Wschodnie zbocze starożytnego Uralu stało się miejscem narodzin dużego miasta, centrum administracyjnego obwodu swierdłowskiego. Jekaterynburg został założony w 1723 roku i nazwany na cześć Katarzyny II. Od tego czasu nazwiska wielkich polityków, ich losy kojarzą się z miastem, stojącym nad brzegami rzeki Iset. Teraz to nie tylko przemysłowa aglomeracja środkowego Uralu, ale także ważny ośrodek turystyczny. Naturalne i stworzone przez człowieka zabytki Jekaterynburga są godne Twojej znajomości. Z roku na rok rośnie liczba osób chcących zobaczyć te historyczne miejsca. Ich wizyta wpisuje się w ciekawą trasę turystyczną „Wielki Pierścień Uralski”.

Dwór Rastorguevs – Kharitonovs

Słynny Ogród Charitonowski, który podziwiał Aleksander I, zespół budynków ogromnej posiadłości znajduje się na Wozniesieńskiej Górce i jest pięknym zabytkiem architektury. Większość drzew ogrodowych rośnie tu od ponad 200 lat. W każdej chwili możesz po nim chodzić. Nie można wejść do lokalu bez grupy wycieczkowej, ale można spacerować, samodzielnie oglądać piękne fasady zespołu. Na terenie osiedla mieści się Muzeum, dziecięca szkoła artystyczna. Dodatkowe zainteresowanie zabytkiem wiąże się z licznymi legendami żyjącymi w obrębie starożytnych murów.

Awaria, powstała w 1924 roku przy głównym wejściu, otworzyła tunel prowadzący do podziemnych przejść z legend. Budowę majątku rozpoczęto w 1725 r. wraz z kościołem Wniebowstąpienia. Projekt architektoniczny oparto na klasycznym przykładzie zabudowy osiedli z początku XIX wieku. Reprezentacyjny wygląd budynku tworzy kątowe usytuowanie budynku głównego. W tle, wśród pięknego parku, jezioro z rotundą.

ogród zoologiczny

Zobacz niedźwiedzia kota Binturonga, zapoznaj się z 70 gatunkami zwierząt wymienionymi w Międzynarodowej Czerwonej Księdze, spójrz na mieszkańców lasów, rzek Ural, egzotycznych przedstawicieli tropików podczas wycieczki do zoo. Pracę rozpoczął w 1930 roku z 60 mieszkańcami. Teraz zoo jest domem dla 380 gatunków, 1200 jednostek.

Pięć chronionych pawilonów zamieszkuje ciepłolubne zwierzęta: lemury, gibony, małpy i słoń. Żółwie, tropikalne żaby, papugi, pyton tygrysi. Drapieżniki, które nie boją się zimna, chodzą po otwartych wybiegach. W zoo odbywa się wiele ciekawych zajęć rozrywkowych dla dzieci.

To zabawne urodziny zwierząt, święta tematyczne, na przykład dzień dyni, zaraza. Koty, kucharze, bioróżnorodność, dzień sikory itp. Oprócz zwiedzania wprowadzającego popularne są wycieczki tematyczne po zoo „Bohaterowie bajek”, „Predators and roślinożercy”, „Plumed małpy”, „Inteligencja w świecie zwierząt”. I tutaj wybierają „Zoomiss” na podstawie głosowania na stronie o określonej godzinie. Na terenie zoo znajdują się atrakcje dla dzieci i kawiarnie. Zoo jest otwarte przez cały rok.

Centrum Jelcyna

Poglądy polityczne pierwszego prezydenta Rosji, ukształtowanie jego działalności jako niezwykłej osobowości narodziły się w domu, na ulicy tego miasta. Potrafił zarazić swoimi pomysłami i zadaniami wiele osób i poprowadzić go do nowego życia na wsi. Etapy trudnej podróży prezydenta utrwaliły się w pamięci w ekspozycjach Muzeum i Centrum Jelcyna. Budynek znajduje się na tej samej ulicy, na której kiedyś mieszkał Jelcyn. Posiada salę na galerię z wystawami prac współczesnych artystów. Sala koncertowa, restauracja, kawiarnia, księgarnia.

Jest gospodarzem wydarzeń z życia kulturalnego miasta. Centrum zostało otwarte w listopadzie 2015 roku. Ekspozycje Muzeum powstały przy współudziale Museum Design Agency of America (kierowanej przez Ralpha Appelbauma). Podstawą powstania muzeum jest koncepcja „siedmiu dni”, opracowana przez reżysera Pavla Lungina. Posiada 9 sal tematycznych, takich jak „Maraton Prezydencki”, „Pożegnanie z Kremlem”, „Sala Wolności”, „Przewrót Sierpniowy”. Oferowane jest ich zwiedzanie od wtorku do niedzieli w godzinach 10-21.

Świątynia krwi

Obecna cerkiew znajduje się na zboczu Góry Wozniesieńskiej. To piękny zespół, w skład którego wchodzą budynki Kościołów Górnego, Dolnego, Związku Patriarchalnego. Konsekracja Kościoła Górnego odbyła się w lipcu 2003 roku, Dolnego – w 2010 roku. Wzniesienie budynku z pięcioma kopułami, elewacje wykończone czerwonym granitem, kojarzy się z niezapomnianymi wydarzeniami z historii Rosji – egzekucją rodziny królewskiej. Wcześniej w tym miejscu stał dom Ipatiewa, w którym rodzina spotkała ich śmierć.

Decyzję o wyburzeniu domu (w mieście Swierdłowsk) podjęto w sierpniu 1975 r. na mocy tajnego dekretu KC KPZR. Ludzie nie zapomnieli o tej tragedii. Przywieziono tu kwiaty, tu rozbrzmiewały modlitwy. Pragnienie budowy świątyni rosło z roku na rok. W wzniesionej świątyni znajduje się 5 kondygnacji naziemnych i dwie podziemne.

Obwód fasady świątyni ozdobiony jest brązowymi ikonami poświęconymi najbardziej czczonym świętym w Rosji. W Kościele Dolnym znajduje się krypta, symboliczny obraz pomieszczenia, w którym dokonano egzekucji rodziny królewskiej. W górnej części znajduje się piękny ikonostas ze śnieżnobiałego marmuru. Wśród głównych sanktuariów znajduje się ikona Matki Bożej „Trzy Ręce”, która należała do rodziny i była świadkiem wszystkiego, co się wydarzyło. Szkoda, że nie może mówić.

Namioty z kamienia Szartash

Ural pojawił się na naszej planecie już dawno, a bogate podłoże niejednokrotnie stało się elementem baśni i legend. Ludzie mieszkali tu przez długi czas, a zła pogoda, słońce, deszcze ukształtowały ich wygląd. W wielu miejscach pojawiły się „kamienne namioty” w postaci uporządkowanych poziomych płyt. Taki pomnik przyrody wyrósł ponad 300 milionów lat temu w pobliżu jeziora Szartasz, niedaleko przyszłego Jekaterynburga. Wykopaliska archeologiczne wykazały, że od czasów neolitu mieszkało tu kilka pokoleń ludzi.

Na szczycie granitowego masywu odnaleziono ołtarz w formie kamiennej misy na ofiary. Kiedyś trudno było dostać się w to miejsce. Nieprzeniknione lasy, bagna nie pozwalały na łatwą eksplorację „Urochishe Palatki”. Ale miasto rosło, wkroczyli na jego terytorium w 1860 roku. Teraz jest to dzielnica Kirovsky, a Palatki to ulubione miejsce wypoczynku mieszczan. Odbywają się tu imprezy sportowe, koncerty rozbrzmiewają nad granitowym amfiteatrem, położonym u podnóża starożytnych Szartash Stone Tents.

Park “Rosja – moja historia“

Zachowanie prawdziwych elementów wydarzeń historycznych, ich interpretacja z punktu widzenia różnych faktów historycznych i dowodów jest ważnym zadaniem w każdym kraju. Ural dla Rosji jest uważany za szczególne miejsce (przewaga nośna) w kształtowaniu siły przemysłowej państwa, jego poglądów politycznych i przekonań.

W tym celu otwierane są muzea, odbywają się wystawy tematyczne, seminaria, sympozja historyczne i inne imprezy. W mieście tę rolę odgrywa nie tylko słynne Centrum Jelcyna, ale także nowy park „Rosja – moja historia“. Przedstawia wiele historycznych etapów kształtowania się Rosji i jej tradycji kulturowych bez nadmiernego zaangażowania i sztucznych emocji.

Ekspozycje nowoczesnego parku multimedialnego obejmują okres od dynastii Rurik do współczesności. Wszystkie sale wypełnione są ekranami, nowym sprzętem z najnowszymi technologiami. Interesujące są 4, opracowane na podstawie materiałów z różnych okresów historycznych w Rosji. Nad stworzeniem parku pracowały instytuty Rosyjskiej Akademii Nauk, departament kultury Patriarchatu Rosji.

Centralny Park Kultury i Wypoczynku im. V.V. Majakowski

W 1934 roku w zakolu Iset pojawił się główny teren rekreacyjny dla mieszkańców z otwartą przestrzenią do uroczystych obchodów. Tutaj, wśród brzozowego zagajnika, odbywały się święta starego miasta. Park Centralny w Swierdłowsku otrzymał swoją obecną nazwę w tym samym roku na cześć 40. urodzin poety. Początkowo był to teren zielony z alejką, oczkiem wodnym, parkietem do tańca i trzema atrakcjami.

Później zaczęło działać kino i cyrk letni. W latach wojny na terenie parku znajdował się batalion rozpoznawczy. Na jego pamiątkę wzniesiono pomnik w postaci koła motocyklowego. Główna przebudowa parku miała miejsce w latach 1950-1960. Rzeźba Majakowskiego została zainstalowana w 1957 roku. Park stał się liderem wśród podobnych terenów rekreacyjnych w RSFSR.

Teraz w popularnym miejscu mieszkańcy są zaproszeni do spaceru aleją z nowymi rzeźbami współczesnych mistrzów, siedzenia przy fontannie świetlno-muzycznej i zabrania dzieci na przejażdżkę specjalną kolejką. Strefa rozrywki zapewnia elementy dla dorosłych i dzieci. W teatrze letnim rozbrzmiewają piosenki lokalnych, przyjezdnych wykonawców.

Szkółka

Idealne miejsce na spacery i relaks o każdej porze roku istnieje w mieście od 1934 roku. Kilka lat później rozszerzył się na nowe terytorium, które stało się drugą częścią ogólnej wystawy-parku dendrologicznego. Zdobi ją ponad 300 gatunków różnych drzew, piękne kompozycje kwiatowe, przytulne oczka wodne, nad których brzegami proponuje się urządzić świąteczne pikniki.

Pierwsza część parku pojawiła się przy ulicy Pierwomajskiej, w miejscu bagna, z którego biło źródło, wypływała rzeka Małachowka. Mieszkańcy miasta przyjeżdżali tu po smaczną wodę. Dzięki działalności szkółki Stacji Budownictwa Zielonego w parku pojawiły się zaaklimatyzowane gatunki drzew i krzewów. Nadal zdobią alejki parku.

Druga część przy ulicy 8 marca powstała w 1948 roku w stylu francuskiego stylu parkowego. Na terenie znajduje się duża szklarnia kwiatowa z roślinami tropikalnymi, kaplica Aleksandra Newskiego została odrestaurowana, w centrum parku zbudowano dużą fontannę. Corocznie odbywają się wystawy elementów dekoracyjnego, krajobrazowego ogrodnictwa. Mieszkańcy miasta przyjeżdżają tu kupić piękny bukiet, nasiona, sadzonki.

Taras widokowy „Wysocki”

Widok miasta z lotu ptaka jest interesujący dla gości i miejscowej ludności. Poczucie niezwykłej dumy ze swojego piękna, możliwość pokazania cudownego miejsca starożytnego Uralu pojawia się podczas wizyty na tarasie widokowym na 52. piętrze Vysotsky Business Center. Kiedyś ten budynek był najsłynniejszym wieżowcem na Uralu. Stąd wyraźnie widać okolicę w odległości 25 km.

Tutaj jest jezioro Szartasz, staw Verkh-Isetsky, rzeka Iset. Piękne nabrzeże, kopuły Kościoła na Krwi, Centrum Jelcyna, teatry, parki, nowe budynki, duże centra handlowe, a nawet satelickie miasta Bieriezowski i Aramil. Korzystając z audioprzewodnika możesz posłuchać fascynującej historii każdego obiektu (niemiecki, chiński, rosyjski, angielski).

Specjalne lornetki pozwalają zobaczyć każdy szczegół zabytków miasta. Na tarasie widokowym znajduje się ciekawa „Ławka Pojednania”. Siedzenia na nim są ustawione pod kątem, a ludzie z pewnością będą siedzieć ramię w ramię.

Działka posiada bezpieczne ogrodzenie. Towarzyszy mu impreza Skyscraper Run. Stała się tradycją od 2013 roku i jest popularna wśród mieszkańców miasta w każdym wieku. Zdjęcia zrobione na wysokości podbijają oryginalnością, zaskoczeniem.

Muzeum Sztuki

Jedno ze znaczących muzeów Uralu zostało otwarte w 1936 roku. Główna kolekcja pochodziła z Lokalnego Muzeum Krajoznawczego Regionu Swierdłowskiego. W czasie wojny przechowywano tu wiele dzieł sztuki z Ermitażu. Część z nich przeszła później na własność miejscowego muzeum./p>

Ekspozycje zawierają unikatowe ekspozycje odlewów artystycznych z Uralu, obrazów mistrzów awangardy z lat 20. XX wieku. Kolekcja ikon z XVII-XX w., sztuka rosyjska różnych epok.Kolekcja jest stale uzupełniana przy pomocy Galerii Trietiakowskiej, Muzeum Puszkina i Funduszu Państwowego. Atrakcja znajduje się nad brzegiem rzeki Iset w rejonie Placu Historycznego./p>

Sam budynek jest uważany za wartość muzealną. Był to Szpital Górniczy, wybudowany dla pracowników fabryki kolejowej w 1749 roku. Kolejny budynek przeznaczono na ekspozycje muzealne później i znajduje się on przy ul. Weinera 11. Była to hurtownia dla manufaktury słynnego kupca pierwszego cechu Bardygin.

Teraz muzeum ma szkołę rozwoju dzieci, wirtualny oddział Muzeum Rosyjskiego, salę kinową i sklep. W pawilonie Kasli muzeum znajduje się największa kolekcja wyrobów żeliwnych wykonanych w Rosji. Żeliwna konstrukcja architektoniczna znajduje się na liście zabytków kultury UNESCO.

Plac historyczny

Z okazji 250. rocznicy założenia miasta (1973) otrzymał specjalny dar w postaci Placu Historycznego. Tutaj narodził się wraz z budynkami fabryki w Jekaterynburgu. W tym miejscu zachowały się ważne etapy rozwoju stolicy Uralu. Specyfikę tutejszego krajobrazu odzwierciedla ciekawy układ placu. Na lewym brzegu Iset wybudowano strefę pamięci.

Na prawym brzegu powstała jego część muzealna. Obiekty zabytkowe (części, całe budynki) są uważane za pamiątkową własność placu. Są to fragmenty ogrodzeń, bram, ekspozycje z elementów dawnego przemysłowego wyposażenia Uralu. Budynki huty żelaza wyposażone są w muzeum sztuk pięknych, dział przyrodniczy, muzeum historii lokalnej. W starej wieży ciśnień znajdowało się miejsce na ekspozycje kowalstwa.

W innej strefie znajduje się „ogród skalny”, w którym prezentowane są niezliczone bogactwa Uralu. Tutaj również proponuje się obejrzenie pomnika osiągnięć hydrotechnicznych w postaci starej zapory, czyli „Plotinki”, jak pieszczotliwie nazywają ją miejscowi. Na terenie wzniesiono kilka pomników, zachowały się dwie rotundy i Staw Miejski. Mieszkańcy uwielbiają to miejsce, w którym odbywają się miejskie wakacje i zabawy dla dzieci.

Memoriał „Czarny Tulipan”

Armia rosyjska często przychodziła na ratunek w bitwach różnych krajów. Wielu naszych synów i dzieci zginęło w ciężkich walkach. Z niepokojem i przerażeniem matki myślały o straszliwych zapowiedziach śmierci ich dzieci. Straszną tragedią było pojawienie się „Czarnego Tulipana”, czyli samolotu z ciałami zmarłych, sprowadzonych do ich ojczyzny.

Ta akcja stała się ideą stworzenia stylizowanego pomnika ku czci zmarłych. W centralnej części kompozycji znajduje się postać żołnierza otoczonego ramą z elementów samolotu. Na 10 metalowych pylonach objętych specjalną ochroną wypisane są nazwiska 240 żołnierzy Uralu, którzy zginęli w wojnie afgańskiej.

Po zakończeniu wydarzeń czeczeńskich w 2002 roku w pobliżu pojawiły się granitowe stele z imionami zmarłych. Otwarcie pomnika Czarnego Tulipana odbyło się 5 sierpnia 1995 roku. Całkowity remont miał miejsce w 2013 roku. Na placu Armii Radzieckiej znajduje się pomnik. Kwiaty przywiezione przez gości, mieszkańców stolicy Uralu, zawsze płoną tu jasnym płomieniem. W innych miastach Rosji znajdują się pomniki o tej samej nazwie: Serpukhov, Pietrozawodsk, Jurga itp.

Muzeum Historii Kamieniarstwa i Sztuki Jubilerskiej

Nieopisane bogactwa Uralu od czasów starożytnych były wykorzystywane przez człowieka do różnych celów. Starożytni nauczyli się przetwarzać kamienie, metale szlachetne, tworzyć artykuły gospodarstwa domowego i wyjątkową biżuterię. Tradycje kamieniarskie i jubilerskie nie zanikły wraz z pojawieniem się nowych technologii i sztucznych materiałów.

Możesz zobaczyć rzadkie arcydzieła, poznać szczegóły starożytnych metod obróbki podczas wycieczki do ciekawego muzeum. Do rzadkich obiektów należy słynny wazon o wysokości 1,5 m, wykonany z jaspisu Kalkan. Ekspozycje muzealne wypełniają przedmioty wykonane z kolorowego malachitu (są one również obecne w kolorowych salach Ermitażu), granitu, różnobarwnego marmuru oraz rzadkich przedmiotów ze srebra i złota.

To jedyne miejsce w Rosji, gdzie prezentowana jest technologia tradycyjnego rozwoju unikalnego rzemiosła Uralu (w tak dużej ilości). W przypadku produktów wykonanych przez współczesnych przeznaczono osobną ekspozycję. Potwierdza to zachowanie tradycji, kontynuację sztuki kamieniarskiej i jubilerskiej.

Pomnik Beatlesów

Pojawienie się Liverpool Four z niezwykłą muzyką, która szybko podbiła świat, stało się sceną całej epoki, która ma swoje radości i trudności. Świat nastolatków lat 60. i 70. mienił się jasnymi, nieznanymi dotąd kolorami. Piosenki grupy stały się marzeniem, imitacją. Rzeczywistość uznania wielkich śpiewaków naszych czasów w naszym kraju przyszła później.

Był okres, kiedy piosenki The Beatles zostały zakazane przez okrutny system totalitarny. Mimo to wykonawcy ulubionych piosenek pojawili się w różnych regionach kraju. Dzięki działaniom Ural Beatles Club w mieście pojawił się pomnik legendarnych imion. Kontury figur zostały wykonane w 2007 roku z żeliwa w fabryce w małym miasteczku w obwodzie swierdłowskim.

Na wszystkich czterech konturach można łatwo ustalić nazwiska ich właścicieli. Pomysł na pomnik powstał ze względu na szczególny stosunek do śpiewaków, którzy byli romantycznym marzeniem młodych ludzi. Co ciekawe, postać Johna Lennona została odlana w jego urodziny.

Pomnik został otwarty w 2009 roku przez słynny zespół „The Quarryman”, stworzony przez Lennona. Stoi nad brzegiem Iset na specjalnym ceglanym murze, z napisem z pieśni: „Miłość, którą bierzesz, równa się miłości, którą czynisz”. Prowadzi do niego ścieżka z uroczystego czarnego marmuru.

Muzeum sprzętu wojskowego i motoryzacyjnego UMMC

Powierzchnia wystawiennicza prywatnego muzeum Rosji prezentuje ponad 500 elementów wyposażenia używanego w latach wojny. Unikalne kolekcje odznaczeń, insygniów wojskowych, różnego rodzaju broni, wyposażenia, mundurów, insygniów wojskowych. Próbki odpowiadają okresowi od początku XVIII wieku do naszych czasów. Muzeum posiada dwie powierzchnie wystawiennicze: dla sprzętu wojskowego i motoryzacyjnego.

Ciekawie zaprojektowany dworzec kolejowy Uzlovaya, odrestaurowany z zachowanych zdjęć stacji Kapralovo z miasta Revda w obwodzie swierdłowskim. Jakby budynek stacji, wieża ciśnień, parowozy ze zbiornikami, wozy paliwowe, platformy i pojazdy opancerzone otrzymały nowe życie. Ekspozycja wyposażona jest w salę operacyjną z czasów wojny ze wszystkimi używanymi instrumentami medycznymi.

Proponuje się zobaczyć kilka modeli prawdziwych myśliwców, bombowiec, różne systemy artyleryjskie. Oddzielnie w Rosji produkowane są samochody w różnym czasie. Można tu nawet zobaczyć replikę pierwszego samochodu wynalezionego przez Karla Benza, Forda Ford-A 1928, który stał się prototypem pierwszego radzieckiego samochodu (GAZ-A), Buick 32-90 1932, model dla L- 1 samochód, stworzony w zakładzie Krasny Putilovets “. W Muzeum funkcjonują koła „Historia lokalna”, „Historia uzbrojenia”, „Modelarstwo wielkoformatowe”.

Muzeum Historii Jekaterynburga

Historia Muzeum sięga 1940 roku pod nazwą Muzeum Pamięci Swierdłowa. Obecny status otrzymał po pierwszej aktualizacji w 1995 roku. Od 2003 roku toczy się tu nowe życie z wykorzystaniem nowoczesnych technologii muzealnych. W oryginalnych ekspozycjach można spacerować ulicami dawnej stolicy Uralu, poznać jej historię, spojrzeć na całe miasto z wysokości, zejść do jego podziemnego królestwa i poznać niewypowiedziane bogactwa wnętrzności Uralu .

Budynek, w którym mieści się muzeum, jest punktem orientacyjnym, zabytkiem architektury o bogatej i ciekawej historii. Dawne wnętrze zostało całkowicie odrestaurowane, zachowała się większość słynnej biblioteki Tichockiej. Wśród elementów ekspozycji szczególne miejsce zajmuje gabinet polski wykonany w 1734 r. (również wieku miasta).

Budynki muzealne obejmują „Dom Mettenkowa” lub Muzeum Fotografii i wieżę ciśnień Plotinka. Sekcja „Archeologia”, „Niebiański klucz Jekaterynburga” „Miasto, czas, stary dom” pełni funkcję stałej ekspozycji. Odbywają się cykliczne spotkania z ciekawymi mieszkańcami miasta, kraju, wygłaszane są prelekcje na tematy historyczne.

Świątynia Wniebowstąpienia

Prawosławni Rosjanie uważają dzień Wniebowstąpienia Pańskiego za jedno z głównych świąt kościelnych. Na jego cześć wzniesiono wiele dużych i małych świątyń. Jeden z nich zdobi Wozniesieńską Górkę, stolicę Uralu i jest symbolicznym symbolem miasta. Żywy świadek śmierci rodziny królewskiej to jedyny budynek w mieście zbudowany w stylu barokowym.

Początek budowy nastąpił w 1792 r. według rysunków obecnej katedry Objawienia Pańskiego na placu z 1905 r. Niestety został całkowicie zniszczony w 1930 roku. Przetrwawszy trudne wydarzenia historyczne, Świątynia Wniebowstąpienia Pańskiego otworzyła się dla wierzących i kontynuuje swoje życie w zaktualizowanej formie. Wnętrze katedry różni się od pierwotnego wyglądu. Kiedyś znajdował się tam krzyż wielkanocny wykonany z różowego jaspisu, kamieni uralskich i topazów. Krzyż srebrny z wizerunkiem Chrystusa wykonany z turkusu.

Ewangelie w unikalnych srebrnych oprawach i klejnotach, masywne ikonostasy mieniące się złotem, liczne ikony. Wśród nich jest obraz Matki Bożej „Radość Wszystkich Bolesnych”. Teraz jest w innym miejscu. Renowacja świątyni została przeprowadzona przez współczesnych specjalistów.

Wiele elementów jest tworzonych na nowo według starożytnych technologii. Nowa świątynia nadal dominuje nad miastem. Melodie jego dzwonów są słyszane przez mieszkańców w taki sam sposób, w jaki słuchali ich mieszkańcy Domu Ipatiewa. W 1998 roku odbył się tu pogrzeb szczątków rodziny królewskiej przed pochówkiem w katedrze Piotra i Pawła.

Muzeum Włodzimierza Wysockiego

Nie można nie kłaniać się przed dziełem słynnego poety. Jego piosenki są kochane, rozumiane przez różne pokolenia ludzi. A postać piosenkarza z gitarą, liczne fotografie zdobią miliony miejsc pracy, zakątków domu. Wysocki odbył tournée do wielu miast, w tym do Swierdłowska. Na pamiątkę ważnych wydarzeń w życiu kulturalnym miasta powstało muzeum poświęcone życiu poety.

Znajduje się w wieżowcu Wysocki. Głównymi elementami ekspozycji są rzeczy osobiste oraz całkowicie odrestaurowany pokój hotelowy, w którym mieszkał poeta. Wiele eksponatów nie znajduje się w innych muzeach świata poświęconych poecie. Oto oryginalna kopia gitary, z którą Wysocki występował w Tagance, legendarnym Mercedesie, należącym do poety od 1976 roku. Etui, listy, notatki.

W muzeum znajduje się figura Wysockiego, wykonana z wosku przez rzeźbiarza Silnickiego. W 2016 roku w Paryżu odbyła się aukcja mienia Wysockiego, zorganizowana przez wdowę Marinę Vlady. Wiele unikatowych przedmiotów stało się własnością muzeum. Wiersz jest uważany za bezcenny eksponat muzeum. „I lód poniżej i powyżej. Pracuję między…”. Poświęcony jest jego żonie i został napisany półtora miesiąca przed jego śmiercią 11 czerwca 1980 roku.

Regionalne Muzeum Krajoznawcze w Swierdłowsku

Najstarsze muzeum w Rosji ujawnia historię starożytnego Uralu, opowiada o powstaniu życia w tych miejscach, o naturze i niezliczonych skarbach wciąż przechowywanych w podziemnych magazynach. Tutaj, w składnicy archeologicznej, przechowywana jest najstarsza drewniana rzeźba bożka Shigir (licząca 9,5 tys. lat). Muzeum jest wyposażone w salę pamięci Romanowów.

Zawiera rzadkie materiały ze śledztwa w sprawie zabójstwa rodziny królewskiej. Wystawy główne, ekspozycje zawierają elementy, które opowiadają o przyrodzie, osiągnięciach technicznych Uralu. Nowoczesne muzeum posiada ponad 745 000 eksponatów. Znajdują się one nie w jednym budynku, ale w funduszach 10 oddziałów w miastach regionu Swierdłowska.

Miasto posiada 8 stanowisk wystawienniczych, 3 oddziały specjalne. Rocznie organizowanych jest 125 wystaw objazdowych i 130 stałych, odbywają się konferencje „Czytania Tatiszczewa, Romanowa, Bersowa”. Muzeum przyznało nagrodę za osiągnięcia w dziedzinie historii lokalnej. Muzeum znajduje się na ulicy Malysheva 46.

Meteohill

Najstarszy taras widokowy zajmował niegdyś wysokie miejsce na obrzeżach miasta. Jej mieszkańcy przybyli tu, by przyjrzeć się pięknym otoczeniu. Stopniowo miasto rosło, a popularne miejsce okazało się być w centrum południowego stoku dzielnicy na wysokości 282 m n.p.m. To historyczna część stolicy Uralu. W pobliżu najwyższego punktu w latach 30. XIX wieku pojawiło się obserwatorium i stacja meteorologiczna. Później założono park nazwany na cześć 50-lecia władzy sowieckiej.

Czerwono-biała kula w paski stacji pogodowej jest widoczna z każdego miejsca w mieście. Wraz z pojawieniem się stacji narodziła się nazwa Meteogorka. W minionych latach wzgórze nazywało się Pleshka, Łyse Wzgórze. W niektórych miejscach na powierzchnię wystają starożytne skały z perydotytu, diabazy gabro. To dodaje oryginalności, tajemniczości krajobrazowi Meteogorki.

W związku z pojawieniem się innych platform obserwacyjnych wyposażonych zgodnie z nowoczesnymi wymaganiami, duża wygodna platforma Meteogorki stała się mniej popularna. Ale jest to ulubione miejsce mieszkańców i gości miasta, którzy chcą zobaczyć stare centrum, miejsce narodzin Jekaterynburga. Panorama terenu obejmuje widok na piękną trampolinę zespołu narciarskiego Uktus. Miejsce to jest chętnie wybierane przez zakochanych na romantyczne spotkania.

Sobór Aleksandra Newskiego

Kamienna trójołtarzowa katedra znajduje się na terenie klasztoru Novo-Tikhvinsky wzdłuż ulicy Green Grove, 1. W stylu późnego klasycyzmu wzniesiono zabytek architektoniczny z początku XIX wieku. Monumentalny, powściągliwy i majestatyczny wygląd stojącej na wysokim wzgórzu świątyni jest widoczny z każdego miejsca w mieście i tworzy w nim szczególną duchową atmosferę. To największa budowla sakralna w mieście. Początkowo prosty wystrój wnętrz został zastąpiony nowymi, lśniącymi złoconymi elementami, przedmiotami sakralnymi wykonanymi z rzadkich minerałów znalezionych w głębi Uralu.

Po remoncie w 1992 roku odbyły się tu pierwsze nabożeństwa wiernych. Do budynku katedry przeniesiono słynną Tichwińską ikonę Najświętszej Bogurodzicy. Katedra i Klasztor Nowotichwiński wyglądają bardzo pięknie podczas nocnych nabożeństw. W pobliżu znajduje się zadbany park. W odrestaurowanym klasztorze refektarz oferuje pyszne dania wielkopostne, kawę i wypieki. Teren jest ogrodzony, posiada wiele przytulnych ławek do odpoczynku.

Ogród Botaniczny Uralskiego Oddziału Rosyjskiej Akademii Nauk

Jednym z zadań Uralskiego Oddziału Akademii Nauk jest badanie, konserwacja, reprodukcja zasobów naturalnych tutejszej flory. W tym celu w 1936 roku zaczął działać Ogród Botaniczny. Znajduje się w południowej części stolicy przy ul. Jest popularnym miejscem wypoczynku mieszkańców. Cechą użytych elementów są duże, dobrze utrzymane szklarnie. Mają doskonałą kolekcję roślin, które zamieszkują wszystkie kontynenty ziemi. Dozwolone jest odwiedzanie ich razem z wycieczkami.

Popularne (wspólne z dziećmi) wycieczki tematyczne „Świat Dżungli”, „Świat Pustyni”, „Starożytne paprocie i majestatyczne palmy”. Cechy rozwoju (z ich inspekcją) różnych roślin tropikalnych są interesujące dla uczniów.

Nawet zimą proponuje się odetchnąć od mrozu w klimacie tropików, zanurzając się w magiczny świat palm, orchidei i rzadkich australijskich roślin. Dużo uwagi poświęca się prezentacji informacji o lokalnych roślinach. Samodzielne spacery możliwe są tylko pięknymi alejkami ogrodu. Wygodne ławki ustawione są obok jasnych klombów. Zawsze możesz na nich odpocząć.

Oceanarium

Trudno nikogo zaskoczyć takimi lokalami rozrywkowymi w Rosji. A jednak każdy z nich stara się wymyślić coś wyjątkowego, czego konkurenci nie mają. Akwarium Uralskie aktywnie prowadzi działalność edukacyjną wśród dorosłych i dzieci. Aby zrealizować swoje unikalne programy, jego kierownictwo otworzyło salę wykładową.

Oprócz tradycyjnego pokazu delfinów można tu zobaczyć ekspozycje, na których prezentowani są mieszkańcy słodkowodnych rzek, jezior i mórz, głębin oceanicznych. Na terenie oceanarium znajduje się egzoterrarium z wężami, żółwiami, krokodylami. Dla przedstawicieli świata zwierząt budynek stworzył warunki zbliżone do ich naturalnego siedliska.

Najpopularniejszymi pokazami oferowanymi przez miejsce rozrywki są pokazy karmienia i questów. Te ostatnie są tu aranżowane z myślą o dzieciach w różnym wieku, a imprezy poświęcone są oczywiście tematyce morskiej. Dzieci uwielbiają oceanarium za przytulną, nieformalną atmosferę i gotowość personelu do odpowiadania na niekończące się „Dlaczego?”.

Cyrk

Wyjątkowy budynek jest chlubą mieszczan i wszystkich tych, którzy poświęcili swoje życie sztuce cyrkowej. Zewnętrznie przypomina fantastyczną ażurową konstrukcję. Całkowita wysokość kopuły: 50 metrów. Nie ma drugiego tak luksusowego cyrku w Rosji, Europie czy Ameryce. Należy zauważyć, że jeszcze przed rewolucją na Uralu stworzono lepsze warunki dla cyrkowców niż w innych częściach imperium.

W latach władzy sowieckiej stosunek do artystów był również bardzo lojalny. To właśnie w Jekaterynburgu zatrzymywały się słynne rosyjskie i zagraniczne trupy i dawały występy, które stały się prawdziwymi legendami. W cyrku otwarto muzeum, w którym można zobaczyć rekwizyty, kostiumy artystów, wiele ciekawych gadżetów należących do cyrkowców.

Koszt biletów na spektakle zaczyna się od 700 rubli. To tutaj co roku odbywa się słynny Festiwal Klaunów. Gromadzi artystów z różnych krajów, aby mogli zademonstrować swoje umiejętności kolegom i publiczności. Pierwotnie planowano, że impreza rozpocznie się co roku 1 kwietnia (Międzynarodowy Dzień Śmiechu).

Jednak pojawiła się przeszkoda: w tym czasie w trasie koncertowej jest wielu znanych i aspirujących artystów. Festiwal został przełożony na listopad i tylko skorzystał na przetasowaniach, bo pogodne występy w deszczowym pochmurnym miesiącu stały się jeszcze bardziej kolorowe.

Farma krokodyli „Krokodyl”

Egzotyczne gady żyją bardzo wygodnie na Uralu. Pokazy krokodyli są popularne wśród gości i mieszkańców miasta. Instytucja jest często pozycjonowana jako zoo, ale w swoim duchu, strukturze jest bliższa centrom edukacyjnym i rozrywkowym. Oprócz krokodyli żyją tu węże, jaszczurki, żółwie. W tym niesamowitym miejscu przy odrobinie szczęścia można spróbować wyhodować pytona, którego waga wynosi 40 kilogramów.

Najbardziej ulubiona rozrywka publiczności na farmie: pokaz krokodyli. Przedstawiciele świata zwierząt (w Crocodileville żyje 10 gatunków krokodyli) są protekcjonalni wobec ludzi (może właśnie dlatego, że nie będą mogli jeść). A także, jeśli masz szczęście, możesz zostać uczestnikiem losowania nagród na farmie, gdzie super nagrodą jest ząb krokodyla. Jaka jest jego wartość? To dobry talizman: wzmacnia system odpornościowy, chroni właściciela na drodze, dodaje siły i sprytu.

park motyli

Małe zoo przy Alei Lenina jest uwielbiane przez dorosłych i dzieci. Posiada wydzieloną strefę tropikalną, gdzie klimat i flora tropików są bardzo rzetelnie odtworzone. Radość i wspaniała pogoda panują w tym niesamowitym miejscu przez cały rok (nawet jeśli za oknami są ostre mrozy). W minizoo zwiedzający chętnie karmią kozy i emu, południowoamerykańskie gryzonie i płaszcze.

Wśród jej mieszkańców: owce domowe, chińskie kurczaki jedwabne, króliki, świnki morskie, świnki karłowate, paw, jeżozwierz. Butterfly Park to jedno z najpopularniejszych miejsc na selfie w mieście.

Od poniedziałku do piątku zniżki dla niektórych grup odwiedzających: emerytów, studentów, członków rodzin wielodzietnych, sierot, osób niepełnosprawnych. Każdy, kto ma urodziny, może świętować w tym niesamowitym miejscu za darmo, a… przez kolejne 2 dni nie płacić za zwiedzanie ekspozycji.

Muzeum-teatr „Drum House”

Wielu jednogłośnie nazywa tę platformę artystyczną wyjątkową. Teatr-muzeum czynny jest codziennie od rana do późnego wieczora. Pełni nie tylko tradycyjne funkcje centrum wystawienniczego! Działa w nim z powodzeniem prawdziwa szkoła perkusyjna. Tak, a wycieczki po salach to pełnoprawne spektakle muzyczne i teatralne, równie interesujące dla dzieci i dorosłych.

Możesz i powinieneś grać na wszystkich eksponatach umieszczonych w muzeum. W jego kolekcji znajduje się wiele różnych bębnów i bębnów afrykańskich, mis tybetańskich, grzechotek, łyżek, glukofonów. Czego jeszcze mogą się tu nauczyć dzieci poza grą na perkusji? W lecie w muzeum corocznie odbywają się kursy mistrzowskie z szydełkowania, haftu wstążkowego i stolarstwa.

Diabelski młyn „Pięć gwiazdek“

Popularną atrakcją miasta jest Rainbow Park. Plac budowy samej atrakcji owiany jest wieloma legendami, ale szczerze mówiąc, to tylko najwyższy punkt w Jekaterynburgu. Stąd widok jest naprawdę niesamowity. A poziom wyposażenia atrakcji mile zaskoczy nawet najbardziej wymagającą publiczność. Wszystkie kabiny na kołach są zamknięte.

Systemy klimatyzacji są zainstalowane w przezroczystych konstrukcjach, dzięki czemu możesz jeździć o każdej porze roku bez obawy o udar słoneczny lub przeziębienie. Nie jest to jedyna tego typu atrakcja w Rosji, ale każdy pięciogwiazdkowy diabelski młyn wygląda wyjątkowo, ponieważ harmonijnie wpasowuje się w otaczający krajobraz.

Atrakcja czynna codziennie. Najpopularniejszy czas na zwiedzanie: wieczorem, kiedy jest okazja do podziwiania świecących świateł miasta. Koszt drugiej rundy jest zawsze o 100 rubli tańszy niż pierwszy. Diabelski młyn ma również stonowaną kabinę VIP, w której miłośnicy uwielbiają się spotykać.

Muzeum Przyrody Uralu

Jest uważany za jeden z 8 miejsc Muzeum Historii Lokalnej i jest częścią zespołu Placu Historycznego. Istnieje od ponad 150 lat i zawiera 60 tys. eksponatów zbiorów geologicznych i paleontologicznych. Rzadkie ciekawostki prezentujemy w dziale Gabinet Rarytasów.

Zawiera faszerowanego krokodyla Koli. Mieszkaniec Nilu, który mieszkał w miejscowym zoo, jest uznawany za najstarszego krokodyla na świecie. Mieszkał w mieście przez 65 lat, przeżył wojnę. Wśród eksponatów proponuje się przyjrzenie się szkieletowi mamuta znalezionego w Rosji w 1897 r., szczęki wymarłego rekina Helicoprion, niedźwiedzia jaskiniowego. Niezliczone bogactwa podziemnych spiżarni Uralu są reprezentowane przez kolekcję rzadkich minerałów i klejnotów. Wśród nich jest „kawałek” malachitu o wadze 1500 kg.

Zorganizowano ekspozycję owadów z 670 gatunków. W przestronnych pokojach znajdują się kolorowe dioramy przedstawiające liczne zwierzęta wraz z ich siedliskami. Istnieje również aktywny model całego układu słonecznego. Patrząc na to, nasuwa się myśl, że gdzieś tam, wysoko na niebie, są inne nieznane góry, podobne do rodzimego Uralu.

Dom-muzeum Pamięci P.P. Bazhov

Instytucja państwowa, która stała się częścią Zjednoczonego Muzeum Pisarzy Uralskich, zaczęła działać w 1969 roku. Jego wyjątkowość polega na tym, że muzeum znajduje się w domu, w którym mieszkał Bazow. W nim, w otaczającym go ogrodzie, wszystko jest zachowane w takiej formie, w jakiej było za życia pisarza. Nawet ulubione jabłonie, śliwy, w cieniu których pisarz lubił pracować, rosną w tych samych miejscach.

W dawnym miejscu zachowała się biblioteka z ponad 2 tysiącami książek, zachowało się wyposażenie przedszkola, jadalnia, gabinet, w którym znajduje się pulpit. Za nim narodziły się ukochane od dzieciństwa bajki „Pudełko Malachitu”, „Z bliska” i wiele innych.

Czytając magiczne dzieła, mimowolnie pojawia się myśl: jak bardzo trzeba było kochać te prastare góry, wierzyć w cuda ukryte w ich głębi, aby wymyślać bajki, które żyją od wieków. Pisarz często przychodził do szkół i opowiadał historię Uralu. Studenci go znali i kochali.

Nowoczesne bajki, książki pełne są nowych bajkowych postaci, fantastycznych kosmitów różnego rodzaju. Oczywiście jest to interesujące dla dzieci, ale bajki Bazhova, czytane dzieciom przed snem, tworzą zupełnie inną atmosferę. Aby je zapamiętać, odetchnąć atmosferą natury, prawdziwy świat baśni oferuje ten 100-letni budynek z bali.

Biała Wieża

Wśród wielu rodzajów nowoczesnych podróży często nazywa się turystyką przemysłową. Na terenie kraju istnieje wiele miejsc, w których narodził się nowoczesny przemysł, powstawały fabryki, fabryki, różnego rodzaju budowle hydrotechniczne. Stopniowo stawały się przestarzałe, pojawiły się nowe materiały do budowy, wprowadzono konstrukcje technologiczne bardziej niezawodnych budynków i ich poszczególnych elementów. Nie oznacza to jednak, że genialne pomysły, sposoby realizacji wymaganych obiektów technicznych nie istniały wcześniej.

Wiele z nich jest interesujących i zaliczanych do obiektów turystyki przemysłowej. Jednym z nich jest wieża ciśnień zbudowana na potrzeby UZTM w 1930 roku. Główny element konstrukcji – czołg przez długi czas uważany był za największy na świecie. Pomimo tego, że podczas pierwszego startu doszło do wypadku: pękło dno zbiornika i spłynęły strumienie wody, wieża została ukończona i przez długi czas zaopatrywała miasto w wodę artezyjską.

Konieczność korzystania z wieży zniknęła wraz z pojawieniem się nowoczesnych przepompowni na jeziorze Shuvakish. Cechy architektoniczne wieży pozwoliły uznać ją za zabytek architektury epoki konstruktywizmu, awangardy, symbol Uralmasza. Po renowacji wróciła do życia w mieście jako punkt orientacyjny i muzeum edukacyjne.

Muzeum Świętej Rodziny Królewskiej

Autor zdjęcia: Dmitrij Siałow (fotokto.ru/photo/view/5114020.html)

Historia śmierci rodziny królewskiej jest uważana za jedno z nieprzyjemnych wydarzeń w Rosji. Szczegóły tych dni są nieustannie badane. Historycy odkrywają nowe informacje o działaniach ludzi zaangażowanych w krwawe okrucieństwo. W każdym państwie można spotkać okrutne eliminacje władców, monarchów. Ale pamięć ludzkości przechowuje wszystkie wydarzenia, rozpatrując je z różnych stron rzekomej rzeczywistości.

Aby zachować historię śmierci ostatniego cara Rosji i jego rodziny, w mieście, w którym doszło do tragedii, otwarto muzeum. Znajduje się w oddzielnym budynku, który jest częścią zespołu Świątyni Krwi. Podczas jego budowy znaleziono wiele rzeczy osobistych rodziny mieszkającej w domu Ipatiewa. Wszyscy przeszli na własność archiwum muzealnego. Wiele artykułów gospodarstwa domowego wróciło tutaj z różnych miast Rosji i innych krajów. Na przykład z Tobolska przywieziono słynny fortepian Wielkiej Księżnej.

Został tu sprowadzony na wygnaniu swojej rodziny. Wiele przedmiotów trafiło do Australii i niedawno wróciło do muzeum. Ekspozycje przedstawiały rzeczy carewicza Aleksieja, rękawiczki księżnej Tatiany, serwetki Mikołaja II. Przedmioty siostry cesarza Xeni, jego listy do niej. W muzeum znajduje się wiele fotografii, listów, dokumentów dostarczonych przez Archiwum Państwowe Rosji.

Katedra Świętej Trójcy

Pierwotny budynek cerkwi, zaprojektowany przez uralskiego architekta Małachowa w 1814 roku, przeznaczony był na dom modlitwy staroobrzędowców. Władze nie pozwoliły na jego ukończenie. Ale nawet po wzniesieniu staroobrzędowcy nie mogli postawić krzyża na kopule cerkwi i poświęcić cerkwi. Do 1818 r. kościół uważany był za największy w mieście. Konsekracja trzech kościołów ołtarzowych miała miejsce dopiero w 1839 r., później ukończono budowę kaplic.

Główna świątynia ku czci Świętej Trójcy Życiodajnej z dzwonnicą została w pełni uformowana w 1852 roku. Po przebudowie w 2001 roku otrzymała status Katedry Świętej Trójcy. To jest główna katedra diecezji Jekaterynburga.

Sanktuaria katedralne są ikoną Świętej Wielkiej Męczennicy Katarzyny. Został napisany przez mnichów Athos, konsekrowanych w Świątyni Pańskiej w Jerozolimie przy grobie Najświętszej Bogurodzicy. W świątyni znajduje się krzyż-relikwiarz, ikona Matki Boskiej „Iberyjskiej”. Nabożeństwa odbywają się codziennie według specjalnego harmonogramu. Działa tu klub młodzieżowy i dziecięca szkoła parafialna.

Dom Poklevsky-Cosell

Aby poczuć atmosferę starego miasta, poznać cechy życia najbogatszych, znanych ludzi z przeszłości, proponuje się odwiedzić Dom Poklevsky-Kozel. To starożytna rezydencja „Króla Wódki” Uralu. Zbudowany w latach 70. XIX wieku w oryginalnym stylu eklektycznym. Niezwykłe elementy ze stiukami na suficie, marmurowe płaskorzeźby, tralki, skomplikowane schody, kominki, kuta żelazna weranda porównywane są z luksusowym pałacem.

Spacerując po starych komnatach można przez chwilę wyobrazić sobie siebie jako jednego z ważnych gości minionego stulecia. Pięć sal przeznaczono na stałe ekspozycje ciekawych zbiorów. Wśród nich są rzeczy osobiste rodziny, informacje o produktach, historia rozwoju fabryk winnych wódek na Uralu. Bogaty dom połączony był z budynkiem Dumy Państwowej specjalnym przejściem.

Posiadłość odwiedzały znane osobistości Rosji. Powstanie muzeum jest spowodowane obawami Uralskiego Towarzystwa Miłośników Nauk Przyrodniczych. A teraz w atmosferze pięknego, bogatego domu odbywają się wystawy, wykłady na seminariach i konferencjach.

Park Krainy Czarów „Galileo”

Wspaniałym prezentem dla rodziny miasta za wyjątkową rozrywkę był park cudów z różnymi możliwościami podróżowania za pomocą urządzeń i mechanizmów. Podczas ich pracy ożywają skomplikowane triki, stwarzane są warunki do podróżowania oparte na optycznych, lustrzanych iluzjach w zawiłych labiryntach. Tylko w Muzeum Galileo można przejść trzymetrowym mostem pod rozgwieżdżonym niebem, zgiąć potężną stalową kratę lekkim ruchem ręki.

Wydaje się, że w atrakcjach Muzeum nie działają prawa fizyki, nie ma grawitacji, jest tylko inny, zupełnie nieznany świat z jego tajemnicami i tajemnicami. Wielu z nich jest zaproszonych do rozwiązania całej rodziny, klasy. To sprawia, że muzeum jest popularnym miejscem wypoczynku dla mieszkańców. Kompleks z ofertami interaktywnymi znajduje się w dwukondygnacyjnym budynku przy ul. Lenina Prospekt 30 Zh, Pawilon Doświadczalny 2.

Muzeum Architektury i Designu UrGAHU

Miasta nie powstały od razu. Długie etapy ich rozwoju, kierunek nowych stylów architektonicznych wraz z wymaganiami wynikającymi ze specyfiki miasta, zawsze zmieniały się. Historia z jej klęskami żywiołowymi, zniszczeniami w wyniku pochopnych decyzji człowieka, z czasem usunęła wiele budynków z miast. Niewielka ich część przetrwała do dziś.

Często przy projektowaniu budynków miejskich ogłaszano konkurs, brano pod uwagę wiele propozycji architektów. W walce konkurencyjnej przetrwało się, ale to nie znaczy, że należy zapomnieć o pozostałych propozycjach. Ekspozycja pomaga zachować stare rysunki, schematy, dokumenty, opisy, paszporty techniczne budynków. Reprezentują siedem etapów rozwoju architektury osiedli uralskich.

Wśród nich są oferty architektury drewnianej, barokowej, awangardowej, nowoczesnej. Studenci Akademii Architektury i Sztuki stworzyli unikatowe modele zespołów z różnych regionów Uralu. Są to zabytki architektury przemysłowej (stare fabryki), klasztory, kościoły. Wystawy przybliżają ciekawe fakty z historii miasta, opowiadają o życiu i twórczości wielu architektów, którzy stworzyli piękne syberyjskie miasto.

W galeriach znajdują się obrazy lokalnych artystów przedstawiające przemysłowy Ural. A na dziedzińcu budynku znajduje się popiersie (kopia pomnika przedrewolucyjnego) założyciela górniczych, potężnych uralskich fabryk Piotra I. Zbiory muzeum zawierają wiele elementów z historii narodzin przemysł metalurgiczny.

Dom Sewastyanowa

Pod względem luksusu budynek ten może konkurować z pałacami europejskimi, cesarskimi, królewskimi i bez wątpienia z nim przegrają. Został zbudowany około 200 lat temu. Dom był wielokrotnie wykańczany, przebudowywany, odrestaurowywany. Warto zauważyć, że wszystkie aktualizacje we wnętrzach i na zewnątrz tylko mu przyniosły korzyści. W jego dekoracji pojawiły się elementy barokowe i neogotyckie.

Dziś gmach pełni funkcję rezydencji gubernatora, aw swojej historii zdążył już odwiedzić dwór, komisariat pracy, Izbę Związków Zawodowych, siedzibę licznych urzędów. Numizmatycy w Rosji i za granicą doskonale wiedzą o tym zabytku architektury, ponieważ jest on przedstawiony na monetach kolekcjonerskich (w tym srebrnych).

Tu zatrzymuje się Prezydent Rosji podczas swoich podróży na Ural. Rezydencja jest pod ochroną, ale dzieci i dorośli mają możliwość zwiedzania jej ze zwiedzaniem. Inną możliwością obejrzenia luksusowej dekoracji domu jest zaproszenie na jeden z balów, które często odbywają się w wielkiej sali. W budynku można zobaczyć ekskluzywne meble, ręcznie tkane dywany, rzadkie drewniane parkiety, ogromne żyrandole. Z reliktów starożytności w domu doskonale zachował się piec kaflowy i kominek uralski.

Pomnik Władimira Wysockiego i Marii Władi

Piosenkarz, poeta, kompozytor, aktor kategorycznie sprzeciwiał się stawianiu takich pomników. Nie chciał wznieść na jego cześć pompatycznej rzeźby, o której śpiewał w kilku swoich piosenkach. Wysocki wyruszył w trasę koncertową tylko 2 razy w Jekaterynburgu, ale jego kult dosłownie króluje w mieście.

Za pieniądze jednego z uralskich przedsiębiorców obok centrum biznesowego Antey wzniesiono pomniki poety i żony-aktorki. Figurki są wykonane na wysokości człowieka, dzięki czemu wyglądają bardzo realistycznie nawet w świetle dziennym. Wdowa po poecie nie lubiła pomnika, a fani twórczości Wysockiego byli nim całkowicie zachwyceni.

Obok kompozycji rzeźbiarskiej znajduje się kolejna (nie mniej znana) atrakcja miasta: wieżowiec. Jego nazwa pochodzi od Wysockiego. Wysokość budynku przekracza 188 metrów. Wieżowiec ma taras widokowy z przepięknym widokiem na miasto. Co jeszcze można zobaczyć w tym kultowym miejscu? Eksponaty muzealne: różne rzeczy, które należały do Włodzimierza i Marii, samochód, książki, ikony, biżuteria.

Muzeum Sztuki Ernsta Neizvestnego

Niedawno na mapie miasta pojawiła się nowa przestrzeń artystyczna. Dzieło Ernsta Neizvestnego zyskało międzynarodowe uznanie, ale sam los wielkiego artysty i rzeźbiarza był trudny i dziwny. W rzeczywistości uciekł z ZSRR do Stanów Zjednoczonych, gdy władze sowieckie nie dały mu możliwości zamieszkania w Izraelu.

Ale wcześniej dzieło mistrza zostało uznane przez całą Unię, a pierwsze osoby państwa patronowały mu. Później Ernst ponownie odegrał znaczącą rolę w polityce rosyjskiej, będąc członkiem B.N. Jelcyna, ale to był zupełnie inny czas. Artysta zmarł w nędzy (pieniądze z kont bankowych wyparowały podczas jego choroby).

Twórcza spuścizna Ernsta została częściowo zachowana w Rosji i Ameryce. Powód jest prosty: większość obrazów, rycin, rzeźb zniknęła bez śladu, gdyż sprzedawała je jego ostatnia żona na zamkniętych aukcjach. Główna wartość eksponatów muzeum: to oryginały, do których nie docierali prywatni kolekcjonerzy i, jak się okazało, bardzo liczni krewni pamiętający dziedzictwo artysty.

Muzeum Radia im. JAK. Popowa

Podobny obiekt znajduje się w innym rosyjskim mieście: Omsku. Otwarte codziennie z wyjątkiem wtorków. Dla dzieci w wieku przedszkolnym wstęp do sal muzealnych jest bezpłatny. Obiekt jest pododdziałem strukturalnym Swierdłowskiego Muzeum Krajoznawczego, jednak wyjątkowa ekspozycja została zebrana nie przez pracowników kultury, ale przez entuzjastów, krewnych wynalazcy. W salach muzealnych można zobaczyć rzeczy osobiste A.S. Popow, przedmioty należące do jego rodziny.

Kogo w pierwszej kolejności zainteresuje zobaczenie tu wystaw? Każdy, kto interesuje się technologią, w tym wojskiem. Muzeum posiada doskonałą kolekcję telewizorów. Warto zauważyć, że większość rzeczy wykonanych w czasach sowieckich nadal działa dobrze. W kolekcji znajdują się prototypy laboratoryjne, które istnieją w pojedynczych egzemplarzach.