Co zobaczyć w Atenach w 2 dni na własną rękę – trasa, zdjęcie, opis, mapa
Podróż do Grecji przyciąga przede wszystkim wspaniałymi kurortami, warunkami rekreacyjnymi wśród pięknej przyrody, łagodnymi falami morza. I zawsze chcesz znaleźć czas na zapoznanie się z jego starożytnymi zabytkami. Ateny, jako jedna z najciekawszych stolic na świecie, rodzą odwieczne pytanie: co samemu zobaczyć w Atenach w 2 dni? Nie da się w krótkim czasie zobaczyć, opowiedzieć wszystkiego o tym mieście. Korzystając z przydatnych wskazówek, zabierając ze sobą sprzęt fotograficzny, wygodne buty, wodę, mapę miasta z określonymi trasami, możesz w dwa dni poznać najciekawsze miejsca antycznego miasta, urodzonego w XV w. p.n.e. W celu sprawnej inspekcji zwartych zabytków proponuje się wykorzystanie autobusu turystycznego z audioprzewodnikiem i przejechanie części trasy, oszczędzając czas i energię podczas ciekawej podróży.
Jak dostać się z lotniska do centrum?
Istnieje kilka możliwości dotarcia do centralnej części miasta z międzynarodowego lotniska Eleftherios Venizelos. Wybór zależy od składu grupy, bagażu, możliwości finansowych. Warto najpierw zapoznać się z cenami, rodzajem podróży:
🏨 🚕 Indywidualny transfer z lotniska do hotelu i więcej
Pierwszy dzień
Spacerując główną ulicą miasta trudno oprzeć się ofertom licznych sklepów, butików, kawiarni. Musisz znaleźć w sobie siłę i iść dalej. Nie ma tutaj najciekawszych elementów miasta. Każda ulica, stary dom, kamień starożytnych ruin wypełniony jest historią minionych wieków. Jej sekrety, tajemnice i piękno można odkrywać w różnych miejscach. Najczęściej przyspieszona trasa 2 dniowa prowadzi na centralny plac miasta.
Plac Syntagma i zmiana Evzones
Na początku XIX wieku na miejscu dzisiejszego Placu Konstytucji Syntagma znajdował się zielony trawnik przed rezydencją królewską. Stopniowo pojawiały się fontanny, konstrukcje z białego marmuru, narodziło się pozwolenie na jego zwiedzanie dla wszystkich mieszkańców miasta. Teraz jest to jedno z najczęściej odwiedzanych miejsc ze wspaniałym Pałacem Parlamentu, pomnikiem Nieznanego Żołnierza, kopiami posągów z Muzeum Neapolitańskiego, starymi schodami z białego marmuru prowadzącymi do alei Amalias.
Od marca 1932 proponuje się oglądać na placu niezapomniane piękno zmiany warty Gwardii Prezydenckiej (Evzones). Kursuje co godzinę od 55 minut i trwa 10 minut. Rytuał odbywa się szczególnie pięknie o godzinie 11 w każdą niedzielę. Ściśle ćwiczone ruchy i działania członków armii gwardii odbywają się przy dźwiękach wojskowej orkiestry. Podziw, ciekawość wywołują ubrania Evzones. Jego pierwsza wersja została przyjęta w 1833 roku. Poszczególne elementy (frak mundurowy, skiver) zapożyczono ze stylu Bawarczyków.
Później zaczęto stosować ujednoliconą formę, wykorzystując tradycyjne różnice. Wśród nich są słynne buty „caruhi” z licznymi gwoździami wbitymi w podeszwę. Pięknie „klikają” podczas ruchu. Puszyste pompony (tribble) nadają im tajemniczego wyglądu. Co ciekawe, w czasach starożytnych chowano pod nimi ostre noże. Po kolorowej zmianie dozwolone jest robienie zdjęć na tle jasnych strojów prawdziwych Evzones.
ogród narodowy
Spacerując po Placu Syntagma wystarczy spojrzeć na kolejną atrakcję – Ogród Narodowy. Znajduje się obok budynku parlamentu. Wejście do „Parku Królewskiego”, założonego za panowania pierwszej królowej niepodległego państwa Amalii w 1839 roku, jest oferowane przez jedno z czterech wejść. Główne wejście znajduje się przy alei Amalias. W luksusowych alejkach parku rośnie ponad 15 000 gatunków roślin, z których 140 obchodziło jubileusz 100-lecia.
Ogrodnik Schmidt nadzorował tworzenie parku. W układzie ogrodowym zastosowano oryginalne kompozycje tematyczne oparte na harmonijnym połączeniu roślin i antycznych ruin, kolumn i mozaik. W południowej części ogrodu zachowały się rzeźby słynnych poetów Grecji, pierwszego władcy kraju Kapodistriasa. W głębi ogrodu wznosi się starożytny akwedukt.
Zadbany teren parku (jego wielkość to około 16 hektarów) wyposażony jest w kąciki dla zwierząt, piękne stawy, place zabaw dla dzieci, z huśtawkami, zjeżdżalniami i wygodnymi ławkami do wypoczynku. Dozwolony jest wypoczynek na zielonych trawnikach parku. Na terenie ogrodu znajduje się kawiarnia, w której można zjeść posiłek z całą rodziną. Ogrody Narodowe znalazły się na listach „Zabytków”.
Budynek pałacu Zappion
Naturalną kontynuacją terytorium Ogrodu Narodowego jest Park Zappion. Zdobi go słynny pałac, zbudowany w 1888 r. na koszt znanego patrona Grecji Evangelosa Zappasa, według projektu Hansena (początkowo był to architekt Boulanger). Budynek został wybudowany w stylu neoklasycystycznym, ozdobiony korynckimi portykami. Harmonijnie łączy się z formami architektonicznymi kamiennego mostu Ilissia, zbudowanego kosztem tego samego patrona. Pałac znajduje się obok gmachu Parlamentu na Placu Syntagma.
Głównym powodem powstania budynku była chęć wskrzeszenia słynnych starożytnych igrzysk olimpijskich. To pierwszy budynek na świecie zbudowany w tym celu. Podczas igrzysk olimpijskich w 1896 r. budynek pałacu był wykorzystywany jako „wioska olimpijska” i hale do zawodów szermierczych. Obecnie w pałacu odbywają się targi, wystawy, konferencje, sympozja, koncerty, imprezy związane z życiem politycznym kraju. W pałacu ogłaszane są wyniki wyborów, odbywają się spotkania głów różnych państw.
Stadion Kalimarmaro
Tradycja przekazania olimpijskiego płomienia, otwarcie igrzysk przez głowę kraju, wykonanie hymnu olimpijskiego od dawna są znane. Urodzili się tutaj na stadionie Kallimarmaro lub Panathinaikos, na miejscu starożytnej konstrukcji części centralnej, odnalezionej podczas wykopalisk archeologicznych w 1836 roku. Prawie zapomniany stadion Heroda Attyka został przywrócony do najbardziej podobnego obrazu oryginalnej marmurowej konstrukcji. Powstał w 329 p.n.e. mi. na sugestię Likurga w miejscu starożytnego drewnianego stadionu.
Pierwsze nowoczesne igrzyska olimpijskie odbyły się na stadionie w kwietniu 1896 roku. Wizerunek stadionu znajduje się na awersach medali olimpijskich, kolekcjonerskich monet o wartości 100 €. Do dziś zachowały się elementy dawnej dekoracji stadionu. Są to: marmurowe filary zwieńczone rzeźbami Apolla, Hermesa, tablice startowe, skąd startowali pierwsi sportowcy odległych igrzysk olimpijskich. Najstarszy stadion na świecie może pomieścić 45 000 kibiców.
Stadion ma za sobą skomplikowaną historię i skrywa wiele tajemnic. Jednym z nich było odkrycie 31 starożytnych grobowców przed odrestaurowaniem na igrzyska, które odbyły się w 2004 roku. Przypuszcza się, że są to szczątki sportowców III-IV wieku. OGŁOSZENIE To niesamowite, że wciąż jest szansa dla każdego, kto chce pobiec po bieżniach wyjątkowego stadionu. Aby to zrobić, musisz wypełnić specjalny formularz i przyjść tutaj o 7.30 rano.
Świątynia Zeusa Olimpijskiego
Pragnienie tyrana Peisistratusa, by przyćmić wielkość świątyni Artemidy, urzeczywistniło się w najbardziej imponującej budowli starożytnego świata, Świątyni Zeusa Olimpijskiego. Teraz możesz zobaczyć tylko ruiny majestatycznego budynku. Zachowało się 15 kolumn (ze 104 ostatnia 16 kolumna spadła podczas burzy w 1852 r.), Historycy sugerują, że główne zniszczenie Świątyni nastąpiło w średniowieczu w wyniku silnych trzęsień ziemi.
Dziś ruiny są chronione przez państwo i są zabytkami historycznymi. Możesz je obejrzeć o określonej godzinie z zakupionym biletem do muzeum archeologicznego. Pierwsze wykopaliska Świątyni przeprowadzono w latach 1889-1896. Udowodniono, że został zbudowany z pięknego marmuru Góry Pantepus. Długość wynosiła około 96 m. Wysokość kolumn dochodziła do 17 m, grubość 2 m.
Postać Zeusa została uznana za jeden z cudów świata. Istnieje legenda, która mówi, że starożytny architekt Fidiasz po zakończeniu prac zadał Zeusowi pytanie „Czy jest zadowolony z pracy”. Na znak aprobaty rozległo się uderzenie pioruna i u stóp rzeźbiarza powstało pęknięcie. Postać Zeusa na miejscu sanktuarium, starożytnego centrum kulturalnego, dawno już minęła. Niektóre z oryginalnych elementów świątyni, znalezione podczas wykopalisk, są przechowywane w Muzeum Archeologicznym w Olimpii.
Łuk Hadriana
W drodze do świątyni Zeusa nie można nie zauważyć antycznego łuku, zbudowanego w 131 roku n.e. Budynek został wzniesiony na cześć cesarza rzymskiego Hadriana. Cenił kulturę, sztukę, filozofię kraju. Jego ulubionym miastem były Ateny. Za jego panowania obszar miasta znacznie się powiększył, pojawiła się dzielnica Adrianopolis. Łuk Hadriana, przypominający łuki triumfalne Rzymu, zdobił wejście do nowego miasta wzdłuż drogi ze starej części Plaki. Teraz wychodzi na Amalis Avenue. Konstrukcja została zbudowana z litego marmuru Pentiliconu.
Śnieżnobiały kolor minerału w promieniach słońca rozświetla się złotym odcieniem. Z tego minerału zbudowano wiele starożytnych budynków miasta. Wysokość łuku wynosi 18 m. Po bokach znajdują się pilastry zakończone kapitelami przedstawiającymi porządek koryncki. Wyższe pilastry zdobią narożniki łuku. Na antycznej konstrukcji zachowały się kolumny, trójkątny fronton, napisy po różnych stronach (po stronie zachodniej „Tu są Ateny, dawne miasto Tezeusz” i po stronie wschodniej „Tu jest miasto Hadriana, a nie Tezeusza”) .
Akropol w Atenach
Najstarszą część Europy można zobaczyć na miejscu największego sanktuarium, płaskowyżu górnego miasta, zwanego Akropolem. Według istniejącej legendy często nazywana jest „Cekropią”, od imienia pierwszego króla Aten. Tutaj narodziły się mity starożytnej Grecji, odbywały się ceremonie religijne, święta, wznoszono pomniki, które stały się wiecznymi zabytkami świata. Elementy złożonego zespołu architektonicznego harmonijnie wkomponowały się w otaczający krajobraz i stały się klasyką architektury starożytnych budowniczych, którzy wpłynęli na światową kulturę.
Pierwsze budynki pojawiły się na skalistym wzgórzu w szóstym tysiącleciu p.n.e. Pałac Królewski, obronna twierdza Cytadela, stał się centrum starożytnego królestwa. Po pojawieniu się słynnej Świątyni Ateny Polias Akropol zyskał status miejsca świętego. Od tego czasu na zboczach wzgórza zaczęły pojawiać się monumentalne budowle i ruiny, które zaskakują do dziś.
Wśród nich jest słynny Partenon, który stał się znakiem rozpoznawczym kraju. Świątynie Erechtejon, Niki Apteros, Propyleje, Roma i August. Odeon Heroda Attyka, Portyk Kariatyd, Brauronion, Teatr Dionizosa. U podnóża wzgórza znajduje się ciekawe muzeum z artefaktami poświęconymi historii starożytnego obszaru Aten. Wśród nich są posągi słynnych kariatyd z Erecheiton, Bolesnej Ateny.
Wzgórze Muz
Odpoczywając w restauracji na terenie Akropolu, podziwiając niezwykłą panoramę miasta, kontynuuje samodzielną podróż przez miejsca spacerów starożytnych myślicieli. Po pokonaniu łatwego wejścia na Wzgórze Muz do pomnika ku czci postaci religijnej Juliusza Filioppappa z II wieku, można jeszcze raz spojrzeć na Akropol, port w Pireusie, najwyższą górę miasta Lykabettus, starożytna agora. Istnieje opinia historyka Pauzaniasza, że pomnik znajduje się w miejscu pochówku słynnego erudyty, poety, muzyka, filozofa starożytności Museus.
Współczesny pomnik kuli został odkryty podczas wykopalisk w 1848 roku. Stał na dużym marmurowym cokole i został ozdobiony rzeźbiarską kompozycją z postaciami krewnych i samego Filopapa. Na wzgórzu znajduje się półdziki park z licznymi sosnami, oliwkami, nietoperzami. Nie ma kawiarni, restauracji rekreacyjnych, brukowanych ścieżek, licznych latarni. Z tego wzgórza dowódca wojskowy Francesco Morosini wydał rozkaz strzelania do Partenonu, gdzie znajdowała się turecka zbrojownia. Prawie połowa budynku została zniszczona przez armaty. Często turyści wspinają się nocą po specjalnych schodach, aby zrobić piękne nocne zdjęcia.
Więzienie Sokratesa
Schodząc ze Wzgórza Muz należy dokładnie zbadać tajemnicze wejścia do skalnych jaskiń, zamknięte żelazną kratą. Według istniejącej legendy jest to teren więzienia, w którym przez 30 dni przetrzymywany był słynny Sokrates w oczekiwaniu na wyrok śmierci. Skazany za sprzeciw, sam musiał wybrać dla siebie rodzaj kary śmierci. Co zrobił, zatruwając się. Lochy jaskiniowe nie zostały zaprojektowane specjalnie dla więzienia. Według wielu wersji historycznych była to wielopiętrowa rezydencja wyrzeźbiona w skale przez okolicznych mieszkańców w IV wieku p.n.e.
Do dziś zachowały się kamienne schody i wewnętrzne pomieszczenia. W świadomości ludzi jaskinie przez wiele wieków żyły jako lochy legendarnego filozofa starożytności. Pomnik nazywany jest warunkowym „więzieniem Sokratesa”. Istnieje legenda, że w murach więzienia Sokrates rozmawiał ze swoim przyjacielem Kritonem. We wspólnych rozmowach rozwinął się jego system poznawania świata przez dialog. W latach wojny w jaskiniach przechowywano bezcenne artefakty Muzeum Narodowego. Nawiasem mówiąc, niedaleko gmachu Akademii Nauk znajduje się nowoczesny pomnik Sokratesa.
Wzgórze Pnyks
Historyczną wartość ma niewielkie skaliste wzgórze położone w pobliżu centrum miasta. W dawnych czasach w tym miejscu odbywały się spotkania pierwszego w dziejach ludzkości demokratycznego organu władzy (ekklesia). Na dworze miejskim istniała „Rada Starszych”. Począwszy od VI wieku p.n.e. spotykało się tu popularne zgromadzenie słynnej Attyki. W tym miejscu narodziły się podwaliny współczesnej demokracji, powstały jej instytucje.
Odbyły się masowe głosowania, w których wzięły udział tysiące osób. Podjęto decyzje o działaniach militarnych przeciwko innym krajom. Zachowała się część podium, z którego przemawiali starożytni mówcy. Park jest ogrodzony i jest uważany za obiekt dziedzictwa kulturowego i historycznego. Możesz do niego wejść bez płacenia. Z wysokości wzgórza rozpościera się piękny widok na najwyższą górę Aten, Lykabettus, Akropol, wzgórze Areopag, Agorę. Wzgórze uważane jest za jedno z ulubionych miejsc spacerowych mieszkańców.
Ona płakała
Podróż pierwszego dnia trwa dalej w najstarszej dzielnicy Plaki. Istnieje wiele sklepów z pamiątkami, sklepów, restauracji. W każdym mieście spacerowanie po starych ulicach to wielka przyjemność. Z niezwykłą siłą wyczuwalny jest na nich duch, atmosfera pradawnego życia miasta. Zwłaszcza na tym obszarze, gdzie starożytne budowle budowane są na fundamentach starożytnych budowli, zachowując swoją atrakcyjną moc. Wielu mieszkańców otrzymało nowe mieszkania w nowoczesnych dzielnicach, zapewniając starożytne struktury wielu muzeom w okolicy. Centralny plac Plaki nazywa się Philomousos.
Tak został nazwany w 1813 roku przez przedstawicieli starożytnego Towarzystwa czcicieli Muz (dziewięć bogiń). Ciekawe muzeum dla dzieci znajduje się na starożytnej ulicy Kidafenion. Odrestaurowano dawne wnętrze, proponuje się przymierzyć stare ubrania. W okolicy można spacerować wzdłuż najstarszej ulicy Hadriana. Jej kierunek nie zmienił się od czasów starożytnych. Głośna muzyka, zabawa w klubach nocnych, kasyna są zabronione w okolicy. Jest uważany za spokojny obszar mierzonego odpoczynku.
Wycieczka po barze: greckie wino ze stylem
Pod koniec pierwszego dnia samodzielnego zwiedzania miasta nadszedł czas na relaks, przygotowanie się do kolejnej wyprawy i spróbowanie prawdziwego greckiego wina. Lepiej zrobić to razem z rosyjskojęzycznym przewodnikiem tripster.ru, który pomoże ci wybrać miejsce na nocleg. Opowie o historii winiarstwa w Grecji, zapozna ze stylami win podczas spaceru z winiarzem. Wraz z napełnionymi kieliszkami podczas wieczornej degustacji miło jest posłuchać historii pojawiania się niektórych rodzajów wina:
Historia zawiera ciekawe fakty dotyczące starożytnej technologii win. Informacje o osobliwościach śródziemnomorskich stylów wina. Jak powstało zastosowanie francuskiego wynalazku butelek szklanych.
Drugi dzień
W starożytnym mieście i jego okolicach znajduje się wiele ciekawych zabytków przyrodniczych, obiektów architektonicznych wzniesionych w naszych czasach. Niektórych proponujemy zobaczyć w ostatnim dniu znajomości z Atenami.
Spacer po dachu
Miasto, stojące na 12 wzgórzach, ma wiele miejsc, z których roztacza się widok na okolicę, ulice, budynki. Zawsze jest wielu, którzy chcą zobaczyć piękno z lotu ptaka. Zapraszamy do korzystania z tarasów widokowych na wzgórzach miasta, wysokich budynków. Dachy barów, restauracji, wieżowców zapewniają ekscytujący spacer po mieście nocą. Możesz wykorzystać dachy budynków Placu Monastiraki.
Wszystkie dachy wieżowców zlokalizowane na różnych poziomach są bezpieczne i wygodne do chodzenia. Widoki widziane z nich, jakby inne unosiły się nad ziemią i ożywały, pomimo ich wiekowego wieku. Miłośnicy „oryginalnych spacerów” mogą usiąść na dachu, napić się kawy i od razu zobaczyć całe cudowne miasto, sylwetki gór, statki.
Centrum Kultury Fundacji Stavros Niarchos
Czasami zespół architektoniczny, który pojawił się w XXI wieku, nazywany jest „Nowoczesnym Akropolem”. Cud architektury, zbudowany z nowoczesnych materiałów przy użyciu nowych technologii, znajduje się w pobliżu portu Pirea. Autorem oryginalnego projektu jest Renzo Piano (wsparcie finansowe zapewnia Fundacja Stavros Niarchos, potomek i spadkobierca greckich armatorów). W jego pomyśle zrealizowano harmonię kontaktu wzrokowego z morzem oraz piękno sztucznego wzgórza z niezwykłą budowlą.
To tak, jakby wyrastał z morza i mienił się niezwykłym dachem obok chmur. Rosną na nim drzewa, krzewy, jasne kwiaty. Na dachu powstał sztuczny park o powierzchni około 210 000 mkw. Zespół mieści budynki Biblioteki Narodowej i Opery. Widownia ma pojemność 1400 miejsc, a kolejne 400 miejsc znajduje się w teatrze plastycznym i tanecznym.
Otwarcie kompleksu miało miejsce w 2017 roku. Na szczycie 8-piętrowego budynku znajduje się przeszklony hol biblioteki. Oferuje niezwykłą panoramę miasta. Dach budynku wykonany jest w formie zakrzywionego skrzydła samolotu, wykonanego ze specjalnego materiału odpornego na trzęsienia ziemi.
Port Flisvos Marina
Nazwa Attica w tłumaczeniu oznacza „kraj przybrzeżny”. Rzeźba wybrzeża ma laguny, przystanie wykorzystywane do parkowania jachtów i statków. Obecnie mariny Attyki, z dobrze chronionym obszarem wodnym, są wykorzystywane dla prywatnych statków, lotów czarterowych. Wśród nich port Marina Flisvos jest uważany za główny port luksusowych jachtów na wschodnim wybrzeżu. W porcie są 303 miejsca do cumowania. Każdy wyposażony jest w prąd, wodę. Na miejscu wygodna stacja paliw z niezbędnym paliwem, dostęp do internetu, prysznic, toaleta. Wejście do portu jest oznaczone znakami świetlnymi.
Teren jest czysty i zadbany. Na brzegu, ogrodzonym wysokimi krawężnikami, znajdują się ławeczki do odpoczynku. Marina Flisvos jest uważana za jedno z najpopularniejszych miejsc do spacerów. Wieczorami rozbrzmiewa tu muzyka, działają liczne kawiarnie, restauracje, mienią się światła, podkreślające morze, piękne jachty. Na spacery z dziećmi przygotowano wiele placów zabaw. Przy molo znajduje się nadmorski park, który dodaje świątecznej atmosfery portu.
Jezioro Vouliagmeni ze źródłami termalnymi
W odległości 21 km znajduje się ciekawy obiekt przyrodniczy, którego tajemnice dopiero zaczynają być odkrywane. Mity i legendy starożytności nie są z nim związane. Jak pokazują badania naukowe, w jeziorze, które przechowuje złożony system jaskiń krasowych, prądy podziemne pojawiły się znacznie później. Jezioro termalne o głębokości do 20 m, połączone z wulkanicznym łukiem terenu. Na jego dnie biją źródła z wodą zawierającą nadmiar siarki. Ciepła, zdrowa woda przyciąga tu wielu ludzi przez cały rok, wbrew mitowi o syrenach z jeziora, porywających małe dzieci.
W jeziorze znaleziono 14 tuneli. Jeden z nich uważany jest za największy na świecie. Ze względu na powtarzające się wypadki, które miały miejsce podczas nurkowania nurków, obecnie tylko grupy naukowe mogą badać dno. Na zdjęciach lotniczych znaleziono jaskinie w jeziorze, skalne studnie, stalagmit, uważany za największy w kraju. W jeziorze znaleziono gatunek ryby, która może oczyszczać ludzką skórę (ryba doktora). W pobliżu jeziora jest ładna plaża. Lekarz i ekipa ratunkowa dyżurują przez całą dobę. Miejsce wypoczynku to ulubiony teren rekreacyjny mieszczan.
Przylądek Sunion
W najbardziej wysuniętym na południe punkcie półwyspu (w odległości 65 km) znajduje się przylądek Sunion, opiewany starożytnymi legendami i mitami. Na klifie, otwartym od Morza Egejskiego, wznoszą się ruiny starożytnej Świątyni Posejdona. To właśnie z tego miejsca król Aegeus patrzył uważnie na morze, czekając na powrót swojego syna Tezeusza na statkach z białymi żaglami. Tak powinno być w przypadku zwycięstwa nad Minotaurem. Niestety syn zapomniał zmienić żagle i król widząc czarny kolor wpadł do morza. Po pewnym czasie mieszkańcy wznieśli w tym miejscu dwie świątynie, poświęcone głównym bóstwom Grecji: Posejdonowi i Atenie.
Świątynia władcy mórz Posejdona stała na szczycie skały od 490 do 480 p.n.e. Sanktuarium zostało zniszczone podczas bitwy z Persami. Obecnie jego ruiny (15 kolumn na masywnej podstawie) uważane są za najlepiej zachowane z ówczesnych budowli architektonicznych. Podczas wykopalisk archeologicznych w 1994 r. odkryto ruiny głównej ulicy, sanktuarium Ateny. Wizyta na przylądku Sunion pomaga zrozumieć, jak życie toczyło się na wybrzeżu morza, nazwanym na cześć jednego z pierwszych władców Aten, legendarnego króla Attyki.
Zachód słońca na wzgórzu Lykabettus
Самое высокое место города находится на холме Ликавит (Ликабет, Ликавитос). Природное образование высотой около 233 м находится в центре города, что позволяет рассмотреть его красоту в максимальном обозрении. В солнечную погоду видны даже Акрополь, стадион Каллимармаро, порт Пирей, близлежащие острова. Красивая легенда говорит, что этот валун в центре города принесла богиня Афина, чтобы поднять свой храм к облакам. Послушав неприятное известие от двух черных птиц, она швырнула валун на землю. С тех пор он и лежит в центре.
Jest czasami nazywany „wilczym wzgórzem” ze względu na dużą liczbę zwierząt, które zamieszkuje. Na szczycie wzgórza znajduje się taras widokowy, najstarszy bar, w którym oferowane są greckie wina. Mała kaplica św. Jerzego, zbudowana na miejscu starożytnej świątyni proroka Eliasza. W dni wielkanocne zawsze jest tu dużo ludzi. Płoną tysiące świec, a wraz z nimi ze wzgórza schodzą wierni. Na wzgórze można wspiąć się na piechotę, windą. Niezapomniany zachód słońca na Wzgórzu Lykabettus pozostawi na mieście szczególne wrażenie i zaprosi do ponownego przyjazdu.