w których zostały umieszczone. W latach 50. ubiegłego wieku odrestaurowano widownie, a dziś w Odeonie odbywa się wiele przedstawień, koncertów, odbywa się coroczny Festiwal. Znani śpiewacy operowi i pop z całego świata występowali i nadal występują na scenie starożytnego teatru.
Teatr Dionizosa
Szczątki rzędów widowni, półkole sceny na południowym zboczu wzgórza Akropolu to majestatyczne ślady najstarszego teatru świata – teatru Dionizosa. Hellenowie, którzy czcili Boga wina i zabawy, wznieśli na jego cześć w V wieku drewniany budynek. PNE. Odbywały się tu wszystkie uroczystości świąteczne, odbywały się przedstawienia oparte na sztukach Eurypidesa, Sofoklesa, Arystofanesa i Ajschylosa. Wieki później drewno w aranżacji zastąpiono marmurem, zwiększając powierzchnię sali koncertowej (orkiestrę) i dekorując ją rzeźbami satyrów. W epoce Rzymian toczyły się tu walki gladiatorów, artyści cyrkowi podbijali swoją wprawą.
Bezpośrednio przed sceną stały marmurowe krzesła honorowych Ateńczyków z wygrawerowanymi imionami. Drugi rząd zajmowała skrzynia cesarska. Dziś, patrząc na marmurowe płyty, przez które przedziera się trawa zapomnienia, przenosisz się mentalnie do niesamowitej epoki tworzenia, rozkwitu sztuki i niesamowitej pracy. Uczniowie, studenci, mieszczanie i tysiące turystów przyjeżdżają tu, aby namacalnie poczuć wspaniałą historię. Najlepiej cieszyć się widokiem szlachetnych ruin rano lub późnym popołudniem, kiedy nie ma upałów.
Muzeum Biżuterii Ilias Lalaounis
W pięknym starym budynku mieści się nie tylko Muzeum Biżuterii, ale także światowe centrum sztuki jubilerskiej. Wyjątkowość znajdujących się w nim kolekcji, piękno i rozległa geografia produktów oraz niezwykła popularność na całym świecie sprawiają, że można to tak nazwać. Tutaj, w międzynarodowym centrum edukacji jubilerskiej, studenci z różnych krajów przyjeżdżają na studia plastyczne. Podstawą stałych ekspozycji są arcydzieła samego Lalaunisa, znanego mistrza, który wytwarza biżuterię od lat 40. XX wieku.
Każda z nich to nie tylko luksusowa dekoracja, ale dzieło sztuki wysokiej. Według eksponatów muzeum (ponad 4 tys.) można prześledzić historię rozwoju światowego rzemiosła jubilerskiego (60 krajów) od epoki neolitu i paleolitu do współczesności. Waszym niewątpliwym zainteresowaniem będą odnalezione przez Schliemanna kopie odznaczeń z trojańskich skarbów Priama. Oddzielna wystawa odzwierciedla historię greckiej biżuterii od „epoki brązu” po czasy bizantyjskie.
Na wystawach tematycznych prezentowane są złote wyroby z innych krajów Europy, Azji i Ameryki. Na 2 piętrze muzeum zobaczysz kolekcje współczesnych jubilerów. Uosabiają motywy naturalnej ekologii i odzwierciedlają nowoczesne trendy technologiczne. Muzeum Iliasa Lalaunisa jest rodzajem uniwersytetu sztuki jubilerskiej, ucieleśnieniem niesamowitego piękna w szlachetnych metalach i kamieniach. Wizyta w „Świątyni Biżuterii” pozostawi głębokie wrażenie. Cena wstępu to 5 €.
Nowe Muzeum Akropolu
Aby odwiedzić muzeum, należy przygotować 5 €, ponieważ nie jest wliczone w cenę biletu jednorazowego. Uwierz mi, nie pożałujesz. Nowe Muzeum Akropolu zaliczane jest przez Sunday Times do najlepszych, unikalnych sal wystawowych na świecie. Budowa kompleksu została pomyślana tuż nad wykopaliskami archeologicznymi, a efekty pracy archeologów można teraz oglądać przez szklaną pokrywę zamiast podłogi na pierwszym piętrze budynku. Muzeum znajduje się po południowej stronie Akropolu, zaledwie 250 metrów od Partenonu. Przeszklone witraże galerii oraz specjalna platforma widokowa na dachu muzeum pozwalają zwiedzającym raz jeszcze podziwiać panoramę „zabytkowego” szczytu miasta.
Świątynia Zeusa Olimpijskiego
17 zniszczonych kolumn korynckich i prostokątna platforma pojawiająca się przed tobą to wszystko, co pozostało z największego starożytnego budynku Świątyni Zeusa. Sanktuarium głównego boga olimpijskiego budowane było przez 7 wieków (od VI wieku p.n.e. do II wieku n.e.), ale w swojej gotowej formie nie przetrwało długo. W latach 300. n.e. mi. został doszczętnie zniszczony przez barbarzyńców, a materiały budowlane zaczęto wykorzystywać do innych obiektów. Zgodnie z planem synów ateńskiego władcy tyrana Peisistratusa, wielkość i wielkość budowli miała przyćmić świątynię Artemidy w Efezie.
Zmiana ustroju, śmierć cesarzy przeszkodziły w budowie, a w 132 roku uroczyście otwarto świątynię, która stała się najważniejszą budowlą sakralną tamtej epoki. Wyobraźnię naocznych świadków wstrząsnął ogromnym złotym posągiem Zeusa, obszytym kością słoniową i umieszczonym pośrodku. Nie mniej imponujące były plenerowe rzeźby cesarzy i greckich bogów. Podczas wykopalisk odkryto 14 sąsiednich kolumn, 2 oddzielne od nich i 1 zawaloną. Ale nawet z tych szczątków można sądzić dawną wielkość Świątyni Zeusa. To nie przypadek, że napływ turystów tutaj nie wysycha.
Łuk Hadriana
Nie sposób nie zauważyć monumentalnego łuku 20 metrów od Świątyni Zeusa. Zewnętrznie przypomina Łuk Triumfalny Rzymu i nazywa się Łuk Hadriana. Budynek ten, wyjątkowy w swej sile i trwałości, został wzniesiony jako brama łącząca centrum Aten z nową dzielnicą miasta. Do XX wieku zbudowana z bloków marmuru pentelianowego, konstrukcja nie została poddana przebudowie, ale doskonale zachowała główne konstrukcje. Zaskakujące są wymiary Łuku: wysokość – 18 m, długość – 13,5 m, szerokość – 2,5 m. Naukowcy-architekci odtworzyli pierwotny wygląd budowli i dowiedzieli się, które części zostały utracone. Do dziś na ostatniej kondygnacji zachowały się 4 pilastry z kapitelami, 2 kolumny korynckie i trójkątny naczółek stropowy.
W dolnej kondygnacji dobrze zachowane mury świadczą o wysokiej jakości antycznej konstrukcji. Po zdobnictwie kapiteli łukowego łuku można ocenić kunszt rzeźbiarzy pracujących nad projektem. Nietrudno zgadnąć, jak wspaniałe były rzeźby zdobiące okna górnej kondygnacji i inne elementy architektoniczne Łuku Hadriana. Inskrypcje na suficie po obu stronach głoszą: „To jest miasto Hadriana, nie Tezeusza”. Chociaż istnieje inna, bardziej neutralna wersja dekodowania powiedzenia. Inspekcja łuku b / n.
Ogród Narodowy i Zappeion
Po obejrzeniu artefaktów architektonicznych można odpocząć w zacienionych alejkach Ogrodu Narodowego, znajdującego się za budynkiem Parlamentu. Jest to dawny park królewski, założony pod królową Amalią na 15,5 hektarach. Zobaczycie tu wiele sztucznych oczek wodnych z kolorowymi rybami i żółwiami, wybiegi dla zwierząt, pawie chodzące po terenie. Egzotyczne drzewa i krzewy, palmy, obfitość kwiatów, ćwierkanie ptaków upajają spacer po tej oazie. Zachowane elementy starożytnych budowli, marmurowe popiersia wybitnych osobistości greckich, zegar słoneczny, pozostałości wiaduktu Hadriana sprawiają wrażenie zielonego skansenu.
Głównym obiektem architektonicznym Ogrodu Narodowego jest Pałac Zappeion (1874-1888), który zachwyca klasycznym wyglądem. Majestatyczny budynek nosi imię słynnego greckiego filantropa Zappasa, który wskrzesił tradycje sportów olimpijskich. To tutaj znajdowała się wioska olimpijska pierwszych nowożytnych igrzysk (6 kwietnia 1896 r.) Obecnie odbywają się tu międzynarodowe wystawy, fora polityczne, kongresy i konferencje.
Plac Syntagma
Jeśli powiesz komuś, że odwiedziłeś Ateny, ale nie odwiedziłeś Placu Syntagma, nie uwierzą. Tutaj, na centralnym placu, znajduje się budynek parlamentu. Początkowo pomyślany był jako pałac królewski, a przez pewien czas mieszkał w nim król Otto Bawarski. Ale po zamachu stanu w 1843 roku i podpisaniu nowej konstytucji został wypędzony przez rewolucjonistów. Na cześć tego wydarzenia miejsce otrzymało nazwę Syntagma (Plac Konstytucji). Budynek był najpierw symbolem monarchii, a potem – symbolem demokracji.
Najciekawszym spektaklem, jaki można oglądać co godzinę, jest zmiana warty honorowej. Żołnierze Gwardii Narodowej Evzon (gr. „Evzon” – „dobrze zapięci”) strzegą grobu Nieznanego Żołnierza przed Parlamentem. Są bardzo nietypowe i w przenośni przebijają się na każdym kroku, a stukot butów podbitych stalowymi gwoździami słyszą wszyscy obserwujący ceremonię. Mundur gwardii honorowej wzorowany jest na narodowym stroju greckim z integralnymi elementami: spódnicą męską (fustanella), czerwonym beretem z długim chwostem (fareon) i skórzanymi butami z dużymi pomponami (carukhowie). Zmiana gwardii Gwardii Narodowej to jeden z najbardziej żywych zabytków Aten.
Obszar Plaka i wieś Anafiotika
Twoje wrażenia z Aten nie będą kompletne, jeśli nie odwiedzisz historycznego centrum miasta – starożytnej dzielnicy Plaka. Znajduje się na północno-wschodnich zboczach Akropolu. Nieoficjalnie Plaka otrzymała romantyczną nazwę „Dzielnica Bogów”, nawiązująca do bliskości starożytnych zabytków Akropolu. Labirynty wąskich uliczek z rzędami malowniczych domów i autentycznych budynków urzekają niesamowitą atmosferą starożytności. Spacerując wzdłuż największej ulicy Adriana się spodoba. Jest tu coś do zobaczenia dla turystów. Niewątpliwym zainteresowaniem cieszą się zachowane kościoły bizantyjskie (13-14 w): Przemienienia Pańskiego, św. Katarzyny.
Warto odwiedzić jedno z tutejszych muzeów, takie jak Muzeum Greckiej Sztuki Ludowej czy Instrumentów Muzycznych. Po wizycie w jednej z wielu tawern można zjeść pyszny obiad w narodowym duchu. A w kawiarni wypij filiżankę doskonałej kawy, aby rozweselić się przed spacerem po Anafiotika, małej osadzie dzielnicy. Został założony w 1841 roku przez stolarzy i murarzy, którzy budowali współczesne Ateny. Dla siebie zbudowali losowo rozrzucone po ulicach domy. Obecnie przetrwało tylko 45 z nich, które stały się zabytkami architektury Anafiotiki.
Agora rzymska
Ślady potężnego Cesarstwa Rzymskiego można zobaczyć odwiedzając rzymską agorę. Platforma handlowa (rynek), wyposażona za Oktawiana Augusta (11 pne), została odkryta przez archeologów podczas wykopalisk w XX wieku. Było to nie tylko tętniące życiem miejsce handlu, ale także centrum życia politycznego miasta. Otoczony ze wszystkich stron kolumnami w stylu jońskim, teren w formie prostokąta mieścił sklepy, magazyny i pasaże handlowe. Po stronie zachodniej znajdowało się wejście centralne, zwane Bramą Ateny Archegetis. Wejście od strony wschodniej nazywano Propyleami Wschodnimi.
Obok nich znajdował się Agoranomeyon – budynek administracyjny oraz Vespasyon (wspólna toaleta). Tutaj możesz zobaczyć ocalałe fragmenty kolumnady, Bramy Ateny, pozostałości Wschodniej Propylei. W południowej części Agory zobaczysz ruiny rzymskiej fontanny. Symbol architektonicznej siły i doskonałości, Wieża Zegarowa A. Kirsky'ego (lub Wieża Wiatrów) została doskonale zachowana. Północną stronę agory wieńczy meczet Fenhiye, zbudowany w XVII wieku. na miejscu zniszczonego kościoła chrześcijańskiego.
areopag
Jeśli przekroczysz drogę z Agory, znajdziesz się na Wzgórzu Ares lub Areopagu – legendarnym miejscu starożytnej Hellady. Wprawdzie teraz prawie nic tu nie przypomina ery starożytności, ale nawet spacer po marmurowym wzgórzu, na którym stracono Sokratesa, jest zdecydowanie tego wart. Zasiadała tu rada starszych (archonów) – Areopag, najwyższy dwór Aten. Według legendy to właśnie na tym wzgórzu został osądzony bóg wojny Ares, usprawiedliwiony przez radę bogów. Arystoteles określił Areopag jako „święte miejsce pod gołym niebem”. Areopag, jako organ sądowniczy, który przeszedł wiele reform, przez wieki pozostawał główną siłą prawną Aten.
Dziś legendarne wzgórze otoczone jest wysokim płotem kratowym z kilkoma bramami. Stopnie wykute w kamieniu prowadzą od jego stóp. Na szczycie znajduje się dobrze widoczna niewielka platforma otoczona pozostałościami kamiennych ławek. Widoczne są kontury obwodu domu z wnęką w rogu i odpływem. Północny stok wzgórza, na którym znajdował się cmentarz z okresu mykeńskiego, porośnięty jest drzewami. Ze szczytu Areopagu otwiera się malownicza panorama Aten, której nie sposób nie podziwiać.
Ateńska agora
Swoje wrażenia z antycznego miasta możesz uzupełnić odwiedzając kolejną agorę – ateńską, położoną na pobliskim łagodnym zboczu wzgórza. Teraz jest to skansen o powierzchni 5 hektarów. Ogromny rynek był nie tylko miejscem handlu, ale także centrum życia społeczno-politycznego i gospodarczego Aten. Świadczą o tym ruiny licznych obiektów odkrytych podczas wykopalisk XIX-XX wieku. Tutaj znajdowały się główne budynki administracyjne i publiczne miasta. Co do znaczenia, Agora Ateńska była drugim Akropolem.
Twoją wyobraźnię uderzą konstrukcje architektoniczne, częściowo zachowane lub leżące w ruinach. Sam spektakl słynnej świątyni Hefajstosa, zbudowanej w stylu doryckim, jest wiele wart. Nie mniej imponujący jest dwukondygnacyjny portyk Stoi Attali i pierwszy ateński kościół Świętych Apostołów Solaki. Z wielu innych świątyń pozostały tylko ruiny (Świątynia Apolla Ojca, Zeusa, Ateny, Matki Boskiej itp.), ale po nich można ocenić wielkość głównego ateńskiego placu.
Muzeum Archeologiczne, otwarte na terenie, posiada dużą kolekcję bezcennych artefaktów ilustrujących życie, kulturę i sposób życia starożytnych Greków. Wykopaliska wciąż trwają, przynosząc nowe odkrycia i nowe eksponaty. Zwiedzanie wybitnego zabytku kultury antycznej Grecji pozwoli poczuć ducha tamtych czasów.
Świątynia Hefajstosa
Niewybaczalne byłoby zignorowanie uwagi Agory – rynku z czasów antycznych ze Świątynią Hefajstosa, położoną w historycznym centrum miasta po zachodniej stronie Starożytnej Agory. Park archeologiczny jest udostępniony do zwiedzania. Świątynia Hefajstosa jest najlepiej zachowaną starożytną budowlą w Atenach. Hefajstion został wzniesiony w 230 rpne i był poświęcony Hefajstosowi, patronowi rzemieślników i kowali, oraz Atenie Ergani, bogini ceramiki.
Twoje oczy ujrzą piękny budynek z marmurowymi kolumnami, fryzami głównego wejścia, a nawet dobrze zachowanym dachem. Hefajstion przez cały czas przyjmował parafian. Bezpieczeństwo tej budowli tłumaczy się właśnie tym, że wraz z nadejściem chrześcijaństwa w Grecji świątynia została zamieniona na kościół św. Jerzego, a zakonnicy i duchowni przez wiele lat ratowali ją przed grabieżą i dbali o jej stan. Po uzyskaniu przez Grecję statusu wolnego państwa budynek świątyni służył jako muzeum, a później sam stał się eksponatem plenerowym. Wśród domów kryją się wąskie uliczki historycznego centrum Plaki. I tylko Hefajstion wznosi się nad nimi.
Plac Monastiraki
Jednym z najbardziej klimatycznych miejsc w Atenach jest Plac Monastiraki, codziennie wypełniony ludźmi. Przed wiekami znajdowały się tu ateńskie klasztory – „Wielki Klasztor”, którego większość została zniszczona podczas wykopalisk XIX wieku. Plac (później cała dzielnica) został nazwany na cześć pozostałego kościoła Monastiraki z XVII wieku. (mały klasztor) Zewnętrznie skromna konstrukcja zachwyci Cię luksusowym wystrojem wnętrz, wspaniałymi freskami. Kolejna budowla sakralna – Meczet Tsistarakis (XVIII w.) zachwyca pięknem i oryginalnością architektury. Został zbudowany w 1759 roku pod rządami osmańskiego gubernatora Tsistarakisa.
Historię jego powstania odzwierciedla legenda o starożytnej klątwie: za wykorzystanie do jej budowy kamienia z Kolumny Zeusa w mieście wybuchła epidemia dżumy. Gubernator został odsunięty od władzy i otruty. Minaret, jako symbol najeźdźców osmańskich, został zburzony w XIX wieku, a piękny budynek zamieniono na Muzeum Ceramiki (oddział Muzeum Sztuki Ludowej). Jeśli znajdziesz się na placu w dniu, w którym w okolicy działa pchli targ, przejdź się wzdłuż jego rzędów i skosztuj wyjątkowego smaku. Tutaj dokładnie wszystko, co się dzieje, można scharakteryzować hasłem „W Grecji wszystko tam jest!”.
Lekavitos
Góra Lekavithos będzie ostatnim akordem bogatej jednodniowej wycieczki do Aten. Na wzgórze o wysokości 277 metrów można wspiąć się pieszo, taksówką lub w najbardziej imponujący sposób – kolejką linową. Z wysokości Lekavithos otwiera się fantastyczna panorama całego miasta. Od czasów starożytnych w tym miejscu osiedlali się szlachetni obywatele i do tej pory życie na ziemiach Lekavithos uważane jest za drogie i uprzywilejowane. W ostatnich latach wspinaczka na górę stała się integralną częścią uroczystości weselnych z obowiązkową wizytą nowożeńców w kaplicy św. Jerzego, znajdującej się na szczycie wzgórza. To tutaj pod koniec dnia można zrobić niezapomniane ujęcia panoramiczne i pozostawić w pamięci uczucie latania nad miastem.
W Europie trudno znaleźć miasto, które choć trochę przypomina Ateny. To miasto, w którym tradycja i historia współistnieją z nowoczesnością. Są tu miejsca do odwiedzenia i rzeczy do zobaczenia. Sami Grecy zawsze będą szczerze zadowoleni z twojego pragnienia dotknięcia wieczności.