Ludzie przyjeżdżają do stolicy w różnych celach. Dla niektórych jest to podróż służbowa, dla kogoś wizyta u krewnych lub znajomych. Ale trudno nie zgodzić się ze stwierdzeniem, że to miasto jest tak bogate w zabytki, jak żadne inne.
Pierwszy dzień
Pierwszy dzień może być „przeglądem”, poświęconym najbardziej kultowym miejscom w stolicy. Będziesz spacerować po Placu Czerwonym i Ogrodzie Aleksandra, zobaczyć Kreml, jeśli chcesz, zajrzeć do mauzoleum Lenina, stanąć na najsłynniejszych placach stolicy. Ruszajmy w drogę!
Plac Czerwony
To właśnie od Placu Czerwonego wielu turystów rozpoczyna zwiedzanie miasta. A jeśli wcześniej Kreml pełnił funkcję ochronną, dziś jest żywą historią, dziedzictwem kulturowym. Plac Czerwony znajduje się na lewym brzegu rzeki Moskwy, tutaj goście mogą zobaczyć mury i wieże Kremla.
Część z nich jest aktywna, a reszta to po prostu zabytek architektury. Mieszkańcy Rosji każdego Nowego Roku oglądają Wieżę Spaską. Umieszczone na nim dzwonki wybijały północ.
Po wizycie na Placu Czerwonym można zobaczyć Zbrojownię, w której przechowywane są dzieła sztuki i przedmioty gospodarstwa domowego, które wcześniej znajdowały się w królewskich komnatach.
Skarbami architektury są katedry – Wniebowzięcia, Zwiastowania, Archangielsk. W XV wieku wybudowano świątynię Złożenia Szaty Najświętszej Bogurodzicy. Słynny Carski Dzwon został odlany w XVIII wieku. Waży 202 tony. A jeszcze wcześniej pojawiło się Car Cannon, gloryfikujące swoim wyglądem rzemiosło odlewnicze.
Niemal wszyscy goście starają się uwiecznić na zdjęciach oszałamiająco piękną katedrę św. Bazylego, która jest jedną z głównych atrakcji miasta.
Znajduje się tam również pomnik Minina i Pożarskiego, którzy odegrali ważną rolę w tworzeniu milicji i jej walce z polskim najeźdźcą. Miejsce egzekucji przypomina publiczne egzekucje, na które mogli patrzeć wszyscy Moskali.
Linia ciągnie się jeszcze do mauzoleum Lenina. Ciało wodza proletariatu przez wiele lat spoczywało w sarkofagu – rodzaj naukowego eksperymentu, tak długiego zachowania mumii w idealnym stanie.
Możesz poświęcić dużo czasu na szczegółowe zbadanie Placu Czerwonego. Ale musisz się spieszyć.
Kreml i Ogród Aleksandra
Alexander Garden znajduje się w dzielnicy Tverskoy, rozciąga się wzdłuż zachodniego muru Kremla. Został założony w 1812 roku, jego powierzchnia wynosi 10 hektarów.
Ogród podzielony jest na Górny, Środkowy i Dolny. Jadąc tutaj, można zobaczyć wieżę Kremla Kutafya, włoską grotę, obelisk wzniesiony z okazji rocznicy dynastii Romanowów. Dawno, dawno temu płynęła tu rzeka Nieglinnaja, z czystą wodą, w której było dużo ryb.
Później rzeka uległa zanieczyszczeniu, zawaliły się jej brzegi – potem przepuszczono ją kanałem, a potem tunelem. Osip Bove zaprojektował ogród, który miał powstać w pobliżu Kremla. Poświęcony był zwycięstwu w Wojnie Ojczyźnianej, ale pełnił nie tylko funkcję pamiątkową – ludzie przyjeżdżali tu i bawili się. W 1856 roku pojawiła się współczesna nazwa – Ogród Aleksandra.
W latach 2012-2016 odbyła się tu przebudowa – zamiast starych drzew posadzono nowe, pojawił się ogród różany, zainstalowano lampy, stary asfalt wymieniono na nowe kafle. Często odbywają się tu imprezy miejskie. W Ogrodzie Aleksandra znajduje się Grobowiec Nieznanego Żołnierza i Wieczny Płomień.
Turystów przyciąga również Grota Włoska, wybudowana w 1820 roku w centrum Ogrodu Górnego. Materiałem do tego były kamienne rdzenie i fragmenty murów moskiewskich domów zniszczonych przez wojska napoleońskie. Przy wejściu do ogrodu w 1913 r. wzniesiono obelisk poświęcony 300. rocznicy panowania dynastii Romanowów. Bardzo piękne są również fontanny znajdujące się wzdłuż placu Manezhnaya. Zdobią je rzeźby Zuraba Cereteliego.
Należy pamiętać, że mury Kremla nie zawsze były czerwone. Początkowo były drewniane, potem z białego kamienia, a później wielokrotnie zmieniały kolor.
W budowie brali udział architekci rosyjscy i zagraniczni. Zęby przypominają ogon jaskółki, co jest typowe dla architektury włoskiej. Wcześniej za murami Kremla mieszkali członkowie rodziny królewskiej, ich bliscy współpracownicy, dziś w Pałacu Senackim pracuje Prezydent Rosji. A turyści przyjeżdżają tutaj, aby zobaczyć Diamentowy Fundusz, Komnaty Patriarchy i inne zabytki architektury.
Plac Maneżnaja
Od 1931 roku plac ten nazywa się tak i nie bez powodu – góruje nad nim fasada Maneża. Manezhnaya to jeden z największych placów w Dzielnicy Centralnej. W pobliżu znajdują się Ogród Aleksandra i Kreml, Państwowe Muzeum Historyczne. W latach 90. ubiegłego wieku pojawiły się tu ponownie dokładnie odtworzone Bramy Zmartwychwstania i Kaplica Iberyjska.
Istnieje również Muzeum Archeologiczne. Od tego placu odchodzą także słynne ulice Manezhnaya, Tverskaya, Mokhovaya, Okhotny Riad, w których nazwach czuć powiew przeszłości. Postawiono tu pomnik Gieorgija Żukowa. Pojawił się w Manezhnaya na cześć 50. rocznicy zwycięstwa.
Na kopule kompleksu handlowego „Okhotny Ryad” można zobaczyć rzeźbę Jerzego Zwycięskiego. Warto też usiąść na ławce i podziwiać fontanny.
Nabrzeże Sofii
Nazwę tę nadano nasypowi na cześć Kościoła Zofii Mądrości Bożej. Wcześniej nazywano go nasypem Maurice'a Thoreza.
Pierwsza świątynia Zofii nie zachowała się, a ta, którą można dziś oglądać została zbudowana pod koniec XVII wieku, jej dzwonnica należy do drugiej połowy XIX wieku. Sam nasyp został zbudowany w pierwszej połowie XIX wieku, jego projekt opracowali N. I. Yanshin i A. I. Delvig.
W pierwszej połowie XX wieku nasyp mógł zaniknąć. Według jednego z planów miał go zastąpić duży park. Kilka domów zostało zburzonych. Ale wtedy postanowiono uratować nasyp. W latach 90. ubiegłego wieku pojawiły się nowe plany odbudowy tego miejsca.
W okolicy straciło wiele starych budynków. Pod naciskiem opinii publicznej udało się uratować część domów związanych z wydarzeniami historycznymi i nazwiskami wielkich ludzi. Ale władze od czasu do czasu pojawiają się nowe propozycje rozwoju tej strony.
Nasyp Bersenevskaya
Nasyp ten znajduje się w Dzielnicy Centralnej w rejonie Yakimanki. Istnieją różne wersje jego nazwy.
Według jednej nazwa pochodzi od starożytnego słowa „bersen” (agrest), według drugiej – od kraty, którą zablokowano ulicę przed złodziejami, rozszalającymi ludźmi. Umieścili taką kratę na rozkaz szlachcica I. N. Bersena-Beklemiszewa.
W połowie XVIII w. wały wzmocniono palami, w wyniku czego powstała prawdziwa szeroka ulica. Podczas pożaru w 1812 r. zniszczone zostały stojące tu drewniane domy. Później zaczęto tu budować fabrykę słodyczy, którą dziś znamy pod nazwą „Czerwony Październik“.
W latach 30. ubiegłego wieku wał przebudowano. Tutaj pojawiły się wyłożone granitem, delikatne stopnie. Na początku XXI wieku wybudowano Most Patriarchalny.
plac teatralny
Jak możesz przyjechać do Moskwy i nie stać w pobliżu Teatru Bolszoj? Oto Plac Teatralny. Co więcej, sam teatr jest tylko częścią jego zespołu, który został zaprojektowany przez Osipa Bove i jego asystentów podczas odbudowy miasta po pożarze w 1812 roku.
Dla wielu plac znajdujący się na placu staje się miejscem przyjemnego wytchnienia – można usiąść na ławce, posłuchać szumu fontanny, zjeść lody. I idź dalej.
Plac Łubianka
W XVIII wieku obszar ten zaczęto nazywać tak od nazwy obszaru. Jednak w okresie sowieckim miał inną nazwę: Plac Dzierżyńskiego. Ogólnie słowo „Łubianka” kojarzy się z Nowogrodzkami, którzy przenieśli się tu pod koniec XV wieku, po przyłączeniu Nowogrodu do księstwa moskiewskiego. Ulica Nowgorodskaya nazywała się Lubyanitsa.
Tam, gdzie teraz jest plac, były bramy, przy nich był aktywny handel. W 1612 r. to właśnie w tym miejscu bojownicy milicji ludowej przystąpili do walki z polskim najeźdźcą. W XVIII wieku znajdowały się tu baszty ziemne – obawiano się najazdu Szwedów.
Była też fontanna składana – mieszkańcy mogli czerpać z niej wodę pitną. Na początku XX wieku rozpoczął się aktywny rozwój terenów przylegających do rynku. Od 1919 r. mieści się tu Czeka. Rozebrano bramy Włodzimierza i mury Kitaj-gorodu, zniszczeniu uległa również fontanna.
W 1957 r. otwarto tu znany dziś “Świat Dziecka”. Od 1958 do 1991 r. na placu znajdował się pomnik Dzierżyńskiego, który został następnie usunięty, aw 1990 r. pojawił się pomnik Ofiar represji politycznych. To prosty kamień przywieziony z Sołowek, gdzie znajdował się straszny obóz koncentracyjny.
Plac Słowiański
Chociaż ludzie mieszkają w tym miejscu od dawna, plac Slavyanskaya jest wciąż młody. Wcześniej połączyła się w jedno z placem, który dziś nosi nazwę Bram Barbarzyńskich. A to duże terytorium nazywało się Nogin Square. A samo wolne miejsce pojawiło się tu w pierwszej połowie XIX wieku, kiedy rozebrano zniszczone i niepotrzebne budynki. Na ich miejscu powstał Plac Wawarski.
W XIX wieku przez około 70 lat istniała fontanna spływowa i studnia. Plac zaczął nabierać nowoczesnego wyglądu w XX wieku. Wybudowano kamienicę Delovoy Dvor i Kolchiny. W 1991 roku wzniesiono tu pomnik Cyryla i Metodego, słowiańskich oświecających, po czym plac stał się znany jako Slavyanskaya.
ulica Mosfilmowskaja
Znajduje się w Dzielnicy Zachodniej. W pobliżu znajdują się ulice, których nazwy kojarzą się również z kinem i wybitnymi postaciami tego gatunku – są ulice Pudovkina, Pyryev, jest też II aleja Mosfilmowskiego. Obecną nazwę ulica otrzymała w 1939 roku, na cześć wytwórni filmowej, do której prowadziła.
Ale historia tego miejsca jest niezwykła. W XVII wieku znajdowała się tutaj wieś Golenishchevo-Kutuzovo. Ulica kończyła się obok niego i zamieniała w ulicę wiejską. Budowa rozpoczęła się w latach 40. ubiegłego wieku. Najpierw pojawiły się tu małe domy, które później rozebrano, a dopiero w latach 50. zaczęto budować wieżowce.
Ulica została przedłużona do Łomonosowskiego Prospektu, wzdłuż niej uruchomiono trolejbus, a od lat 70. zaczęto tu budować budynki ambasad. Tutaj możesz zobaczyć ambasady Korei Północnej, Libii, Kuwejtu, Serbii, Malezji, Nikaragui, Panamy, Bośni i Hercegowiny, Niemiec, Szwecji, Węgier, Bułgarii. Korea Północna.
Zachowała się starożytna świątynia Trójcy Życiodajnej. Jest też dom dla najwyższych generałów. I oczywiście tutaj jest studio filmowe Mosfilm, dawne studio filmowe fabryki Sovkino.
Wzgórza Wróbli
Kolejne miłe miejsce na pobyt. Kiedyś góry te nazywano Lenin. Moskale spacerują tu po lesie specjalnie wytyczonymi ścieżkami ekologicznymi, latem opalają się na plaży, jeżdżą na rowerach.
Oto główny budynek Moskiewskiego Uniwersytetu Państwowego – Uniwersytetu Łomonosowa. Znajduje się tam piękny taras widokowy, na który można się wspiąć, aby podziwiać panoramę miasta.
Słynny stadion Łużniki i kompleks Moscow City robią szczególne wrażenie z wysokości. Możesz łatwo dostać się tu metrem. Nie przegap okazji, aby odwiedzić legendarne Wzgórza Wróbli.
Poklonnaja Gora
Poklonnaya Gora to łagodne wzgórze w Zachodniej Dzielnicy. Wschodnia część wzgórza została zburzona w połowie ubiegłego wieku, kiedy budowano Kutuzowski Prospekt. W latach 80. i 90. na wzgórzu Poklonnaya założono Park Zwycięstwa.
To cały kompleks poświęcony bohaterom Wielkiej Wojny Ojczyźnianej. Przyjmuje się, że w dawnych czasach ludzie przyjeżdżający do Moskwy lub ją opuszczający kłaniali się miastu w tym miejscu, stąd nazwa.
O górze wspomina się już w XIV wieku. Potem doszło do wojny między księstwem litewskim i moskiewskim. Tu była droga smoleńska, tu spotkali się i witali ważnych ludzi. I w tym miejscu Napoleon czekał na „klucze starego Kremla”, zakładał, że Rosjanie przyznają się do porażki i oddadzą mu stolicę.
Jeśli chodzi o Park Zwycięstwa, to już w 1942 roku pojawiła się propozycja postawienia tu pomnika żołnierzy Armii Czerwonej wyjeżdżających na front, ogłoszono nawet konkurs na najlepszy projekt, ale potem Stalin zamroził ten pomysł.
Pierwsze prace nad utworzeniem parku rozpoczęto w 1961 roku. W latach 70-80 zebrano fundusze na budowę kompleksu pamięci, znaczną kwotę przeznaczyło państwo. Było wielu protestujących przeciwko budowie kompleksu, domagali się zachowania Pokłonnej Góry, ale w 1987 r. przekopano główną część wzgórza, a Pokłonną Górę przeniesiono w głąb lądu.
Wielkie otwarcie kompleksu zostało zaplanowane na rocznicę zwycięstwa w 1995 roku. Znajdują się tu nie tylko zabytki, ale także kościół św. Jerzego Zwycięskiego, synagoga, meczet i Muzeum Zwycięstwa.
Drugi dzień
Drugi dzień można przeznaczyć na spacer po mieście. Pobyt w kultowych miejscach. Spójrz na Stawy Patriarchy, które są nierozerwalnie związane z powieścią Bułhakowa „Mistrz i Małgorzata”, odwiedź zoo, planetarium, podziwiaj najpiękniejsze mosty… Może nie wszystko, co zaplanowałeś, zostanie zrealizowane – na przykład tylko w zoo można spędzić cały dzień. Mimo to warto spróbować umieścić w programie jak najwięcej obiektów.
Stawy Patriarchy
Jak sama nazwa wskazuje, było tu kiedyś kilka stawów. Ale jeszcze wcześniej na tych ziemiach istniało Kozi Bagno (nazwane tak, ponieważ mieszkańcy tych miejsc hodowali kozy). W XVII wieku powstała tu rezydencja patriarchy Hermogenesa. A pod koniec wieku patriarcha Nikon nakazał wykopać trzy stawy na terenie bagna i hodować w nich ryby. Kiedy patriarchat został zniesiony, opuszczone stawy ponownie zalały się.
Gdy miasto odbudowano po pożarze w 1812 roku, zachował się tylko największy z trzech stawów, reszta zasnęła. Pod koniec XIX wieku staw został oczyszczony i napełniony świeżą wodą.
W latach władzy sowieckiej miejsce to nosiło nazwę Pioneer Ponds, dawna nazwa powróciła dopiero w 1992 roku. Pod koniec lat 90. narodził się pomysł wzniesienia pomnika Bułhakowa na patriarchach.
Miała to być cała grupa rzeźbiarska – sam pisarz, Jeszua i inni bohaterowie słynnej powieści. Powinna tu być fontanna w formie prymusu. Ale opinia publiczna nie pozwoliła na realizację tego pomysłu.
W 2015 roku przeprowadzono przebudowę – usunięto parking przy chodnikach, rozbudowano same chodniki, ruch stał się jednokierunkowy. W 2017 roku u Patriarchy pojawiła się czytelnia. Tutaj na świeżym powietrzu można osiedlić się z książką lub wymienić się z kimś literaturą.
W centrum „Dom na Patriarchach” znów zbierają się ludzie, aby grać w szachy. Ale generalnie Moskali bardzo kochają to miejsce i przyjeżdżają tu odpocząć nad pięknym akwenem. Przez lata w okolicy mieszkało wiele znanych osób. Są to Władimir Majakowski i Ludmiła Gurczenko, Marina Cwietajewa i Isabella Yuryeva i inni.
Moskiewskie Planetarium
W latach 20. ubiegłego wieku postanowiono zbudować w stolicy planetarium. W tym celu można było użyć aparatu projekcyjnego Planetarium, który na tamte czasy był uważany za ultranowoczesny. Były negocjacje z Niemcami – Niemcy dzielili się swoimi doświadczeniami, opowiadali, jak budowali swoje „gwiazdowe hale”. W ZSRR używano innej nazwy – „teatr optyczny naukowy”.
Architektami byli M. Barshch i M. Sinyavsky. Pojawił się pomysł, aby w pobliżu postawić budynek muzeum astronomicznego, ale się nie zrealizował. Planetarium zostało otwarte w listopadzie 1929 roku. Wkrótce zaczął z nim współpracować krąg uczniów. A w 1947 roku otwarto tu stanowisko astronomiczne. W 1977 roku zamiast starego pojawiło się tutaj nowe urządzenie wyprodukowane w NRD. Teraz odbywały się tu nie tylko wykłady, można było również oglądać programy audiowizualne.
Przyszli znani astronomowie byli zaangażowani w krąg dla uczniów. A wśród wykładowców byli Jurij Gagarin, Konstantin Paustovsky, Thor Heyerdahl i inne gwiazdy. Tu też szkolono przyszłych kosmonautów.
Działał tu nawet Teatr Fantastyczny – można było oglądać spektakle oparte na dziełach wielkich pisarzy science fiction. Otwarto obserwatorium. Goście planetarium mogli spojrzeć przez największy teleskop w mieście.
W 1994 roku planetarium zostało zamknięte. Trudne lata 90., prywatyzacja wpłynęła na jego los. Na początku 2000 roku miała miejsce odbudowa. Budynek podniesiono o kilka metrów, zainstalowano nowe wieże, w których mieściły się obserwatoria, a powierzchnia muzeum wzrosła.
Zakupiono nowy system projekcyjny. Kuratorem planetarium jest Moskiewski Uniwersytet Państwowy. Dziś znajduje się tam Mała Sala Gwiazd, kino 4D, Muzeum Lunarium i wiele więcej. Wizyta w planetarium jest zdecydowanie tego warta.
ogród zoologiczny
To jeden z najstarszych ogrodów zoologicznych w Europie. W 1864 r. w mieście otwarto małe zoo. Miejsce zostało wybrane dokładnie tam, gdzie lubili spacerować Moskali – Stawy Presnieńskie.
Początkowo żyły tu 134 zwierzęta domowe i 153 dzikie, a także kilka gadów. Zasadniczo byli to przedstawiciele świata zwierząt, którzy żyją na terenie naszego kraju. Ale osiedliły się tu również lwy i tygrysy, nosorożce, krokodyle.
Goście mogli przyjrzeć się najlepszym rasom zwierząt gospodarskich, prowadzono tu również prace hodowlane. Członkowie rodziny cesarskiej i sławni ludzie składali datki na rzecz zoo, przekazywali rzadkie zwierzęta. Na przykład słoń indyjski, zebra. W 1927 r. otwarto Nowe Terytorium, obecnie zwierzęta trzymano w zagrodach. Trwały prace edukacyjne, działał Klub Młodych Biologów.
Prawdziwy heroizm wykazali pracownicy podczas Wielkiej Wojny Ojczyźnianej, dążąc za wszelką cenę do utrzymania przy życiu wszystkich swoich pupili. W latach wojny zoo odwiedziło ponad 6 milionów osób.
W latach 70. i 80. budynki zoo popadały w ruinę, często nie było co nakarmić zwierząt.
W latach 90. rozpoczęto odbudowę – wzniesiono nowe obiekty, zaktualizowano komunikację. Ekspozycje zostały uroczyście otwarte w 1997 roku, z okazji 850-lecia Moskwy. Przybycie tutaj oznacza wejście do prawdziwego królestwa zwierząt i ptaków. Liczy ponad 8 tysięcy mieszkańców.
Zalecamy zapoznanie się z witryną zoo przed wizytą. Istnieje nawet taka funkcja jak „wirtualna wycieczka“. Z góry zdecydujesz, które ze zwierząt chcesz zobaczyć przede wszystkim, dostaniesz wiele ciekawych informacji o mieszkańcach.
Możliwe jest również przyjście na określoną godzinę – na przykład, kiedy zwierzęta są karmione. Albo kiedy rozpocznie się następne wydarzenie. Często odbywają się tutaj wykłady, jest tu małe zoo.
Ponieważ po terenie można spacerować przez długi czas, są miejsca, w których sprzedają lody, napoje, watę cukrową i inne przysmaki.
Moskiewski Dom Książek
Moskiewski Dom Książek został otwarty we wrześniu 1967 roku. Stał się największym w kraju. W 1998 roku powstało United Center „Moscow House of Books”, w skład którego weszły inne księgarnie w mieście.
Przybyło tu wiele znanych osób, nie tylko mieszkańców Rosji, ale także gości z zagranicy. Na przykład Michael Jackson odwiedził Dom Księgi.
Teraz Moscow House of Books zrzesza ponad 20 sklepów, w tym sklep internetowy. Łącznie sprzedaje się tu około 300 tysięcy tytułów książek, wśród nich także antyczne. Również tutaj możesz kupić znaczki, monety kolekcjonerskie, artykuły papiernicze, pamiątki i wiele więcej.
Każdego miesiąca odbywają się tu dziesiątki wydarzeń i jeśli będziesz miał szczęście dostać się na jedną z nich, będziesz miał szczęście. Organizowane są tu spotkania z popularnymi pisarzami, odbywają się wykłady, odbywają się wieczory muzyczne, wystawiane są całe przedstawienia dla dzieci.
MDK jest inicjatorem znanych festiwali dla dzieci, takich jak „Razem z książką rośniemy”. Liczba kupujących sięga około 7 milionów rocznie.
Katedra Chrystusa Zbawiciela
Budowę takiej świątyni zaplanowano po zwycięstwie w wojnie 1812 roku. Zgodnie z manifestem cesarza Aleksandra Pierwszego decyzja została podjęta i w 1817 roku uroczyście położono kamień na Wzgórzach Wróblich. Ale nie można było tu zbudować kościoła – gleba okazała się krucha, płynęły pod nią strumienie.
W 1832 r. Mikołaj I zatwierdził nowy projekt – budowa miała być w pobliżu Kremla, nad brzegiem rzeki Moskwy. Architektem był Konstantin Ton. Katedrę Chrystusa Zbawiciela położono w 1839 roku, a jej budowa zajęła prawie 44 lata. Jej wysokość przekraczała 100 m, grubość murów wynosiła około 3,2 m.
Istniało także Muzeum Wojny z 1812 roku. Świątynię namalowali wielcy artyści – Surikov, Makovsky i inni. W 1883 roku świątynia została konsekrowana. Śpiewał tu wspaniały chór. W sąsiednim parku wzniesiono pomnik Aleksandra III. W świątyni odbywały się koronacje, obchodzono największe święta – np. stulecie wojny 1812 roku.
W 1917 r. na radę lokalną, która zebrała się w tej świątyni, został wybrany patriarcha Tichon, w 1931 r. świątynia została zamknięta i wkrótce wysadzony w powietrze. Planowano, że na jego miejscu znajdzie się Pałac Sowietów, ale nigdy go nie wybudowano. Zamiast tego pojawił się tutaj basen moskiewski.
W 1994 roku postanowiono jak najdokładniej odtworzyć zaginioną Katedrę Chrystusa Zbawiciela. Budowa trwała 6 lat, prace zakończono ostatecznie w 2000 roku. Konsekracja odbyła się 19 sierpnia, w święto Przemienienia Pańskiego.
Głównym architektem był Michaił Posokhin. Nad muralami pracowali mistrzowie z Rosyjskiej Akademii Sztuk Pięknych. Dzwony odlano w zakładzie Lichaczowa. Obecnie jest to największa katedra w naszym kraju, jednocześnie może być w niej 10 tys. osób.
Przechowywana jest tu cząstka szaty Chrystusa oraz inne kapliczki. To tutaj patriarcha pełni nabożeństwo wielkanocne.
Most patriarchalny
Budowa mostu rozpoczęła się w 2002 roku i została otwarta w 2004 roku. Architektem był Michaił Posokhin, a artystą Zurab Tsereteli. Początkowo most łączył katedrę Chrystusa Zbawiciela i nabrzeże Bersenevskaya. Otrzymał imię „Patriarcha” w 2005 roku – na cześć Jego Świątobliwości Patriarchy Aleksego II.
Rok później postanowiono przedłużyć most do ulicy Bolszaja Jakimanka. Dokonano tego jesienią 2007 roku. Później pojawiła się winda, w której odbywa się zejście na nasyp Bersenevskaya. To na tym moście prezydent Dmitrij Miedwiediew spisał swoje noworoczne przemówienia do ludzi.
Stąd bardzo wygodnie jest podziwiać Kreml, Sobór Chrystusa Zbawiciela, pomnik Piotra Wielkiego i inne zabytki. W pobliżu mostu znajdują się pomosty, na których zatrzymują się statki wycieczkowe.
Długość patriarchatu wynosi 203 m, zbudowano go w stylu mostów z XIX wieku. Wieczorem iw nocy zapala się tu dwieście lamp, a także reflektory i diody LED. Następuje automatyczna zmiana kolorów – most świeci na zielono, potem na niebiesko, potem na czerwono lub fioletowo – to bardzo piękny widok.
Park Sztuki Museon
Znajduje się na nabrzeżu rzeki Moskwy, obok Krymskiego Doliny. To prawdziwy skansen rzeźby. Tutaj możesz zobaczyć 8set prac. I najbardziej różne. Są to rzeźby przywódców i pomniki Bohaterów Pracy oraz dzieła artystów awangardowych. Możesz chodzić, podchodzić, patrzeć, robić zdjęcia.
Od 2015 roku Muzeon jest częścią Parku Gorkiego. W 1970 r. wyburzono istniejące na tym terenie budynki. Tutaj zaczęli wznosić nowy budynek Galerii Trietiakowskiej i Domu Artystów.
Na przyległych terenach artyści stworzyli park. W szczególności można tu zobaczyć zabytki z czasów sowieckich, które zostały rozebrane w latach 90. ubiegłego wieku. Są tam posągi wykonane przez Jewgienija Wucheticha, Wierę Muchinę i innych znanych rzeźbiarzy.
Nowe muzeum zostało oficjalnie założone w 1992 roku. Znajduje się tam dział poświęcony represjom stalinowskim, prezentowana jest także rzeźba współczesna. Na bazie muzeum odbywają się sympozja naukowe, w których biorą udział rzeźbiarze z różnych krajów.
Spacerując można zobaczyć pomnik Józefa Stalina – małą kopię tego, który stał na Kanale Moskiewskim. A obok jest kompozycja „Ofiary reżimu totalitarnego”. Kolejną kompozycję „Żądamy pokoju” wykonała Vera Mukhina. Goście jak “Dziadek Mazai i zające”, “Don Kichot” i inne rzeźby. Kolekcja muzealna się powiększa.
Park Kultury i Wypoczynku. M. Gorki
Fajnie będzie zakończyć drugi dzień w tym cudownym parku. Ma długą historię. Na początku lat dwudziestych odbywała się tu Ogólnorosyjska Wystawa Rolnicza. W 1928 r. decyzją Prezydium Rady Miejskiej Moskwy postanowiono założyć tu park.
Planowano, że stanie się miejscem propagandy kultury sowieckiej. Imię Gorkiego nadano w 1932 roku. Teren rekreacyjny zaprojektowali El Lissitzky i Aleksander Własow – jednak w różnym czasie.
Wkrótce pojawiła się tu fontanna – jest to swego rodzaju centrum parku, odchodzą od niego ścieżki. Pod koniec lat 30. ubiegłego wieku obramowano teren wokół stawu Golicyna. W 1955 roku pojawił się łuk głównego wejścia. Park ucieszył dzieci kolejką, po której jechał pociąg składający się z 3 samochodów.
Dorośli podziwiali rzeźby, zwłaszcza „Dziewczynę z wiosłem”. W 2011 roku specjaliści rozpoczęli renowację parku. Niedawno skończył 90 lat. Powierzchnia to prawie 220 hektarów. Obejmuje Wzgórza Wróbli, Ogród Neskuchny i Muzeon.
Trzeci dzień
Teraz, gdy już dużo widziałeś, możesz trochę odpocząć – pospaceruj po słynnej wystawie VDNKh, przez najpiękniejsze parki, spójrz na futurystyczny kompleks Moscow City. Nie ma znaczenia, że nie możesz wszędzie chodzić. Będzie to świetny powód, aby ponownie przyjechać do stolicy.
VDNH
W czasach sowieckich przyjazd do Moskwy bez wizyty w WOGN uchodził za duże zaniedbanie. Wystawa zrobiła ogromne wrażenie. Tu można było zapoznać się z najlepszymi produktami wszystkich republik, osiągnięciami rolnictwa i przemysłu. Dziś też jest bardzo ciekawie. Należy tylko wziąć pod uwagę, że terytorium WOGN-u jest ogromne.
Jeśli masz ze sobą małe dziecko, łatwiej będzie mu podróżować w wózku. Dla dorosłych wyjściem będą wrotki lub rower – wszystko to można wypożyczyć przy wejściu. Szczególnie dobrze jest tu latem – wspaniałe fontanny zachwycają swoim pięknem. Jeśli jesteś zmęczony, możesz usiąść, usiąść z lodami.
Co zobaczyć? To tutaj znajduje się rzeźba Muchiny „Robotnik i dziewczyna z farmy kolektywnej”, są tu inne zabytki okresu sowieckiego. Istnieje niezliczona ilość pawilonów. Działają w nich muzea, wdrażane są wystawy – możesz wybrać te, które odpowiadają Twoim zainteresowaniom.
Spójrz na ogromny układ miasta, odwiedź Moskvarium – to oceanarium, w którym mieszkają nie tylko różni mieszkańcy morza, ale także odbywają się jasne pokazy. Muzeum Kosmonautyki zainteresuje zarówno dorosłych, jak i dzieci.
Wystawiane są tu pluszaki tego samego Belki i Strelki – psy, które były w kosmosie i bezpiecznie wróciły na Ziemię, prezentowane są ubrania astronautów, a do oglądania jest też statek kosmiczny. Zabawnymi pamiątkami będą tubki z jedzeniem, które astronauci zabierają ze sobą na lot.
Wieża telewizyjna Ostankino
Aby odwiedzić wieżę telewizyjną Ostankino, musisz wysiąść na tej samej stacji metra VDNKh. Centrum telewizyjne na Szabołowce zostało zbudowane w połowie lat 30. ubiegłego wieku. Regularną pracę rozpoczął w 1939 roku.
Transmisje mogli oglądać wszyscy mieszkańcy regionu, ale z biegiem lat stało się jasne, że wciąż brakuje mocy. I postanowiono zbudować centrum multiprogramowe z dużą liczbą studiów. Konkurs wygrał Kijowski Instytut Wzornictwa, który wziął za wzór wieżę Eiffla.
Ale inny specjalista, Nikołaj Nikitin, zasugerował zbudowanie betonowej wieży. Ostateczny projekt został zatwierdzony w 1963 roku. Architekci nadali wieży podobieństwo do rakiety. Kiedyś Ostankińska była najwyższym budynkiem na świecie.
Pojawiła się tu m.in. restauracja i kompleks meteorologiczny. W 2000 roku doszło tu do wielkiego pożaru – wybuchły kable. Gaszenie było bardzo trudne – brały w nim udział tysiące ludzi, setki elementów wyposażenia, śmigłowce.
Kilka osób zginęło w wyniku zawalenia się windy. Dopiero po 16 latach restauracja Seventh Heaven została w pełni odrestaurowana. Dziś każdy gość miasta może podziwiać wieżę telewizyjną Ostankino. Jego wysokość to 540 m.
Taras widokowy znajduje się na wysokości 337m i oferuje wspaniały widok. Restauracja „Siódme niebo” ma trzy kondygnacje. Wszystkie obracają się, dzięki czemu można napić się kawy i podziwiać metropolię z góry.
Kreml w Izmailovo
Kreml w Izmailowie to cały kompleks kulturalno-rozrywkowy, można tu też zostać na długo. Czekają na Ciebie niezwykłe muzea, w tym interaktywne – i wystawy. W XVI i XVII wieku znajdowało się tu więzienie królewskie – grunty orne i manufaktury.
Po rewolucji wszystko zostało opuszczone, istniejący tu kościół został wysadzony w powietrze. Zachowało się tylko kilka budynków z XVII wieku. W 1974 odbyła się wystawa artystów prezentujących prace w stylu awangardowym. W przededniu igrzysk olimpijskich-80 chcieli tu wybudować hotel.
Projekt budowy drewnianego Kremla zaproponował w 1998 roku Aleksander Uszakow. Wkrótce w Izmailowie zbudowano świątynię ku czci św. Mikołaja Cudotwórcy. Otwarte w 2003 roku ekspozycje nie trwały długo – dwa lata później wybuchł tu wielki pożar. To, co zostało utracone, zostało przywrócone.
Niedawno Moskiewski Komitet Architektury chciał zagospodarować ten teren poprzez zburzenie wernisażu Izmajłowskiego, ale do tej pory centrum było bronione. Ale latem 2019 ponownie wybuchł tutaj pożar, który prawie nie został ugaszony.
Muzea działające w Izmailovo znajdują się zarówno w starożytnych, jak i nowoczesnych budynkach. Goście centrum kulturalno-rozrywkowego mogą zapoznać się z historią floty rosyjskiej, z rozwojem produkcji wódki oraz prześledzić ewolucję rosyjskich zabawek.
Ciekawe jest także Muzeum Chleba – przewodnik opowie o różnych sposobach wypieku chleba, bułek, bułek. Jest tu również Muzeum, w którym wystawiane są plasteliny, a nawet Muzeum źle wychowanych dzieci – tutaj chłopaki mogą rysować na ścianach lub płotach, strzelać z procy i wymyślać inne rozrywki.
Park przyrodniczo-historyczny „Izmailovo”
Jest to jeden z największych parków w Europie, jego powierzchnia to ponad 1608 hektarów. Kiedyś istniało dziedzictwo Iwana Groźnego, potem majątek bojarski, potem dziedzictwo cara Aleksieja Romanowa. Pod nim na rzece Serebryanka powstało kilka stawów. Pojawiła się wyspa, na której postawili pałac.
Do dziś zachowała się katedra wstawiennicza z XVII wieku. Za króla istniały ogrody i pola, tereny łowieckie oraz liczne stawy. Posadzono rzadkie gatunki kwiatów i drzew. Za Piotra I odbywały się tu zabawne igrzyska.
Anna Ioannovna również kochała Izmailovo i trzymała tu menażerię. Później pojawiła się tutaj wzorcowa pasieka. Uprawy leśne zostały zasadzone w XIX wieku. W latach 30. XX wieku w Izmailowie pojawił się Park Kultury i Wypoczynku, nazwany imieniem Stalina. Tu stały: wieża spadochronowa, kino i teatr. Planowano tu zbudować ogromny zbiornik. W latach 50. stał się zwykłym terenem spacerowym.
Znajduje się tu diabelski młyn. Od tego czasu infrastruktura została rozbudowana.
Zimą można jeździć na łyżwach, nartach, sankach i zjeżdżać ze wzgórza. Latem jest wiele atrakcji, można wypożyczyć rower, łódkę, pojeździć konno.
Park „Krasnaja Presnia”
Znajduje się w dzielnicy Presnensky i jest pomnikiem historii i kultury. Został zachowany z majątku „Studenec”, którego nazwa pochodzi od strumienia o tej samej nazwie. Ziemie należały niegdyś do książąt Gagarinów, a następnie do ich krewnych. Potem przechodziły z rąk do rąk, na początku XIX wieku ich właścicielem był generał-gubernator A.A. Zakrewski.
Pod nim pojawił się tu piękny dom i pomniki bohaterów wojny 1812 roku. Park powstał w 1932 roku. Dziś z dawnych czasów przetrwały holenderskie stawy, fontanna Oktagon, aleja lipowa oraz pozostałości kolumny. Ale to miejsce jest bardzo popularne.
Odbywają się tu różne konkursy i imprezy. Dla dzieci przygotowano place zabaw, dorośli mogą poćwiczyć na symulatorach, zagrać w tenisa, wypożyczyć rower.
Moskwa
Aby się tu dostać, musisz wysiąść na stacji metra Vystavochnaya. Oto biznesowe centrum metropolii. Obszar Moscow City wygląda na ultranowoczesny. Drapacze chmur sięgają 96 pięter, te ogromne budynki zatrudniają dziesiątki tysięcy specjalistów z całego świata. Warto odwiedzić Empire Tower. Jeśli pójdziesz na taras widokowy, będziesz miał oszałamiający widok panoramiczny.
Moskwa to miasto, w którym historyczne budynki są organicznie połączone z budynkami, które wydają się pochodzić z przyszłości. Warto się temu przyjrzeć. A ciesząc się stolicą, nie przegap okazji, aby tu ponownie przyjechać.